7 Απριλίου: Ὁ Ἅγιος Καλλιόπιος

Καταγόταν ἀπὸ τὴν Πέργη τῆς Παμφυλίας καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν διωγμῶν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ. Ἔχασε τὸν πατέρα του πολὺ νωρίς, ἀλλὰ ἡ μητέρα του Θεόκλεια τὸν γαλούχησε μὲ τὰ ἱερὰ γράμματα τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔτσι, ὅταν ἄρχισε ὁ διωγμός, ὁ νεαρὸς Καλλιόπιος ὄχι μόνο δὲ φοβήθηκε, ἀλλὰ καὶ θαῤῥαλέα σήκωσε τὸ ἀνάστημά του ἀπέναντι στοὺς διῶκτες. Κάποτε, ὁ ἔπαρχος Μάξιμος ἦλθε στὴν περιοχή του καὶ βασάνιζε καὶ σκότωνε πολλοὺς χριστιανούς. Ὁ Καλλιόπιος, μὲ τὴν χαρακτηριστικὴ τόλμη ποὺ τὸν διέκρινε, παρουσιάστηκε μόνος του μπροστὰ στὸν ἔπαρχο καὶ τοῦ εἶπε ὅτι θὰ δώσει λόγο στὸ Θεὸ γιὰ τὶς κακουργίες ποὺ διαπράττει ἐναντίον ἀθῴων ἀνθρώπων. Ἀμέσως ὁ ἔπαρχος διέταξε νὰ τὸν βασανίσουν, καὶ κατόπιν τὸν ἔκλεισαν στὴ φυλακή. Μετὰ ἀπὸ ὁρισμένο χρόνο, ὁ ἔπαρχος τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὴν φυλακὴ καὶ τὸν ῥώτησε ἂν συνεχίζει νὰ πιστεύει στὸ Χριστό. Ὁ Καλλιόπιος, πάντα μὲ θάῤῥος, ἀπαντᾷ ὅτι ἐμμένει στὶς πεποιθήσεις του. Τότε, πάρθηκε ἡ ἀπόφαση νὰ πεθάνει μὲ σταυρικὸ θάνατο. Αὐτὸ προκάλεσε μεγάλη χαρὰ στὸν Καλλιόπιο, διότι θὰ πέθαινε ὅπως καὶ ὁ Κύριος. Καὶ ἀντὶ νὰ τὸν πτοήσει αὐτὴ ἡ θανατικὴ καταδίκη, τὸν ἔκανε «περισσοτέρως
τολμᾶν ἀφόβως τὸν λόγον λαλεῖν». Ἔκανε, δηλαδή, τὸν Καλλιόπιο, μὲ περισσότερη τόλμη νὰ ὁμολογεῖ ἄφοβα τὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου. Τὸν σταύρωσαν κατὰ θεία σύμπτωση Μεγάλη Παρασκευή, καὶ ἄξια πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου. Ἡ δὲ μητέρα τοῦ Θεόκλεια - κατὰ τὴν παράδοση - ἀφοῦ ἀγκάλιασε τὸ σῶμα τοῦ γιοῦ της, ἐπὶ τόπου ξεψύχησε καὶ αὐτή.