Τὸ ξεθωριασμένο καρὸ φουστάνι

Μία γυναίκα ποὺ φοροῦσε ἕνα ξεθωριασμένο καρὸ φουστάνι μὲ τὸ σύζυγό της, ντυμένο μὲ ἕνα φτωχικὸ κοστούμι, κατέβηκαν ἀπὸ τὸ τρένο στὴ Βοστώνη καὶ κατευθύνθηκαν πρὸς τὸ γραφεῖο τοῦ προέδρου τοῦ Πανεπιστημίου Harvard. Δὲν εἶχαν ραντεβού.

Ἡ γραμματέας μποροῦσε νὰ καταλάβει ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ὅτι τέτοιοι ἐπαρχιῶτες δὲν εἶχαν καμία δουλειὰ στὸ Harvard.

"Θὰ θέλαμε νὰ δοῦμε τὸν πρόεδρο" εἶπε ὁ ἄντρας μὲ χαμηλὴ φωνή.

"Θὰ εἶναι ἀπασχολημένος ὅλη μέρα" ἀπάντησε ἡ γραμματέας κοφτά.

"Θὰ περιμένουμε" ἀπήντησε ἡ γυναίκα.

Γιὰ ὧρες ἡ γραμματέας τοὺς ἀγνοοῦσε, ἐλπίζοντας ὅτι κάποια στιγμὴ θὰ ἀπογοητευτοῦν καὶ θὰ φύγουν. Καθὼς ὅμως εἶδε ὅτι δὲν ἔφευγαν, ἡ γραμματέας ἀποφάσισε νὰ ἐνοχλήσει τὸν πρόεδρο, παρόλο ποὺ δὲν τὸ ἤθελε μὲ τίποτα. "Ἴσως ἂν τοὺς δεῖτε γιὰ ἕνα λεπτό, νὰ φύγουν" τοῦ εἶπε!Ἐκεῖνος ἀναστέναξε μὲ ἀγανάκτηση καὶ ἔγνεψε θετικά. Κάποιος τόσο σημαντικὸς ὅσο αὐτὸς σίγουρα δὲν εἶχε τὸ χρόνο νὰ δέχεται ἀνθρώπους ντυμένους μὲ ξεθωριασμένα καρὸ φουστάνια καὶ φτωχικὰ κοστούμια. Ὁ πρόεδρος στράφηκε πρὸς τὸ ζευγάρι μὲ ὕφος βλοσυρὸ καὶ ἀλαζονικό.

Ἡ γυναίκα τοῦ εἶπε "Εἴχαμε ἕναν γιὸ ποὺ φοίτησε στὸ Πανεπιστήμιό σας γιὰ ἕνα χρόνο. Τὸ ἀγαποῦσε καὶ ἦταν πολὺ εὐτυχισμένος ἐδῶ. Ἀλλὰ δυστυχῶς πρὶν ἀπὸ ἕνα χρόνο σκοτώθηκε ἀπρόσμενα. Ὁ ἄντρας μου καὶ ἐγὼ θὰ θέλαμε νὰ χτίσουμε ἕνα μνημεῖο γιὰ αὐτὸν στὸ χῶρο τοῦ Πανεπιστημίου."

Ὁ πρόεδρος δὲν συγκινήθηκε καθόλου. Ἀντιθέτως ἐκνευρίστηκε. "Κυρία μου" ἀπάντησε μὲ ἀναίδεια "δὲν μποροῦμε νὰ....

 βάζουμε ἀγάλματα γιὰ κάθε ἄνθρωπο ποὺ φοίτησε στὸ Harvard καὶ πέθανε. Ἂν τὸ κάναμε, τότε αὐτὸ τὸ μέρος θὰ ἐμοίαζε μὲ νεκροταφεῖο."

 "Ὄχι" ἀπάντησε γρήγορα ἡ γυναίκα, "δὲν θέλουμε νὰ στήσουμε ἕνα ἄγαλμα. Σκεφτήκαμε νὰ δωρήσουμε ἕνα κτίριο στὸ Harvard."

Ὁ πρόεδρος γύρισε τὰ μάτια του. Ἔριξε μία ματιὰ στὸ ξεθωριασμένο καρὸ φουστάνι καὶ τὸ φτωχικὸ κοστούμι καὶ φώναξε: "Ἕνα κτίριο! Ἔχετε ἰδέα πόσο κοστίζει ἕνα κτίριο; Ἔχουμε περισσότερα ἀπὸ ἑπτάμισι ἑκατομμύρια δολάρια σὲ κτίρια ἐδῶ στὸ Harvard."

Γιὰ μία στιγμὴ ἡ γυναίκα ἔμεινε σιωπηρή. Ὁ πρόεδρος χαμογέλασε χαιρέκακα. Ἴσως ἦρθε ἡ ὥρα νὰ τοὺς ξεφορτωθεῖ. Ἡ γυναίκα στράφηκε πρὸς τὸν ἄντρα της καὶ εἶπε ἤρεμα:

"Μόνο τόσα χρειάζονται γιὰ νὰ φτιάξει κανεὶς ἕνα πανεπιστήμιο; Γιατί δὲν φτιάχνουμε τὸ δικό μας τότε;"

Ὁ σύζυγος ἔγνεψε θετικά. Τὸ πρόσωπο τοῦ προέδρου κιτρίνισε καὶ καταλήφθηκε ἀπὸ σύγχυση.

Ὁ κύριος καὶ ἡ κυρία Leland Stanford σηκώθηκαν ὄρθιοι καὶ βγῆκαν ἔξω.

 Ταξίδεψαν μέχρι τὸ Palo Alto στὴν Καλιφόρνια ὅπου ἵδρυσαν τὸ Πανεπιστήμιου ποὺ φέρει τὸ ὄνομά τους, τὸ Πανεπιστήμιο Stanford, στὴ μνήμη ἑνὸς γιοῦ τὸν ὁποῖο τὸ Harvard εἶχε ξεχάσει.