10 Μαρ 2020

Δικαιωματισμός: O σκληρὸς πυρήνας τῆς σύγχρονης Ἀριστερᾶς

Τοῦ Γιώργου Καραμπελιᾶ ἀπὸ τὴν Ρήξη φ. 158
Ἡ ἀχαρακτήριστη στάση τῆς Ἀριστερᾶς στὰ τελευταῖα γεγονότα στὸν Ἔβρο καὶ ἡ συγχορδία τῆς ἐθνομηδενιστικῆς ὁμοφωνίας στὸ ἐσωτερικό της δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγηθεῖ ἱκανοποιητικά, ἂν δὲν κατανοήσουμε ὅτι τὸ μεταναστευτικὸ ἀκουμπάει στὸν σκληρὸ πυρήνα τῆς ἰδεολογικῆς συγκρότησης τῆς σημερινῆς Ἀριστερᾶς, ποὺ εἶναι ὁ δικαιωματισμός. Διότι αὐτὴ ἡ Ἀριστερὰ –καὶ ὡς πρὸς αὐτὸ συμπλέει μὲ τὴ νεοφιλελεύθερη Δεξιὰ– ἔχει ἀνατραφεῖ ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες μὲ τὸ ἰδεολόγημα τῶν ἀτομικῶν καὶ «μειονοτικῶν» δικαιωμάτων ποὺ ὑπερακοντίζουν τὰ συλλογικὰ δικαιώματα, ἀκόμα καὶ τὰ ταξικὰ καὶ προπαντὸς τὰ ἐθνικά. Ἐξάλλου, γι’ αὐτούς, τὰ ἐθνικὰ συμφέροντα ἀποτελοῦν μία φενάκη καὶ τὰ λοιδοροῦν ἀνοικτά. Πόσο μᾶλλον στὴν περίπτωση ποὺ ἔρχονται σὲ σύγκρουση μὲ τὰ «μειονοτικὰ» δικαιώματα καὶ μάλιστα στὸ ὄνομα τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.
Χαρακτηριστικό της πίεσης ποὺ ἀσκεῖ ἡ φιλομεταναστευτική, ψευδὸ-ἀνθρωπιστικὴ ρητορεία σὲ ὅλους τους πολίτες τοὺς προερχόμενους ἀπὸ τὴν Ἀριστερὰ εἶναι ὅτι.... ἀκόμα καὶ στὸν ἄμεσο περίγυρό μας ἀρκετοὶ δίσταζαν ἢ ἀντιπαρέθεταν τὸ μεταναστευτικό, ποὺ τὸ θεωροῦν προνομιακὸ χῶρο τῆς «ἀκροδεξιᾶς», στὸν νεοθωμανισμὸ καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ Ἐρντογᾶν, ποὺ θεωροῦν ὅτι ἀποτελεῖ προνομιακὸ πεδίο τῆς «πατριωτικῆς Ἀριστερᾶς»! Ἔτσι ἔφθαναν νὰ τὸ ὑποβαθμίζουν γιὰ νὰ μὴ δυσαρεστήσουν τὸν περίγυρό τους καὶ τὴ μεσοστρωματικὴ ὁμάδα τῶν bobo (1) ἀλὰ ἑλληνικά.
Συχνά, τὴν τελευταία περίοδο, ἡ παραδοσιακὴ Ἀριστερά, ἀκόμα καὶ ἡ «πατριωτικὴ Ἀριστερά», ἢ ὅ,τι ἔχει ἀπομείνει ἀπὸ αὐτήν, μιλᾶ γιὰ τὸν «τουρκικὸ ἐπεκτατισμό», ἀποφεύγει ὅμως νὰ μιλήσει γιὰ τὴ σταδιακὴ ἐθνοτικὴ ἀλλοίωση καὶ τὴν ἰσλαμοποίηση τῆς χώρας, ἀφήνοντας τὴν στὴ δικαιοδοσία τῆς «ἀκροδεξιᾶς». Ἀποκαλυπτικὰ εἶναι τὰ τελευταῖα «σχόλια» τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ ΚΚΕ στὶς 3 Μαρτίου σχετικὰ μὲ τὴν ἐπίσκεψη τῶν ἡγετῶν τῆς ΕΕ στὸν Ἔβρο. Διαβάζουμε: «Πίσω ἀπ’ τὶς σημερινὲς “ἀφ’ ὑψηλοὺ” ξεναγήσεις καὶ τὰ ὑποκριτικὰ λόγια συμπάθειας τῆς ΕΕ, κρύβεται ἡ ἐπιμονὴ στὴν πολιτικὴ ποὺ ἀπ’ τὴ μία μετατρέπει νησιὰ καὶ σύνορα σὲ ἀποθῆκες ψυχῶν καὶ ἀπ’ τὴν ἄλλη ἐνθαρρύνει τὸν Ἐρντογᾶν νὰ παίζει τὰ δικά του παιχνίδια…. Παρεμπιπτόντως ἡ ΕΕ θυμᾶται τὰ ἑλληνικὰ σύνορα μόνο ὅταν πρόκειται νὰ ἀπωθηθοῦν οἱ πρόσφυγες καὶ οἱ μετανάστες, ποὺ ἡ ἴδια δημιουργεῖ μὲ τὶς ἐπεμβάσεις της, ὅταν ὅμως πρόκειται γιὰ τὶς παραβιάσεις τῆς Τουρκίας, τότε “σφυρίζει κλέφτικα”.» Ἔτσι τὸ ΚΚΕ, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ὑποστηρίζει τὴ φιλομεταναστευτική του πολιτικὴ («ἀποθῆκες ψυχῶν») ρίχνει καὶ μία κορῶνα ἐναντίον τῶν «ἐπεμβάσεων»(sic) τοῦ Ἐρντογᾶν. «Πατριῶτες» ἔναντί της Τουρκίας, «ἀνθρωπιστὲς» ἔναντι τῶν μεταναστῶν (2). Ἐξάλλου, γιὰ νὰ μὴ μένει καμία ἀμφιβολία γιὰ τὶς προθέσεις τῶν συντακτῶν τῶν «σχολίων», ἡ ἀνακοίνωση συνοδεύεται ἀπὸ σχετικὴ φωτογραφία «ταλαιπωρημένων» μεταναστῶν στὸν Ἔβρο ἀπὸ τὴν τουρκικὴ πλευρὰ τῶν συνόρων.
Ἀλλὰ τὴν πιὸ τρανταχτὴ ἀπόδειξη γι’ αὐτὴ τὴν προσπάθεια διαχωρισμοῦ ἀνάμεσα στὸν «πατριωτισμὸ» ἔναντί του Ἐρντογᾶν καὶ τὸν «ἀνθρωπισμό», ὅταν πρόκειται γιὰ τὸν ἐποικισμὸ τῆς χώρας, ἀποτελεῖ ἡ στάση τῆς πλέον προβεβλημένης ἐσχάτως ἐκπροσώπου τῆς «πατριωτικῆς Ἀριστερᾶς», Ζωῆς Κωνσταντοπούλου. Πράγματι, ἡ «Πλεύση Ἐλευθερίας» διακρίθηκε κατὰ τὶς πρόσφατες ἐκλογὲς γιὰ πατριωτικὲς καὶ ἀντιτουρκικὲς κορῶνες. Μάλιστα εἶχε ἐπιτεθεῖ ἐπανειλημμένα στὸν Βαρουφάκη καὶ τὸν Τσίπρα γιὰ τὶς «ἐνδοτικές» τους θέσεις. Ὡστόσο, μπροστὰ στὴ «μεταναστευτικὴ» εἰσβολὴ τοῦ Ἐρντογᾶν, ἀφυπνίστηκαν αἰφνιδίως τὰ ἀνθρωπιστικὰ καὶ «ἀριστερά» της ἀντανακλαστικά. Δήλωσε λοιπὸν τὴν Τετάρτη 4 Μαρτίου στὸν Δημήτρη Βενιέρη καὶ στὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Θεσσαλονίκης Status 107,7, πὼς «δὲν μπορεῖ νὰ ἐφαρμόζονται πρακτικὲς βίαιων ἀπωθήσεων», μία καὶ «τὸ πραγματικὸ ἐρώτημα δὲν εἶναι κλειστὰ ἢ ἀνοικτὰ σύνορα», διότι «δὲν πρόκειται ἁπλῶς γιὰ κλειστὰ σύνορα, ἀλλὰ γιὰ κάτι ποὺ παραβιάζει καὶ διεθνεῖς συνθῆκες». Καὶ προσέθεσε πὼς «ἡ Εὐρώπη τῶν 600 ἑκατομμυρίων μπορεῖ ἄνετα νὰ ὑποδεχθεῖ τὰ 3,6 ἑκατομ. τῶν μεταναστῶν» καὶ προφανῶς «κακῶς ὁ Τσίπρας συμφώνησε μὲ τὴν πολιτικὴ τῶν κλειστῶν συνόρων θέλοντας νὰ χαϊδέψει αὐτιὰ» (3)!
Καὶ ὅλα αὐτά, παρότι ὁ πυρήνας τοῦ ἐθνικοῦ προβλήματος τῆς χώρας, περισσότερο ἀπὸ τὶς τουρκικὲς ἀπειλές, βρίσκεται στὸ δημογραφικὸ καὶ στὸ μεταναστευτικό, διότι ἀπειλεῖ τὴν ἴδια τὴν ἐθνοτικὴ βάση τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, δηλαδή, πολὺ ἁπλά, ἐὰν θὰ συνεχίσουν νὰ κατοικοῦν Ἕλληνες σὲ αὐτὴ τὴ χώρα σὲ ἕνα βάθος μερικῶν δεκαετιῶν. Ἐπιπλέον, δέ, πρόκειται γιὰ ἕνα ζήτημα ἁπτὸ καὶ συγκεκριμένο, ἐνῶ ἀφορᾶ πρωτίστως τὰ λαϊκὰ στρώματα, τῶν ὁποίων καταστρέφεται ἄμεσα ἡ ζωή, ὅπως ἔχει συμβεῖ στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα, τὴ Λέσβο τὴ Χίο, τὴ Σάμο κ.λπ. Οἱ bobo δὲν ἀνησυχοῦν ἰδιαίτερα γιὰ τὸ ζήτημα, μία καὶ τὰ παιδιὰ τοὺς ζοῦν ἐκτός της ζώνης τῆς ἰσλαμοποίησης –χρειάζονται ἐξάλλου καὶ ὑπηρέτες ἢ φθηνοὺς ἐργάτες– ἐνῶ, σὲ μεγάλο ποσοστό, μετὰ ἀπὸ μία ἡλικία, ἔχουν ἤδη ἐγκαταλείψει τὴ χώρα ἢ «ἐργάζονται»… προσωρινῶς στὶς ΜΚΟ.
Τὸ καθῆκον λοιπὸν τῶν δυνάμεων τοῦ δημοκρατικοῦ πατριωτισμοῦ, ξεπερνώντας τὶς ὅποιες «ἀριστερὲς» ἀγκυλώσεις, εἶναι ἀκριβῶς νὰ ἀποσπάσουν αὐτὸ τὸ ζήτημα ἀπὸ τὴν «Ἀκροδεξιά», ὅπου ἔχουν φροντίσει νὰ τὸ ἐξορίσουν οἱ «φιλελέδες» τῆς Ἀριστερᾶς καὶ τῆς Δεξιᾶς. Ἔτσι, στὸν Δῆμο τῆς Ἀθήνας, στὶς πρόσφατες αὐτοδιοικητικὲς ἐκλογές, μεταβάλαμε τὸ ζήτημα τῆς «ἀντικατάστασης» τῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν σὲ βασικὸ στοιχεῖο τῆς προεκλογικῆς συζήτησης, χωρὶς νὰ ὑποκύψουμε στοὺς φόβους καὶ τὶς κινδυνολογίες ὅσων χαρακτήριζαν τὴ σχετικὴ θεματολογία «ἐπικίνδυνη». Ἐξάλλου γι’ αὐτὸ εἴμαστε ἐδῶ, ἐδῶ καὶ δεκαετίες, γιὰ νὰ ἀσχολούμαστε μὲ τὰ ἐπικίνδυνα.
Ἐπιπλέον, τὸ μεταναστευτικὸ ἀποκτᾶ προτεραιότητα καὶ ὡς παράγοντας κινητοποίησης, διότι ἀφορᾶ τὴν ἴδια τὴν καθημερινότητα τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, καθὼς οἱ «γεωτρήσεις» στὴ θάλασσα –παρότι παραβιάζουν τὴν κυριαρχία τῆς χώρας– δὲν προσφέρονται γιὰ ἄμεση λαϊκὴ κινητοποίηση. Καὶ ἦλθαν οἱ πρωτοφανεῖς κινητοποιήσεις στὰ νησιὰ καὶ ἡ ἀπόπειρα τοῦ Ἐρντογᾶν νὰ πολιορκήσει τὴ χώρα μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες καὶ πρόσφυγες γιὰ νὰ καταδείξει ὄχι ἁπλῶς τὴν ὀργανικὴ σύνδεση τοῦ μεταναστευτικοῦ μὲ τὴν τουρκικὴ ἐπιβουλή, ἀλλὰ καὶ νὰ ὑπογραμμίσει τὸ γεγονὸς πὼς τὸ μεταναστευτικὸ ἀποτελεῖ θεμελιώδη πολιορκητικὸ κριὸ τοῦ νεοθωμανισμοῦ ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας.
Παράλληλα δέ, ἡ παλλαϊκὴ κινητοποίηση καὶ ὁμοψυχία ἐνάντια στὴν τουρκικὴ μεταναστευτικὴ «εἰσβολὴ» δημιουργεῖ καὶ τὶς προϋποθέσεις γιὰ μία γενικότερη ἀφύπνιση ἐνάντια στὴ νέο-ὀθωμανικὴ ἐπιβουλή.
Οἱ ἰδεολογικὲς διαστάσεις τοῦ φαινομένου εἶναι ἐξίσου ἀνυπολόγιστες. Τὰ τελευταία τριάντα χρόνια, ὑπογραμμίζουμε τὴν ἀνάγκη ὑπέρβασης τῆς ὕστερης μεταπολίτευσης πού, ἀπὸ τὸ 1990 καὶ μετά, ὁδηγεῖ σὲ ριζικὰ λανθασμένη κατεύθυνση τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία. Τονίζουμε πώς, ἐὰν ἡ Ἑλλάδα δὲν μεταστραφεῖ, ἡ τύχη τῆς εἶναι προδιαγεγραμμένη. Ἡ Ἑλλάδα, στὸν χῶρο ποὺ βρίσκεται καὶ μὲ τὶς προκλήσεις ποὺ ἀντιμετωπίζει, κινδυνεύει μὲ ἱστορικὴ ἔκλειψη ἐὰν δὲν ὑπερβεῖ τὸ μοντέλο τοῦ παρασιτικοῦ καὶ ἐξαρτημένου ἐκσυγχρονισμοῦ στρεφόμενη «πρὸς τὰ μέσα», στὴν ἱστορία της, τὴν παράδοσή της, τὴν ἐνδογενῆ παραγωγικὴ ἀνασυγκρότηση, τὴ δημογραφικὴ ἀνάκαμψη, τὴν ἐνίσχυση τῆς ἐθνικῆς της συνοχῆς. Ἐὰν θέλει νὰ ἐπιβιώσει, εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ ἐγκαταλείψει ὁριστικὰ-τελεσίδικα τὴ διαλυτικὴ ἀποσύνθεση τῆς ὕστερης μεταπολίτευσης καὶ νὰ περάσει σὲ μία φάση κυριολεκτικῆς «ἐθνικῆς ἀνασυγκρότησης».
Ἡ μετάθεση λοιπὸν τοῦ μεταναστευτικοῦ, ἀπὸ ζήτημα «ἀνθρωπισμοῦ» –ὅπως τὸ παρουσίαζαν οἱ φιλάνθρωποι τῶν πολυεθνικῶν, οἱ ΜΚΟ μὲ πρωτεργάτη τὸν Σόρος καὶ οἱ ὑπάλληλοί τους τῆς χαβιαροαριστεράς– σὲ κατ’ ἐξοχὴν ζήτημα ἐθνικῆς ἐπιβίωσης καὶ συνοχῆς, εἶναι ἀποφασιστικῆς σημασίας γιὰ τὴ νέα ἱστορικὴ περίοδο στὴν ὁποία ἔχουμε εἰσέλθει.
Προφανῶς, δὲν μποροῦμε νὰ ἀρνηθοῦμε πὼς τὸ μεταναστευτικὸ καὶ προσφυγικὸ ζήτημα, στὶς παγκόσμιες διαστάσεις του, ἔχει ἀνθρωπιστικὴ πλευρά, διότι πρόκειται γιὰ ἀνθρώπους ξεριζωμένους ἀπὸ τοὺς πολέμους καὶ τὶς καταστροφὲς ποὺ προκάλεσε ἡ παγκοσμιοποίηση, τὴν ὁποία προώθησαν οἱ παλιὲς ἀποικιακὲς καὶ ἰμπεριαλιστικὲς δυνάμεις. Ὡστόσο, σὲ μία χώρα ποὺ ὄχι μόνο δὲν ὑπῆρξε ἀποικιακὴ δύναμη, ἀλλὰ ὑπέστη πρώτη τὴν ἀποικιοκρατία τῆς Δύσης, μετὰ τὸ 1204 καὶ τὶς τουρκικὲς εἰσβολὲς ἤδη ἀπὸ τὸ Ματζικέρτ, τὸ 1071, ἡ ἀνθρωπιστικὴ διάσταση εἶναι κυριολεκτικὰ δευτερεύουσα, ἂν ὄχι τριτεύουσα. Διότι, προφανῶς, ἡ Ἑλλάδα δὲν μπορεῖ νὰ λύσει τὸ πρόβλημα τῶν ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων ἀπελπισμένων ποὺ ἔβγαλε στοὺς πέντε δρόμους ἡ πολιτικὴ τῆς Δύσης καὶ τῶν πολυεθνικῶν, ἐνῶ ἀντίθετα ἡ ἴδια κινδυνεύει μὲ ἱστορικὴ ἐξαφάνιση, ἀποτελώντας τὸ σύνορο Ἀνατολῆς καὶ Δύσης, καὶ ἐνῶ κατέστη καταφανὴς καὶ ἡ χρησιμοποίησή του ἀπὸ τὴν ἰμπεριαλιστικὴ Τουρκία γιὰ νὰ μᾶς ὑποτάξει.
Παράλληλα, αὐτὴ ἡ ἀντίσταση συνιστᾶ ταυτόχρονα καὶ ἀντίσταση στὸν γερμανικό, καὶ ὄχι μόνο, ἰμπεριαλισμό, ποὺ θέλει ἀνοικτὰ νὰ χρησιμοποιήσει τὴν Ἑλλάδα ὡς ἕνα τεράστιο hot spot τῆς Εὐρώπης. Καὶ αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ καὶ ἀπὸ τὴ στάση τῆς Γερμανίας καὶ τῶν γερμανικῶν ΜΜΕ στὶς πρῶτες μέρες τῆς κρίσης.
Κατὰ συνέπεια, ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ πραγματοποιήσει αὐτὸ τὸ ἀναγκαῖο ἰδεολογικὸ ἅλμα ἀπὸ τὸν κατευθυνόμενο «ἀνθρωπισμὸ» στὴ συνειδητοποίηση τῆς ὕψιστης γεωπολιτικῆς ἀπειλῆς ποὺ συνιστᾶ τὸ μεταναστευτικὸ γιὰ τὴν Ἑλλάδα, ἀνοίγοντας τὸν δρόμο γιὰ τοὺς ἀπαραίτητους μετασχηματισμοὺς ποὺ πρέπει νὰ πραγματοποιηθοῦν στὴ νέα ἱστορικὴ περίοδο. Καὶ δείχνει αὐτὲς τὶς μέρες νὰ τὸ πραγματοποιεῖ στὸ σύνολό του –πλὴν Λακεδαιμονίων, βεβαίως.

[1] Βobo: γαλλικὴ σύντμηση γιὰ τὴν bourgeoisie boheme, η, κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενο, χαβιαροαριστερά.
[2]Γιὰ τὶς δηλώσεις τοῦ πρωθυπουργοῦ & τῶν ἀξιωματούχων τῆς ΕΕ ἀπὸ τὸν Ἔβρο
[3]Ζωὴ Κωνσταντοπούλου: Συνέντευξη στὸν Status FM 107,7 (04/03/2020)
ardin

3 σχόλια:

  1. Ο Καραμπελιάς κάνει πάντα ένα λογικό, ιστορικό αλλά και φιλοσοφικό λάθος.
    Λέει "νεοφιλελεύθερη δεξιά"
    Όμως η Δεξιά και ο Φιλελευθερισμός(=ατομισμός, δικαιωματισμός, εξισωτισμός, συγκρητισμός, ισοπεδωτισμός) είναι ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΕΧΘΡΟΙ. Αυτό το ισχυρίζονται και οι Δεξιοί και οι Φιλελεύθεροι.
    Ο Φιλελευθερισμός ανήκει στην κατηγορία των Αριστερών ιδεολογιών και φιλοσοφικών συστημάτων
    Ο Αριστερός Μάης του 68 άλλωστε ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΙΗΣΕ την Ευρώπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο λόγος που η "πατριωτική" και κάθε είδους Αριστερά δεν μιλάει για εθνοτική αλλοίωση και ισλαμοποίηση είναι διότι δεν πιστεύει στο Έθνος, στις χριστιανικές αξίες, αλλά και σε κάθε τι που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως "εθνικό"
    Η Αριστερά, στην Ελλάδα δεν βλέπει Έλληνες αλλά έναν ΠΛΗΘΥΣΜΟ, δηλαδή Ελλαδίτες, και αντιλαμβάνεται την πατρίδα μόνο ως ζωτικό χώρο(=οικονομική έννοια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Καραμπελιας μαθαινουμε οτι φροντιζει τους ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.