Τὸ νεκρό, ἀλλὰ χαριτωμένο σῶμα τοῦ μεγάλου Ἀσκητῆ δὲν ἔχει χάσει τὸ φυσικό του χρῶμα οὔτε τὴν ἐλαστικότητά του καὶ διατηρεῖ ἀκόμη καὶ τοὺς μῦς. τὸ λύπος καὶ τὸν ὑποδόριο ἱστό. Τὰ πέλματα διατηροῦν σταγόνες ἀπὸ εὐῶδες μύρο. τὸ ὅποιο συχνὰ εἶναι τόσο πολύ, ποὺ σὲ κάποια σημεῖα παρασύρει τὴν ἐπιδερμίδα!
Ὁ Ἡγούμενος μᾶς πληροφορεῖ ὅτι πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ὁ Ἅγιος σήκωσε μὲ τὰ χέρια τοῦ ἕνα βρέφος, ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὴ μητέρα του στὴ Λάρνακα, καὶ τὸ ἔβαλε στὴν ἀγκαλιὰ τῆς μπρὸς στὰ ἔκπληκτα μάτια Μοναχῶν καὶ Προσκυνητῶν.» (ε. Ά, σ. 7-8).
Καὶ αὐτὰ ἔπειτα ἀπό... 477 χρόνια ἀπὸ τὴν ὀσιακὴ Κοίμηση Τοῦ (30 Αὐγούστου 1533)!
Ἡ μακρινὴ καταγωγὴ τοῦ Ἁγίου ἦταν φινλανδική, ἀλλὰ γεννήθηκε ὡς καρπὸς προσευχῆς τῶν εὐλαβῶν καὶ Πολυτέκνων γονέων Του στὸ χωριὸ Μαντέρα τῆς Βορειοδυτικῆς Ρωσίας καὶ βαπτίσθηκε μὲ τὸ ὄνομα Ἀμῶς, ἐπειδὴ γεννήθηκε στὴ Μνήμη τοῦ Ἁγίου Προφήτη (15 Ἰουνίου).
Ἀπὸ μικρὸς ἦταν ἐγκρατής, ἁπλὸς καὶ φιλόπτωχος, τρεφόμενος μόνο μὲ ψωμὶ καὶ προσευχόμενος μὲ ἀγρυπνίες- Κοντὰ στὸν ποταμὸ Σβὶρ ἄκουσε μία φωνή: «Πήγαινε στὴν...
Μονὴ Βαλαὰμ νὰ ἀγωνισθῆς καὶ ἀργότερα θὰ ἐπιστρέψεις ἐδῶ καὶ θὰ κτίσεις Μοναστήρι καὶ πολλοὶ θὰ σωθοῦν ἀπὸ σένα».
Ὅταν ἐπέστρεψε στὸ Σβίρ, ἀξιώθηκε νὰ ἰδεῖ ὀφθαλμοφανῶς Τρεῖς Ὅμοιους Ἀγγέλους, τὴν Ἁγία Τριάδα, ὅπως ὁ Πατριάρχης Ἀβραάμ! Ἔκτισε τὴ Μονή Του μὲ Ι. Ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος, καθὼς καὶ Ι. Ναὸ τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἔπειτα ἀπὸ ἐμφάνισή Της σὲ Αὐτόν. Ὑπηρετοῦσε τοὺς πολλοὺς Μονάχους, ποὺ εἶχαν συγκεντρωθῆ, μὲ πολλὴ ταπείνωση καὶ πρὶν κοιμηθῆ, ἀφοῦ τοὺς ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ τοὺς προστατεύει στὶς πνευματικὲς καὶ σωματικὲς ἀνάγκες τους, πρόσθεσε:«Νὰ δέσετε τὸ ἁμαρτωλὸ σῶμα μου ἀπὸ τὰ πόδια μὲ σχοινί, νὰ τὸ ρίψετε ἐπάνω στὰ βρύα(=μουσκλα) καὶ νὰ τὸ τσαλαπατήσετε μὲ τὰ πόδια σας»!
Τόσο ἦταν ταπεινός, γιὰ νὰ ὑψωθῆ ἀπὸ τὸν Ὕψιστο, ποὺ λέγει: «Ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται» (Μάτθ. 23, 12. Ἀνάλογο περιστατικὸ ἀναφέρεται ἀτὸ Βίο τοῦ Ἁγιορείτου Ὁσίου Θεοφίλου τοῦ Μυροβλήτου, 8η Ἰουλίου).
Τὸ ἰ. Λείψανο τοῦ ταπεινοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου ἔμεινε ἄφθαρτο, μυροβλύζον καὶ πηγὴ θαυμάτων, μέχρις ὅτου ἐπικράτησε ὁ ἄθεος Κομμουνισμὸς στὴ Ρωσία. Τότε τὸ «ἀπήγαγαν» καὶ τὸ ἔκλεισαν στὸ «ἐπιστημονικὸ ἐργαστήριο» τῆς Ἀκαδημίας Πολέμου Πετρουπόλεως, γιά... πειραματισμοὺς καὶ στὴ συνέχεια τὸ πέταξαν σὲ μία ἀποθήκη..
Ἀλλ’ «οὐ φέρει τὸ μυστήριον ἔρευναναν πίστει μόνη τοῦτο δοξάζεται»! Ἤδη τὸ ἰ. Λείψανο ἔχει ἐπιστραφῆ στὴν ἰ. Μονὴ τοῦ Ἁγίου ἀπὸ τὸ 1998, ὅπου καὶ πάλι μυροβλύζει καὶ θαυματουργεῖ, «θαυμαστὸς ὁ θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Ἀντοὺ» (Ψάλμ. 67, 36), «πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
[1] Ὁ σύντομος καὶ ἐκπληκτικὸς Βίος τὸν Ἁγίου δημοσιεύεται ἀτὸ νέο Περιοδικὸ τῆς «Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης» (τενχος 3, Σεπτ. 2010, ἃ 7—11).
ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
ΤΕΥΧΟΣ 128 - 2010
ΕΚΔΟΣΗ Π.Ε.ΦΙ.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου