Ἡ Πόλη – σύμβολο τῆς Ῥωμηοσύνης

«Πῶς νὰ δώσω τὴν πόλη σὲ ἐσένα, ἀφοῦ οὔτε δική μου εἶναι, οὔτε κάποιου ἄλλου ἀπὸ ὅσους κατοικοῦν ἐδῶ. Γνώμη ὅλων μας εἶναι νὰ πεθάνουμε οἰκειοθελῶς καὶ νὰ μὴν “τσιγκουνευτοῦμε” τὴν ζωὴ μας» Αὐτὸ ἦταν τὸ σθεναρὸ «ὄχι» τοῦ τελευταίου Αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου, Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου στὸν Σουλτάνο Μωάμεθ Β’, ὅταν τοῦ ζήτησε τὴν ἐγκατάλειψη καὶ παράδοση τῆς πρωτεύουσας τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ, τῆς Κωνσταντινούπολης. Ὅπως ἀναφέρει ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος στὸ βιβλίο του «Γεννήθηκα στὸ 1402», «Ὁ Κωνσταντῖνος δὲν μποροῦσε νὰ γίνει ὁ πρῶτος ἀρχηγὸς ἑνὸς ὑπόδουλου Γένους. Ἀποστολὴ δική του ἦταν νὰ γίνει ὁ τελευταῖος τοῦ ἐλεύθερου Γένους…» Ἡ ἐπίθεση τοῦ φανατισμένου στὸ ἔπακρον ἐχθροῦ δὲν ἦταν αἰφνίδια… Ὁλόκληρη ἡ Πόλη ἐπαγρυπνοῦσε. Ὑποδέχτηκε τοὺς Τούρκους μὲ γενναιότητα καὶ πεῖσμα. Ἡ ἀναλογία ἦταν 1 Ἕλληνας πρὸς 30-50 Τούρκους. Αὐτὸ ὅμως δὲν τοὺς πτόησε! Μαχόμενοι μέχρις ἐσχάτων καί, ἐμποδίζοντας τὸν ἐχθρὸ νὰ περάσει τὰ τείχη, κατάφεραν νὰ κερδίσουν τὴν πρώτη φάση τοῦ Ἀγώνα. Ὅλοι πίστεψαν -καὶ ὄχι ἀδίκως- πὼς τὸ θαῦμα ἦταν «πρὸ τῶν πυλῶν»! Μποροῦσαν νὰ νικήσουν τὸν ὀθωμανικὸ στρατό.. Φυσικὰ καὶ μποροῦσαν… Ἡ ψυχή τους δὲν τοὺς ἐπέτρεπε νὰ λυγίσουν… Ἕνα ἀναπάντεχο συμβὰν ὅμως ἀνέτρψε τὸν ροῦ τῶν πραγμάτων. Ἕνα «ξεχασμένο» πορτάκι ποὺ εἶχε μείνει ἀνοιχτό. Ἡ περίφημη Κερκόπορτα…  Ἂς σημειωθεῖ ὅτι πρὶν τὴν μεγάλη ἐπίθεση τῶν Ὀθωμανῶν ὁ ἴδιος ὁ Αὐτοκράτορας εἶχε φροντίσει ὥστε νὰ...

εἶναι καλὰ σφραγισμένες ὅλες οἱ πόρτες πού ὁδηγοῦσαν ἐντὸς τῶν τειχῶν…  Καὶ ποιὸς γνώριζε καλύτερα τὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ αὐτόν; Οἱ Τοῦρκοι ἄρχισαν νὰ ὁρμοῦν στὴν πόλη ἀπὸ τὴν Κερκόπορτα καὶ νὰ σφαγιάζουν τὸν πληθυσμό. Ὁ Κωνσταντῖνος Παλιολόγος μόλις εἰδοποιήθηκε τὸ συμβὰν ἔσπευσε νὰ προλάβει. Χτυπήθηκε ὅμως ξαφνικὰ ἀπὸ τὰ νῶτα.. Παρόλ’ αὐτὰ ἀποδεκάτιζε μανιωδῶς τὸν ἐχθρὸ καὶ προσπαθοῦσε νὰ ἑνώσει τοὺς Ἕλληνες μέχρι ποὺ ξεψύχησε… Ἡ ὀμορφότερη πόλη ποὺ χτίστηκε ποτὲ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες βρισκόταν πλέον στὰ χέρια τοῦ κατακτητῆ. Γιὰ τρία μερόνυχτα ὁ Μωάμεθ καὶ ὁ στρατός  λεηλάτησαν, βεβήλωσαν τὴν πόλη, ἔσφαξαν  μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ, βίασαν, κατέστρεψαν τὰ πάντα… Χαρακτηριστικό τῆς βαρβαρότητάς τους ἦταν ἡ εἰσβολή τους στὴν Ἁγία Σοφία καὶ ἡ σφαγὴ τῶν ἀμάχων ποὺ εἶχαν βρεῖ ἐκεῖ ἄσυλο.. Μία παράδοση ἀναφέρει ὅτι τὴν ὥρα τῆς εἰσβολῆς τελοῦνταν Θεία Λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναό. Τότε ὁ τοῖχος πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ἄνοιξε καὶ ἐξαφανίστηκε ὁ ἱερέας. Ὅταν ἡ Πόλη ἐπιστρέψει ἐκεῖ, ὅπου ἀνήκει, τότε ὁ ἱερέας θὰ ἐπανεμφανιστεῖ καὶ θὰ ὁλοκληρώσει τὴν Λειτουργία… Οἱ Κύπριοι ἔχουν γράψει ἕνα μικρὸ ποίημα γιὰ τὴν Πόλη, τὴν δική μας Πόλη, τὸ αἰώνιο σύμβολο, ὅπου ὁ Ἑλληνισμὸς «ἔσμιξε» μὲ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ δημιούργησε τὸ ἐκρηκτικὸ μεῖγμα ποὺ παραμένει ἀνεξίτηλο ὡς σήμερα… «Ἥλιε μου ἀνάτειλε παντοῦ σ’ οὖλον τὸν κόσμο φέγγε κι ἔκτεινε τὰς ἀκτίνας σου σ’ ὅλη τὴν οἰκουμένην κι εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, τὴν πρώην φουμισμένην καὶ τώρα τὴν Τουρκόπολιν, δὲν πρέπει πιὸ νὰ φέγγεις».

πυγμὴ