Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὰ σχολεῖα

Τοῦ Ἰωάννη Τάτση, θεολόγου

Καθὼς ἡ φετινὴ σχολικὴ χρονιὰ κυλᾶ, στὶς τάξεις τῶν ἑλληνικῶν σχολείων δίνεται ἕνας ἄγνωστος στοὺς πολλοὺς ἀγώνας ἀπὸ θεολόγους καὶ δασκάλους.

Γιὰ πρώτη φορὰ φέτος οἱ μαθητὲς δὲν ἔχουν βιβλία Θρησκευτικῶν στὰ χέρια τους ἀλλὰ τοὺς Φακέλους Μαθήματος, ποὺ δὲν ἀποτελοῦν παρὰ συλλογὲς κειμένων μὲ περιεχόμενο σύμφωνο μὲ ὅσα προβλέπει τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικά. Τὸ ὑλικὸ τῶν βιβλίων - Φακέλων ἔχει ἐπιλεγεῖ μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ εὔκολα γίνεται ἀντιληπτὸ ὅτι πέραν τοῦ πανθρησκειακοῦ σκοποῦ ποὺ ὑπηρετεῖ εἶναι μία «δουλειὰ τοῦ ποδαριοῦ».

Οἱ θεολόγοι στὰ σχολεῖα τῆς δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης καὶ οἱ δάσκαλοι στὰ δημοτικὰ σχολεῖα χρησιμοποιοῦν ἀπὸ τοὺς Φακέλους αὐτοὺς ἐλάχιστα ἀποσπάσματα ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, τοὺς βίους τῶν Ἁγίων καὶ τὰ παλιὰ βιβλία Θρησκευτικῶν. Τὶς πολλὲς σελίδες μὲ ἀναφορὲς στοὺς ἑτεροδόξους καὶ τὶς ξένες θρησκεῖες, τὰ ἀποσπάσματα κοσμικῶν κειμένων καθὼς καὶ τὶς ἄσχετες μὲ τὴ θεολογία φωτογραφίες καὶ ζωγραφιὲς προσπερνοῦν χωρὶς κανένα σχόλιο. Οἱ μαθητὲς ἔκπληκτοι πολλὲς φορὲς ρωτοῦν γιὰ τὸ περίεργο περιεχόμενο ποὺ ἀνακαλύπτουν στοὺς Φακέλους καὶ πῶς αὐτὸ σχετίζεται μὲ τὰ Θρησκευτικά! Ἀντὶ ἄλλης ἀπάντησης κρίνεται ἀπαραίτητη μία γενικὴ διευκρίνιση πρὸς τοὺς μαθητές, κυρίως τῆς δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης, ὅτι τὰ νέα βιβλία - φάκελοι περιέχουν πολὺ ὑλικὸ ποὺ δὲν θὰ μᾶς ἀπασχολήσει ἐπειδὴ οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὸ μάθημα τῶν...

Θρησκευτικῶν.

Μεῖζον πρόβλημα ἀποτελεῖ ἡ ταξινόμηση τῆς ὕλης στοὺς Φακέλους. Ἡ ἐγκατάλειψη τῆς ἱστορικῆς θεώρησης τῶν θείων γεγονότων καὶ προσώπων ποὺ ὑπῆρχε στὰ παλιὰ βιβλία Θρησκευτικῶν, ἡ διαδοχικὴ δηλαδὴ μελέτη Παλαιᾶς Διαθήκης, Καινῆς Διαθήκης, Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, Ὀρθόδοξης Λατρείας, Δογματικῆς καὶ Ἠθικῆς καὶ ἡ ἀντικατάστασή τους μὲ Θεματικὲς Ἑνότητες χωρὶς δομὴ καὶ συνέχεια, ἀνατρέπει πλήρως τὸν ἐπιστημονικὸ καὶ παιδαγωγικὸ χαρακτήρα τοῦ μαθήματος. Ἂν κανεὶς συνυπολογίσει τὴν παράθεση στοιχείων ὅλων τῶν θρησκειῶν ταυτόχρονα καὶ συγκρητιστικὰ καὶ τὴν προσέγγιση θεολογικῶν ζητημάτων ἀπὸ τὴν ὀπτικὴ γωνία ὅλων τῶν θρησκειῶν μαζί, μπορεῖ νὰ ἀντιληφθεῖ τὸν σημαντικὸ ρόλο ποὺ ἔχουν νὰ διαδραματίσουν οἱ διδάσκοντες. Καλοῦνται νὰ διασώσουν τὸν ὀρθόδοξο χαρακτήρα τοῦ μαθήματος κόντρα στὰ νομοθετήματα «ἀναβάθμισής» του, τὰ νέα Προγράμματα Σπουδῶν καὶ στοὺς Φακέλους ποὺ τὰ συνοδεύουν, τὰ ὁποία μεθοδικὰ προώθησαν οἱ ἐκσυγχρονιστὲς θεολόγοι. Ἡ εὐθύνη τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν μαθητῶν βρίσκεται στὰ χέρια ὅσων εἰσέρχονται στὶς τάξεις τῶν ἑλληνικῶν σχολείων καὶ ἀσφαλῶς στὴν παροῦσα δύσκολη φάση ὀφείλουν νὰ κινηθοῦν μὲ τρόπο ἔξυπνο ἐπικεντρώνοντας στὴν οὐσία τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας μέσα ἀπὸ τὴν καθημερινὴ διδασκαλία τοῦ μαθήματός τους.

Τὸ μέλλον τῆς θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα διαγράφεται ζοφερό. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία, τὰ μέλη τῆς Ἱεραρχίας, ὑποχρεώνονται ἄμεσα ἢ ἔμμεσα σὲ ὑπακοὴ στὴν ἀρχιεπισκοπικὴ διπλωματικὴ θέση τῆς διατήρησης χαμηλῶν τόνων καὶ καλῶν σχέσεων μὲ τὴν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Μὲ δεδομένη τὴν ἔλλειψη σθεναρῆς ἀντίδρασης τῆς Ἱεραρχίας τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας διατρανώνει σὲ κάθε εὐκαιρία ὅτι τὸ θέμα ἔχει ρυθμιστεῖ καὶ ὅτι οἱ ἀλλαγὲς στὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἔγιναν μὲ τὴ σύμφωνη γνώμη τῆς Ἐκκλησίας!

Μόνη ὑγιὴς ἀντίδραση ἡ στάση τῶν γονέων ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ στὰ χρονικὰ τῶν τελευταίων ἐτῶν τῆς ἐκπαίδευσης ὀργανώνονται καὶ ἀναλαμβάνουν πρωτοβουλίες γιὰ ἕνα θέμα ποὺ ἀφορᾶ τὴν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν τους. Συγκαλοῦν ἔκτακτες συνελεύσεις Συλλόγων Γονέων καὶ Κηδεμόνων, ὀργανώνουν ἐνημερωτικὲς ἡμερίδες, ἐκδίδουν ψηφίσματα, ἀπευθύνουν ἐπιστολὲς διαμαρτυρίας γιὰ τὰ νέα Θρησκευτικά, ἐπιστρέφουν τοὺς Φακέλους Μαθήματος στὸ Ὑπουργεῖο ὡς ἀπαράδεκτους, κινητοποιοῦν τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες καὶ τοὺς Μητροπολίτες, σχεδιάζουν δικαστικὲς προσφυγὲς καὶ συμβουλεύονται νομικοὺς γιὰ τὰ περαιτέρω. Τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀνήσυχο προσπαθεῖ νὰ ὑποβαθμίσει τὴν ἀντίδραση αὐτὴ τῶν γονέων, ἀναγκάστηκε ὅμως νὰ ἀποστείλει στὰ σχολεῖα μία γενικόλογη ἐγκύκλιο ποὺ ὑπενθυμίζει τὰ αὐτονόητα δηλ. τὴν ὑποχρεωτικότητα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ τὸ δικαίωμα ἀπαλλαγῆς μόνο τῶν ἑτεροδόξων καὶ ἀλλοθρήσκων μαθητῶν.

Ὁ οὐσιαστικὸς ἀγώνας δίνεται καθημερινὰ μέσα στὶς τάξεις. Οἱ διδάσκοντες ὀργανώνουν ἀξιόλογες διδακτικὲς παρεμβάσεις στηριζόμενοι στὸν πλοῦτο τῆς ἁγιογραφικῆς καὶ πατερικῆς παράδοσής μας καὶ μεταδίδουν στοὺς μαθητὲς ὀρθόδοξη θεολογία. Αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὴ ζωντανὴ ἐλπίδα ὅτι τὰ ὀρθόδοξα Θρησκευτικὰ μποροῦν νὰ παραμείνουν στὸ πρόγραμμα τῶν μαθημάτων τῶν ἑλληνικῶν σχολείων προσφέροντας στοὺς μαθητὲς τὸν πολύτιμο θησαυρὸ τῆς ὀρθόδοξης ἐμπειρίας, πίστης καὶ ζωῆς.

Ὁ μακροπρόθεσμος σχεδιασμὸς γιὰ σταδιακὴ ὑποβάθμιση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ποὺ ἀναπόφευκτα θὰ ὁδηγήσει στὴν πλήρη κατάργησή του, προχωράει ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν κυβερνώντων ὅλων τῶν ἀποχρώσεων μὲ συνοδοιπόρους πρόθυμους θεολόγους τῆς μεταπατερικότητας, τοῦ κοσμικοῦ βίου καὶ τῆς ἐκσυγχρονιστικῆς οἰκουμενιστικῆς ψευτο-θεολογίας. Ποτὲ δὲν ἔλειψαν ἄλλωστε στὴν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία οἱ ἀποκλίνοντες τῆς ὁδοῦ τῶν ἁγίων Πατέρων αἱρετικοὶ καὶ αἱρετίζοντες σύμμαχοι τῶν ἑκάστοτε πολιτικῶν ἀρχόντων. Ἡ ἀντίσταση τῶν δασκάλων καὶ θεολόγων τῆς τάξης ἀλλὰ καὶ τῶν γονέων τῶν μαθητῶν ἀποτρέπει πρὸς τὸ παρὸν τὴν ὁλοκλήρωση τῆς ὑλοποίησης τοῦ σχεδίου. Γιὰ πόσο ὅμως;
θρησκευτικά