Στὴν Ἱερὰ Μητρόπολή μας Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας εἴχαμε ἕναν Ἅγιο καὶ ἄξιο Μητροπολίτη ποὺ ἦταν πατέρας ὅλων μας. Αὐτὸς ἦταν ὁ Κοσμᾶς μας.
Ὁ κατὰ κόσμον Κωνσταντῖνος Παπαχρῆστος, γεννήθηκε στὴν Σκουτεσιάδα Αἰτωλοακαρνανίας.
Ἦταν γιὸς ἱερέα καὶ ἀπὸ μικρὸς διδάχτηκε τὸν Χριστὸ μέσα στὴν ἐκκλησία.
Παρακολουθοῦσε μὲ ζῆλο τὸν πατέρα του Εὐστράτιο νὰ τελεῖ τὶς Θεῖες λειτουργίες ἐνω ἡ μητέρα του πρεσβυτέρα Θεοδοσία τοῦ ἐνέπνευσε τὰ ἐχέγγυα τοῦ Χριστιανισμοῦ, τόσο στὸν ἴδιο ὅσο καὶ στὰ ἀδέρφια του.
Ἀφοῦ τελείωσε τὶς σπουδές του χειροτονήθηκε διάκονος τὸ 1974 ἀπὸ τὸν τότε Μητροπολίτη Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κυρὸ Θεόκλητο λαμβάνοντας τὸ ὄνομα Κοσμᾶς, στὴν συνέχεια ἔγινε πρεσβύτερος καὶ ἀργότερα πῆρε τὸ ὀφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτη.
Ὁ Κοσμᾶς δὲν ἄργησε νὰ ξεχωρίσει καὶ νὰ φανεῖ, ὅτι διέθετε πνευματικὰ προσόντα καὶ χαρίσματα.
Γιὰ περισσότερα ἀπὸ 30 χρόνια ὑπηρέτησε ὡς ἱεροκήρυκας τῆς Μητρόπολης Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας ὀργώνοντας καὶ σπέρνοντας τὸν Θεῖο Λόγο ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη αὐτῆς, δίδοντας ἑαυτὸν στὴν νεολαία μέσα ἀπὸ πολυποίκιλες... δράσεις καὶ κηρύγματα.
Τὸ 1980 σὲ ἕνα περίεργο περιστατικὸ ὁμαδικῶν φαινομένων δαιμονισμοῦ, στὴν Μπαμπίνη Ξηρομέρου ὁ τότε Μητροπολίτης Θεόκλητος, τὸν Ἀρχιμανδρίτη Κοσμᾶ εἶχε ἐμπιστευτεῖ καὶ στείλει στὸ χωριὸ γιὰ νὰ διαβάσει καὶ νὰ στηρίξει τοὺς τρομοκρατημένους κατοίκους.
Ὁ λόγος του ἦταν μεστός, οὐσιαστικὸς καὶ στιβαρός, καὶ οἱ κουβέντες του μετρημένες.
Ἡ πραότητα του, ἡ σεμνότητα τοῦ καὶ ἡ ταπείνωση τοῦ παρομοιῶδες.
Τὰ μάτια τὰ εἶχε πάντα κατεβασμένα καὶ κλειστά, ὥστε νὰ μὴν προκαλεῖ ἀμηχανία στὸν συνομιλητή, ἀλλὰ ἐμπιστοσύνη καὶ σεβασμό.
Τὸ 2005 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν ἐξέλεξε Μητροπολίτη Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας.
Μὲ τὴν ἐκλογή του ὁ Κοσμᾶς δὲν ἄλλαξε συνήθειες στὸ παραμικρό.
Ταπεινὸς καὶ φιλήσυχος ὑπηρετοῦσε σὲ ἕνα ταπεινὸ σπίτι τὰ δύο τυφλὰ ἀδέλφια του μέχρι τὸ τέλος. Ἀκόμα καὶ τὶς τουαλέτες ὁ ἴδιος τὶς καθάριζε.
Ὑπηρέτης τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τοῦ Χριστοῦ ἔτυχε μεγάλης ἀγάπης ἀπὸ τὸ ποίμνιο τῆς Μητροπόλεώς του, τὸ ὁποῖο ἀναγνώρισε στὸ πρόσωπό του ἕναν μαχητὴ καὶ ἄξιο πατέρα.
Ἀξίζει νὰ τονιστεῖ ὅτι ὁ Μητροπολίτης Κοσμᾶς κοιμόταν σὲ μιὰ φτωχικὴ ντιβανοκασέλα.
Ὁ ἀσκητὴς Κοσμᾶς ἦταν παράδειγμα πρὸς μίμηση ὅταν τὸν ἔβλεπες νὰ προσεύχεται καὶ ἀκόμα περισσότερο νὰ λειτουργεῖ.
Μέχρι τὸ τέλος ζύμωνε πρόσφορα μὲ τὰ χέρια του γιὰ τὴν Θεία προσκομιδὴ ἐνῷ ἠταν ὑπέρμαχος τῆς παράδοσης καὶ τῆς τάξης.
Παρ' ὅτι ἔχουν περάσει σχεδὸν 4 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκδημία του, τὸ ποίμνιο τῆς Μητροπόλεώς του δὲν λέει νὰ τὸν ξεχάσει καὶ ἀναπολεῖ μὲ νοσταλγία τὸν μακαριστό του μητροπολίτη.
Τὸ 2025 ὁ Δῆμος Ἀγρινίου ἐκανε τὰ ἀποκαλυπτήρια τῆς προτομῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Κοσμᾶ θέλοντας νὰ τὸν τιμήσει.
Δυστυχῶς ὅμως κατὰ γενικὴ ὁμολογία καὶ ἀπογοήτευση ἡ προτομὴ δὲν θυμίζει σὲ τίποτα τὴν πραότητα, τὴν σεμνότητα καὶ τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ Ἁγίου μας.
Ἔτσι ἕνας τόπος ποὺ σήμερα θὰ ἦταν λαϊκὸ προσκύνημα... κατάφεραν νὰ μὴν πλησιάζει κανεὶς ἐκεῖ, καθὼς προκαλεῖ ἀποτροπιασμὸ γιὰ ὅσους τὸν γνώρισαν καὶ τὸν ἔζησαν ἀπὸ κοντά...
Παρὰ τὶς δικαιολογημένες ἀποδοκιμασίες καὶ ἀντιδράσεις τοῦ κόσμου τὸ γλυπτὸ δὲν ἔχει διορθωθεῖ ὡς τώρα.
Αὐτὸς ἦταν ὁ Κοσμᾶς.
Ποὺ κατηγορήθηκε, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἐπειδὴ δὲν συμφώνησε νὰ κάνει τὴν Ἀνάσταση στὶς 9 τὸ βράδυ τὴν ἐποχὴ τῆς Πανδημίας.
Ποὺ παρέμεινε προσηλωμένος καὶ ἀρνούμενος νὰ ἐμβολιαστεῖ, μέχρι τέλους.
Ποὺ ἀπαξίωσε μὲ τὸν ποιό χαρακτηριστικὸ τρόπο τὰ πλούτη καὶ τὰ προνόμια τῆς θέσεώς του.
Ποὺ ἔβαζε ὡς πρωταρχικὸ στόχο τὸ πνευματικὸ ὄφελος τοῦ ποιμνίου καὶ τῆς Μητροπόλεώς του, καὶ ὄχι τὴν οἰκονομικὴ εὐημερία αὐτῆς.
Γιὰ αὐτὸ ἀγαπήθηκε ὅσο κανένας, καὶ δὲν ξεχνιέται μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου.
Ἅγιε τοῦ Θεοῦ Κοσμᾶ τῆς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν...
Ὀρθὴ Πίστη
Ὁ κατὰ κόσμον Κωνσταντῖνος Παπαχρῆστος, γεννήθηκε στὴν Σκουτεσιάδα Αἰτωλοακαρνανίας.
Ἦταν γιὸς ἱερέα καὶ ἀπὸ μικρὸς διδάχτηκε τὸν Χριστὸ μέσα στὴν ἐκκλησία.
Παρακολουθοῦσε μὲ ζῆλο τὸν πατέρα του Εὐστράτιο νὰ τελεῖ τὶς Θεῖες λειτουργίες ἐνω ἡ μητέρα του πρεσβυτέρα Θεοδοσία τοῦ ἐνέπνευσε τὰ ἐχέγγυα τοῦ Χριστιανισμοῦ, τόσο στὸν ἴδιο ὅσο καὶ στὰ ἀδέρφια του.
Ἀφοῦ τελείωσε τὶς σπουδές του χειροτονήθηκε διάκονος τὸ 1974 ἀπὸ τὸν τότε Μητροπολίτη Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κυρὸ Θεόκλητο λαμβάνοντας τὸ ὄνομα Κοσμᾶς, στὴν συνέχεια ἔγινε πρεσβύτερος καὶ ἀργότερα πῆρε τὸ ὀφίκιο τοῦ Ἀρχιμανδρίτη.
Ὁ Κοσμᾶς δὲν ἄργησε νὰ ξεχωρίσει καὶ νὰ φανεῖ, ὅτι διέθετε πνευματικὰ προσόντα καὶ χαρίσματα.
Γιὰ περισσότερα ἀπὸ 30 χρόνια ὑπηρέτησε ὡς ἱεροκήρυκας τῆς Μητρόπολης Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας ὀργώνοντας καὶ σπέρνοντας τὸν Θεῖο Λόγο ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη αὐτῆς, δίδοντας ἑαυτὸν στὴν νεολαία μέσα ἀπὸ πολυποίκιλες... δράσεις καὶ κηρύγματα.
Τὸ 1980 σὲ ἕνα περίεργο περιστατικὸ ὁμαδικῶν φαινομένων δαιμονισμοῦ, στὴν Μπαμπίνη Ξηρομέρου ὁ τότε Μητροπολίτης Θεόκλητος, τὸν Ἀρχιμανδρίτη Κοσμᾶ εἶχε ἐμπιστευτεῖ καὶ στείλει στὸ χωριὸ γιὰ νὰ διαβάσει καὶ νὰ στηρίξει τοὺς τρομοκρατημένους κατοίκους.
Ὁ λόγος του ἦταν μεστός, οὐσιαστικὸς καὶ στιβαρός, καὶ οἱ κουβέντες του μετρημένες.
Ἡ πραότητα του, ἡ σεμνότητα τοῦ καὶ ἡ ταπείνωση τοῦ παρομοιῶδες.
Τὰ μάτια τὰ εἶχε πάντα κατεβασμένα καὶ κλειστά, ὥστε νὰ μὴν προκαλεῖ ἀμηχανία στὸν συνομιλητή, ἀλλὰ ἐμπιστοσύνη καὶ σεβασμό.
Μὲ τὴν ἐκλογή του ὁ Κοσμᾶς δὲν ἄλλαξε συνήθειες στὸ παραμικρό.
Ταπεινὸς καὶ φιλήσυχος ὑπηρετοῦσε σὲ ἕνα ταπεινὸ σπίτι τὰ δύο τυφλὰ ἀδέλφια του μέχρι τὸ τέλος. Ἀκόμα καὶ τὶς τουαλέτες ὁ ἴδιος τὶς καθάριζε.
Ὑπηρέτης τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τοῦ Χριστοῦ ἔτυχε μεγάλης ἀγάπης ἀπὸ τὸ ποίμνιο τῆς Μητροπόλεώς του, τὸ ὁποῖο ἀναγνώρισε στὸ πρόσωπό του ἕναν μαχητὴ καὶ ἄξιο πατέρα.
Ἀξίζει νὰ τονιστεῖ ὅτι ὁ Μητροπολίτης Κοσμᾶς κοιμόταν σὲ μιὰ φτωχικὴ ντιβανοκασέλα.
Μέχρι τὸ τέλος ζύμωνε πρόσφορα μὲ τὰ χέρια του γιὰ τὴν Θεία προσκομιδὴ ἐνῷ ἠταν ὑπέρμαχος τῆς παράδοσης καὶ τῆς τάξης.
Τὸ 2025 ὁ Δῆμος Ἀγρινίου ἐκανε τὰ ἀποκαλυπτήρια τῆς προτομῆς τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Κοσμᾶ θέλοντας νὰ τὸν τιμήσει.
Δυστυχῶς ὅμως κατὰ γενικὴ ὁμολογία καὶ ἀπογοήτευση ἡ προτομὴ δὲν θυμίζει σὲ τίποτα τὴν πραότητα, τὴν σεμνότητα καὶ τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ Ἁγίου μας.
Ἔτσι ἕνας τόπος ποὺ σήμερα θὰ ἦταν λαϊκὸ προσκύνημα... κατάφεραν νὰ μὴν πλησιάζει κανεὶς ἐκεῖ, καθὼς προκαλεῖ ἀποτροπιασμὸ γιὰ ὅσους τὸν γνώρισαν καὶ τὸν ἔζησαν ἀπὸ κοντά...
Παρὰ τὶς δικαιολογημένες ἀποδοκιμασίες καὶ ἀντιδράσεις τοῦ κόσμου τὸ γλυπτὸ δὲν ἔχει διορθωθεῖ ὡς τώρα.
Ποὺ κατηγορήθηκε, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἐπειδὴ δὲν συμφώνησε νὰ κάνει τὴν Ἀνάσταση στὶς 9 τὸ βράδυ τὴν ἐποχὴ τῆς Πανδημίας.
Ποὺ παρέμεινε προσηλωμένος καὶ ἀρνούμενος νὰ ἐμβολιαστεῖ, μέχρι τέλους.
Ποὺ ἀπαξίωσε μὲ τὸν ποιό χαρακτηριστικὸ τρόπο τὰ πλούτη καὶ τὰ προνόμια τῆς θέσεώς του.
Ποὺ ἔβαζε ὡς πρωταρχικὸ στόχο τὸ πνευματικὸ ὄφελος τοῦ ποιμνίου καὶ τῆς Μητροπόλεώς του, καὶ ὄχι τὴν οἰκονομικὴ εὐημερία αὐτῆς.
Γιὰ αὐτὸ ἀγαπήθηκε ὅσο κανένας, καὶ δὲν ξεχνιέται μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου.
Ἅγιε τοῦ Θεοῦ Κοσμᾶ τῆς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν...
Ὀρθὴ Πίστη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου