Οἱ ἱστορικὲς συγκεντρώσεις ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδας ἔδειξαν ὅτι ὁ Ἕλληνας ἔχει συνδέσει τὴ μοῖρα τῆς ὑπόθεσης τῶν Τεμπῶν μὲ τὴ δική του!
Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Οἱ μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις γιὰ τὸ ἔγκλημα στὰ Τέμπη ποὺ ἔγιναν τὴν Κυριακὴ ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη τῆς Ἑλλάδας, ἔδειξαν σὲ ὑπερθετικὸ βαθμὸ τὴ σκληρὴ πραγματικότητα: ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων ἀσφυκτιεὶ καὶ ἡ χώρα δυναστεύεται ἀπὸ μιά – οἰκτρὴ μέν, παντοδύναμη δέ- μειοψηφία. Γιὰ νὰ δανειστοῦμε τὰ λόγια ἀπὸ τὴν πρόσφατη κυβίστηση τοῦ πρωθυπουργοῦ, ναί, ζοῦμε τὴν ἀπόλυτη τυραννία τῆς μειοψηφίας.
Ἡ νομιμοποίηση τῆς κυβέρνησης στὴν ἐξουσία εἶναι καθαρὰ θέμα καθεστωτικῶν νόμων ποὺ ἀσελγοῦν στὴ λαϊκὴ βούληση. Καὶ μὲ τὴν συνέργεια τῆς ἀπάθειας καὶ τῆς ἀποχῆς τοῦ Ἕλληνα, φτάσαμε νὰ ἔχουμε μιὰ κυβέρνηση χωρὶς... κανένα – σχεδόν – λαϊκὸ ἔρεισμα.
Μὲ ἐξαίρεση τὶς διαδηλώσεις γιὰ τὴ Μακεδονία, αὐτὸ ποὺ μὲ δέος παρακολουθήσαμε τὴν Κυριακὴ δὲν ἔχει προηγούμενο στὴ μεταπολίτευση, τοὐλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ της μὴ κομματικὲς κινητοποιήσεις. Σὲ πάνω ἀπὸ 150 πόλεις σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς πόλεις τοῦ ἐξωτερικοῦ, οἱ Ἕλληνες φώναξαν ὅτι τοὺς σώθηκε τὸ ὀξυγόνο, ὄχι μόνο γιὰ τὴ συγκάλυψη τοῦ ἐγκλήματος στὰ Τέμπη, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλες τὶς καταστροφικὲς πολιτικὲς ποὺ φέρνουν ἀνομία, ἀτιμωρησία, φτώχεια καὶ παρακμή.
Εἶναι ἀσύλληπτο το πῶς τὸ σύστημα ὑποβάθμισε μὲ τέτοια λύσσα, ἕναν – τέτοιου μεγέθους – εἰρηνικὸ ξεσηκωμό. Ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες σὲ Σύνταγμα καὶ Θεσσαλονίκη. Σίγουρα ξεπέρασε τὸ μισὸ ἑκατομμύριο ὁ κόσμος ποὺ ἀθροιστικὰ βγῆκε στοὺς δρόμους νὰ διαμαρτυρηθεῖ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδας. Ἀσύλληπτα νούμερα γιὰ τὰ σημερινὰ δεδομένα. Χωρὶς ὀργάνωση ἀπὸ φορεῖς, χωρὶς πόρους καὶ μὲ ἐνημέρωση μόλις 3 – 4 ἡμερῶν, ὁ λαὸς ξεχύθηκε σὰν ποτάμι ὀργῆς ἀπὸ τὴν πιὸ πολυσύχναστη πλατεῖα ὡς τὸ ἀπομακρυσμένο δρομάκι τῆς ἐπαρχίας.
Συγκινητικὸ καὶ τὸ πλῆθος κόσμου ποὺ συγκεντρώθηκε στὶς Σέρρες, τὴν ἐκλογικὴ περιφέρεια τοῦ πρώην ὑπουργοῦ ἐγκληματικῶν μεταφορῶν. Οἱ πολῖτες τῶν Σερρῶν ἔδωσαν ἠχηρὴ ἀπάντηση ὅτι τὰ κομματόσκυλα δὲν μποροῦν νὰ διασύρουν τὴν ὑπόληψη μιᾶς ὁλόκληρης πόλης.
Κι ὅμως, τὰ καθεστωτικὰ ΜΜΕ ἀντιμετώπισαν αὐτὸ τὸ παλλαϊκὸ τσουνάμι σὰν νὰ ἦταν μιὰ κινητοποίηση 500 νοματαίων. Οὔτε στὴ Βόρεια Κορέα δὲν θὰ κατάφερναν νὰ ρίξουν τέτοιο «μαῦρο».
Ἂν δὲν ὑπῆρχαν τὰ social media καὶ τὰ λιγοστὰ μέσα ποὺ τιμοῦν ἀκόμα τὴ δημοσιογραφία, θὰ μιλούσαμε γιὰ ἕναν λαό – φάντασμα. Ποὺ κάποιος εἶδε, κάποιος ἄκουσε, κάποιος ἔμαθε τὴ φήμη πῶς πλημμύρησε τοὺς δρόμους τῆς Ἑλλάδας.
Ζοῦμε πρωτοφανεῖς καταστάσεις ποὺ τὰ λόγια δὲν ἀρκοῦν νὰ περιγράψουν. Οἱ ἐργαζόμενοι τῆς δημόσιας συχνότητας τῆς χώρας (ποὺ πληρώνουμε ἐμεῖς οἱ φορολογούμενοι), νὰ βγάζουν ἀνακοίνωση καταγγέλλοντας ὅτι ἡ διοίκηση τῆς ΕΡΤ «ἔπνιξε» τὰ συλλαλητήρια σὲ ἕνα «προμελετημένο ἔγκλημα κατὰ τῆς δημοσιογραφίας».
Ὅλα τὰ μιντιακὰ παραρτήματα τῆς λίστας Πέτσα πρόβαλλαν τὰ φυτευτὰ ἐπεισόδια τοῦ παρακράτους γιὰ νὰ ἀμαυρώσουν τὴ λαϊκὴ κραυγή. Ὁ λαὸς ζητοῦσε ὀξυγόνο καὶ ἐκεῖνοι ἀπάντησαν μὲ δακρυγόνα. Μόνο ποὺ ἡ ἀποστολὴ τῶν καθεστωτικῶν ἀπέτυχε πλήρως. Τὸ μήνυμα ἐστάλη καὶ προκάλεσε μέγα σεισμό. Κινητοποιήσεις τέτοιου μεγέθους δὲν μποροῦν νὰ κηλιδωθοῦν. Ἀποτελοῦν λαϊκὸ «δημοψήφισμα» μὲ πολλοὺς ἀποδέκτες. Πολίτης πρὸς πολίτη, πολίτης πρὸς κυβέρνηση, πολίτης πρὸς ξένα κέντρα ἐξουσίας ποὺ ἐπηρεάζουν πρόσωπα καὶ καταστάσεις στὴν Ἑλλάδα. Τό... γράμμα ἔφυγε καὶ κανεὶς δὲν τὸ ἐμποδίζει νὰ φτάσει στοὺς προορισμούς του.
Δύο χρόνια μετὰ τὸ ἔγκλημα, τὸ καταπέτασμα τῆς συγκάλυψης ἔχει παραμεριστεῖ πλήρως. Ὁ λαὸς γνωρίζει τί συνέβη στὰ Τέμπη, γνωρίζει ὅτι παίζεται θέατρο ἀπὸ τοὺς ἁρμόδιους θεσμούς, γνωρίζει ὅτι ἡ συγκάλυψη ἔγινε μὲ πρακτικὲς μαφίας. Γνωρίζει ὅτι σὲ αὐτὸ τὸ ρημαδιασμένο βαγόνι ποὺ λέγεται ἑλληνικὸ κράτος, εἴμαστε σὲ πορεία μετωπικῆς σύγκρουσης μὲ τὴν ἴδια μας τὴν ὑπόσταση. Μὲ κάθε ἀπαξίωση μιᾶς τόσο ἠχηρῆς λαϊκῆς κραυγῆς, τὸ σύστημα ἐξουσίας μεγαλώνει τὸ βάθος τοῦ «λάκκου» του. Τὸ χάσμα μεταξὺ λαοῦ καὶ κυβέρνησης εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ ποτέ. Ἡ λαϊκὴ «νομιμοποίηση» ἔχει μεταφερθεῖ πλήρως στὶς χαροκαμένες οἰκογένειες. Κανεὶς δὲν συζητάει πιὰ ἂν ἔγινε ἔγκλημα στὰ Τέμπη, ἀλλὰ μόνο γιατί δὲν τιμωρεῖται.
Σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς κυβερνητικὲς ἀλητεῖες ποὺ ἔχουν εἰπωθεῖ, τὰ συλλαλητήρια ἔδειξαν ὅτι κανεὶς δὲν ξεχνᾶ τὰ Τέμπη, κανεὶς δὲν θεωρεῖ ὅτι «ἡ ζωὴ συνεχίζεται», κανεὶς δὲν ἐμπιστεύεται μὲ τυφλὰ μάτια τὴν ἑλληνικὴ δικαιοσύνη. Τὸ καθεστωτικὸ ἀφήγημα ποὺ λέει: «ξεχάστε τὰ Τέμπη καὶ κοιτᾶξτε τὴν προσωπικὴ ἐπιβίωσή σας», ἰσοπεδώθηκε. Τὰ Τέμπη ΕΙΝΑΙ ἡ ἐπιβίωσή μας. Εἶναι ὕψιστο ζήτημα δημοκρατίας. Εἶναι ἀγῶνας ποὺ ἐμπεριέχει ὅλα τὰ αἰτήματα τοῦ λαοῦ. Εἶναι ἐθνικὴ ὑπόθεση. Εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος ποὺ ἢ θὰ μᾶς καταπλακώσει ἢ θὰ χρησιμέψει ὡς θεμέλιο γιὰ μιὰ νέα Ἑλλάδα.
Ἡ ἐθνική μας κατήφεια, ὁδηγεῖ σὲ γνῶμες ὅτι τὸ πεζοδρόμιο δὲν θὰ καταφέρει τίποτα. Δὲν συμφωνῶ καθόλου μὲ αὐτό. Ὁ ἀγῶνας στὸν δρόμο ἔχει διαχρονικὴ δύναμη καὶ ὅποια ἐξουσία τὴν ὑποτίμησε, τὸ μετάνιωσε πικρὰ ἀργὰ ἢ γρήγορα.
Ἑκατομμύρια εὐρὼ ποὺ σπαταλιοῦνται γιὰ κυβερνητικὴ προπαγάνδα, μποροῦν σὲ λίγες ὧρες νὰ ἐξαερωθοῦν στὰ πεζοδρόμια. Ἂν δὲν εἶχαν ἀξία οἱ κινητοποιήσεις, τὸ σύστημα δὲν θὰ ἔδινε μανιασμένο ἀγῶνα γιὰ νὰ τὶς καταστείλει καὶ νὰ τὶς ὑποβιβάσει. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ μεταφραστεῖ ἡ κινητοποίηση τοῦ δρόμου σὲ πολιτικὴ κινητοποίηση. Νὰ ξεπεράσουμε ἐπί τέλους τὸν ὕφαλο τῆς ἀποχῆς ποὺ μᾶς βουλιάζει συνεχῶς στὰ ἴδια πολιτικὰ ναυάγια.
Μὲ τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις γιὰ τὴν ἐκλογὴ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καὶ Προέδρου τῆς Βουλῆς, ξεχώρισε ἡ ᾖρα ἀπὸ τὸ στάρι. Φάνηκε ποιά ἀντιπολιτευόμενα κόμματα ἐργαλειοποίησαν τὰ Τέμπη καὶ ποιά ὄχι. Φάνηκε ποιοί βάζουν τὰ μικροκομματικὰ συμφέροντά τους πάνω ἀπὸ τὴ δικαίωση τῶν 57 νεκρῶν.
Δὲν θὰ πῶ ὅτι μὲ τὴν πανελλαδικὴ συγκέντρωση γιὰ τὰ Τέμπη ξεκίνησε ἡ ἀντίστροφη μέτρηση τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη, καθὼς αὐτὴ εἶχε ξεκινήσει ἔτσι κι ἀλλιῶς ἐδῶ καὶ καιρό. Ὅμως τώρα τὸ χρονόμετρο προχώρησε τάχιστα πρὸς τὸν μηδενισμό του. Ἡ λαϊκὴ κατακραυγὴ εἶναι ὁ πρωταγωνιστὴς τοῦ πολιτεύματος ποὺ κάποτε θύμιζε δημοκρατία. Ὅποιος πνίγεται ἀπὸ ἔλλειψη ὀξυγόνου, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀναδυθεῖ στὴν ἐπιφάνεια γιὰ νὰ ἀνασάνει. Οἱ ἴδιες οἱ ἀποκαλύψεις γιὰ τὰ Τέμπη θὰ φέρουν τὴν κυβέρνηση σὲ ἀδιέξοδο ποὺ οὔτε μέ... τὰνκς δὲν θὰ μπορεῖ νὰ προσπεραστεῖ.
Ἡ νομιμοποίηση τῆς κυβέρνησης στὴν ἐξουσία εἶναι καθαρὰ θέμα καθεστωτικῶν νόμων ποὺ ἀσελγοῦν στὴ λαϊκὴ βούληση. Καὶ μὲ τὴν συνέργεια τῆς ἀπάθειας καὶ τῆς ἀποχῆς τοῦ Ἕλληνα, φτάσαμε νὰ ἔχουμε μιὰ κυβέρνηση χωρὶς... κανένα – σχεδόν – λαϊκὸ ἔρεισμα.
Μὲ ἐξαίρεση τὶς διαδηλώσεις γιὰ τὴ Μακεδονία, αὐτὸ ποὺ μὲ δέος παρακολουθήσαμε τὴν Κυριακὴ δὲν ἔχει προηγούμενο στὴ μεταπολίτευση, τοὐλάχιστον ὅσον ἀφορᾶ της μὴ κομματικὲς κινητοποιήσεις. Σὲ πάνω ἀπὸ 150 πόλεις σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς πόλεις τοῦ ἐξωτερικοῦ, οἱ Ἕλληνες φώναξαν ὅτι τοὺς σώθηκε τὸ ὀξυγόνο, ὄχι μόνο γιὰ τὴ συγκάλυψη τοῦ ἐγκλήματος στὰ Τέμπη, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλες τὶς καταστροφικὲς πολιτικὲς ποὺ φέρνουν ἀνομία, ἀτιμωρησία, φτώχεια καὶ παρακμή.
Εἶναι ἀσύλληπτο το πῶς τὸ σύστημα ὑποβάθμισε μὲ τέτοια λύσσα, ἕναν – τέτοιου μεγέθους – εἰρηνικὸ ξεσηκωμό. Ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες σὲ Σύνταγμα καὶ Θεσσαλονίκη. Σίγουρα ξεπέρασε τὸ μισὸ ἑκατομμύριο ὁ κόσμος ποὺ ἀθροιστικὰ βγῆκε στοὺς δρόμους νὰ διαμαρτυρηθεῖ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς Ἑλλάδας. Ἀσύλληπτα νούμερα γιὰ τὰ σημερινὰ δεδομένα. Χωρὶς ὀργάνωση ἀπὸ φορεῖς, χωρὶς πόρους καὶ μὲ ἐνημέρωση μόλις 3 – 4 ἡμερῶν, ὁ λαὸς ξεχύθηκε σὰν ποτάμι ὀργῆς ἀπὸ τὴν πιὸ πολυσύχναστη πλατεῖα ὡς τὸ ἀπομακρυσμένο δρομάκι τῆς ἐπαρχίας.
Συγκινητικὸ καὶ τὸ πλῆθος κόσμου ποὺ συγκεντρώθηκε στὶς Σέρρες, τὴν ἐκλογικὴ περιφέρεια τοῦ πρώην ὑπουργοῦ ἐγκληματικῶν μεταφορῶν. Οἱ πολῖτες τῶν Σερρῶν ἔδωσαν ἠχηρὴ ἀπάντηση ὅτι τὰ κομματόσκυλα δὲν μποροῦν νὰ διασύρουν τὴν ὑπόληψη μιᾶς ὁλόκληρης πόλης.
Κι ὅμως, τὰ καθεστωτικὰ ΜΜΕ ἀντιμετώπισαν αὐτὸ τὸ παλλαϊκὸ τσουνάμι σὰν νὰ ἦταν μιὰ κινητοποίηση 500 νοματαίων. Οὔτε στὴ Βόρεια Κορέα δὲν θὰ κατάφερναν νὰ ρίξουν τέτοιο «μαῦρο».
Ἂν δὲν ὑπῆρχαν τὰ social media καὶ τὰ λιγοστὰ μέσα ποὺ τιμοῦν ἀκόμα τὴ δημοσιογραφία, θὰ μιλούσαμε γιὰ ἕναν λαό – φάντασμα. Ποὺ κάποιος εἶδε, κάποιος ἄκουσε, κάποιος ἔμαθε τὴ φήμη πῶς πλημμύρησε τοὺς δρόμους τῆς Ἑλλάδας.
Ζοῦμε πρωτοφανεῖς καταστάσεις ποὺ τὰ λόγια δὲν ἀρκοῦν νὰ περιγράψουν. Οἱ ἐργαζόμενοι τῆς δημόσιας συχνότητας τῆς χώρας (ποὺ πληρώνουμε ἐμεῖς οἱ φορολογούμενοι), νὰ βγάζουν ἀνακοίνωση καταγγέλλοντας ὅτι ἡ διοίκηση τῆς ΕΡΤ «ἔπνιξε» τὰ συλλαλητήρια σὲ ἕνα «προμελετημένο ἔγκλημα κατὰ τῆς δημοσιογραφίας».
Ὅλα τὰ μιντιακὰ παραρτήματα τῆς λίστας Πέτσα πρόβαλλαν τὰ φυτευτὰ ἐπεισόδια τοῦ παρακράτους γιὰ νὰ ἀμαυρώσουν τὴ λαϊκὴ κραυγή. Ὁ λαὸς ζητοῦσε ὀξυγόνο καὶ ἐκεῖνοι ἀπάντησαν μὲ δακρυγόνα. Μόνο ποὺ ἡ ἀποστολὴ τῶν καθεστωτικῶν ἀπέτυχε πλήρως. Τὸ μήνυμα ἐστάλη καὶ προκάλεσε μέγα σεισμό. Κινητοποιήσεις τέτοιου μεγέθους δὲν μποροῦν νὰ κηλιδωθοῦν. Ἀποτελοῦν λαϊκὸ «δημοψήφισμα» μὲ πολλοὺς ἀποδέκτες. Πολίτης πρὸς πολίτη, πολίτης πρὸς κυβέρνηση, πολίτης πρὸς ξένα κέντρα ἐξουσίας ποὺ ἐπηρεάζουν πρόσωπα καὶ καταστάσεις στὴν Ἑλλάδα. Τό... γράμμα ἔφυγε καὶ κανεὶς δὲν τὸ ἐμποδίζει νὰ φτάσει στοὺς προορισμούς του.
Δύο χρόνια μετὰ τὸ ἔγκλημα, τὸ καταπέτασμα τῆς συγκάλυψης ἔχει παραμεριστεῖ πλήρως. Ὁ λαὸς γνωρίζει τί συνέβη στὰ Τέμπη, γνωρίζει ὅτι παίζεται θέατρο ἀπὸ τοὺς ἁρμόδιους θεσμούς, γνωρίζει ὅτι ἡ συγκάλυψη ἔγινε μὲ πρακτικὲς μαφίας. Γνωρίζει ὅτι σὲ αὐτὸ τὸ ρημαδιασμένο βαγόνι ποὺ λέγεται ἑλληνικὸ κράτος, εἴμαστε σὲ πορεία μετωπικῆς σύγκρουσης μὲ τὴν ἴδια μας τὴν ὑπόσταση. Μὲ κάθε ἀπαξίωση μιᾶς τόσο ἠχηρῆς λαϊκῆς κραυγῆς, τὸ σύστημα ἐξουσίας μεγαλώνει τὸ βάθος τοῦ «λάκκου» του. Τὸ χάσμα μεταξὺ λαοῦ καὶ κυβέρνησης εἶναι μεγαλύτερο ἀπὸ ποτέ. Ἡ λαϊκὴ «νομιμοποίηση» ἔχει μεταφερθεῖ πλήρως στὶς χαροκαμένες οἰκογένειες. Κανεὶς δὲν συζητάει πιὰ ἂν ἔγινε ἔγκλημα στὰ Τέμπη, ἀλλὰ μόνο γιατί δὲν τιμωρεῖται.
Σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς κυβερνητικὲς ἀλητεῖες ποὺ ἔχουν εἰπωθεῖ, τὰ συλλαλητήρια ἔδειξαν ὅτι κανεὶς δὲν ξεχνᾶ τὰ Τέμπη, κανεὶς δὲν θεωρεῖ ὅτι «ἡ ζωὴ συνεχίζεται», κανεὶς δὲν ἐμπιστεύεται μὲ τυφλὰ μάτια τὴν ἑλληνικὴ δικαιοσύνη. Τὸ καθεστωτικὸ ἀφήγημα ποὺ λέει: «ξεχάστε τὰ Τέμπη καὶ κοιτᾶξτε τὴν προσωπικὴ ἐπιβίωσή σας», ἰσοπεδώθηκε. Τὰ Τέμπη ΕΙΝΑΙ ἡ ἐπιβίωσή μας. Εἶναι ὕψιστο ζήτημα δημοκρατίας. Εἶναι ἀγῶνας ποὺ ἐμπεριέχει ὅλα τὰ αἰτήματα τοῦ λαοῦ. Εἶναι ἐθνικὴ ὑπόθεση. Εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος ποὺ ἢ θὰ μᾶς καταπλακώσει ἢ θὰ χρησιμέψει ὡς θεμέλιο γιὰ μιὰ νέα Ἑλλάδα.
Ἡ ἐθνική μας κατήφεια, ὁδηγεῖ σὲ γνῶμες ὅτι τὸ πεζοδρόμιο δὲν θὰ καταφέρει τίποτα. Δὲν συμφωνῶ καθόλου μὲ αὐτό. Ὁ ἀγῶνας στὸν δρόμο ἔχει διαχρονικὴ δύναμη καὶ ὅποια ἐξουσία τὴν ὑποτίμησε, τὸ μετάνιωσε πικρὰ ἀργὰ ἢ γρήγορα.
Ἑκατομμύρια εὐρὼ ποὺ σπαταλιοῦνται γιὰ κυβερνητικὴ προπαγάνδα, μποροῦν σὲ λίγες ὧρες νὰ ἐξαερωθοῦν στὰ πεζοδρόμια. Ἂν δὲν εἶχαν ἀξία οἱ κινητοποιήσεις, τὸ σύστημα δὲν θὰ ἔδινε μανιασμένο ἀγῶνα γιὰ νὰ τὶς καταστείλει καὶ νὰ τὶς ὑποβιβάσει. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ μεταφραστεῖ ἡ κινητοποίηση τοῦ δρόμου σὲ πολιτικὴ κινητοποίηση. Νὰ ξεπεράσουμε ἐπί τέλους τὸν ὕφαλο τῆς ἀποχῆς ποὺ μᾶς βουλιάζει συνεχῶς στὰ ἴδια πολιτικὰ ναυάγια.
Μὲ τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις γιὰ τὴν ἐκλογὴ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας καὶ Προέδρου τῆς Βουλῆς, ξεχώρισε ἡ ᾖρα ἀπὸ τὸ στάρι. Φάνηκε ποιά ἀντιπολιτευόμενα κόμματα ἐργαλειοποίησαν τὰ Τέμπη καὶ ποιά ὄχι. Φάνηκε ποιοί βάζουν τὰ μικροκομματικὰ συμφέροντά τους πάνω ἀπὸ τὴ δικαίωση τῶν 57 νεκρῶν.
Δὲν θὰ πῶ ὅτι μὲ τὴν πανελλαδικὴ συγκέντρωση γιὰ τὰ Τέμπη ξεκίνησε ἡ ἀντίστροφη μέτρηση τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη, καθὼς αὐτὴ εἶχε ξεκινήσει ἔτσι κι ἀλλιῶς ἐδῶ καὶ καιρό. Ὅμως τώρα τὸ χρονόμετρο προχώρησε τάχιστα πρὸς τὸν μηδενισμό του. Ἡ λαϊκὴ κατακραυγὴ εἶναι ὁ πρωταγωνιστὴς τοῦ πολιτεύματος ποὺ κάποτε θύμιζε δημοκρατία. Ὅποιος πνίγεται ἀπὸ ἔλλειψη ὀξυγόνου, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀναδυθεῖ στὴν ἐπιφάνεια γιὰ νὰ ἀνασάνει. Οἱ ἴδιες οἱ ἀποκαλύψεις γιὰ τὰ Τέμπη θὰ φέρουν τὴν κυβέρνηση σὲ ἀδιέξοδο ποὺ οὔτε μέ... τὰνκς δὲν θὰ μπορεῖ νὰ προσπεραστεῖ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου