22 Σεπ 2016

Πατήρ Ἰωάννης Ῥωμανίδης: «Ἐὰν οἱ Ὀρθόδοξοι στὴν Τουρκοκρατία ἦταν αὐτοὶ ποὺ εἶναι σήμερα, θὰ εἶχε σβήσει ἡ Ὀρθοδοξία»

Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἰεροθέου, «Ἐμπειρικὴ Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου 
Καθολικῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὶς προφορικὲς παραδόσεις τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη» Τόμος Β΄
Στὴν κατάσταση τοῦ φωτισμοῦ ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ τὴν ἐλευθερία τοῦ Πνεύματος.
«Γι' αὐτὸν τὸν λόγο, ἐπειδὴ εἴχαμε αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους σὲ ὅλη τὴν Τουρκοκρατία, γι' αὐτὸ καὶ δὲν ἔσβησε ἡ Ὀρθοδοξία. Ἐὰν οἱ Ὀρθόδοξοι τότε στὴν Τουρκοκρατία ἦταν αὐτοὶ ποὺ εἶναι σήμερα, θὰ εἶχε σβήσει ἡ Ὀρθοδοξία. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἱστορικὸ πικρὸ γεγονός.
Λοιπόν, ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ. Γι' αὐτὸ καὶ λέμε στὴν Ἐκκλησία «Εἰρήνη πάσι», διότι ἔτσι ἔχει τὴν εἰρήνη.
«Εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμὶν» (Ἰω Ιδ’, 27). Καὶ ὅταν λέει ὅτι σᾶς δίδω εἰρήνη, σημαίνει ὅτι σᾶς δίδω Πνεῦμα ἅγιον, προσευχὴ στὴν καρδιά, καὶ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος εἰρηνεύει, ἔχει τὴν δικαίωση. Ἔχει τὴν καταλλαγὴ μὲ τὸν Θεό. Ἀρχίζει νὰ γίνεται φίλος τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ μετὰ...
στὴν θέωση εἶναι 100% πλέον φίλος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐλεύθερος.

Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν φθάνει στὸ νὰ ἀπαλλαγεῖ, ὄχι μόνο ἀπὸ τὴν συμφεροντολογία, ὅπως στὴν κατάσταση τοῦ φωτισμοῦ, ἀλλὰ καὶ στὴν κατάσταση τῆς Θεώσεως ἀπαλλάσσεται ἀπὸ τὴν δουλεία καὶ τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως, διότι τρέφεται ἀπὸ τὸν Ἴδιο τὸν Θεὸ καὶ σ' αὐτὴν τὴν κατάσταση ἐὰν συνεχίσει μπορεῖ νὰ πάει καὶ χρόνια καὶ μῆνες κ.ο.κ. Ὁπότε ἡ καλύτερη μελέτη εἶναι νὰ ἐπανέλθουμε στοὺς βίους τῶν Ἁγίων νὰ τὰ δοῦμε ἐκεῖ καὶ νὰ καταλάβουμε ὅτι ἁμαρτία εἶναι ἔλλειψη φωτισμοῦ, ἐλευθερία εἶναι ἀπὸ τὸν φωτισμὸ στὴν θέωση.

Αὐτὰ εἶναι πολὺ ἁπλὰ τὰ πράγματα καὶ εἶναι ἡ θεραπεία τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου. Γι' αὐτὸ λέγω ὅτι, ἐὰν ἐμφανιζόταν σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία στὴν ἀκμή της καὶ ὄχι στὴν κατάπτωσή της, ὅπως σήμερα, θὰ θεωρεῖτο κατὰ πάντα θετικὴ ἐπιστήμη καὶ θὰ ἦτο κάτι παραπάνω ἀπὸ ψυχολογία καὶ ψυχιατρική».

5 σχόλια:

  1. Η αλήθεια είναι ότι αν οι σημερινοί ορθόδοξοι χριστιανοί ήταν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας θα είχαν εξισλαμιστεί οι πάντες! Ελάχιστοι θα κρατούσαν τη πατρογονική πίστη τους. Και σήμερα θα ήταν αν όχι πιστοί μουσουλμάνοι τουλάχιστον σαν τους Αλεβήτες και τους κεμαλικούς της Τουρκίας. Γιατί αν θέλει κανείς να δει το αντεστραμμένο είδωλό του στην αντίπερα όχθη εκεί θα το τοποθετούσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν είχαν εξισλαμιστεί όλοι αυτό υποδηλώνει πόση άγνοια υπάρχει περί της εν Χριστώ πίστης. Επειδή τη πίστη στο Χριστό την έχουμε παρεξηγήσει οι περισσότεροι,νομίζουμε ότι είναι νόμοι και κανόνες,διαταγές,μαστίγιο και καταναγκασμός. Ο νόμος είναι για νήπια που δε καταλαβαίνουν πολλά,του βάζεις όρια για να μη κάνει ζημιές.. Η πίστη στον Χριστό είναι ελευθερία,δεν υπάρχει πλέον το νομικό πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης όπως στέκονται οι πιστοί του ισλάμ. Ο νόμος είναι παιδαγωγός προετοιμασίας ώστε να δεχτεί ο άνθρωπος το άριστο,παιδαγωγός εις Χριστόν ο νόμος,μας λέει ο απόστολος Παύλος. Δεν υπάρχει με τον Χριστό πλέον νομική σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού όπως συνέβαινε στη Παλαιά Διαθήκη,είναι κάτι πολύ ανώτερο και αριστοκρατικό αν θέλετε,ο Χριστός είναι το τέλος του νόμου ή καλύτερα ή πλήρωση του νόμου. Πλέον είναι θέμα πίστεως,εμπιστοσύνη στον Δημιουργό,στη θεότητα,η οποία αποκαλύφθηκε δια ζώσης,φόρεσε την ανθρώπινη σάρκα και τον είδαν όλοι οι άνθρωποι,παρέχοντας σε όλους τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τον άριστο τύπο ανθρώπου αν θέλουν να ζήσουν και να απολαύσουν την όντως ζωή. Αν αυτό το καταλάβουμε,δυστυχώς πολλοί δε το έχουμε συνειδητοποιήσει ούτε καν οι χριστιανοί,θα τρέχαμε με..ταχύτητα φωτός προς το φως της αληθείας για να μη το χάσουμε! Αλλά χρειάζεται πίστη και πολύ εσωτερική εργασία,ένας κόπος και ένας αγώνας,δε κερδίζεται εύκολα ένα βραβείο τόσο θαυμαστό και ανεκτίμητης αξίας. Εμείς νομίζουμε ότι είναι αναχρονισμός η πίστη μας,λάθος μέγα,αυτή η πίστη είναι κατάθεση στο ταμιευτήριο της όντως εν αρίστω κοινωνία αληθινής ζωής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητέ φίλε ανώνυμε 22 Σεπτεμβρίου 2016 - 9:57 π.μ. αλλά διαφωνώ απόλυτα δεν θα είχαν εξισλαμιστεί οι πάντες όπως λές. Φυσικά υπάρχουν και πολλοί δυνατά συνειδητόι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που πραγματικά θα έδιναν το αίμα τους και θα μαρτυρούσαν εάν υπήρχε ακόμα τουρκοκρατία και στην σημερινή εποχή. Δόξα τω Θεώ που δεν έχει ακόμα βρωμοτουρκοκρατία, αλλά έχουμε άλλου είδους πολέμων που καλούμαστε όλοι μας να πολεμίσουμε με την βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας μας εναντίον των εχθρών του Χριστιανισμού και της Εκκλησίας μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάθε μέρα στην εκκλησία μνημονεύουμε αγίους,μεταξύ αυτών μάρτυρες που δέχτηκαν στο κορμί τους τρομερά βασανιστήρια. Άλλον τον έκαψαν ζωντανό,άλλον του έσκισαν τις σάρκες,άλλον τον κάρφωναν πότε σε ξύλο,πότε παλούκωναν όπως έκανε ο Αλή Πασάς και αργοπέθαινε χωρίς κανένας να του επιτρέπετε να τον βοηθήσει,να του δώσει ένα ποτήρι νερό. Ο Νέρωνας χρησιμοποιούσε ανθρώπους και χριστιανούς ως ζωντανούς φανούς,καίγονταν αργά ενώπιόν του,στο υπαίθριο των παλατιών του ώστε να φωτίζουν τη νύχτα που συμποσιάζε με τους φίλους του. Αλήθεια σήμερα πόσοι από μας,θα είχαμε τη δύναμη αν δεν έχουμε τη χάρη του Θεού να μας ενδυναμώνει να υπομείνουμε τέτοιους βασανισμούς; Aυτά που βιώνουν σήμερα οι χριστιανοί κυρίως στη Συρία με τέτοιους βασανισμούς ποιός χριστιανός αν δεν είναι βαθειά συνειδητοποιημένος θα κρατούσε ως το τέλος τη πίστη του; Tα βασανιστήρια που βίωσε ο άγιος Γεώργιος ποιός θα μπορούσε να τα υπομείνει; Eύκολα εκ του ασφαλούς μιλάμε,αν δε βιώσεις όμως το μαρτύριο του πειρασμού στο έπακρο δε μπορείς να πεις εγώ αντέχω αν δε σε ενισχύσει ο Θεός με δύναμη εξ ύψους. Για αυτό το λέω ότι ελάχιστοι θα άντεχαν,ελάχιστοι να υπέμεναν,να δοξάζουμε το Θεό που μας δίνει τέτοιο πειρασμό όσο μπορούμε να τον αντέξουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγιορείτης Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός: Όταν ο άνθρωπος φθάσει στην αγάπη, τότε ζει μέσα του ο Θεός.

    Ο μακαριστός Αγιορείτης Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός (+2009) περιγράφει την πνευματική ιστορία του ανθρωπίνου γένους, την δημιουργία του ανθρώπου κατ΄εικόνα και καθ' ομοίωση του Θεού, την πτώση των πρωτοπλάστων, τον αγώνα που απαιτείται για την ανάπλαση του πεσόντος, την δύναμη της μετάνοιας και της υπακοής, αλλά κυρίως τον τελικό σκοπό της ζωής, που είναι η απόκτηση της αγάπης και η ένωση με τον Δημιουργό μας Θεό, ο οποίος είναι η όντως αγάπη.

    http://www.vatopedi.gr/video/όταν-ο-άνθρωπος-φθάσει-στην-αγάπη-τότε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.