Τοὺς Τούρκους ὁ Ἅγιος Πατροκοσμᾶς, τοὺς ἔβλεπε ὡς καλύτερους ἀπὸ κάθε ἄλλο δυνάστη, ἐπειδὴ αὐτοὶ μᾶς ἄφηναν ἐλευθέρα τὴν τέλεση τῶν θρησκευτικῶν μας καθηκόντων, κάτι ποὺ δὲν ἐπέτρεψαν ποτὲ οἱ Φράγκοι καὶ οἱ Βενετοί, οἱ ὁποῖοι πάντοτε ἐπιθυμοῦν νὰ ἀφανίσουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας.
Μετὰ τὴν πρώτη ἅλωση, δυστυχῶς δὲν συνετησθήκαμε, ὁπότε μοιραία, τὸ 1453, χάσαμε τὴν Βασιλεύουσά μας.
Ξεκίνησε ἀπὸ τότε ἕνας κανόνας, μία παιδαγωγικὴ τιμωρία ἀπὸ τὸ Θεό, ὁ ὁποῖος εἶναι χρονικὰ ὁ δεύτερος μεγαλύτερος στὴν ἱστορία τῶν λαῶν, μετὰ ἀπὸ τὸν κανόνα τῶν Ἑβραίων.
Τὸ 2013 συμπληρώθηκαν 560 χρόνια ἀπὸ τὴν ἅλωση, δηλαδή, 8 ἐβδομηντακονταετίες, καθὼς σύμφωνα μὲ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἡ διάρκεια ἑνὸς κανόνα, ἰσοῦται μὲ 70 χρόνια.
Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι οἱ Τοῦρκοι κατέχουν τὴν Βασιλεύουσά μας, 560 μεῖον τέσσερα χρόνια, ποὺ δὲν ἦταν στὰ χέρια τῶν Τούρκων ἀφοῦ ἐπικυρίαρχοί της ἦταν οἱ σύμμαχοι.
Πιὸ συγκεκριμένα σύμφωνα μὲ τή συνθήκη τοῦ Μούδρου στὴν Λῆμνο, οἱ Ἀγγλικὲς καὶ Γαλλικὲς δυνάμεις καταλαμβάνουν τὴν Κωνσταντινούπολη, στὶς...
4 Νοεμβρίου τοῦ 1918.
4 Νοεμβρίου τοῦ 1918.
Τὴν 27η Αὐγούστου τοῦ 1922 ὁ αἱμοσταγὴς δολοφόνος Μουσταφὰ Κεμὰλ κατακτᾶ τὴν Σμύρνη καὶ τὴν πνίγει στὸ αἷμα μετὰ τὴν βοήθεια ποὺ τοῦ πρόσφεραν οἱ «σύμμαχοί» μας ἀλλά καὶ ἄλλες χῶρες ἐκτὸς συμμαχίας ὅπως ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωση.
Ὁ ὑποταγμένος στοὺς συμμάχους σουλτάνος τῆς Κωνσταντινούπολης Μωάμεθ ὁ 6ος ἐγκαταλείπει τὴν Κωνσταντινούπολη στὶς 17 Νοεμβρίου τοῦ 1922 καὶ οὐσιαστικὰ παραδίδει τὴν διακυβέρνηση στὸν Ντονμὲ (δηλαδὴ ἐξισλαμισμένο καμουφλαρισμένο Ἑβραῖο) Κεμάλ, ὁ ὁποῖος μὲ τὸ κίνημα τῶν νεοτούρκων ἱδρύει τὴ σημερινὴ Τουρκία.
Γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὴ σημασία τῶν παιδαγωγικῶν ἀπὸ τὸν Θεὸ τιμωριῶν, ἀξίζει νὰ διαβάσουμε τὸ παρακάτω κείμενο, ὅπως καταγράφεται στὸ 10ο κεφάλαιο στὸ βιβλίο γιὰ τὸν Ἅγιο Παΐσιο: "Λόγοι χάριτος καὶ Σοφίας" ἀπὸ τὸν Ἁγιορείτη π. Μακάριο Ἁγιαννανίτη.
"Σήμερα ὁ νέος Ἰσραὴλ εἴμεθα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες. Ἡ δική μας παιδεία ὅμως εἶναι ἐβδομηκοντάκις ἑπτὰ καὶ ὄχι ἑπτάκις, διότι ἐμεῖς εἴχαμε τὴ γνώση. Τὸ ἐβδομηκοντάκις ἑπτά, ποὺ εἶναι ἡ αἰχμαλωσία μας (1453 Ἅλωση Κων/πόλεως) ἀπὸ τὸ Ἰσλάμ, τώρα ἀκριβῶς τελειώνει. Αὐτὸς ἦταν ὁ κανόνας τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας.
Ἕνα παρόμοιο εἶχε γίνει μὲ τὸν ρωσικὸ λαό. Πρὶν 50 χρόνια μαζὶ μὲ τὸν γέροντά μου, τὸν Ἰωσὴφ τὸν Ἔγκλειστο, συναντήσαμε ἕνα Ρῶσο μοναχό, γέροντα. Γιὰ νὰ τὸν ἐνισχύσουμε γιὰ τὰ δεινά τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ καὶ τὴν δοκιμασία τῶν πιστῶν ἀπὸ τὸν κομμουνισμό, θελήσαμε νὰ τοῦ δώσουμε θάρρος, λέγοντάς του λόγια παρηγοριᾶς. Αὐτὸς ὅμως λέει: «Δὲν εἶναι τίποτα, κανόνας εἶναι ποὺ θὰ κρατήσει ἑβδομήντα χρόνια». Ἐσὺ πῶς τὸ ξέρεις; ρωτήσαμε.
Καὶ ἡ ἀπάντησή του: «Τὸ 1917, ὅταν ἐπεκράτησε ὁ κομμουνισμός, ὁ Χριστιανισμὸς ἐκηρύχθει ἐκτὸς νόμου, καὶ ὅποιος σκότωνε Χριστιανοὺς ἦταν ἥρωας. Οἱ χριστιανοὶ πανικοβλήθηκαν καὶ οἱ μὲν πλούσιοι ἐδραπέτευσαν πρὸς τὴν Εὐρώπη, οἱ δὲ ἄλλοι ἔτρεχαν στοὺς ναούς, ἐλπίζοντας ὅτι ὁ Θεὸς θὰ κάμει θαῦμα γιὰ νὰ τοὺς σώσει. Σὲ ἕνα μεγάλο ναό, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, μπῆκαν πέντε περίπου χιλιάδες Χριστιανοί.
Οἱ μπολσεβίκοι ὅταν τοὺς βρῆκαν ἔβαλαν φωτιὰ στὸ ναό. Ἕνας ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς δὲν πέθανε. Εἶχε κατορθώσει νὰ ἀνέβει ψηλὰ στοὺς τρούλους καὶ ἔμενε δίπλα ἀπὸ ἕνα παράθυρο καὶ ἀνέπνεε. Αὐτὸς λοιπόν μοῦ εἶπε, ὅτι ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα ποὺ ἄρχισε ὁ κόσμος νὰ πεθαίνει, κλαίγανε καὶ φωνάζανε, παρουσιάστηκαν οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι καὶ τοὺς εἶπαν ὅτι δὲν μποροῦν νὰ βοηθήσουν, διότι δὲν τὸ ἐπιτρέπει ὁ Θεός. Εἶναι κανόνας γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας ποὺ θὰ κρατήσει 70 χρόνια».
Αὐτὰ μᾶς εἶπε ὁ Ρῶσος μοναχὸς 50 χρόνια πρίν. Τὸ διάστημα ποὺ διέρρευσε ἀπὸ τότε, εἶχα σχεδὸν ξεχάσει τὰ λόγια του. Ὅταν ὅμως ἔπεσε ὁ χάρτινος πύργος τοῦ «ἀνατολικοῦ εὐδαιμονισμοῦ», τότε τὸ θυμήθηκα. Κάθισα καὶ μέτρησα καὶ εἶδα ὅτι ἦταν ἀκριβῶς ἑβδομήντα χρόνια. Τώρα καὶ ὁ δικός μας κανόνας τῶν ἐβδομηκοντάκις ἑπτὰ τελειώνει καὶ θὰ ἐπανέλθουν. Τώρα ὁ πνευματικὸς νόμος θὰ ἐφαρμοσθεῖ πολυτρόπως.
Πρῶτα θὰ παιδεύσει ὁ Θεὸς τοὺς μεγάλους ἐχθρούς τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ εἶναι ὁ Ἰσλαμισμὸς καὶ ὁ Καθολικισμός. Αὐτοὶ ποὺ ἀμείλικτα χτυποῦν τὴν Ὀρθοδοξία, τώρα θὰ ἐκλείψουν. Ἀκόμα καὶ αὐτοὶ ποὺ κατέστρεψαν τὸν Βυζαντινὸ Πολιτισμὸ δὲν εἶναι οἱ Τοῦρκοι ποὺ τὸν κατέστρεψαν, εἶναι οἱ σταυροφόροι, οἱ Εὐρωπαῖοι, οἱ καθολικοὶ ποὺ ἐνίσχυσαν τοὺς Τούρκους γιὰ νὰ καταστρέψουν τὸ Βυζάντιο.
Τοὺς ἀπογόνους τους, λοιπὸν, θὰ τοὺς μαζέψει ὁ Θεὸς ἐκεῖ μέσα καὶ θὰ σφαγοῦν ἐκεῖ. Ἐσεῖς εἶστε νεότεροι καὶ θὰ τὸ δεῖτε, ἀφοῦ θὰ εἶστε ἐν τῇ ζωῇ. Τώρα θὰ γίνει ἡ Μεγάλη Σύρραξη, ὁ Ἀρμαγεδῶν. Αὐτὸ ποὺ τώρα ξεκίνησε στὰ Βαλκάνια δὲν θὰ σταματήσει", ἦταν τὰ λόγια τοῦ μεγάλου Ἁγίου τῆς ἐποχῆς μας.
Σήμερα αἰσθανόμαστε, ἴσως περισσότερο ἀπὸ ποτὲ ἄλλοτε στὸ παρελθόν, πὼς βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ συνταρακτικὰ γεγονότα, ποὺ μποροῦν καὶ ἄμεσα νὰ συμβοῦν.
Ὁ Ἅγιος, ἐπίσης ἔλεγε: "Ἀγαπῶ πολὺ τὴν πατρίδα μου καὶ λυποῦμαι πολὺ ποὺ σήμερα τὰ Ἑλληνόπουλα ντρέπονται νὰ ποῦν πὼς εἶναι Ἕλληνες. Ἡ λέξη «Ἕλληνας» δὲν ἀποδίδει φυλετισμό. Ἡ λέξη «Ἕλληνας» ἀποτελεῖ φυλετισμὸ γιὰ κάθε ἄλλον πλὴν τῶν Ἑλλήνων. Τώρα ὅμως δὲν εἴμεθα Ἕλληνες, εἴμεθα Ρωμαῖοι, εἴμεθα Βυζαντινοί, εἴμεθα Θεανθρωπιστές. Ἀνεβήκαμε πιὸ ψηλά.
Εἶναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ὁ διάβολος κι αἰχμαλώτισε τὶς ἡγεσίες. Κλαίω τὴν Ἑλλάδα. Δὲν ἔχει μείνει τίποτα ὄρθιο σήμερα. Ἡ Ἑλλάδα γιὰ νὰ σωθεῖ, πρέπει ὅλοι οἱ ἡγέτες της ὅπου καὶ ἂν βρίσκονται, νὰ πᾶνε ἐξορία. Νὰ φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν".
Μὲ στοιχειώδη αὐτογνωσία, μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε πὼς μὲ βάση τὴν σημερινή μας πνευματικὴ κατάσταση, ἀφοῦ ὁδηγούμαστε ἀκόμα-ἀκόμα, νὰ ἐκλέξουμε δηλωμένες ἄθεες κυβερνήσεις, γιὰ τὴ χώρα μας καὶ γιὰ τὴ Θεσσαλονίκη μας, ἀνθρώπους ποὺ πρεσβεύουν ἄγνωστα σὲ ἐμᾶς ἤθη καὶ ἔθιμα, τὴ σήψη, τὴν παρακμὴ καὶ τὴν ἀνωμαλία, δίχως νὰ λογαριάζουμε τὴν ὕπαρξη καὶ τῶν πνευματικῶν νόμων, ποὺ τιμωροῦν τοὺς ἀσεβεῖς, ὅτι δὲν δικαιούμαστε σὲ καμία περίπτωση αὐτὸ τὸ μεγάλο δῶρο.
Ὁ Θεὸς ὅμως, μὲ τὸ δικό του τρόπο, θὰ ἐλευθερώσει καὶ πάλι τοὺς χριστιανοὺς καὶ θὰ μᾶς ὑψώσει καὶ πάλι, σύμφωνα μὲ τοὺς Ἁγίους μας Πατροκοσμὰ καὶ Παΐσιο.
"Θὰ ἐπέμβει ὅμως ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μας γιὰ τὰ αἵματα τῶν Μαρτύρων μας καὶ τὰ λείψανα τῶν Ἁγίων μας", μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Παΐσιος καὶ αὐτὴ εἶναι μία ὕψιστη τιμή, ἕνα ἀκόμα μεγάλο δῶρο τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ, στὸν λαό Του.
"Ἐὰν μὴ Κύριος οἰκοδομήσει οἶκον, εἰς μάτην κοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξει πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλλάσων" καὶ τοῦτο τὸ γνωρίζουμε καλά.
Συγχώρεσέ μας Κύριε, ποὺ ἐκπέσαμε, ποὺ ἀπομακρυνθήκαμε ἀπὸ τὴν ἀγάπη Σου. Συγγνώμη ποὺ ἐπιτρέψαμε στοὺς ἐχθρούς Σου νὰ μᾶς ἀλλοτριώσουν.
Γνωρίζουμε ὅμως Κύριε καὶ τὴν ἀπέραντη φιλανθρωπία καὶ φιλευσπλαχνία σου, ἀπείρως ἀνώτερη ἀπὸ τὰ δικά μας κρίματα εἴτε αὐτὰ εἶναι μεγάλα εἴτε μικρά.
Δὲν τὸ ἀξίζουμε Κύριε, ὅμως ἐπειδὴ γνωρίζουμε πὼς εἶσαι Δίκαιος, ταπεινά σοῦ ζητοῦμε, δικαίωσέ μας καὶ δῶσε μας πάλι τὰ ἅγια μέρη μας, ποὺ οἱ πρόγονοί μας πρὸς δόξα τοῦ Ἁγίου Ὀνόματός Σου δημιούργησαν.
Τὰ μέρη ποὺ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρές Σου, πότισαν μὲ τὸ ἄχραντο αἷμα τους. Τὶς Ἐκκλησίες μας τὶς Ἱερές, ποὺ ἀκόμα βεβηλώνουν οἱ Ἀγαρηνοί.
Σπλαχνίσου μας Κύριε, διὰ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων καὶ δῶσε μας τὶς Ἐκκλησίες ποὺ λειτουργούσαμε, νὰ τὶς λειτουργήσουμε καὶ πάλι.
Φύλαξε τὴν πατρίδα μας καὶ χωρὶς κινδύνους καὶ πολέμους, δῶσε μας καὶ πάλι τὰ ἅγιά μας μέρη.
Τὴ Βασιλεύουσά μας, συνέδεσέ την καὶ πάλι μὲ τὴ Συμβασιλεύουσα καὶ Χάρισέ μας τὴν πίστη νὰ ὑμνοῦμε ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ τὸ Πανάγιο Ὄνομά Σου, σὲ Ἀνατολὴ καὶ Δύση.
Συγχώρεσε Πολυεύσπλαχνε τὴν ἀπουσία μας, ἀπὸ τὶς ἁγίες μας Ἐκκλησίες. Δὸς μας Κύριε τὰ δίκαιά μας καὶ ἀξίωσέ μας, εὐγνώμονες νὰ προσπέσουμε ὅλοι στὰ ἄχραντα πόδια Σου, εὐχαριστοῦντες, νὰ δοξάζουμε τὸ Πανάγιο Ὄνομά Σου.
Δόξα Σοι Κύριε Δόξα Σοι, ἂς γίνει τὸ θέλημά Σου.
2 Μαρτίου 2015
Ἁγίου Νικολάου τοῦ Πλανὰ
Δημήτριος Γκιουζέλης Dimitrios Giouzelis
Υ.Γ.: Οι ἴδιοι οἱ Τοῦρκοι πιστεύουν σὲ μία δική τους «προφητεία» ποὺ λέει ὅτι ἡ Κωνσταντινούπολη κάποτε θὰ ἀνακτηθεῖ ἀπὸ τοὺς προκατόχους τους.
Ἐμεῖς καλούμαστε νὰ κάνουμε τὸ χρέος μας, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο, ἀπὸ τὸ νὰ προσευχόμαστε κάθε Κυριακὴ στοὺς Ἱερούς μας Ναούς, μὲ τὴν παραπάνω προσευχή, ζητώντας ἀπὸ τὸν Πανάγαθο Θεό, νὰ μᾶς ἀξιώσει καὶ πάλι νὰ ἐπιστρέψουμε στὰ Ἅγια χώματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου