Ἀρχιμ. Ἰγνάτιος Σταυρόπουλος - Καρναβαλισμός, Νέο-Εἰδωλολατρία σήμερα

Ἡ λέξη “καρναβάλι” καί “καρνάβαλος”, προέρχεται ἀπό τήν ἰταλική λέξη carne = κρέας + vale = χαῖρε, ἔχε γειά. Τελευταία ἡμέρα κρεοφαγίας. Δηλαδή ἔχει ταυτόσημη ἔννοια μέ τήν ἑλληνική λέξη “ἀποκρεω”, πού σημαίνει ἀπομακρύνομαι ἀπό τό κρέας καί πού ἀφορᾶ στήν περίοδο πρίν τήν ἔναρξη τῆς νηστείας τῆς Μ. Σαρακοστῆς, τῆς προετοιμασίας δηλαδή γιά τό Πάσχα, πού εἶναι καθαρά χριστιανική παράδοση.
Σέ αὐτή λοιπόν τήν πνευματική περίοδο πού καθορίστηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία καί πού ὀνομάζεται “Τριώδιο” ἀναμίχθηκαν δυστυχῶς ἐκδηλώσεις, ἔθιμα, θρησκευτικές εἰδωλολατρικές τελετές, καί δημιούργησαν ἕνα ἑνιαῖο σύνολο, γνωστό σήμερα σάν καρναβάλι. Δέν ἔχουμε σκοπό στή στήλη αὐτή νά παρουσιάσουμε ἀναλυτικά τό κάθε τί πού συμβαίνει στό κάθε καρναβάλι. Θυμίζουμε μόνο τά βασικά στοιχεῖα πού συνθέτουν τήν σημερινή του εἰκόνα, καί πού εἶναι. α) Λιτάνευση ὁμοιώματος ἀγάλματος πάνω σέ ἅρμα, πού εἶναι καί ὁ κυρίως ὀνομαζόμενος καρνάβαλος, τόν ὁποῖο συνήθως ἀκολουθοῦν καί ἄλλα ἅρματα....
Στό σημεῖο αὐτό παρατηρεῖται καθαρά ἡ ἀποκρυφιστική καί μάλιστα σατανιστική ἐπιρροή στίς ἀναπαραστάσεις ἀγαλμάτων καί στίς διαφημιστικές ἀφίσσες πού δείχνουν π.χ. τό κεφάλι ἄνδρα μέ κέρατα πού συμβολίζουν τόν Σατανᾶ. β) Μεταμφιέσεις κάθε εἴδους, στίς ὁποῖες περιλαμβάνονται ἀντιστροφή φύλου (ἄνδρες μεταμφιέζονται σέ γυναῖκες καί ἀντίστροφα), προσποίηση ζώων, διακωμώδηση ἱερῶν προσώπων, ἱερῶν στολῶν καί συμβόλων. γ) Ὁ ἔξαλλος χορός μέ χτυπήματα τῶν ποδιῶν στή γῆ καί μέ ἀκανόνιστες κινήσεις μαγικῶν ἐπιδράσεων καί σαμανιστικῶν εἰδωλολατρικῶν τελετῶν. δ) Πράξεις ἀκολασίας, βρισιές, πειράγματα, μεθύσι κ.α.
Ἡ συστηματική προβολή, κυρίως μέσα ἀπό τήν τηλεόραση, τῶν διαφόρων καρναβαλιστικῶν ἐκδηλώσεων πού γίνονται ἀνά τόν κόσμο, ἀλλά κυρίως τά διάφορα προσωπικά οἰκονομικά συμφέροντα ὁρισμένων, ἀνοίγουν δυστυχῶς τήν ὄρεξη καί σέ ἐπίδοξους νέους δημιουργούς καρναβαλιστικῶν ἐκδηλώσεων νά ἡγηθοῦν τέτοιων προσπαθειῶν ἀκόμη καί σέ τόπους ὅπου οὐδέποτε ὑπῆρξαν.
Ἡ παράδοση τοῦ καρναβαλιοῦ εἶναι πολύ παλαιά. Συνδέεται μέ τίς εἰδωλολατρικές ἐκδηλώσεις τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων πρός τιμή τοῦ θεοῦ τοῦ κρασιοῦ, τοῦ Διονύσου, τοῦ λεγομένου καί Βάκχου. Αὐτές οἱ τελετές πού εἶχαν ἔντονο εἰδωλολατρικό θρησκευτικό χαρακτήρα, ἐπέδρασαν καί στή Δύση ἀλλά καί στήν Ἀνατολή, στούς Βυζαντινούς.
Εἶναι γεγονός ὅτι στήν ἐποχή μᾶς γίνονται προσπάθειες νά παρουσιασθεῖ ὁ Καρναβαλισμός μέ κάποια ἐκσυγχρονισμένη μορφή μέσα στίς ἀστικές κοινωνίες. Πολλοί μάλιστα, γιά νά πείσουν τούς ἀφελεῖς, ὁμιλοῦν γιά “πολιτιστικές” ἐκδηλώσεις ἤ γιά “ψυχαγωγία”, ἀναφερόμενοι στά παραπάνω ἀκατονόμαστα, τά ὁποῖα βέβαια εἶναι μόνον τό ξεκίνημα τῶν “καρναβαλιστικών” δηλαδή σατανιστικῶν ἐκδηλώσεων.
Τό τραγικό στήν ὑπόθεση εἶναι ὅτι παρασύρονται καί μαθητές ἀκόμη τοῦ Δημοτικοῦ καί συμμετέχουν στήν τελετή, γιά νά μυηθοῦν ἀπό μικροί στό πῶς λατρεύεται ὁ “καρνάβαλος”. Ἡ μεγαλύτερη κραιπάλη καί διαφθορά ἔρχεται μετά ἀπό τό ὀργιαστικό ξεφάντωμα τοῦ καρναβάλου, ὅπου βέβαια πολλές φορές ἔχουμε “διασκεδάσεις μετά πυροβολισμῶν μέ δυστυχήματα καί φόνους”.
Γιά μᾶς τούς Χριστιανούς καί τήν Ἐκκλησία οἱ καρναβαλιστικές ἐκδηλώσεις εἶναι ἔθιμο εἰδωλολατρικό, εἶναι συνέχεια τῶν ἀρχαίων εἰδωλολατρικῶν ἐκδηλώσεων. Εἶναι πομπές καί ἔργα σατανικά. Λατρεία τοῦ Σατανᾶ. Μάλιστα ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σέ παλαιότερη ἐγκύκλιό της καλοῦσε ὅλους τους πιστούς νά “ἐγκαταλείψουν αὐτά τά σκοτεινά καί ὀργιώδη βακχικά σκιρτήματα...”
Σχετικά μάλιστα μέ τίς μεταμφιέσεις, ὁ ΞΒ’ Κανών τῆς ΣΤ’ Οἰκουμ. Συνόδου ἀναφέρει “...μηδένα ἄνδρα γυναικείαν στολήν ἐνδιδύσκεσθαι, ἤ γυναίκα τήν ἀνδράσιν ἁρμόδιον. Ἀλλά μήτε προσωπεῖα κωμικά ἤ σατυρικά, ἤ τραγικά ὑποδύσεσθαι”.Δυστυχῶς, σέ παρόμοιες εἰδωλολατρικές ἐκδηλώσεις, ἔλαβε μαρτυρικό θάνατο ὁ Ἀπόστολος Τιμόθεος, ἐπίσκοπος Ἐφέσου, καί μαθητής τοῦ Ἄπ. Παύλου, ὅταν προσπάθησε νά διδάξη καί νά παρακινήση στό σταμάτημα τῶν ἀταξιῶν καί ὀργίων.
Καλούμαστε ὁ καθένας προσωπικά, ἀλλά καί ὅλοι οἱ συλλογικοί φορεῖς, νά κρατήσουμε σταθερά τήν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας, ἐναντίον τῶν νέο-εἰδωλολατρικῶν καρναβαλιστικῶν τελετῶν.
Νά ἐνημερώνουμε ὅσους δέν γνωρίζουν τήν ἀλήθεια. Νά ἀπέχουμε ἀπό παρόμοιες συγκεντρώσεις. Νά ὁδηγοῦμε τά παιδιά μόνο στόν Χριστό καί νά τά φυλάξουμε μακρυά ἀπό τέτοιες παγίδες, πρίν τά θρηνήσουμε σάν θύματα.
ἀπό:alopsis.gr