Διπλωματία ραγιαδισμοῦ ἠλιθιότητας καὶ μειοδοσίας

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Ἡ Ἑλλάδα δυστυχῶς ἀπὸ τὴν κατοχὴ  καὶ μετὰ δὲν εἶχε ποτὲ νὰ ἐπιδείξει μιὰ διπλωματία ποὺ ἐξυπηρετοῦσε τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα καὶ μόνο, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν γειτονικὴ Τουρκία ποὺ ἔχει πάρει σὲ πολλὲς περιπτώσεις τὰ εὔσημα γιὰ τὴν διπλωματία της καὶ γιὰ τὴν εὐλυγισία της μὲ γνώμονα πάντα τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν δικῶν της συμφερόντων. Αὐτὸ γίνεται ἀκόμα πιὸ ὀδυνηρὸ ἂν ἀναπολήσει κανεὶς τὴν ἀξιοζήλευτη διπλωματία τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαίικης Αὐτοκρατορίας, δηλαδὴ τοῦ Βυζαντίου, ποὺ εἶχε τὴν ἱκανότητα νὰ ἑλίσσεται ἀνάμεσά σε πολλὰ μέτωπα καὶ νὰ κερδίζει συχνὰ τὴν ὑπεροχὴ βάζοντας τὸν ἕνα ἐχθρό τῆς αὐτοκρατορίας νὰ στρέφεται ἐναντίον τοῦ ἄλλου. Ἔτσι ἐπέζησε αὐτὴ ἡ αὐτοκρατορία ἐπὶ χίλια πεντακόσια χρόνια. Ἀκόμα καὶ ἡ περίφημη διπλωματία τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας, ἦταν καθαρὰ ὑπόθεση τῶν Ἑλλήνων Φαναριωτῶν ποὺ ἐκπροσωποῦσαν τὴν Ὑψηλὴ Πύλη στὶς εὐρωπαϊκὲς πρωτεύουσες καὶ ὄχι μόνο. Ποιὸς μπορεῖ νὰ λησμονήσει τὸν περίφημο καὶ μέγα διπλωμάτη, Καραθεωδωρὴ Πασὰ;

Ἀπὸ τὸ κατάπτυστο «yes-man» τῆς δεκαετίας τοῦ πενήντα καὶ τοῦ ἑξήντα, μέχρι τὸ «Εὐχαριστοῦμε τοὺς Ἀμερικανούς», τοῦ κ Σημίτη, τὴν ἐπαύριον τῆς ὀδυνηρῆς κρίσης τῶν Ἰμίων, οὐσιαστικὰ ὄχι μόνον δὲν ἔχει ἀλλάξει τίποτα ἀλλὰ τὰ πράγματα χειροτέρεψαν σὲ τραγικὸ βαθμό. Ἡ ραγιαδίστικη διπλωματία τῆς ἐθνικῆς μειοδοσίας ἀποκορυφώθηκε μὲ....

τὴν ἐπικράτηση τοῦ ΓΑΠ στὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, ποὺ τώρα εἶχε μετατραπεῖ σε… ὑπουργεῖο «Ἐξωτικῶν». Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 2000, εἶχα ἀπευθυνθεῖ στὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν γιὰ νὰ διαθέσω κάποια στοιχεῖα ποὺ εἶχα ἀπὸ τὴν τουρκικὴ πρωτεύουσα. Εἶχα τὴν τύχη, ἢ τὴν ἀτυχία, νὰ παρακολουθήσω ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὶς ἐξελίξεις στὴν Ἄγκυρα στὴν μεγάλη κρίση τῶν Ἰμίων, ἀλλὰ καὶ στὴν κρίση τοῦ Ὀτσαλαν. Εἰδικὰ γιὰ τὰ Ἴμια εἶχα ἀποκλειστικὰ στοιχεῖα γὰ  τὸ ἐθνικὸ συμβούλιο τῆς Ἄγκυρας τὸ βράδυ τῆς κρίσης τῶν Ἰμίων, ὅταν οἱ Τοῦρκοι στρατηγοὶ ἔπνεαν μένεα κατὰ τῆς Τσιλὲρ γιατί τοὺς εἶχε ὁδηγήσει σὲ μεγάλο ἀδιέξοδο καὶ ἔτρεμαν  τὴν μεγάλη ἥττα ποὺ ἐπέρχονταν καὶ ποὺ μετατράπηκε μὲ τὴν οὐσιαστικὴ συμβολή μας σὲ στρατηγικὴ νίκη τῆς Τουρκίας. Τὴν περίοδο ἐκείνη, ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 2000, ὁ ὑπεύθυνός του τουρκικοῦ γραφείου τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, ἦταν κάποιος ποὺ τὸ ἐπίθετό του παρέπεμπέ σε… φωτιὲς καὶ πυρκαγιές. Ἡ πρώτη μου δυσάρεστη ἔκπληξη ἦταν ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς δὲν ἤξερε γρὶ τουρκικὰ καὶ γενικὰ ἦταν ἄσχετος μὲ τὸ ἀντικείμενο. Ἡ δεύτερη μεγαλύτερη ἔκπληξή μου ἦταν πὼς ὄχι μόνον ἀντιμετωπίστηκα μὲ μεγάλη ἀδιαφορία, ἀλλὰ καὶ μὲ περιφρόνηση γιὰ τὴν διάθεσή μου νὰ βοηθήσω τὸ ἑλληνικὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μὲ σπάνιες τότε  καὶ ἀποκλειστικὲς πληροφορίες. Ἔκτοτε δὲν εἶχα καμία ἄλλη ἐπαφὴ μὲ ἕνα ὑπουργεῖο ποὺ τὸ μόνο ποὺ ἐνδιαφέρονταν ἦταν νὰ ἱκανοποιεῖ τὶς ἐπιταγὲς τῶν Ἀμερικανῶν γιὰ μιὰ καθαρὰ μειοδοτικὴ ἑλληνοτουρκικὴ «προσέγγιση».

Πέρασαν ἀπὸ τότε κάποια χρόνια. Ἡ πλήρης ἐπικράτηση τοῦ ΓΑΠ στὴν ἑλληνικὴ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ ἦταν τὸ μεγαλύτερο δράμα τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας. Καὶ αὐτὸ φάνηκε καθαρὰ μὲ τὴν περίπτωσή τοῦ τότε πρέσβη μας στὴν Ἄγκυρα, κ. Κοράντη. Ὁ τότε πρέσβης μας στὴν τουρκικὴ πρωτεύουσα εἶχε συντάξει μιὰ ἔκθεση «καταπέλτης» ποὺ προσγείωνε στὴν πραγματικότητα τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση γιὰ τὶς ἑλληνοτουρκικὲς σχέσεις. Στὴ ἔκθεση αὐτὴ ξεδίπλωνε μὲ πολλὰ στοιχεῖα τὴν τουρκικὴ προκλητικότητα ποὺ ὄχι μόνο δὲν εἶχε μειωθεῖ, παρὰ τὸ ἱστορικὸ ἄνοιγμα τοῦ ΓΑΠ πρὸς τὴν Ἄγκυρα, ἀλλὰ εἶχε αὐξηθεῖ σὲ ἐπικίνδυνο βαθμό. Εἶναι χαρακτηριστικό τοῦ πὼς ἀντιμετωπίστηκε αὐτὴ ἡ ἔκθεση, οἱ δηλώσεις των τότε τῶν κυβερνητικῶν παραγόντων ποὺ ἀπαξίωσαν τὴν ἔκθεση αὐτή, (νὰ θυμίσω μόνο τὶς δηλώσεις τοῦ τότε κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου, κ. Δημήτρη Ρέππα,  στὶς 4 Ἀπρίλιου 2001, «Ἡ Ἑλλάδα ἀσκεῖ τὰ νόμιμα δικαιώματά της, ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἄμυνα, βάσει τῶν διεθνῶν συνθηκῶν», σχολίασε ὁ κυβερνητικὸς ἐκπρόσωπος Δημήτρης Ρέππας, γιὰ τὴν ἔκθεση τοῦ Ἕλληνα πρέσβη στὴν Ἄγκυρα»). Ὁ ἴδιος ὁ κ. Κοράντης ποὺ εἶχε ἤδη προκαλέσει τὴν ἔντονη δυσαρέσκεια τῆς Ἄγκυρας, ἀπομακρύνθηκε κακὴν κακῶς ἀπὸ τὴν πρεσβεία μας στὴν τουρκικὴ πρωτεύουσα καθὼς ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ὑπάκουσε ἀμέσως στὶς διαμαρτυρίες τῶν Τούρκων. 

Καὶ φτάνουμε στὴν σημερινὴ πραγματικὰ μειοδοτικὴ διπλωματία. Ἡ σημερινὴ ἑλληνικὴ διπλωματία εἶναι τὸ φερέφωνο καὶ τὸ ἀνδρείκελό της Γερμανίας καὶ τῶν ΗΠΑ καὶ τὸ μόνο ποὺ κάνει μὲ εὐσυνειδησία, εἶναι νὰ ἐπαναλαμβάνει τὶς δηλώσεις τῶν Γερμανῶν καὶ Ἀμερικανῶν κυβερνητικῶν παραγόντων. Χαρακτηριστικὴ περίπτωση τὸ ζήτημα τῆς Οὐκρανίας. Ἐδῶ το ἑλληνικὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, πράττοντας καταφανῶς ἐνάντια στὰ ἐθνικά μας συμφέροντα, συντάχτηκε μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ποὺ ἔχει καταστρέψει τὴν χώρα, σὲ ἕνα οἰκονομικὸ πόλεμο κατὰ τῆς Ρωσίας, ποὺ μόνο ζημιὰ προκαλεῖ στὴν ἤδη καταστραμμένη ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους «συμμάχους» μᾶς ἑλληνικὴ οἰκονομία. Δυστυχῶς γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ θὰ πρέπει νὰ πάρουμε παράδειγμα τοὺς γείτονές μας ποὺ καὶ αὐτὴ τὴν φορὰ δὲν διστάζουν νὰ παίξουν σὲ πολλὰ ταμπλὸ γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὰ δικά τους ἐθνικὰ συμφέροντα. 

Κάποτε θὰ πρέπει νὰ δοθεῖ τέλος σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση. Ἡ ἑλληνικὴ διπλωματία πρέπει νὰ γίνει ἑλληνικὴ καὶ νὰ ἐξυπηρετεῖ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα καὶ μόνο. «Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ  τῆς Ἑλλάδας δὲν καθορίζεται ἀπὸ τὰ ροδάκινα», ἰσχυρίστηκε ἡ ἐκπρόσωπος τῆς ἑλληνικῆς κυβέρνησης, γνωστὴ συνάδελφος δημοσιογράφος. Καὶ βέβαια δὲν καθορίζεται ἀπὸ τὰ ροδάκινα, ἀλλὰ πολὺ περισσότερο δὲν καθορίζεται ἀπὸ τὰ γερμανικὰ καὶ ἀμερικανικὰ συμφέροντα καὶ πολὺ χειρότερα ἀπὸ τὸ ξεπούλημα τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας. Ἂν συνεχίσουμε ἔτσι, μὲ  τὴν συνεχιζόμενη καθημερινὴ εἰσβολὴ ἑκατοντάδων μουσουλμάνων χωρὶς καμία ἑλληνικὴ  ἀντίδραση, αὔριο δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ χώρα πρὸς δόξα τῶν τελευταίων ἑλληνικῶν κυβερνήσεων. Ἂν συνεχίσουμε αὐτὴ τὴν ἐθνικὴ μειοδοσία θὰ ἀφανίσουμε ὅτι ἀκόμα ἔχει ἀπομείνει ἀπὸ τὸν ἑλληνισμό. Αὐτὸ θέλουμε; Ὢ μὴ γένοιτο! Εὐτυχῶς ποὺ ἀκόμα ὑπάρχουν πραγματικὰ κάποιοι ποὺ σκέπτονται μὲ μόνο γνώμονα τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα. Καὶ πολὺ γρήγορα θὰ ἐμφανιστοῦν καὶ θὰ ἀντιστρέψουν τὸ κατρακύλισμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς τὸν καταστρεπτικὸ γκρεμό. Ἡ ἐλπίδα ἦταν πάντα  χαρακτηριστικό τοῦ Ἕλληνα, οἱ μεγάλες ἱκανότητες τοῦ ὁποίου φαίνονται ὅταν μεγαλουργεῖ στὸ ἐξωτερικό! Αὐτὸς ὁ τόπος ἀξίζει μιᾶς ἐθνικῆς διπλωματίας καὶ πολὺ καλύτερης τύχης!