19 Ιουλ 2012

Τότε θὰ γίνει τὸ θαῦμα καὶ θὰ ἔρθει τὸ ποθούμενο...

Καθημερινὰ καταρρέουν οἰκονομικὰ συνάνθρωποί μας καὶ οἰκογένειες φτάνουν στὴν ἀνέχεια. Ἄνθρωποι ἀξιοπρεπεῖς καὶ περήφανοι περιθωριοποιοῦνται ἀπὸ τὸν οἰκονομικὸ ὀρυμαγδό. Προσωπικά, καταφέρθηκα ἐναντίον τοῦ μνημονίου καὶ τῶν πρωτεργατῶν τῆς ὑπαγωγῆς σὲ αὐτὸ ἰδιαίτερα ἔντονα νομίζω, μὰ πλέον ἔφτασα στὸ τραγικότατο σημεῖο νὰ πιστεύω πὼς τελικὰ παρ' ὅλο τὸν ἀργὸ θάνατο ποὺ βιώνουμε ὅλοι μας στὸ πετσί μας, ἐν' τέλει ἴσως ἔτσι ἔπρεπε νὰ γίνουν τὰ πράγματα...
Ἀπὸ πνευματικὴ πλευρὰ γιὰ νὰ ἐξοντωθεῖ τὸ ἄθλιο ἐγώ μας ποὺ θερίεψε καὶ μᾶς κατεσπάραξε τὸν καιρὸ τῆς εὐημερίας τῶν δανεικῶν καὶ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς καθημερινῆς πραγματικότητας γιατί ἐν' ὄψει τῶν καταφανῶν ἐξελίξεων στὴν περιοχὴ ἡ χώρα μᾶς διαλυμένη στὸ ἐσωτερικό της δὲν ξέρω σὲ ποιὰ κατάσταση χειρότερη θὰ μᾶς ἔβρισκε τὸ σήμερα...
Ἔτσι ἔπρεπε νὰ συμβεῖ τελικὰ γιὰ νὰ ἐπανέλθουμε διὰ τοῦ πόνου εἰς ἑαυτὸν ἀφοῦ δὲν ὑπῆρξε ἡ ὡριμότητα τῆς ἔγκαιρης συνειδητῆς ἀλλαγῆς. Κι ἂν σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι πολὺς κόσμος εἶναι ἀκόμη σὲ ψυχοπνευματικὴ ἀφασία καὶ....

 χορεύει στὰ κλαρίνα τὴν ὥρα ποὺ καίγεται ὁ τόπος του, ὅπως εἴδαμε χθὲς (ΕΔΩ), τότε ἂς ἀναλογιστεῖ ὁ καθένας πόσος ἀκόμη πόνος μᾶς περιμένει ὥστε σύσσωμο τὸ ἔθνος νὰ μετανοήσει, ἔστω κι ἀκούσια ἀφοῦ φαίνεται πὼς δὲν ὑπάρχει ἡ προνοοτικότητα τῆς ἑκούσιας μετάνοιας...
Καὶ τότε θὰ γίνει τὸ θαῦμα καὶ θὰ ἔρθει τὸ ποθούμενο...

2 σχόλια:

  1. Αντί να ασχολείστε με το ποιος έβαλε τις φωτιές ασχολείστε με αυτούς που χόρευαν, ωραία είναι μπουρτζόβλαχοι τι να κάνουμε τώρα να γράψουμε και δοκίμιο αναλύοντας το γεγονός?? αλλού είναι το νόημα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.