Τῆς Πηνελόπης
Θὰ ἤθελα καὶ ἔγω νὰ πῶ δύο λόγια,σὰν ποίμνιο...ἡ λειτουργικὴ γλῶσσα πρέπει νὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ εἶναι δηλ.στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ διάλεκτο διότι ἔχει σὰν γλῶσσα τὴν λαμπρότητα,τὴν τελειότητα,στοχαστικότητα καὶ τὴν σοφία.πῶς θὰ μοῦ φαινόταν ἡ λειτουργία στὴν νέα ἑλληνικὴ γλῶσσα; θὰ μοῦ φαινόταν σὰν νὰ ἤμουν στὴν καθολικὴ ἑλληνικὴ ἐκκλησία.Τὸ ζήτημα εἶναι νὰ μπαίνω στὴν ἐκκλησία καὶ τὰ ματιά μου νὰ τρέχουν ἀπὸ συγκίνηση...νὰ προσεύχομαι καὶ νὰ εἶμαι μέσα στὸ πνεῦμα τῆς λειτουργίας....πολλοὶ νέοι λὲν πὼς δὲν καταλαβαίνουν τὰ λόγια τοῦ παπᾶ ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα δὲν ἕλκυσαν τὴν χάρη τοῦ Ἁγίου πνεύματος.Ὑπάρχουν γεροντακια στὸ Ἅγιον ὅρος ποὺ οὔτε τὴν ἀλφάβητο δὲν ξέρουν καὶ ὅμως καὶ ταπείνωση ἔχουν καὶ τὴν λειτουργία τὴν ξέρουν πολὺ καλά.ὅποιος θέλει καὶ ἀγαπάει τὸν κύριο σιγὰ σιγὰ πηγαίνοντας κάθε κυριακὴ στὴν ἐκκλησία θὰ μάθει καὶ νὰ προσεύχεται καὶ νὰ ψέλνει.Φτάνει νὰ τὸ ζητήσει στὴν προσευχή του καὶ ὁ κύριος θὰ τοῦ τὸ δώσει.παρακολούθησα τὶς προαλες μία ὁμιλία τοῦ μητροπολἰτη πειραιῶς Κ.Κ Σεραφεὶμ καὶ μοῦ ἔκανε ἐντύπωση ποὺ ἐνῷ ἡ ὁμιλία του δὲν διέφερε ἀπὸ ἄλλες ὁμιλίες ἱερωμένων...ὅμως ἦταν διαφορετικὴ γιατί χρησιμοποίησε ἀρχαία ἑλληνικὴ διάλεκτο.Καὶ αὐτὸ ἔκανε τὴν διαφορά...ἡ ὁμιλία του εἶχε μία ἐξαιρετικὴ λαμπρότητα ,θαρρεῖς πὼς μίλαγε ὁ χρυσορρἠμων χρυσόστομος.προσπαθοῦσα νὰ καταλάβω τί ἦταν αὐτὸ ποὺ ἔκανε τὴν ὁμιλία ρητορική,λαμπρή,ἀρχοντική,ἁπλή,κατανοητή....καὶ βρῆκα πὼς ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ διάλεκτος ἔκανε τὴν διαφορά.Ἀλλὰ ἔγω μιλῶ ἀπὸ τὴν μεριὰ τοῦ ποιμνίου.ὁ κύριός μας πὼς θὰ ἤθελε νὰ εἶναι ἡ λειτουργικὴ γλῶσσα; Ἡ νηστεία καὶ ἡ προσευχὴ γιὰ ἕνα θέμα ποὺ μᾶς ἀπασχολει θὰ δώσει καὶ τὴν λύση...καλὴ ἐν κυρίῳ χρονιά....
ΠΗΓΗ:ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου