Ποίημα στήν Παναγία μας, τήν Μόνη μας Ἐλπίδα γιά τή σωτηρία τοῦ Ἔθνους!

Πῶς κατήντησας πατρίς μου

πῶς νῦν γέγονας Ἑλλάς

τῶν Ἡρώων Σύ ἡ Μήτηρ

καί πανεύφημος Παλλάς!

Κλαίεις, πάσχεις, ὑποφέρεις

διά τά τέκνα σου, Πατρίς

ὡς πλανώμεθα ἐκ ξένων

ἐξ ἐχθρῶν πολλῶν πολύ.

Ποῖος, ὤ Πατρίς, σά τέκνα

καί δή νέους συμπονεῖ

καί ἰσχύων βοηθῆσαι

ἀμελεῖ καί ἀδρανεῖ;

Ἐξετράπημεν πανδήμως

τῆς εὐθείας, φεῦ, ὁδοῦ

ἠχρειώθημεν βαρέως

καί ἀπέστημεν Θεοῦ.

Καί ἀγόμεθα πρός ἄγραν

Θεαμάτων πορνικῶν

Ἐν αἰχρά τηλεοράσει

Ὄντως δή δαιμονικῶν.

Παναγία μᾶς Μητέρα

Γιάτρισά μας καί Κυρά

Στήν ἀνάγκη μᾶς ἐτούτη

ποῦ...

μᾶς θλίβει καί καί πονᾶ,

Σύ μή μᾶς ἀφήσεις μόνους

μές΄στήν βαρυχειμωνιά

δός μᾶς θάρρος καί γαλήνη

διῶξε πιά τήν καταχνιά.

Διώξ΄τήν μασσωνία Ὅλη

πέρα, πέρα μακρυά

καί διάλυσε τά σχέδια

τά ἀντιχριαστινικά.

Ὤ μεγάλη μας Μητέρα

Ὤ ἐλπίδα μᾶς χρυσή

Μήν ἀφήσεις τά παιδιά σου

μόνα τους στόν πόνο Σύ.

Στό ξεπούλημα πατρίδος

ποῦ ὑπέγραψαν ξανά

στήν μεγάλη προδοσία

λύτρωσε Ἁγνή Κυρά.

Διό καί τό «Ρωμαίϊκο»

Καλή μας Παναγία,

Ὅσα σου ἐζήτησε

δώστα «εὐλογία».

(Διασκευή ποιημάτων τοῦ πατρός Γερασίμου Μικραγιαννανίτου ἀπό τούς διαχειριστές…)