11 Απρ 2011

Ἡ Δολοφονία τοῦ Ἀριστοτέλη Γκούμα


Εἴχαμε ἐπισημάνει σὲ παλαιότερη ἀνάρτησή μας τὴν ἐνορχηστρωμένη προσπάθεια ποὺ ἐπιχειρεῖται στὴν Ἀλβανία, νὰ ἀποδοθεῖ ἡ δολοφονία τοῦ Ἀριστοτέλη Γκούμα σὲ «τροχαῖο ἀτύχημα». Εἴχαμε ἐπίσης ἐκφράσει τὴ βεβαιότητα ὅτι ἡ ἴδια διαστρεβλωτικὴ τακτικὴ θὰ ἀκολουθηθεῖ καὶ κατὰ τὴν ποινικὴ διερεύνηση τῆς ὑποθέσεως.

 Δυστυχῶς, ἡ πορεία τῶν γεγονότων μᾶς δικαίωσε δραματικά. Πρόσφατα δημοσιεύματα τοῦ ἀλβανικοῦ τύπου, φέρουν τὴ λεγόμενη ἐπιτροπὴ ἐμπειρογνωμόνων νὰ ἀποδίδει τὸ θάνατο τοῦ Ἀριστοτέλη σὲ τροχαῖο ἀτύχημα καὶ μάλιστα μὲ εὐθύνη τοῦ ἴδιου. Ἡ ἐκδοχὴ αὐτή, πέραν τοῦ ὅτι ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ δηλώσεις κρατικῶν ἀξιωματούχων τῆς Ἀλβανίας περὶ δολοφονίας, προσβάλλει τὴ θυσία τοῦ ἥρωα καὶ τὴ συλλογικὴ μνήμη τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Τὸ «πόρισμα» τῆς ἐπιτροπῆς ἐντάσσεται μέσα στὰ εὐρύτερα πλαίσια μίας συγκεκριμένης μεθοδεύσεως νὰ τεθεῖ ὁριστικὰ ταφόπλακα στὸν ἡρωικὸ θάνατο τοῦ Ἀριστοτέλη. Χαρακτηριστικὸ δεῖγμα αὐτῆς τῆς μεθοδεύσεως, εἶναι ἡ ἐπίμονη ἄρνηση τῶν ἀλβανικῶν δικαστικῶν ἀρχῶν νὰ χορηγήσουν στὴν οἰκογένεια τοῦ ἥρωα κρίσιμο ἀποδεικτικὸ ὑλικό της...

 ὑποθέσεως, μεταξύ του ὁποίου καὶ τὴν ἰατροδικαστικὴ ἔκθεση, στερώντας τὸ ἀναφαίρετο ἀνθρώπινο δικαίωμα γνώσεως τῶν πραγματικῶν περιστατικῶν τοῦ θανάτου του, ἀλλὰ καὶ τὴ συνακόλουθη πληρότητα στὴ νομικὴ ὑποστήριξη.

 Ἡ ὅλη τροπὴ τῆς ὑποθέσεως ἀποτελεῖ πρόκληση εὐθύνης τόσο γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, ὅσο καὶ γιὰ τὸ νομικὸ κόσμο τῆς χώρας, ἀπὸ τὸν ὁποῖο θὰ ἀναμέναμε νὰ ἐπιδείξει τουλάχιστον τὴν ἴδια εὐαισθησία γιὰ ἕναν ἀδελφό μας τῆς Βορείου Ἠπείρου ποὺ δολοφονήθηκε γιατί μιλοῦσε Ἑλληνικά, μὲ ἐκείνη ποὺ ἐπιδεικνύει κατὰ καιροὺς γιὰ Τούρκους ἀντικαθεστωτικοὺς καὶ λοιποὺς διωκόμενους τοῦ Τρίτου Κόσμου.

 Ὁ θάνατος τοῦ Ἀριστοτέλη δὲν ἦταν «ἀτύχημα». Τὸ μοναδικὸ ἀτύχημα στὴ συγκεκριμένη περίπτωση εἶναι ἡ Ἑλληνικὴ ἐφεκτικότητα στὶς ἀλβανικὲς προκλήσεις, ποὺ ἔχουν ξεπεράσει κάθε ὅριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.