28 Μαΐ 2015

Οἱ Πεντηκοστιανοὶ καὶ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν

Τοῦ πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, 
Ἐπίκ. Καθ. Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
Ἡ ἱστορία τῆς Πεντηκοστιανικῆς αἱρετικῆς κίνησης εἶναι συνυφασμένη μὲ τὴν ἐπιφυλακτικὴ καὶ κριτικὴ στάση ποὺ κράτησε ὄχι μόνο γιὰ τοὺς παραδοσιακοὺς κλάδους τοῦ Προτεσταντικοῦ κόσμου (π.χ. Λουθηρανοί, Μεταρρυθμισμένοι, Βαπτιστὲς κ.α.), ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ).
Ἡ στάση τῶν κλασικῶν Πεντηκοστιανικῶν κινημάτων ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἱδρύσεως τοῦ ΠΣΕ τὸ 1948 μέχρι σήμερα, δὲν εἶναι ἑνιαία. Οἱ πρῶτες ἐπαφὲς τοῦ Πεντηκοστιανικοῦ χώρου μὲ τὸ ΠΣΕ ἄρχισαν τὴ δεκαετία τοῦ 1950 μὲ τὴν πρωτοβουλία δύο ἐπιφανῶν Πεντηκοστιανῶν τῶν Donald Gee (1891-1966) καὶ David du Plessis (1905-1987).
Τὴ δεκαετία τοῦ 1960 οἱ σχέσεις κάποιων Πεντηκοστιανικῶν κινημάτων μὲ τὸ ΠΣΕ ἔγιναν πιὸ στενές, ἐνῶ εἶχε προηγηθεῖ ἡ ἔνταξη στὸ ΠΣΕ, τὸ 1961 στὸ Νέο Δελχί, τῶν δύο πρώτων Πεντηκοστιανικῶν κινήσεων ἀπὸ τὴ Χιλή. Προϊόντος τοῦ χρόνου ἐντάχθηκαν καὶ ἄλλα Πεντηκοστιανικὰ κινήματα ἀπὸ διαφορετικὰ γεωγραφικὰ διαμερίσματα τοῦ κόσμου, κυρίως ὅμως προερχόμενα ἀπὸ τὸν λεγόμενο Τρίτο Κόσμο.
Τὸ γεγονὸς τῆς ἔνταξης, ἤδη ἀπὸ τὸ 1961 Πεντηκοστιανικῶν κινήσεων στὸ ΠΣΕ, στὸ χῶρο τῶν Πεντηκοστιανῶν ἔχει γίνει μέχρι σήμερα ἀφορμὴ ἐντάσεων, ἐνστάσεων καὶ...
ἀντιπαραθέσεων, πραγματικότητα ποὺ ὑφίσταται μέχρι σήμερα. Ἡ ἀπ’ ἀρχῆς ὑφιστάμενη καχυποψία τοῦ Πεντηκοστιανικοῦ χώρου ἀπέναντι στὸ ΠΣΕ εἶναι μέχρι σήμερα ὑπαρκτὴ καὶ τὰ ἐπὶ μέρους ἀνοίγματα κάποιων κινήσεων πρὸς αὐτό, ἀξιολογοῦνται ὡς ἀμφιλεγόμενα.
Ἀντιπροσωπευτικὲς ἀποδείξεις αὐτῆς τῆς ἀρνητικῆς στάσης τοῦ κλασικοῦ Πεντηκοστιανισμοῦ ἔναντι τοῦ ΠΣΕ ἀποτελοῦν μεταξὺ τῶν  ἄλλων, καὶ ὁ χαρακτηρισμὸς τοῦ παλαιότερα, ὅπως ἀναφέρει ὁ W. Hollenweger, ὡς «συναυτουργὸ τοῦ Ἀντιχρίστου», ἐνῶ στὴν ἴδια συνάφεια καὶ ὁ Πεντηκοστιανὸς Καθηγητὴς A. Anderson, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ὑπογραμμίζει καὶ τὴ θέση τῆς γενικῆς συνέλευσης τῶν Συνάξεων τοῦ Θεοῦ τὸ 1963, μία ἐκ τῶν μεγαλυτέρων κλασικῶν Πεντηκοστιανικῶν κινήσεων διεθνῶς, ὅπου χαρακτήριζαν τὸ ΠΣΕ ὡς ἔκφραση τῆς θρησκευτικῆς Βαβυλώνας, ποὺ ἀναφέρει τὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως (Ἀποκ.17,5).
Ἡ ἐμφάνιση τῆς Νεοπεντηκοστιανικῆς–Χαρισματικῆς κίνησης συνέβαλε τὴ δεκαετία τοῦ 1970, στὸ νὰ ὑπάρξουν βήματα μεγαλύτερης προσέγγισης καὶ ἀπόπειρες κατανόησης τοῦ κινήματος. Τοῦτο ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι σύμφωνα μὲ τὸν Ch.O. Donnell ἡ Χαρισματικὴ κίνηση ἦταν ἀνοιχτὴ στὸν Οἰκουμενισμό. Αὐτὴ ἡ παράμετρος ὅμως δὲν στάθηκε ἱκανὴ νὰ κάμψει τὴν ἀρνητικὴ στάση τῶν κλασικῶν Πεντηκοστιανῶν ἔναντι τοῦ ΠΣΕ.
Ὁ P. Zimmerling συνθέτοντας τὶς ἐπὶ μέρους ἀντιρρήσεις τῶν Πεντηκοστιανῶν ἐκπροσώπων ἀναφέρει τρεῖς βασικοὺς λόγους, ποὺ καθιστοῦν τὸν κλασικὸ Πεντηκοστιανισμὸ ἀρνητικὸ ἀπέναντι στὸ ΠΣΕ. Ὁ πρῶτος λόγος εἶναι ὁ φονταμενταλιστικὸς λόγος κατανόησης τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπὸ τοὺς Πεντηκοστιανούς, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἀπὸ μέλη τοῦ ΠΣΕ νεώτερων μορφῶν Βιβλικῆς κριτικῆς καὶ θεωριῶν. Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι ἡ ὑποψία ὅτι ὁ στόχος τοῦ ΠΣΕ εἶναι νὰ καταστεῖ ἕνας ὑπερεθνικὸς ὀργανισμὸς μὲ τὴ δημιουργία μίας ὑπερεκκλησίας, κάτι ἀνάλογο μὲ τὴ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία. Καὶ ὁ τρίτος λόγος σχετίζεται μὲ τὸ γεγονὸς τῆς ἀνοχῆς, πλὴν ὅμως τῆς μὴ ἀναγκαιότητος ὕπαρξης τῆς λεγομένης «ἐμπειρίας τοῦ Βαπτίσματος μὲ Ἅγιο Πνεῦμα» μὲ τὶς ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις της ἀπὸ ὅλα τὰ μέλη τοῦ ΠΣΕ.
Οἱ τρεῖς αὐτοὶ λόγοι συντελοῦν καθοριστικὰ στὴν κριτικὴ καὶ ἐπικριτικὴ στάση τῶν κλασικῶν Πεντηκοστιανικῶν κινημάτων ἔναντι τοῦ ΠΣΕ. Ὁ G. Hobson προσθέτει στοὺς ἀνωτέρω λόγους καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ κλασικοὶ Πεντηκοστιανοὶ στέκονται ἐπικριτικὰ ἔναντι τοῦ ΠΣΕ, καθὼς φοβοῦνται ἄκαιρες συνενώσεις καὶ δογματικοὺς συμβιβασμούς.
Ἐνδιαφέρον παρουσιάζει καὶ ἡ θέση τοῦ F. Frost ποὺ ἐπισημαίνει ὅτι ὁ κλασικὸς Πεντηκοστιανισμὸς διατυπώνει ἔναντι τοῦ ΠΣΕ κατηγορίες παρόμοιες μὲ αὐτὲς τῶν Προτεσταντῶν Φονταμενταλιστῶν.
Ὁ κλασικὸς Πεντηκοστιανισμὸς ἀποτελεῖ ἕνα, μεταξὺ τῶν ἄλλων νεότερων Προτεσταντικῶν σχηματισμῶν, ποὺ διατηροῦν ἀρνητικὴ καὶ ἐπικριτικὴ στάση ἀπέναντι στὸ ΠΣΕ, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν ἐντός του ἐπὶ μέρους κινήματα ποὺ διαφοροποιοῦνται ὡς πρὸς τὴ στάση τους, ἀπὸ τὸν κύριο κορμὸ τοῦ Πεντηκοστιανισμοῦ.
Ὀρθόδοξος Τύπος, 22/05/2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.