 |  |  |
ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΑΜΑΡΑ
Εἴχαμε τελειώσει τό ἀπόδειπνο καί σιγά- σιγά ἁπλωνόταν ἡσυχία στούς χώρους τῆς Μονῆς. Ἕνα αἰφνίδιο τηλεφώνημα μᾶς μετέφερε τό θλιβερό γεγονός τό θλιβερό γεγονός τῆς Τρίτης 11ηςἸανουαρίου 2011. Ὁ πολυαγαπημένος μας ἀδελφός καί μέγας Εὐργέτης τῆς Μονῆς μας κ. Μιχαήλ Σαμαρᾶς εἶχε φύγει ἀπό τήν ματαιότητα τοῦ προσκαίρου αὐτοῦ κόσμου καί ἀνερχόταν πρός συνάντηση τοῦ Νυμφίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀμέσως ὁ Γέροντάς μας, Ἀρχιμ. Κύριλλος, ἔσπευσε νά τελέσει Τρισάγιο ἐπί τῆς σωροῦ τοῦ κεκοιμημένου καί νά ἐπιστατήσει αὐτοπροσώπως στίς ἑτοιμασίες τῆς κηδείας του.
Ἡ Ἐκκλησία μας πάντοτε τίμησε μέ ἰδιαίτερο τρόπο ὅσους συνέδραμαν καί βοήθησαν τό θεῖο ἔργο Της. Ὁ κ. Μιχαήλ Σαμαρᾶς ὑπῆρξε ἕνας τέτοιος ἄνδρας, ἕνας ἱλαρός δότης, ἕνας μεγάλος εὐεργέτης, πού δέν προσέφερε ἐκ τοῦ περισσεύματος τοῦ πλούτου του- δέν ὑπῆρξε πλούσιος- ἀλλά σκόρπισε ἐκ τοῦ ἐκχειλίσματος τῆς ἀγάπης τῆς μεγάλης καρδιᾶς του, παραβλέποντας τήν οἰκονομική ζημία τῆς ἑταιρείας του σέ καιρούς ἐργασιακῆς δυσπραγίας. Ἄνθρωπος ὑπεράνω μικροτήτων δέν ἀγγιζόταν στό ἐλάχιστο γιά τίς συκοφαντίες μικρόνοων καί κακόψυχων ἀνθρώπων πού ἔβλεπαν μέ τόν δικό τους ἐγωκεντικό τρόπο τίς εὐεργεσίες του.
Τό ἀρχοντικό του παρουσιαστικό καί οἱ εὐγενεῖς του τρόποι συμπεριφορᾶς ἀντανακλοῦσαν τήν ἐσωτερική του πνευματική ἀρχοντιά τῆς εὐαίσθητης ψυχῆς του. Παρά τήν κοινωνική του καταξίωση καί τίς ὑψηλές γνωριμίες του παρέμεινε πάντοτε ἄνθρωπος ἁπλός, προσηνής καί εὐχάριστος. Ἦταν πολύ δύσκολο νά διακρίνει κάποιος τίς...
θλίψεις ἤ τί δοκιμασίες του. Ὅλα τά ἀντιμετώπιζε μέ θάρρος καί ἀξιοπρέπεια, ὅπως ἔπραξε καί μέ τήν ἐπώδυνη ἀσθένειά του στους τελευταίους μῆνες τῆς ζωῆς του.Ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό τοῦ μακαριστοῦ Μιχαήλ ἦταν ἡ βαθειά του πίστη πρός τόν Θεό καί Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό καί ἡ ἀγάπη του γιά τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία Του. Ἦταν φιλακόλουθος καί ζοῦσε μυστηριακή ζωή διατηρώντας στενούς πνευματικούς δεσμούς μέ τήν Ἱερά Μονή μας, γεγονός ὄχι τυχαῖο. Ἡ νέα μεγάλη πτέρυγα, τό νέο Καθολικό μας, ὁ εὐπρεπισμός τοῦ αὐλείου χώρου, ἡ ἀσφαλτόστρωση τοῦ δρόμου πρός τήν Μονή μας καί τόσα ἄλλα εἶναι κυρίως ἔργα δικά του καί τῶν συναιτέρων του τῆς οἰκογένειας Τρικκαλιώτη. Ἔργα πού τά βίωσαν καί τά ξεχώρισαν ἀπό ὁποιοδήποτε ἄλλο ἀσχολούμενοι μέ αὐτά μέ ἐνδιαφέρον, προσωπική ἐπίβλεψη καί κόπο.
Ἀμέσως μόλις πληροφορηθήκαμε τήν ἐκδημία τοῦ κ. Σαμαρᾶ τό Ἡγουμενοσυμβούλιο ἔλαβε τήν ἀπόφαση νά τιμήσει ἐξόχως τόν Μεγάλο Εὐεργέτη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου μας. Κηρύχτηκε τεσσαρακονθήμερο πένθος κατά τό ὁποῖο οἱ σημαῖες θά κυμματίζουν μεσίστιες καί θά τελεῖται ἱερό σαρανταλείτουργο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του. Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τελέστηκε στό Καθολικό τῆς Μονῆς- στήν ἀγαπημένη του ἐκκλησία- ἐνῶ προσκλήθηκε ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας, Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννης. Ὁ Ποιμενάρχης μας δέχθηκε προθύμως τήν πρόσκληση δηλώνοντας ὅτι ὀφείλουμε νά τιμοῦμε ὅσους τιμοῦν καί βοηθοῦν τῆν Ἐκκλησία. Στό τέλος τῆς ἀκολουθίας ὁ Σεβασμιώτατος ἐκφώνησε θερμό καί συγκινητικό ἐπικήδειο λόγο. Ἡ προσέλευση τοῦ κόσμου ἦταν ἐξίσου συγκινητική καί ἀπρόσμενη. Πλῆθος συγγενῶν, φίλων καί εὐεργετηθέντων ἔσπευσαν νά τιμήσουν τόν σπουδαῖο αὐτόν ἄνθρωπο. Ρῖγος προκάλεσαν οἱ περιπτώσεις πού κάποιοι ἐξέφρασαν μεγαλοφώνως τήν εὐγνωμοσύνη τους πλησίον τῆς σωροῦ. Παραδειγματική ἦταν ἡ σεμνή στάση τῶν οἰκείων καί τῶν συγγενῶν τοῦ κεκοιμημένου. Σ’ αὐτό συνέβαλε ὁπωσδήποτε ὁ εἰρηνικός τρόπος τῆς κοιμήσεως τοῦ Μιχαήλ παρά τήν βεβαρυμένη ὑγεία του. Γενικῶς ἐπικρατοῦσε ἕνα σταυροαναστάσιμο κλῖμα χαρμολύπης, ὅπως ἀκριβῶς ἁρμόζει σέ Χριστιανούς.
Τήν ταφή του τέλεσε ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἡσυχαστηρίου μας στό Περιβολάκι τοῦ Λαγκαδᾶ, τόπο καταγωγῆς τοῦ ἐκλιπόντος, σύμφωνα μέ ἐπιθυμία του. Ἀκολούθως ξαναεπιστρέψαμε στήν Μονή γιά τό παραδοσιακό γεῦμα.
Πρός τιμήν του μακαριστοῦ Μιχαήλ θά τελεσθεῖ καί τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνό του στήν Μονή μας τό Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011.
Εἴθε ἡ μνήμη του νά εἶναι αἰώνιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου