Γράφει ὁ
Νίκος Χειλαδάκης Δημοσιογραφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία βουλιάζει, ἡ Ἐκκλησία «ἀγρὸν ἠγοράζει»
Σίγουρα τὸ πολιτικὸ σύστημα τῆς χώρας, αὐτὸ τὸ σύστημα ποὺ ἔριξε τὴν Ἑλλάδα στὸν γκρεμὸ καὶ καταδίκασε τοὺς πολίτες της στὸν ἀφανισμὸ ἢ στὴν ἐξορία, θὰ τρίβει τὰ χέρια τοῦ ἐπειδὴ στὴν κορυφὴ τῆς ἑλληνικῆς ἐκκλησίας βρίσκονται οἱ πιὸ βολικοὶ ἱεράρχες ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ βροῦν στὴν δεδομένη συγκυρία.
Ἔτσι, ἐκεῖ ποὺ θὰ φοβόντουσαν ἀπὸ ἕνα ὀρθόδοξο κόσμο ποὺ θὰ στέκονταν ἀπέναντί τους ἀνυποχώρητος στὴν ἱστορικὴ αὐτὴ προδοσία, ἡ ἱεραρχία αὐτοῦ του ποιμνίου δὲν δείχνει καμία διάθεση ὄχι μόνο νὰ προβάλλει φραγμὸ σὲ αὐτὸν τὸν θανατηφόρο κατήφορο, ἀλλὰ οὔτε καν νὰ ἐνοχλήσει τὸ σύστημα μήπως καὶ τῆς προσάψουν κάτι τὸ «μεμπτό», αὐτοὶ ποὺ ἔχουν παραβιάσει κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιο.
Αὐτὴ τὴν ἱεραρχία τὴν ἐνδιαφέρει νὰ δώσει ἀγροὺς στὸ κάθε «πικραμένο», μήπως καὶ ἔτσι μετριάσει τὴν πίκρα τοῦ ἀλλὰ καὶ τὴν ὀργή του γιὰ τὴν προδοσία. Καὶ ἐνῶ καταρρακώνεται κάθε ἀξία καὶ συνθλίβεται ὁ κοινωνικὸς ἱστός, παρακολουθεῖ ἀπαθὴς ὅλο αὐτὸ τὸ κατρακύλισμα μὴν τυχὸν καὶ θίξει κάτι ἀπὸ τὸ κατεστημένο. Εἶναι ἄραγε τόσο μακριὰ οἱ ἐποχὲς τῶν ἱεραρχῶν-ἡρώων του ἑλληνισμοῦ;
Δυστυχῶς στὴν πιὸ κρίσιμη περίοδο γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ ἑλληνισμοῦ, στὴν μεγαλύτερη ἐθνικὴ συμφορὰ τῆς μεταπολεμικῆς μας ἱστορίας, ἡ ἑλληνικὴ ἱεραρχία, ἐκτὸς ἀπὸ μία....
Σίγουρα τὸ πολιτικὸ σύστημα τῆς χώρας, αὐτὸ τὸ σύστημα ποὺ ἔριξε τὴν Ἑλλάδα στὸν γκρεμὸ καὶ καταδίκασε τοὺς πολίτες της στὸν ἀφανισμὸ ἢ στὴν ἐξορία, θὰ τρίβει τὰ χέρια τοῦ ἐπειδὴ στὴν κορυφὴ τῆς ἑλληνικῆς ἐκκλησίας βρίσκονται οἱ πιὸ βολικοὶ ἱεράρχες ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ βροῦν στὴν δεδομένη συγκυρία.
Ἔτσι, ἐκεῖ ποὺ θὰ φοβόντουσαν ἀπὸ ἕνα ὀρθόδοξο κόσμο ποὺ θὰ στέκονταν ἀπέναντί τους ἀνυποχώρητος στὴν ἱστορικὴ αὐτὴ προδοσία, ἡ ἱεραρχία αὐτοῦ του ποιμνίου δὲν δείχνει καμία διάθεση ὄχι μόνο νὰ προβάλλει φραγμὸ σὲ αὐτὸν τὸν θανατηφόρο κατήφορο, ἀλλὰ οὔτε καν νὰ ἐνοχλήσει τὸ σύστημα μήπως καὶ τῆς προσάψουν κάτι τὸ «μεμπτό», αὐτοὶ ποὺ ἔχουν παραβιάσει κάθε ἱερὸ καὶ ὅσιο.
Αὐτὴ τὴν ἱεραρχία τὴν ἐνδιαφέρει νὰ δώσει ἀγροὺς στὸ κάθε «πικραμένο», μήπως καὶ ἔτσι μετριάσει τὴν πίκρα τοῦ ἀλλὰ καὶ τὴν ὀργή του γιὰ τὴν προδοσία. Καὶ ἐνῶ καταρρακώνεται κάθε ἀξία καὶ συνθλίβεται ὁ κοινωνικὸς ἱστός, παρακολουθεῖ ἀπαθὴς ὅλο αὐτὸ τὸ κατρακύλισμα μὴν τυχὸν καὶ θίξει κάτι ἀπὸ τὸ κατεστημένο. Εἶναι ἄραγε τόσο μακριὰ οἱ ἐποχὲς τῶν ἱεραρχῶν-ἡρώων του ἑλληνισμοῦ;
Δυστυχῶς στὴν πιὸ κρίσιμη περίοδο γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ ἑλληνισμοῦ, στὴν μεγαλύτερη ἐθνικὴ συμφορὰ τῆς μεταπολεμικῆς μας ἱστορίας, ἡ ἑλληνικὴ ἱεραρχία, ἐκτὸς ἀπὸ μία....
ξύλινη γλώσσα
του -μὴν ἀπελπίζεστε ὅλα ἔχουν τὸν σκοπὸ τοὺς- (κατὰ τὸ σφάξε μὲ ἀγὰ ν’ ἁγιάσω),
ἔχει ταυτιστεῖ πλήρως μὲ ὅλη αὐτὴ τὴν προδοτικὴ διαδικασία ποὺ ὁδηγεῖ, ἐκτὸς τῶν ἄλλων καὶ στὴν σταδιακὴ ἀποχριστιανοποίηση, στὴν ἀποκαθήλωση ὅλων τῶν ὀρθοδόξων συμβόλων,
φυσικὰ γιά… τὸ καλό της «ἐλευθερίας» καὶ στὸ τέλος στὴν ἐξολόθρευση κάθε ἴχνος
τοῦ ἑλληνισμοῦ.
Ἐνῶ δεκάδες ἐκκλησίες στὴν ἐπαρχία ἔχουν ἀδειάσει χωρὶς ἱερεῖς, ἐνῶ θέλουν νὰ βάλουν χέρι σὲ ὅτι ἀπόμεινε μὲ ὑψηλὴ τροΐκανικη προστασία, ἡ ἑλληνικὴ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία κάνει δημόσιες σχέσεις, ἐπισκέπτεται κοινοὺς ἀπατεῶνες στὶς φυλακὲς μὲ τοὺς ὁποίους ἔχει στενοὺς δεσμοὺς ἀπὸ τότε ποὺ καταλήστευαν τὸ ἑλληνικὸ κράτος καὶ ἀκόμα χειρότερα, βγάζει κυριακάτικους λόγους μέσα στὸν ναό, (ὁ γνωστὸς ἱεράρχης τῆς συμπρωτεύουσας), ποὺ προβάλλονται καὶ ἀπὸ τὴν τηλεόραση, γιὰ νὰ στηρίξει αὐτὸ τὸ διεφθαρμένο καὶ κοινονικοκτόνο πολίτικο συστῆμα. Ντροπὴ!
Ἔχουν ἀντιληφθεῖ πῶς ὅλοι αὐτοὶ οἱ πολιτικοὶ ταγοὶ ἔχουν παραδώσει τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία χωρὶς νὰ πέσει οὔτε ἕνα βόλι, χωρὶς νὰ ὑπάρξει οὔτε μία καμπάνα νὰ χτυπήσει σημαίνοντας συναγερμὸ γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ ἐθνικὴ συμφορὰ;
Στὴν μικρασιατικὴ καταστροφή, τὴν δεύτερη μεγάλη συμφορὰ μετὰ τὴν πτώση τῆς Πόλης, ἡ ἐκκλησία εἶχε σταθεῖ στὴν πρώτη ἔπαλξη καὶ πολλοὶ ἱεράρχες θυσίασαν ἀκόμα καὶ τὴν ζωή τους γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία.
Σήμερα οἱ περισσότεροι ἱεράρχες μᾶς κρύβονται πίσω ἀπὸ τὴν πραγματικότητα καὶ κινοῦνται σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα. Μὴν μᾶς λένε ὅτι τὸ νὰ δίνεις μερικὲς μερίδες φαγητὸ στοὺς ἐξαθλιωμένους, κάνουν κάτι τὸ σημαντικό. Κάθε μέρα ἀκούγονται ἱστορίες φρίκης γιὰ τὸ κατάντημά μας, κάθε μέρα καὶ μία καινούργια τραγωδία προστίθεται στὸ μεγάλο δράμα τῆς Ἑλλάδας ποὺ πνέει τὰ λοίσθια. Ἔχουν τὴν ἐντύπωση ὅτι μὲ μία χώρα ποὺ πεθαίνει θὰ παραμείνουν ὄρθιες οἱ ἐνορίες τους καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ λειτουργοῦν σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα;
«Ἡ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι μεγάλη, γιατί ἔγινε μέρος τοῦ κρατικοῦ συστήματος στὸν τρόπο τῆς σκέψης καὶ τῆς δράσης. Ἀγκαλιάστηκε μὲ τὸ κράτος καὶ δὲν εἶχε ἐλεύθερα χέρια νὰ ἀγκαλιάσει τὸ λαὸ πλέον. Δὲν ἀγκαλιάζεις τὸ λαὸ μόνο μὲ τὰ συσσίτια, ποὺ εἶναι σημαντικὸ καὶ αὐτὸ δὲν τὸ ἀμφισβητῶ βέβαια. Τὸν λαὸ ὅμως, τὸν ἀγκαλιάζεις περισσότερο μὲ τὶς πολιτιστικὲς ρίζες του, τὸν πολιτισμὸ ποὺ ἔχει μέσα του, τὸν τρόπο τῆς σκέψης του», μᾶς λέει ὁ Μεσογαίας Νικόλαος.
Ἀλλὰ σημαντικὸ εἶναι καὶ αὐτὸ ποὺ ἔρχεται. Μήπως νομίζουν πὼς θὰ γλυτώσουν καὶ αὐτοὶ; Αὐτὸ τὸ προδοτικὸ σύστημα ἔχοντας προετοιμάσει κατάλληλα τὰ πράγματα καὶ μὲ τὴν δική τους σύμπραξη, ἑτοιμάζεται γιὰ τὴν «τελικὴ ἕφοδο».
Ἔχουν ἑτοιμάσει ἕνα πονηρὸ καὶ βρώμικο πολέμιο ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ ἀπαξιώσει τελείως τὴν ἑλληνικὴ Ὀρθοδοξία στὰ ἑκατομμύρια δεινοπαθούντων Ἑλλήνων καὶ νὰ γκρεμίσουν κάθε πνευματικὸ στήριγμα σὲ ἕνα λαὸ ποὺ ἄντεξε ἐπὶ τόσους αἰῶνες μεγάλες συμφορές. Τὰ πρῶτα σημάδια αὐτοῦ του πόλεμου ἤδη τὰ βλέπουμε. Θὰ εἶναι σκάνδαλα ἐπὶ σκανδαλῶν ἐνῶ ὁ κόσμος θὰ λιμοκτονεῖ καὶ ἕπεται συνέχεια, γιὰ νὰ μὴν μιλήσουμε γιὰ τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα καὶ τὴν πλήρη ἀποχριστιανοποίηση τῆς παιδείας.
Ἡ κατοχὴ δὲν εἶναι μόνο ὑλική, ἡ ὁποία ἔχει πλήξει τὰ μεγαλύτερα τμήματα τοῦ λαοῦ μας, ἀλλὰ καὶ πνευματική, ποὺ εἶναι πολὺ πιὸ σημαντική. Ἡ Κωνσταντινούπολη ὅταν ἔπεσε δὲν ἔπεσε πνευματικά, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ Ὀρθοδοξία νὰ ἐπιβιώσει καὶ παράλληλα νὰ μεγαλουργήσει μέσα στὴν σκλαβιά. Σήμερα ἡ Ἑλλάδα καταρρέει καὶ πνευματικὰ καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ πιὸ σοβαρό.
Ἂς ξυπνήσουμε πρὶν εἶναι τόσο ἀργὰ ποὺ κάνεις δὲν θὰ μπορεῖ πλέον νὰ σώσει τίποτα. Ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ πιαστοῦμε, ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ ἀντισταθοῦμε, ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ σωθοῦμε. Πάνω ἀπὸ τὸ πτῶμα αὐτῆς τῆς χώρας δὲν θὰ ὑπάρξει συγχώρεση γιὰ κανένα . Σεβασμιότατοι Δεσπότες, «ἐκτὸς ἀπὸ τὸ πετραχήλι ὑπάρχει καὶ τὸ καρυοφύλλι».
Ἐνῶ δεκάδες ἐκκλησίες στὴν ἐπαρχία ἔχουν ἀδειάσει χωρὶς ἱερεῖς, ἐνῶ θέλουν νὰ βάλουν χέρι σὲ ὅτι ἀπόμεινε μὲ ὑψηλὴ τροΐκανικη προστασία, ἡ ἑλληνικὴ ἐκκλησιαστικὴ ἱεραρχία κάνει δημόσιες σχέσεις, ἐπισκέπτεται κοινοὺς ἀπατεῶνες στὶς φυλακὲς μὲ τοὺς ὁποίους ἔχει στενοὺς δεσμοὺς ἀπὸ τότε ποὺ καταλήστευαν τὸ ἑλληνικὸ κράτος καὶ ἀκόμα χειρότερα, βγάζει κυριακάτικους λόγους μέσα στὸν ναό, (ὁ γνωστὸς ἱεράρχης τῆς συμπρωτεύουσας), ποὺ προβάλλονται καὶ ἀπὸ τὴν τηλεόραση, γιὰ νὰ στηρίξει αὐτὸ τὸ διεφθαρμένο καὶ κοινονικοκτόνο πολίτικο συστῆμα. Ντροπὴ!
Ἔχουν ἀντιληφθεῖ πῶς ὅλοι αὐτοὶ οἱ πολιτικοὶ ταγοὶ ἔχουν παραδώσει τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία χωρὶς νὰ πέσει οὔτε ἕνα βόλι, χωρὶς νὰ ὑπάρξει οὔτε μία καμπάνα νὰ χτυπήσει σημαίνοντας συναγερμὸ γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ ἐθνικὴ συμφορὰ;
Στὴν μικρασιατικὴ καταστροφή, τὴν δεύτερη μεγάλη συμφορὰ μετὰ τὴν πτώση τῆς Πόλης, ἡ ἐκκλησία εἶχε σταθεῖ στὴν πρώτη ἔπαλξη καὶ πολλοὶ ἱεράρχες θυσίασαν ἀκόμα καὶ τὴν ζωή τους γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία.
Σήμερα οἱ περισσότεροι ἱεράρχες μᾶς κρύβονται πίσω ἀπὸ τὴν πραγματικότητα καὶ κινοῦνται σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα. Μὴν μᾶς λένε ὅτι τὸ νὰ δίνεις μερικὲς μερίδες φαγητὸ στοὺς ἐξαθλιωμένους, κάνουν κάτι τὸ σημαντικό. Κάθε μέρα ἀκούγονται ἱστορίες φρίκης γιὰ τὸ κατάντημά μας, κάθε μέρα καὶ μία καινούργια τραγωδία προστίθεται στὸ μεγάλο δράμα τῆς Ἑλλάδας ποὺ πνέει τὰ λοίσθια. Ἔχουν τὴν ἐντύπωση ὅτι μὲ μία χώρα ποὺ πεθαίνει θὰ παραμείνουν ὄρθιες οἱ ἐνορίες τους καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ λειτουργοῦν σὰν νὰ μὴν συμβαίνει τίποτα;
«Ἡ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι μεγάλη, γιατί ἔγινε μέρος τοῦ κρατικοῦ συστήματος στὸν τρόπο τῆς σκέψης καὶ τῆς δράσης. Ἀγκαλιάστηκε μὲ τὸ κράτος καὶ δὲν εἶχε ἐλεύθερα χέρια νὰ ἀγκαλιάσει τὸ λαὸ πλέον. Δὲν ἀγκαλιάζεις τὸ λαὸ μόνο μὲ τὰ συσσίτια, ποὺ εἶναι σημαντικὸ καὶ αὐτὸ δὲν τὸ ἀμφισβητῶ βέβαια. Τὸν λαὸ ὅμως, τὸν ἀγκαλιάζεις περισσότερο μὲ τὶς πολιτιστικὲς ρίζες του, τὸν πολιτισμὸ ποὺ ἔχει μέσα του, τὸν τρόπο τῆς σκέψης του», μᾶς λέει ὁ Μεσογαίας Νικόλαος.
Ἀλλὰ σημαντικὸ εἶναι καὶ αὐτὸ ποὺ ἔρχεται. Μήπως νομίζουν πὼς θὰ γλυτώσουν καὶ αὐτοὶ; Αὐτὸ τὸ προδοτικὸ σύστημα ἔχοντας προετοιμάσει κατάλληλα τὰ πράγματα καὶ μὲ τὴν δική τους σύμπραξη, ἑτοιμάζεται γιὰ τὴν «τελικὴ ἕφοδο».
Ἔχουν ἑτοιμάσει ἕνα πονηρὸ καὶ βρώμικο πολέμιο ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ ἀπαξιώσει τελείως τὴν ἑλληνικὴ Ὀρθοδοξία στὰ ἑκατομμύρια δεινοπαθούντων Ἑλλήνων καὶ νὰ γκρεμίσουν κάθε πνευματικὸ στήριγμα σὲ ἕνα λαὸ ποὺ ἄντεξε ἐπὶ τόσους αἰῶνες μεγάλες συμφορές. Τὰ πρῶτα σημάδια αὐτοῦ του πόλεμου ἤδη τὰ βλέπουμε. Θὰ εἶναι σκάνδαλα ἐπὶ σκανδαλῶν ἐνῶ ὁ κόσμος θὰ λιμοκτονεῖ καὶ ἕπεται συνέχεια, γιὰ νὰ μὴν μιλήσουμε γιὰ τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα καὶ τὴν πλήρη ἀποχριστιανοποίηση τῆς παιδείας.
Ἡ κατοχὴ δὲν εἶναι μόνο ὑλική, ἡ ὁποία ἔχει πλήξει τὰ μεγαλύτερα τμήματα τοῦ λαοῦ μας, ἀλλὰ καὶ πνευματική, ποὺ εἶναι πολὺ πιὸ σημαντική. Ἡ Κωνσταντινούπολη ὅταν ἔπεσε δὲν ἔπεσε πνευματικά, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ Ὀρθοδοξία νὰ ἐπιβιώσει καὶ παράλληλα νὰ μεγαλουργήσει μέσα στὴν σκλαβιά. Σήμερα ἡ Ἑλλάδα καταρρέει καὶ πνευματικὰ καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ πιὸ σοβαρό.
Ἂς ξυπνήσουμε πρὶν εἶναι τόσο ἀργὰ ποὺ κάνεις δὲν θὰ μπορεῖ πλέον νὰ σώσει τίποτα. Ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ πιαστοῦμε, ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ ἀντισταθοῦμε, ἀπὸ κάπου πρέπει νὰ σωθοῦμε. Πάνω ἀπὸ τὸ πτῶμα αὐτῆς τῆς χώρας δὲν θὰ ὑπάρξει συγχώρεση γιὰ κανένα . Σεβασμιότατοι Δεσπότες, «ἐκτὸς ἀπὸ τὸ πετραχήλι ὑπάρχει καὶ τὸ καρυοφύλλι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου