Ἡ Ὁλομέλεια τῶν Συλλόγων Θεολόγων Ἑλλάδος πρὸς τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν

Ἡ Διαρκῆς Ἱερὰ Σύνοδος στὴ συνεδρίαση τῆς Δευτέρας 5 Νοεμβρίου 2012 ἀσχολήθηκε μὲ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐνόψει της συνεδρίασης αὐτῆς ἡ Ὁλομέλεια τῶν Συλλόγων Θεολόγων Ἑλλάδος ἐξέδωσε στὶς 2 Νοεμβρίου Ἀνακοίνωση – Ψήφισμα τὸ ὁποῖο ἐπέδωσε πρὸς τὰ μέλη τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΨΗΦΙΣΜΑ

ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πρὸς τὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Ἀθήνα, 2 Νοεμβρίου 2012

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς

Ἡ Ὁλομέλεια τῶν Συλλόγων Θεολόγων τῆς χώρας, ἀποτελούμενη ἀπὸ τοὺς ἑξῆς Συλλόγους: α) Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων, β) Σύνδεσμος Θεολόγων Μακεδονίας – Θράκης, γ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Ἀγρινίου, δ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Ἄργους,

ε) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Βόλου, στ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Καλαμάτας, ζ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Καρδίτσας, η) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Κατερίνης, θ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Κέρκυρας, ι) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Κορίνθου, ια) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Λαμίας, ιβ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Λάρισας, ιγ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Λευκάδας, ιδ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Μυτιλήνης, ιε) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Πάτρας, ιστ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Πύργου, ιζ) Παράρτημα Π.Ε. Θεολόγων Τρικάλων, ἐνόψει...

της ἐπικείμενης συνεδρίασης τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ὅπου πρόκειται νὰ συζητηθεῖ τὸ θέμα τοῦ προτεινόμενου Προγράμματος  Σπουδῶν γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, καὶ μὲ ἀφορμὴ  τὴ σοβαρὴ ἀναταραχὴ ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ στὸ ἐκκλησιαστικὸ καὶ θεολογικὸ κόσμο, σχετικὰ μὲ τὴν ἐπιχειρούμενη μετατροπὴ τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ Μάθημα Θρησκειολογίας – Κοινωνιολογίας τῆς Θρησκείας, μέσα ἀπὸ τὸ προτεινόμενο Πρόγραμμα, τοποθετεῖται ὡς ἑξῆς:

1. Διαφωνεῖ μὲ τὴ γενικὴ κατεύθυνση καὶ φιλοσοφία τοῦ Προγράμματος. Ἡ γραμμὴ αὐτὴ κατατείνει στὴ θρησκειολογικὴ γνωσιολογία, καθὼς καὶ στὴν κοινωνικὴ καὶ ἀνθρώπινη ὄψη τῶν θρησκειῶν, ποὺ περισσότερο ἁρμόζει σὲ Πρόγραμμα Σπουδῶν γιὰ τὸ Μάθημα τῆς Κοινωνικῆς Ἀγωγῆς τοῦ μαθητῆ (Κοινωνιολογία), παρὰ σὲ Πρόγραμμα Σπουδῶν γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

2. Ἐκφράζει τὴ ριζικὴ ἀντίθεσή της μὲ τὴν ἐκτὸς τόπου καὶ χρόνου ἐπιχειρούμενη μετατροπὴ τοῦ χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Σὲ μία περίοδο ὅπου ἡ χώρα μαστίζεται ἀπὸ ἐμφανῆ πνευματικὴ κρίση -πέραν τῆς οἰκονομικῆς- θὰ ἔπρεπε νὰ γίνεται προσπάθεια ὥστε νὰ ἀνακαινιστοῦν στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία ὅλα ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα ποὺ συνιστοῦν τὴν ταυτότητα, τὴν ἱστορία, τὸν πολιτισμὸ καὶ τὶς πανανθρώπινες ἀξίες τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, μεταξὺ αὐτῶν καὶ τὸ πολυσήμαντο στοιχεῖο τοῦ ὀρθόδοξου χριστιανισμοῦ.

3. Θεωρεῖ, σύμφωνα μὲ τὶς θεμελιώδεις καὶ γενικὰ ἀποδεκτὲς ἀρχὲς τῆς παιδοψυχολογίας, ὅτι δεν είναι δυνατη μαθησιακά η συγκεχυμένη πρόσληψη τέτοιου είδους και τέτοιας ποσότητας θρησκειολογικών γνώσεων και πληροφοριώνσε μαθητες 8 – 14 ἐτῶν. Εἶναι ἐμφανὲς ὅτι τὸ Πρόγραμμα πάσχει σ' ὅ, τί ἀφορᾶ τὴ συγκεκριμένη παιδαγωγικὴ πτυχή.

4. Διαπιστώνει ὅτι μὲ τὸ Πρόγραμμα δὲν καλύπτεται ἡ συνταγματικὴ ἐπιταγὴ γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν, ὅπως αὐτὴ ἐξειδικεύεται στὸ θεμελιακὸ ἄρθρο 1 τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐκπαιδευτικοῦ Νόμου 1566/1985, ποὺ ὁριοθετεῖ ὡς εἰδικότερο σκοπὸ οἱ μαθητές “να γίνονται ἐλεύθεροι, ὑπεύθυνοι, δημοκρατικοὶ πολίτες, νὰ ὑπερασπίζονται τὴν ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία, τὴν ἐδαφικὴ ἀκεραιότητα τῆς χώρας καὶ τὴ δημοκρατία, νὰ ἐμπνέονται ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν ἄνθρωπο, τὴ ζωὴ καὶ τὴ φύση καὶ νὰ διακατέχονται ἀπὸ πίστη πρὸς τὴν πατρίδα καὶ τὰ γνήσια στοιχεῖα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παραδοσης” (ΦΕΚ Ἃ' 167/1985).

5. Κρίνει ὡς ἄστοχη, μεταξὺ ἄλλων, τὴ βασικὴ ἐπιδίωξη τοῦ Προγράμματος “νὰ χειραφετήσει το μαθητή απο ὅ, τί ὀνομάζεται “πρόσδεση στὸ παρελθὸν» (ΠΣ, σέλ. 21) καὶ «νὰ οἰκοδομήσει λογικὰ τὴ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν καὶ τῶν ἐφήβων» (ΠΣ, σέλ. 21), φτάνοντας μάλιστα στὸ σημεῖο νὰ χαρακτηρίζει τὸ Χριστό “ως δάσκαλο, συνοδοιπόρο καὶ ὁδηγό” (ΠΣ, σέλ. 48) καὶ ταυτόχρονα νὰ Τὸν παραλληλίζει ἰσότιμα καὶ ἰσάξια μὲ τους “μεγάλους δασκάλους θρησκειῶν τοῦ κόσμου: Μωάμεθ, Κομφούκιο καὶ Βούδα” (ΠΣ, σέλ. 48), ἀποδομώντας Τὸν ὡς Θεάνθρωπο στὴ συνείδηση τῶν μαθητῶν· ἢ φτάνοντας ἐπίσης στὸ σημεῖο νὰ καταγράφει ὡς Ἁγίους ἀνθρώπους, μεταξὺ ἄλλων, το “Βούδα, Κομφούκιο, Μωάμεθ, Βισνοῦ (Κρίσνα), Δαλάι Λάμα, Γκάντι καὶ πολλὰ ἄλλα πρόσωπα, ἱστορικὰ καὶ μυθικά”, (ΠΣ, σέλ. 57).

6. Σημειώνει μὲ ἔμφαση τὴ διαφαινόμενη διάκριση καὶ ἄνιση μεταχείριση σὲ βάρος τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν. Τὴν ὥρα ποὺ ἐπιχειρεῖται ἡ μετατροπὴ τοῦ χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σὲ Θρησκειολογία – Κοινωνιολογία τῶν Θρησκειῶν, σὲ ὅλα τὰ σχολεῖα τῆς χώρας, στὰ σχολεῖα τῆς Θράκης ὅπου φοιτοῦν μαθητὲς τῆς μουσουλμανικῆς κοινότητας θὰ διδάσκονται ἀποκλειστικὰ τὴ Θρησκεία τοῦ Ἰσλάμ. Προσπερνᾶται στὴν περίπτωση αὐτή, τὸ προσφιλὲς σύνθημα τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς “θρησκευτικὰ γιὰ ὅλους”, ποὺ δῆθεν ἀποτελεῖ τὸ γνώμονα τοῦ Προγράμματος.

7. Θεωρεῖ ἀπαράδεκτο καὶ καταγγέλλει τὸ γεγονὸς ὅτι, γιὰ μία τέτοιας μορφῆς καὶ ἔκτασης ἐπιχειρούμενη μετατροπὴ τοῦ χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν δὲν ζητήθηκε ἡ γνώμη οὔτε τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, οὔτε τῶν Θεολογικῶν Ἑνώσεων τῆς χώρας, πρὶν ἀπὸ τὴ σύνταξη τοῦ Προγράμματος. Ἀντίθετα, ἡ συντακτικὴ ἐπιτροπὴ ἐξέφρασε δῆθεν ἐνδιαφέρον γιὰ διάλογο μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση καὶ πιλοτικὴ ἐφαρμογὴ τῶν Προγραμμάτων, ἐμπαίζοντας εὐθέως μ' αὐτὸν τὸν τρόπο τὸ θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ κόσμο. Χωρὶς τὶς ἀπαραίτητες ζυμώσεις στὸ θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ κόσμο καὶ κυρίως στὸν ἴδιο τὸ λαό, ἡ αὐταρχικὴ ἐπιβολὴ ὁποιουδήποτε Προγράμματος εἶναι ἀθέμιτη καὶ καταδικασμένη νὰ ἀποτύχει.

 8. Ἐκφράζει τὴν ἀπορία της, γιατί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δὲν ἐξέφρασε μέχρι σήμερα ἐπίσημα καὶ στὸ πλαίσιο τῆς ὁλομέλειας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τὴν αὐτονόητη ὀρθόδοξη τοποθέτησή της γιὰ τὴν ἐπιχειρούμενη μετατροπὴ τοῦ χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, παρότι κακοποιεῖται βάναυσα ἡ διδασκαλία της καὶ παύει νὰ προβάλλεται στοὺς μαθητὲς ὁ ἁγιοπνευματικὸς ρόλος τῆς Πίστης στὸ Χριστό, ἐνῶ παράλληλα τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ Μήνυμα τῆς Σωτηρίας ἀπομυθοποιεῖται καὶ ὑποβιβάζεται σὲ ἁπλὴ θρησκειολογικὴ πληροφορία.

9. Ἐκφράζει τὴν πλήρη ἀντίθεσή της μὲ τὶς ἀπαράδεκτες δημόσιες τοποθετήσεις τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς, στὶς ὁποῖες προβάλλονται παραπλανητικὲς ἀνακρίβειες καὶ ἀποπροσανατολιστικὲς ἀναφορές, ἐμφανίζοντας ὅτι τὸ Πρόγραμμα δῆθεν ἔχει ὀρθόδοξο χαρακτήρα, ἐνῶ παράλληλα ἐξαπολύονται πρωτοφανεῖς γιὰ ἦθος θεολόγων -καὶ δὴ πανεπιστημιακῶν- ὕβρεις καὶ ἀπαξιωτικοὶ χαρακτηρισμοί, ἐναντίον ὅλων ὅσων εὐλόγως διαμαρτύρονται καὶ ὅσων ἀσκοῦν ἔγκριτη ἐπιστημονικὴ κριτικὴ γιὰ τὴν ἐπιχειρούμενη μετατροπή. Δὲν περιποιεῖ δὲ τιμὴ ἡ ἀναφορὰ τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς σε  “στράτευση” εκκλησιαστικων προσώπων, ἡ ὁποία ὑποτιμᾶ καὶ προσβάλλει τὴν προσωπικότητα καὶ τὴ βούληση πλήθους σεβασμίων Ἱεραρχῶν καὶ σημαντικῶν προσωπικοτήτων τοῦ σύγχρονου ὀρθόδοξου χριστιανισμοῦ, ποὺ ἔχουν ἐκφράσει ἐλεύθερα τὴ διαφωνία τους στὸ Πρόγραμμα.

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς

Ἐν κατακλείδι, δηλώνουμε πλήρως ἱκανοποιημένοι καὶ συντασσόμαστε μὲ τὴν ἐκπεφρασμένη ὀρθοτόμο θέση τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, κατὰ τὴν ἀναγόρευσή του ὡς ἐπιτίμου Διδάκτορος τοῦ Πανεπιστημίου Δυτικῆς Μακεδονίας:

“Έχομεν πεισθῆ ὅτι ἡ χριστιανικὴ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ συντελεῖ εἰς τὸ νὰ ἀποκτήση ὁ νέος ἠθικᾶς ἀρχὰς συμπεριφοράς” λέγει ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, συμπληρώνοντας: “καὶ ἂν ἀκόμη προσωπικῶς δὲν μετέχομεν τῆς Χριστιανικῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, θὰ πρέπει νὰ ἐπικροτήσωμεν τὴν διδασκαλίαν αὐτῆς εἰς τὰ δημόσια σχολεῖα, ἴδια κατὰ τὸ ἠθικὸν μέρος αὐτῆς, διότι ἐξ αὐτῆς θὰ προέλθουν μεγάλα κοινωνικὰ ὀφέλη” (περιοδικὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ἀριθμὸς 9, Ὀκτώβριος 2005, σέλ. 725).

Τέλος, ζητοῦμε ἀπὸ τὴ Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο νὰ παραπεμφθεῖ τυχὸν ἀπόφαση γιὰ τὸ θέμα τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν γιὰ τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, λόγω τῆς ἐξαιρετικῆς σπουδαιότητάς του, στὴν ἑπόμενη Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας.

 2 Νοεμβρίου 2012,

ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

α) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ  ΘΕΟΛΟΓΩΝ

β) ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ

γ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

δ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΆΡΓΟΥΣ

ε) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΒΟΛΟΥ

στ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ζ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

η) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

θ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ι) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

ια) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΛΑΜΙΑΣ

ιβ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ

ιγ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

ιδ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

ιε) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΠΑΤΡΑΣ

ιστ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΠΥΡΓΟΥ

ιζ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Π.Ε. ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

thriskeftika.blogspot.gr