10 Φεβ 2012

Ποίημα στήν Παναγία μας, τήν Μόνη μας Ἐλπίδα γιά τή σωτηρία τοῦ Ἔθνους!

Πς κατήντησας πατρίς μου
πς νν γέγονας λλάς
τν ρώων Σύ Μήτηρ
καί πανεύφημος Παλλάς!

Κλαίεις, πάσχεις, ποφέρεις
διά τά τέκνα σου, Πατρίς
ς πλανώμεθα κ ξένων
ξ χθρν πολλν πολύ.

Ποος, Πατρίς, σά τέκνα
καί δή νέους συμπονε
καί σχύων βοηθσαι
μελε καί δρανε;

ξετράπημεν πανδήμως
τς εθείας, φε, δο
χρειώθημεν βαρέως
καί πέστημεν Θεο.

Καί γόμεθα πρός γραν
Θεαμάτων πορνικν
ν αχρά τηλεοράσει
ντως δή δαιμονικν.

Παναγία μς Μητέρα
Γιάτρισά μας καί Κυρά
Στήν νάγκη μς τούτη
ποῦ...

μς θλίβει καί καί πον,


Σύ μή μς φήσεις μόνους
μές΄στήν βαρυχειμωνιά
δός μς θάρρος καί γαλήνη
διξε πιά τήν καταχνιά.

Διώξ΄τήν μασσωνία λη
πέρα, πέρα μακρυά
καί διάλυσε τά σχέδια
τά ντιχριαστινικά.

μεγάλη μας Μητέρα
λπίδα μς χρυσή
Μήν φήσεις τά παιδιά σου
μόνα τους στόν πόνο Σύ.

Στό ξεπούλημα πατρίδος
πο πέγραψαν ξανά
στήν μεγάλη προδοσία
λύτρωσε γνή Κυρά.

Διό καί τό «Ρωμαίϊκο»
Καλή μας Παναγία,
σα σου ζήτησε
δώστα «ελογία».

(Διασκευή ποιημάτων το πατρός Γερασίμου Μικραγιαννανίτου πό τούς διαχειριστές…)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.