18 Μαΐ 2017

Τὰ Πασχαλινὰ ἔθιμα καὶ ἡ ἁφὴ τοῦ Ἁγίου Φωτὸς

Ἱερὰ Μητρόπολις Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν
Ἡ πλειονότητα τῶν πνευματικῶν ταγῶν μας βρίσκεται δυστυχῶς, τὰ τελευταία, δύσκολα γιὰ τὴν πατρίδα μας χρόνια, σὲ πνευματικὴ ἀδράνεια. Σὲ πάμπολλες περιπτώσεις ἀδυνατεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει, ἢ τουλάχιστον νὰ δώσει μία δυναμικὴ παρουσία, σὲ ἐνέργειες καὶ πράξεις τῆς πολιτείας ποὺ ἔρχονται σὲ εὐθεία ἀντίθεση πρὸς τὸ εὐαγγέλιο καὶ τὴν ἑλληνοχριστιανική μας Παράδοση. Βέβαια ὑπάρχουν, δόξα τῷ Θεῷ, καὶ οἱ ἐλάχιστες φωτεινὲς ἐξαιρέσεις, ποὺ ἀντιστέκονται στὸ κακὸ καὶ ἀγωνίζονται κατὰ δύναμιν ἐνάντια στὶς σκοτεινὲς δυνάμεις, ποὺ ἐργάζονται πυρετωδῶς γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀλλοτρίωση τῆς πατρίδος μας. Ἂν σήμερα ἡ πατρίδα μας ἔφθασε στὸ ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ κατάντημα, ποὺ βιώνουμε ὅλοι μας, μεγάλο...
μερίδιο εὐθύνης φέρουν οἱ πνευματικοί μας ταγοί, οἱ ὁποῖοι ἐν πολλοῖς συμβιβάστηκαν καὶ συμπορεύθηκαν μὲ τὸ φαῦλο πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ κατεστημένο καὶ σὲ ὁρισμένες περιπτώσεις τὸ ὑπηρέτησαν πιστά, (βλέπε νομιμοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, θρησκειοποίηση τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, ἀποδέσμευση τῆς παιδείας ἀπὸ ἀρχὲς καὶ ἀξίες, κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, ἀντιρατσιστικὸς νόμος, σύμφωνο ἐλευθέρας συμβιώσεως γιὰ ὁμοφυλοφίλους, παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων, βλάσφημες θεατρικὲς παραστάσεις τύπου Corpus Christi, ἔμφυλες ταυτότητες καὶ πολλὰ ἄλλα). Ὡστόσο ἡ ἁμαρτωλὴ συμπόρευση δὲν φθάνει μέχρις ἐδῶ. Προχωρεῖ ἀκόμη περισσότερο καὶ ἐπεκτείνεται καὶ σὲ θέματα πίστεως, ὁπότε τὰ πράγματα γίνονται ἐξόχως τραγικά. Καὶ τοῦτο, διότι ὅταν νοθεύεται ἡ πίστη, τότε χάνεται ἡ ἴδια ἡ σωτηρία μας.

Ἀφορμὴ γιὰ τὸν παρόντα σύντομο σχολιασμὸ μας πήραμε ἀπὸ ἄρθρο τοῦ γνωστοῦ διακεκριμένου καθηγητοῦ, φιλοσοφοῦντος θεολόγου καὶ διανοούμενου, κ. Χρήστου Γιανναρᾶ στὴν ἐφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (1-5-2017), μὲ τίτλο: «Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΕΡΑΤΩΔΙΕΣ». Σ’ αὐτὸ ὁ ἀρθρογράφος ἀσκεῖ σκληρὴ κριτικὴ σὲ παράδοξα πασχαλινὰ ἔθιμα, τὰ ὁποῖα καλλιεργεῖ καὶ προβάλλει ἡ τηλεοπτικὴ σκοπιμότητα γιὰ τὴν αὔξηση τῆς τηλεθέασης καὶ τὰ ὁποία προσβάλλουν αὐτὴ τὴν ἴδια τὴν ἱερότητα τοῦ Πάσχα. Γράφει: «Μὲ ἀνάλογη ἔλλειψη αἰδοῦς καὶ λύπης δαπανήθηκε ἀφειδώλευτα τηλεοπτικὸς χρόνος καὶ φέτος τὸ Πάσχα, γιὰ νὰ πληροφορηθοῦμε, ἂν θὰ διασωθεῖ ἀκέραιος σὲ διάρκεια ἢ θὰ συντομευθεῖ ὁ κρετινικὸς πρωτογονισμὸς (ποὺ λανσάρεται σὰν δῆθεν «ἔθιμο»): Ὁ «ρουκετοπόλεμος», στὸν Βροντάδο τῆς Χίου, τὰ «χαλκούνια» στὸ Ἀγρίνιο, οἱ «σαΐτες» στὴν Καλαμάτα. Ἐπινοήματα μανιώδους ἐπιθετικῆς φρενίτιδας καὶ κρετινισμοῦ ἀδίστακτων ἐμπόρων τοῦ τουρισμοῦ. Κατασκευάζουν «ὑπερθέαμα» γιὰ νὰ γοητεύσουν τὴ διεθνῆ πλεμπάγια μὲ τὸν πρωτογονισμὸ τῶν Γραικῶν, ὅπως ἀλλοῦ «ἀπολαμβάνουν» οἱ τουρίστες τὸν πρωτογονισμὸ τῆς φυλῆς τῶν Πιντούπι ἢ τῶν Κοροβάι».

Καὶ συνεχίζει: «Ἀφειδώλευτος τηλεοπτικὸς χρόνος δαπανᾶται τὸ Μέγα Σάββατο καὶ γιὰ τὴν ἐμφατικὴ προβολὴ ἑνὸς ἄλλου «εὐπώλητου», ἐξευτελιστικοῦ τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων, εὐρήματος: Τοῦ ἐκκωφαντικοῦ σαματὰ ποὺ μεθοδεύουν κάποιοι ἐπιδέξιοι στὴν αὐτοπροβολὴ τους κληρικοὶ κατὰ τὴ λεγόμενη «πρώτη ἀνάσταση». Θέαμα καὶ ἀκρόαμα γιὰ κάφρους, στὴν κυριολεξία: χτυπᾶνε τὸ ἐρεισίνωτο πάνω στὸ κυρίως στασίδι, τὰ πόδια τους πάνω στὸ βάθρο, ἀκόμα καὶ καπάκια πάνω σὲ τζεντζερέδια ποὺ φέρνουν ἀπὸ τὰ σπίτια τους – μόνο γιὰ τὴν ἠλίθια «ἀπόλαυση» τοῦ σαματά. Τὴν εὐθύνη γι’ αὐτὸν τὸν ἀνίερο ἐξευτελισμὸ τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων, εἶναι περισσότερο ἀπὸ φανερό, τὴν ἔχουν οἱ ἐπίσκοποι ποὺ τὸν ἀνέχονται. Τουλάχιστον ὁ κληρικός, ποὺ κάθε χρόνο προβάλλεται ἀπὸ τὰ κανάλια, σὲ ἅλμα ἔξαλλου πανηγυριώτη νὰ σκορπίζει δαφνόφυλλα, θὰ ἔπρεπε λογικὰ νὰ ἔχει ἀποσχηματιστεῖ».

Νομίζουμε ὅτι δὲν ἔχει ἄδικο ὁ κ. Καθηγητὴς στὰ παρὰ πάνω γραφόμενά του. Ὡστόσο πιστεύουμε ὅτι τὰ κατὰ τόπους θρησκευτικὰ ἔθιμα, καὶ ἡ ἐθιμοτυπικὴ προσήλωση τοῦ λαοῦ σ’ αὐτὰ δὲν ἀποτελοῦν σήμερα σοβαρὸ πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ἄλλα εἶναι τὰ μεγάλα καὶ καυτὰ προβλήματα, στὰ ὁποῖα, θὰ ἔπρεπε κατὰ τὴν γνώμη μας, νὰ στρέψει τὴν προσοχὴ του ὁ θεολογικὸς κόσμος τῆς χώρας μας. Ἤδη ἀκροθιγῶς ἀναφερθήκαμε σ’ αὐτὰ πιὸ πάνω στὴν εἰσαγωγή μας. Ὅταν  τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας κλυδωνίζεται ἐπικίνδυνα ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅταν οἱ ἄθεες κυβερνήσεις ὅλων τῶν κομματικῶν ἀποχρώσεων ποὺ μᾶς κυβέρνησαν στὴν τελευταία 45ετία προωθοῦν ἄθεα νομοθετήματα καὶ τὴν κάθε εἴδους διαστροφὴ στὴν κοινωνία μας, δὲν εἶναι βλακεία στὸ τετράγωνο νὰ ἀπορροφοῦμε τὴν σκέψη μας καὶ τὸν προβληματισμό μας στὰ πασχαλινὰ θρησκευτικὰ ἔθιμα; Δὲν θὰ ἐπαναλάμβανε καὶ σὲ μᾶς ὁ Κύριος, αὐτὸ ποὺ εἶπε στοὺς γραμματεῖς καὶ φαρισαίους; «ὁδηγοὶ τυφλοί, οἱ διυλίζοντες τὸν κώνωπα, τὴν δὲ κάμηλον καταπίνοντες»; (Ματθ. 23,24).

Ἐν πάσει περιπτώσει, γιὰ νὰ ἐπανέλθουμε στὸ θέμα μας, πιστεύουμε ὅτι οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας στὴν κηρυκτικὴ διακονία τους καλὸ θὰ εἶναι, νὰ τονίζουν, ὅτι ὁ ἑορτασμὸς τῶν μεγάλων γεγονότων τῆς πίστεώς μας, θὰ πρέπει νὰ ἔχει πνευματικὸ χαρακτήρα, νὰ ἀποσκοπεῖ στὴν μέθεξη τῆς σωζούσης Θείας Χάριτος καὶ νὰ μὴν ἐξαντλεῖται στὴν τήρηση τῶν θρησκευτικῶν ἐθίμων, τὰ ὁποία αὐτὰ καθ’ ἑαυτά, ὡς αὐθόρμητες ἐκδηλώσεις χαρᾶς, δὲν εἶναι κακὸ νὰ τηροῦνται, ἀρκεῖ νὰ μὴν φθάνουν σὲ ὑπερβολές.

Συνεχίζοντας ὁ κ. Καθηγητής, στηλιτεύει καὶ τὸν «παροξυσμὸ» τῆς Ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός, στὸν Πανάγιο Τάφο τοῦ Κυρίου στὰ Ἱεροσόλυμα. Γράφει: «Κορύφωμα τῆς συλλογικῆς μας πολιτισμικῆς ἀφασίας καὶ παντοδαπῆς παρακμῆς εἶναι ἡ προκλητικὴ (ἀντιστάσεως μὴ οὔσης) θρησκειοποίηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γεγονότος, ὁ εὐτελισμός του σὲ εἰδωλοποιητικῆ μαγεία. Ὀργιάζουν τὰ κανάλια, κάθε Μέγα Σάββατο, μὲ ἀνεύθυνες παιδαριώδεις φλυαρίες γιὰ τὴ «θαυματουργικὴ» κάθε χρόνο ἁφὴ τῆς λαμπάδας τοῦ πατριάρχη στὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ δὲν βγαίνει δημόσια ἕνας ἐπίσκοπος, νὰ ἀντιτάξει τὰ στοιχειώδη τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐμπειρίας καὶ μαρτυρίας».

Πράγματι κατὰ τὴ μεγάλη ἡμέρα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ὅπου γίνεται ἡ τελετὴ τῆς ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός, ὀργιάζουν οἱ διαμάχες μεταξὺ ἀθέων, αἱρετικῶν καὶ πιστῶν γιὰ τὸν τρόπο τῆς ἁφῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς μεταφορᾶς του ἀεροπορικῶς στὴν πατρίδα μας. Πιστεύουμε ὅτι ἀπέναντι στὸ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονός, θὰ ἔπρεπε νὰ πάρει ἐπίσημη θέση ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καὶ νὰ καταθέσει τὴν ἰδικὴ της πνευματικὴ ἐμπειρία, ὥστε νὰ μὴν ἀφήνει νὰ ὀργιάζουν στὰ κανάλια οἱ κάθε λογὶς «ἀνεύθυνες παιδαριώδεις φλυαρίες». Ἰδιαίτερα τὸ παλαίφατο Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, τὸ ὁποῖο στὶς ὁμηρικὲς διαμάχες ὑποστηρικτῶν καὶ ἀρνητῶν τῆς θαυματουργικῆς, ἢ μή, ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτὸς ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο, θὰ ἔπρεπε νὰ ἐπαναλαμβάνει τὶς δηλώσεις τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Θεοφίλου, ὁ ὁποῖος ἔχει δημοσία διακηρύξει τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός.

Παρὰ κάτω μὲ ὅσα προσθέτει ὁ κ. Καθηγητής, ἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι ἡ ἁφὴ δὲν γίνεται θαυματουργικά. Κατὰ τὴν ἄποψή του: «Ἀπὸ αὐτὴ τὴν κανδήλα, [τὴν ἀκοίμητη], ὁ λειτουργός, τὴ νύχτα τοῦ Πάσχα, ἀνάβει τὴ λαμπάδα του καὶ μεταδίνει τὴ φλόγα στὶς λαμπάδες τῶν πιστῶν. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ στὸν Πανάγιο Τάφο στὰ Ἱεροσόλυμα». Καὶ δικαιολογεῖ «θεολογικὰ» τὸν ἰσχυρισμό του ὅτι: «στὴν Ἐκκλησία ἡ σχέση μὲ τὸν Θεὸ δὲν βιάζει ποτὲ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου. Ἂν ὁ ἄνθρωπος ἐξαναγκαστεῖ νὰ «πιστέψει» στὸν Θεό, ἐπειδὴ ἡ λαμπάδα τοῦ πατριάρχη ἀνάβει ἀπὸ μόνη της στὰ Ἱεροσόλυμα, τότε ἡ «πίστη» του εἶναι προϊὸν ἐκβιασμοῦ, ὄχι ἀγάπης, δηλαδὴ ἐλευθερίας».

Κατ’ ἀρχὴν θὰ θέλαμε νὰ ρωτήσουμε τὸν κ. Καθηγητή: Πῶς εἶναι τόσο σίγουρος ὅτι ὁ Πατριάρχης ἀνάβει τὴν λαμπάδα του ἀπὸ τὴν ἀκοίμητη κανδήλα τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου; Παρέστη κάποια στιγμὴ καὶ εἶδε ὡς αὐτόπτης μάρτυς τὸν τρόπο ἁφῆς; Ἀσφαλῶς ὄχι, διότι ὁ Πατριάρχης εἰσέρχεται στὸ Ἱερὸ Κουβούκλιο μόνος, ἀφοῦ τὸν ψάχνουν οἱ ἰσραηλινὲς ἀστυνομικὲς ἀρχές, ὅτι δὲν ἔχει ἐπάνω του κάποιο σύνεργο ἁφῆς, (σπίρτα, ἀναπτήρας κλπ.). Σύμφωνα μὲ μαρτυρίες, τὴν Μεγάλη Παρασκευή, οἱ ἰσραηλινὲς ἀρχὲς ψάχνουν τὸν Πανάγιο Τάφο καὶ σβήνουν καὶ ἀφαιροῦν κάθε πηγὴ φωτιᾶς καὶ ἀφοῦ σφραγίσουν μὲ κερὶ καὶ μὲ τὶς σφραγίδες τοῦ Πατριαρχείου τὸ Ἱερὸ Κουβούκλιο, τὸ φρουροῦν, μέχρι τὸ μεσημέρι τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, τὴν ὥρα τῆς τελετῆς. Αὐτὸ εἶναι μία σοβαρὴ ἔνδειξη ὅτι ἡ ἁφὴ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι προϊὸν ἀπάτης, διότι ἂν ὑπῆρχε ἔστω καὶ ἡ παραμικρὰ ἔνδειξη ἀπάτης, οἱ ἀλλόθρησκες ἰσραηλινὲς ἀρχὲς ἀσφαλείας θὰ τὴν κατήγγειλαν.

Μέχρι σήμερα ὅμως ποτὲ δὲν εἴχαμε κάποια καταγγελία. Ἐπίσης κάτι ἄλλο πολὺ σημαντικό: Πάμπολλες μαρτυρίες αὐτοπτῶν προσκυνητῶν βεβαιώνουν ὅτι τὸ Ἅγιο Φῶς τὴν ὥρα τῆς τελετῆς πλανᾶται στὸν πανίερο ναὸ τῆς Ἀναστάσεως σὰν «πύρινες μπάλες φωτός». Ἔχουμε μάλιστα ὑπ’ ὄψη μας καὶ σχετικὸ βίντεο, ποὺ τὸ εἴδαμε ἰδίοις ὄμασι καὶ μποροῦμε νὰ τὸ βεβαιώσουμε. Ἄλλη θαυμαστὴ μαρτυρία εἶναι ὅτι τὰ σβησμένα καντήλια ἀνάβουν μόνα τους καὶ τὸ σπουδαιότερο: τὸ Ἅγιο Φῶς τὰ πρῶτα λεπτὰ τῆς ὥρας δὲν ἔχει τὶς ἰδιότητες τοῦ φυσικοῦ φωτός, διότι δὲν καίει!

Ὑπάρχει καὶ ἕνα ἀκόμη ἰσχυρὸ τεκμήριο ἱστορικό. Στὴν εἴσοδο τοῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ὑπάρχει μία κολώνα ἀνεξήγητα σχισμένη. Σύμφωνα μὲ ἱστορικὴ μαρτυρία, τὸν 16ο αἰώνα, καὶ συγκεκριμένα τὸ 1580, οἱ αἱρετικοὶ Ἀρμένιοι δωροδόκησαν τὶς ὀθωμανικὲς ἀρχὲς γιὰ νὰ δοθεῖ ἡ ἄδεια νὰ μπεῖ στὸ κουβούκλιο ἀντὶ τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριάρχου ὁ Ἀρμένιος, γιὰ νὰ τελέσει αὐτός, ἀντὶ ἐκείνου, τὴν τελετὴ ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός. Πράγματι οἱ Ὀθωμανοὶ ἔδωσαν τὴν ἄδεια, ὁπότε ὁ Ὀρθόδοξος Πατριάρχης στεκόταν ἀπ’ ἔξω ἀκουμπισμένος στὴ συγκεκριμένη κολώνα προσευχόμενος. Τότε ἔγινε ἕνα συγκλονιστικὸ θαῦμα. Ἡ κολώνα ξαφνικὰ σχίστηκε καὶ ἀπὸ τὴν σχισμὴ βγῆκε φωτιά, ποὺ ἄναψε τὴ λαμπάδα τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριάρχου, ἐνῶ ὁ Ἀρμένιος ματαίως προσπαθοῦσε νὰ ἀνάψει τὴν λαμπάδα του. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ βεβαίωσε τοῦρκος Ἐμίρης, ὀνόματι Τούνουμ, ὁ ὁποῖος εἶδε τὸ θαῦμα καὶ πίστεψε στὸ Χριστὸ καὶ ἐπισφράγισε τὴν πίστη του μὲ τὸ μαρτύριό του, τὸν σκότωσαν οἱ ὁμόπιστοί του γιὰ τὴν ὁμολογία του!

Τὸ καταλυτικὸ ὅμως γεγονὸς καὶ ἐρώτημα, ποὺ δυστυχῶς ὁ κ. καθηγητὴς δὲν λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν του, εἶναι γιατί, ἐφ’ ὅσον ἡ ἁφὴ τοῦ Ἁγίου Φωτὸς εἶναι ἕνα ἀνθρώπινο γεγονός, δὲν τὸ «μιμοῦνται» οἱ ἑτερόδοξες χριστιανικὲς κοινότητες τῶν Ἱεροσολύμων, Ρωμαιοκαθολικοί, Μονοφυσίτες, Προτεστάντες, ἀλλὰ «ἀνέχονται» νὰ τὸ «ὀργανώνει», μὲ ὅ,τι αὐτὸ σημαίνει, ὁ ἑλληνορθόδοξος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καὶ ἀκόμη ἰδίως οἱ μὴ διακρινόμενοι διὰ τὴν φιλοορθοδοξία τους, Ἀρμένιοι καὶ Κόπτες, τὸ λαμβάνουν ἐκ τοῦ ἑλληνορθοδόξου Πατριάρχου; Καὶ ἐπιπροσθέτως, γιατί οἱ Ἰσραηλινὲς Ἀρχές, πού δὲν φημίζονται διὰ τὸν φιλοχριστιανισμό τους, ἀνέχονται μία «ἀπάτη», πού ἐπιβεβαιώνει τὴν Ἀνάσταση Ἐκείνου;

Πολλοὶ προβληματίζονται καὶ θέτουν ἕνα θεολογικὸ ἐρώτημα, πού ἀφορᾶ τὴν φύση τοῦ Ἁγίου Φωτός: Τὸ Φῶς αὐτὸ εἶναι ἄραγε ἄκτιστο, ἢ κτιστό; Μία εὔστοχη ἀπάντηση στὸ παρὰ πάνω ἐρώτημα ἔδωσε πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια, ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πέτρας κ. Κορνήλιος, ὁ ὁποῖος ὡς τοποτηρητὴς τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου ἐκλήθη τὸ 2005, νὰ βγάλει τὸ ἅγιο Φῶς ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο καὶ ἑπομένως εἶχε ἄμεση προσωπικὴ ἐμπειρία τοῦ θαυμαστοῦ γεγονότος. Δήλωσε λοιπὸν σὲ τηλεοπτικὴ συνέντευξη, ὅτι ἡ ἁφὴ τοῦ Ἁγίου Φωτὸς «εἶναι συνάρτηση ἀκτίστου καὶ κτιστοῦ». Πράγματι, στὴν προκειμένη περίπτωση ἐπενεργεῖ ἡ ἄκτιστη δημιουργικὴ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ παράγει ἕνα κτιστὸ ἀποτέλεσμα, τὴν ἁφὴ τοῦ Ἁγίου Φωτός. Ἑπομένως τὸ Ἅγιο Φῶς, ἂν καὶ προέρχεται ἀπὸ ἄκτιστη αἰτία, δὲν εἶναι ἄκτιστο, ἀλλὰ κτιστό. Ἀπόδειξη, ὅτι μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ σβήσει, φυσώντας. Ἀντίθετα τὸ ἄκτιστο Φῶς εἶναι αἰώνιο καὶ ἀνέσπερο, πηγάζει ἀϊδίως ἀπὸ τὴν ἄκτιστη Θεία οὐσία καὶ φυσικὰ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὸ σβήσει.

Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Θεὸς συγκαταβαίνει κάθε χρόνο τὸ Μέγα Σάββατο νὰ κάνει ἕνα θαῦμα, γιὰ νὰ δίδει  ἔτσι μία ἀκόμη θαυμαστὴ μαρτυρία τοῦ γεγονότος τῆς Ἀναστάσεως, (πέρα ἀπὸ τὶς ὑπάρχουσες ἱστορικὲς μαρτυρίες), αὐτὸ μὲ κανένα τρόπο δὲν σημαίνει ὅτι ὁ Θεὸς θέλει νὰ ἐξαναγκάσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ πιστεύσουν στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἀνάστασή Του καὶ ὅτι τότε ἡ πίστη γίνεται δῆθεν «προϊὸν Ἐκβιασμοῦ». Τὰ πάμπολλα θαύματα ποὺ ἔκανε ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἐπὶ γῆς ζωὴ καὶ δράση του, τὰ ἔκαμε γιὰ νὰ ἐξαναγκάσει τοὺς ἀνθρώπους νὰ πιστεύσουν σ’ Αὐτόν; Ὄχι βέβαια. Ὅλοι ἔβλεπαν τὰ θαύματα, ἀλλὰ δὲν πίστευαν ὅλοι. Πίστευαν μόνο ἐκεῖνοι, ποὺ εἶχαν καλὴ διάθεση καὶ ἀγαποῦσαν τὴν ἀλήθεια, ἐνῶ οἱ ἄλλοι τὸν συκοφαντοῦσαν ὅτι μὲ τὴν δύναμη τῶν δαιμόνων θαυματουργεῖ. Τὸ θαῦμα λοιπὸν δὲν παραβιάζει τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου.

Περαίνοντας, θὰ θέλαμε νὰ βεβαιώσουμε τὸν κ. Καθηγητὴ ὅτι σεβόμαστε τὸ πρόσωπό του καὶ τὴν προσφορά του στὴν πνευματικὴ πορεία τοῦ τόπου μας. Παρακολουθοῦμε τὴν κριτική του στὰ πνευματικά, κοινωνικὰ καὶ πολιτικὰ δρώμενα καὶ σὲ πολλὰ σημεῖα συμφωνοῦμε μαζί του. Ὅμως στὴν προκειμένη περίπτωση δὲν νομίζουμε ὅτι εὐσταθεῖ ὁ ἰσχυρισμός του, ὅτι ὁ Πατριάρχης ἀνάβει τὴν λαμπάδα του μὲ ἕνα φυσικὸ τρόπο ἀπὸ τὴν ἀκοίμητη κανδήλα τοῦ Παναγίου Τάφου. Οὔτε ἐπίσης ὅτι τὸ θαῦμα σημαίνει ἐξαναγκασμὸ καὶ παραβίαση τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου.

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν

1 σχόλιο:

  1. Το υπερφυσικό θαύμα του Αγίου Φωτός.

    http://www.impantokratoros.gr/61CB08D5.el.aspx

    * * *

    Βιβλίο:

    «ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ.
    ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
    Εβδομήντα ιστορικές μαρτυρίες (4ος-16ος αι.)».

    Συγγραφέας: Χάρης Σκαρλακίδης.

    http://www.skarlakidis.gr/el/home.html

    * * *

    Φωτογραφίες από το θαύμα του Αγίου Φωτός: Φαίνεται ότι τα πρώτα λεπτά που ανάβει το Άγιο Φως, αυτό ΔΕΝ καίει όταν έλθει σε άμεση επαφή με το ανθρώπινο σώμα.
    Πατάτε πάνω σε κάθε φωτογραφία, για να την δείτε σε μεγέθυνση.

    http://www.orthodoxphotos.com/Pascha_Holy_Light


    Η επόμενη φωτογραφία, είναι ήδη σε μεγέθυνση:

    http://earthend-newbeginning.com/wp-content/uploads/2013/05/00e-holy-fire-2012.jpg

    * * *

    «Μια προσωπική μαρτυρία, όπως ακριβώς είδαμε το Άγιο Φως, πάνω στον Τάφο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, το Πάσχα του 1994 & 1995 (μαζί με εκατοντάδες άλλους ανθρώπους)».

    http://www.holyfire.org/file/Greek_AgiosPhotos.htm

    * * *

    Επίσημος Ἰστοχῶρος τοῦ Πατριαρχείου Ἰεροσολύμων.

    Τό Ἅγιο Φῶς (μιλά σαφώς για το ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟ ΘΑΥΜΑ του Αγίου Φωτός).

    http://www.jerusalem-patriarchate.info/main/page/αγιο-φως

    * * *

    Το Άγιο Φως ανάβει θαυματουργικά (από μόνο του), ΟΧΙ ΜΟΝΟ στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αλλά ανάβει θαυματουργικά (από μόνο του), ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ σε κάποιους (επιλεκτικά) πιστούς που περιμένουν μέσα στο μεγάλο πλήθος για να πάρουν το Άγιο Φως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.