Ἀργότερα, ἐπισκέφθηκα τό Γέροντα μαζί μ’ ἕνα φίλο μου σμήναρχο, γύρω στά τέλη Ὀκτωβρίου τοῦ 1993, καί τοῦ ἐξέφρασα τήν ἀνησυχία μου γι’ αὐτά πού συμβαίνουν στήν πατρίδα μας. ὁ Γέροντας ἀπήντησε: «Μή φοβᾶσαι. Ὁ Θεός δέ θά ἐπιτρέψει νά γίνει κακό, ἀλλά θά γίνουν ὅμως πράγματα καί θάματα πού δέν θά ἐξηγοῦνται μέ τή λογική. Ὁ κόσμος θά τούς σιχαθεῖ (τούς πολιτικούς) καί θά τούς κυνηγήσει. Όπως ἕνα μπαλόνι φουσκώνει καί ξαφνικά σκάει, ἔτσι θά σκάσουν κι αὐτοί! Δέν μπορῶ νά σού πῶ πιό πολλά». Μετά μου πιάνει τό χέρι καθησυχαστικά καί μοῦ λέει: «Ἡ Παναγία καί οἱ ἅγιοί μας σκανδαλωδῶς μᾶς βοηθᾶνε! Ποιά χώρα ἔχει τούς ἁγίους ποῦ ἔχουμε ἐμεῖς – ἡ Ἀλάσκα»;
Πηγή: «Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης 1924-1994: Μαρτυρίες Προσκυνητῶν», Θεσσαλονίκη 2003, Ζουρνατζόγλου Νικόλαος, ἐπισμηναγός (σελ. 165).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου