22 Ιουλ 2016

«Ἐπιθυμία καλοῦ ἔργου»

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου
 πατρός ∆ιονυσίου Τάτση
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώµατος εἶναι σχεδὸν κοινὴ σὲ ὅλους τοὺς ἄγαµους κληρικούς, οἱ ὁποῖοι κατέχουν τὸ πτυχίο τοῦ θεολόγου. Αὐτὸ τὸ βλέπουµε στὴν προθυµία τους, ἀλλὰ καὶ ἀνυποµονησία τους, νὰ ἐγγραφοῦν στὸ σχετικὸ κατάλογο. Ἡ ἐπιθυµία προφανῶς πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ πολλὰ οὐσιαστικὰ προσόντα καὶ ὄχι ἀπὸ µερικὰ τυπικὰ προσόντα.
Μόνο τότε µποροῦµε νὰ ποῦµε ὅτι ὁ ὑποψήφιος καλὸ ἔργο ἐπιθυµεῖ. Εὔχοµαι οἱ περισσότεροι ὑποψήφιοι νὰ ἀνήκουν σ’ αὐτὴ τὴν κατηγορία. Ἡ πραγµατικότητα ὅµως δείχνει τὸ ἀντίθετο. Καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ ἀνησυχητικό. Χωρὶς νὰ γενικεύω ἤ νὰ ὑπολογίζω ποσοστά, βλέπω ὅτι πολλοὶ κληρικοὶ ἐπιθυµοῦν τὸ ἀξίωµα τοῦ ἐπισκόπου, ἐνῶ εἶναι ἠθικὰ ἐρείπια καὶ δὲν ἔχουν καµιὰ ἐµπειρία πνευµατικοῦ ἀγώνα. Εἶναι ὅµως ὑπερβολικὰ φιλόδοξοι καὶ ἔχουν ἐξασκηθεῖ στὴν ὑποκρισία. Γι’ αὐτὸ καὶ τελικὰ πετυχαίνουν τὸ σκοπό τους.
Εἶναι ἱερὸ καθῆκον τῶν ἐκλεκτόρων δηλ. ὅλων τῶν µελῶν τῆς ἱεραρχίας, νὰ εἶναι προσεκτικοὶ ἀπέναντι στοὺς ὑποψήφιους, νὰ εἶναι βέβαιοι γιὰ τὴν ἀξιοσύνη τους και νὰ µὴ ὑπολογίζουν τὶς ὑποδείξεις τοῦ ἀρχιεπισκόπου, ποὺ συνήθως θέλει νὰ ἐκλέγονται γνωστά του πρόσωπα, ἀδιαφορώντας ἄν εἶναι ἄξια καὶ προετοιµασµένα γιὰ τὸ ὑψηλὸ ἀξίωµα τῆς...
ἀρχιερωσύνης. Ὑπάρχουν βέβαια καὶ οἱ λίγες ἐξαιρέσεις. Ὅµως ἡ ἐµπειρία ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν ἐκλεκτόρων ἄγεται καὶ φέρεται ἀπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο. Αὐτὸ σηµαίνει ὅτι στὴν Ἐκκλησία δὲν λειτουργεῖ τὸ συνοδικὸ σύστηµα καὶ βέβαια οὔτε τὸ Ἅγιο Πνεῦµα καθοδηγεῖ τοὺς ἐκλέκτορες. Ὅσα ἀντίθετα λέγονται δὲν ἔχουν καµιὰ ἀξία. Εἶναι προκλητικὰ καὶ ὑποκριτικά. ∆υστυχῶς, συνηθίσαµε αὐτὴ τὴν ἀπαράδεκτη τακτικὴ ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων καὶ ὅποιος τὴν ἀµφισβητεῖ θεωρεῖται ἀσεβής! Ὅµως ἡ ἀσέβεια βρίσκεται ἀλλοῦ. Βρίσκεται στοὺς πειθαρχικοὺς καὶ «εὐσεβεῖς», οἱ ὁποῖοι ἐνεργοῦν ἰδιοτελῶς, ἀφοῦ περιµένουν ἀπὸ τὴν εὔνοια τοῦ ἀρχιεπισκόπου τὴν πραγµατοποίηση τῶν ἐπιθυµιῶν καὶ τῶν ὀνείρων τους.

Ἄς ἐπιστρέψουµε ὅµως στὸ θέµα µας. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν Α΄ πρὸς Τιµόθεον ἐπιστολή του περιγράφει τὰ προσόντα ποὺ πρέπει νὰ ἔχει ὁ ἐπίσκοπος καὶ κατ’ ἐπέκταση κάθε λειτουργὸς τῆς Ἐκκλησίας. Πρέπει νὰ εἶναι ἀκατηγόρητος, νηφάλιος, συνετός, εὐπρεπής, φιλόξενος, καλὸς δάσκαλος, ὄχι φίλος τοῦ οἴνου, νὰ µὴ εἶναι βίαιος καὶ αἰσχροκερδὴς ἀλλὰ ἐπιεικής, εἰρηνικὸς καὶ ἀφιλοχρήµατος. Ἐπίσης νὰ µὴ εἶναι καινούριος στὴν πίστη, γιὰ νὰ µὴ τὸ πάρει ἐπάνω του καὶ καταδικαστεῖ, ὅπως ὁ διάβολος. Ἀκόµα πρέπει νὰ ἔχει καλὴ φήµη κι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ µὴ ἐξευτελιστεῖ καὶ πέσει ἔτσι στὴν παγίδα τοῦ διαβόλου (γ΄ 2-7).

Ὅλα τὰ ἀνωτέρω προσόντα πρέπει νὰ ὑπάρχουν στὸν ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια θὰ ἐµπνέει τοὺς κληρικούς, τοὺς µοναχοὺς καὶ τοὺς πιστοὺς νὰ τὰ ἀποκτήσουν κι ἐκεῖνοι γιὰ νὰ ἀκολουθοῦν σταθερὰ τὰ βήµατα τοῦ πνευµατικοῦ τους πατέρα.

Ὅταν δὲν συµβαίνει αὐτό, τὰ προβλήµατα εἶναι πολλὰ καὶ δυσεπίλυτα. Τὰ σκάνδαλα ἐπίσης θὰ εἶναι καθηµερινὰ καὶ ὁ κόσµος θὰ ἀποµακρύνεται σταδιακὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἡ µεγάλη ἀπώλεια, ποὺ δύσκολα ἀναπληρώνεται. Ἐὰν δὲ σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι ἕνας ἐπίσκοπος µπορεῖ νὰ µείνει σὲ µιὰ µητρόπολη δύο, τρεῖς καὶ περισσότερες δεκαετίες -µέχρι τὸ θάνατό του δηλαδή, ἀφοῦ εἶναι ἰσόβιος- φαντάζεται τί πρόκειται νὰ συµβεῖ καὶ πόσο δύσκολη θὰ εἶναι ἡ προσπάθεια τοῦ διαδόχου του νὰ βελτιώσει τὴν κατάσταση καὶ νὰ ξαναφέρει τὸ λαὸ στὴν Ἐκκλησία! Καὶ κάτι ἀκόµα ἐπίσης ἀνησυχητικό. Ἕνας ἀπρόσεκτος, γιὰ νὰ µὴ πῶ ἀνάξιος, ἐπίσκοπος χειροτονεῖ συνήθως ἀνθρώπους τῆς ἴδιας νοοτροπίας καὶ τοῦ ἤθους, οἱ ὁποῖοι δύσκολα ἀλλάζουν τρόπο ζωῆς καὶ ἀκόµα πιὸ δύσκολα ἀποκτοῦν ἱερὸ ζῆλο, γιὰ νὰ ἐργαστοῦν ὡς ἀληθινοὶ ποιµένες.

Ἡ ἐκλογὴ ἑνὸς ἐπισκόπου εἶναι πολὺ σοβαρὸ θέµα καὶ ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ τὸ ἀντιµετωπίζει µὲ ἰδιαίτερη εὐαισθησία. Οἱ ἐκλέκτορες µητροπολίτες ἔχουν µεγάλη εὐθύνη καὶ πρέπει νὰ ἐκλέγουν τοὺς ἄξιους καὶ ὄχι τοὺς γνωστοὺς καὶ φίλους. Μεγαλύτερη εὐθύνη ἔχει ὁ ἑκάστοτε ἀρχιεπίσκοπος, ποὺ ἐπηρεάζει εὔκολα τοὺς ἐκλέκτορες καὶ τοὺς προτείνει τὸν ἐκλεκτό του, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρεται ἐὰν ἔχει τὰ προσόντα ποὺ ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Ὀρθόδοξος Τύπος, 22/7/2016

4 σχόλια:

  1. Ο μέλλων να εκλεγεί αρχιερεύς θα πρέπει επί τη βάσει των όσων διαλαμβάνει το περισπούδαστο σύγγραμμά του αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου που φέρει τον τίτλο ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ να τυγχάνει ή Θεόκλητος ή Δημόκλητος και η εκλογή του να μην αποτελεί προϊόν , προσυνεννοήσεων, συναλλαγής και φατριαστικών δοσοληψιών.
    Ας "αφήσουν" οι άγιοι συνοδικοί, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, να μιλήσει το Άγιο Πνεύμα, του οποίου η προτίμηση δεν είναι δυνατό να έχει διαρρεύσει στις εφημερίδες και τα ΜΜΕ γενικότερα πολύ καιρό προ των μητροπολιτικών εκλογών!
    Στους "χρυσούς αιώνες" της Εκκλησίας και τι δε μηχανεύονταν και σοφιζόντουσαν κάποιοι άγιοι άνθρωποι, κατά τον προαναφερθέντα άγιο Νικόδημο, προκειμένου να αποφύγουν την επίφθονη επισκοπική καθέδρα! Άλλος απέκοπτε το ωτίο του, άλλος υποκρινόταν το δαιμονιώντα, άλλος έφευγε από δω κι από κει, άλλος απήγετο και άκων έσπευδε προς την αρχιερωσύνη!
    Τα νεότερα χρόνια και "διηγώντας τα να κλαις" πλην, βεβαίως, ΕΠΑΙΝΕΤΕΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ!
    Σήμερα οι υποψήφιοι "μνηστήρες" αγαλλομένω ποδί σπεύδουν προς κατάκτησιν της "πολυφέρνου" και ωραίας νύμφης, τουτέστιν ιεράς τινός μητροπόλεως, καταχρώμενοι και παρερμηνεύοντες το σχετικό παύλειο χωρίο περί "ορεγομένου επισκοπής" και αφού προηγουμένως το αποτέλεσμα έχει "μαγειρευτεί" σε διάφορες παρασυναγωγές, με τηλεφωνήματα, υποσχέσεις περί "αντιπαροχών κ.ο.κ.!
    Επαναλαμβάνω, προς άρσιν παρεξηγήσεων, πλην ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ! Επίσης, ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΑΤΑ, η βούληση του λαού παραθεωρείται όπως έχει αποδείξει η σύγχρονη εκκλησιαστική Ιστορία. Δεν είναι δυνατόν οι κάτοικοι μιας επαρχίας, σύσσωμα, να αιτούνται την εκλογή ενός κληρικού που εκδαπανήθηκε στη διακονία της αποσπώντας, κατ αυτόν τον τρόπο, την καθολική αποδοχή του ποιμνίου του και οι εκλέκτορες να εκλέγουν διάφορους "αλεξιπτωτιστές" αρχιμανδρίτες, που ως επί το πλείστων ενδιατρίβουν στο κλεινόν άστυ ως "ποντικοί" των συνοδικών γραφείων!
    Για πολλούς αρχιμανδρίτες η θητεία τους ως γραμματέων στα συνοδικά γραφεία αποτελεί το πρόκριμα για την κατάληψη του αρχιερατικού αξιώματος με συνέπεια η αρετή και ο υπέρ της Εκκλησίας ζήλος κάποιων άλλων κληρικών να θεωρείται...μειονέκτημα!
    Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, παλαιότερα, είχε καυτηριάσει θεοφιλώς τον κρατούντα τρόπο εκλογής μητροπολιτών αλλά, δυστυχώς, μέχρι σήμερα ουδέν έπραξε για την ανιτιστροφή της στρεβλής αυτής καταστάσεως ίσως γιατί συναντά αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ιεραρχίας!
    Λ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ απλά να προσθέσω ότι στην ιστορία της Εκκλησίας υπήρξαν και περιπτώσεις Επισκόπων προερχόμενοι από τις τάξεις των λαϊκών, δηλ. Ευλαβών εναρέτων ιδιωτών οι οποίοι απαιτήσει του πιστού λαού, ανέβαιναν "αστραπιαία" όλους τους βαθμούς της ιεροσύνης!
    Και όχι ντε και καλά προερχόμενοι από τον αμφιλεγόμενο εκλόγιμο "κατάλογο" Αρχιμανδρίτων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΜΕΓΑ ΘΕΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΙΔΡΥΜΑΤΑ.Ο ΡΟΛΛΟΣ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.ΕΧΟΥΝ ΑΠΛΩΣΕΙ ΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ,ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ.
    ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ Ο ΡΟΛΛΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΖΟΥΝ.ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΙΑ ΤΥΠΟΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ-ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ-.ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ.ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΕΣ ΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ.ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΞΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΕΠΙ-ΣΚΟΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ "ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ".
    ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.ΒΑΘΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΕΛΜΑ ΤΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ.ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΠΩΣ ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΑΞΙΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΘΑ ΥΨΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΩΝΤΑΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ.ΣΤΑΜΑΤΩΝΤΑΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑ.
    -Ο ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ποιες "εκκλησιαστικές οργανώσεις" αναφέρεσθε αγαπητέ;
      Μπορείτε να τις κατονομάσετε;
      Λ.Ν.

      Διαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.