6 Απριλίου: Ὁ Ἅγιος Εὐτύχιος πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Θεία Κώμη. Ἔτσι λεγόταν τὸ χωριὸ ἀπὸ τὸ ὁποῖο καταγόταν ὁ Εὐτύχιος. Ἀπὸ πολὺ νωρίς, ὁ θεῖος του Ἡσύχιος, πρεσβύτερος, βοήθησε τὸν Εὐτύχιο νὰ διακριθεῖ στὰ ἱερὰ γράμματα. Στὴ συνέχεια ἔγινε μοναχός, διάκονος, ἱερέας καὶ ἀρχιμανδρίτης στὴ Μονὴ τῆς Ἀμάσειας. Σὲ μία τοπικὴ Σύνοδο στὴν Κωνσταντινούπολη, ὁ Εὐτύχιος πῆρε μέρος σὰν ἀντιπρόσωπος τοῦ μητροπολίτη Ἀμάσειας. Κατὰ τὴν ἐκεῖ διαμονή του, ἔκανε μεγάλη ἐντύπωση στὸν Πατριάρχη Μηνᾷ, ἀπέκτησε ἐπίσης καὶ τὴν εὔνοια τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ τοῦ Α´. Ἔτσι, ὅταν τὸ 552 πέθανε ὁ Μῆνας, ὁ Ἰουστινιανὸς συνέστησε νὰ ἐκλεγεῖ διάδοχός του ὁ Εὐτύχιος. Ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Πατριάρχη, ὁ Εὐτύχιος ἀναδείχθηκε ἐργάτης ἀρετῆς καὶ καλὸς ποιμένας τῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ. Ἐπίσης, ἔνθερμος πρόμαχος τῶν ὀρθοδόξων ἀληθειῶν, ἀνῆκε στοὺς ἔντιμους καὶ πιστοὺς Ἱεράρχες, ποὺ ὑπερασπίζουν τὶς πεποιθήσεις τους μὲ ὁποιοδήποτε κίνδυνο καὶ ἀπέναντι σὲ ὁποιαδήποτε πρόσωπα. μ᾿ αὐτὸν τὸν χαρακτῆρα στάθηκε ἀπέναντι στὸν Ἰουστινιανό, ὅταν αὐτὸς παρασύρθηκε ἀπὸ τὴν αἵρεση τῶν ἀφθαρτοδοκητῶν. Βέβαια,
καθαιρέθηκε καὶ ἐξορίστηκε γιὰ δώδεκα περίπου χρόνια. Ὅμως, ὅταν ἔλαμψε ἡ ἀλήθεια, ἐπανῆλθε πανηγυρικὰ στὸ θρόνο του, διδάσκοντας σὲ μᾶς νὰ εἴμαστε «τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι», δηλαδή, θεμελιωμένοι καλὰ καὶ ἀμετακίνητοι στὴν πίστη.