Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Αὐτὴ ἡ παρανοϊκὴ εἴδηση μᾶς ἔρχεται μὲ κάθε ἐπισημότητα ἀπὸ τὴ Δανία καὶ ἀφορᾶ τὸ ἑξῆς: ἡ Δανία γίνεται ἡ πρώτη χώρα παγκοσμίως ποὺ ἐπιβάλλει φόρο στὰ γαστρεντερικά... ἀέρια τῶν ἀγελάδων καὶ τῶν γουρουνιῶν. Στὸ ὄνομα τῆς «κλιματικῆς κρίσης» προφανῶς.
Οἱ ἀρχικοὶ φορολογικοὶ συντελεστὲς ποὺ θὰ ἰσχύσουν θὰ εἶναι 300 DKK (περίπου 40€) ἀνὰ τόνο CO2 ἀπὸ τὸ 2030, ἐνῷ θὰ αὐξηθοῦν σὲ 750 DKK (περίπου 100€) τὸ 2035.
Ὁ ὑπεύθυνος γιὰ τὴ φορολόγηση στὴ Δανία Γίπε Μπροὺς Κρίστενσεν, δήλωσε ὅτι: «Εἶναι ἕνα τεράστιο ἔργο ποὺ βρίσκεται τώρα σὲ ἐξέλιξη: νὰ μετατρέψουμε μεγάλα τμήματα τῆς γῆς μας ἀπὸ ἀγροτικὴ παραγωγὴ σὲ δασοκομία, σὲ φυσικοὺς χώρους, γιὰ νὰ διασφαλίσουμε ὅτι μποροῦμε νὰ ἐπαναφέρουμε τὴ ζωὴ στὰ φιόρδ μας».
Προφανῶς οἱ Δανοὶ ἡγέτες θεωροῦν κατάκτηση τὸ νὰ τρῶνε... δέντρα. Καὶ ὅτι τὰ φιὸρδ δὲν μποροῦν νὰ ζωντανέψουν, ἂν δὲν φορολογηθεῖ ὁ... ἀερισμὸς τῆς ἀγελάδας.
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὸ φαιδρὸ τῆς ὑπόθεσης, ὁ πραγματικὸς στόχος εἶναι νὰ συρρικνωθεῖ ἡ κτηνοτροφία στὰ χέρια ἐλάχιστων πολυεθνικῶν καὶ νὰ προωθηθεῖ ἡ βιομηχανία τοῦ ἐργαστηριακοῦ «κρέατος» καὶ τῆς ἐντομοφαγίας. Δὲν τὸ κρύβουν ἄλλωστε στὴ Δανία ὅτι ἡ πρόθεσή τους εἶναι ἡ σταδιακὴ μετάβαση πρὸς μιὰ πιὸ «φιλικὴ γιὰ τὸ κλίμα» βιομηχανία τροφίμων.
Πρόκειται γιὰ τὴν ἀτζέντα καθολικῆς ἐργαστηριοποίησης τῆς τροφῆς, ποὺ θὰ ἀποτελέσει τὸ τέλειο κουμπὶ ἐλέγχου τῆς ἀνθρωπότητας. Ὁ πράσινος φασισμὸς ἐμφανίζει ὡς πρόοδο τὴν ἐπιστροφὴ τῆς ἀνθρωπότητας στὴν ἐποχὴ τοῦ τροφοσυλλέκτη καταναλωτῆ. Μόνο ποὺ ἡ συλλογὴ τροφῆς θὰ γίνεται μὲ «κυνήγι» στὰ ράφια, ἐκεῖ ὅπου θὰ λανσάρονται ὡς μοναδικὴ ἐπιλογὴ τὰ τεχνητὰ βρώσιμα τῆς Νέας Τάξης.
Μὲ «ἐναλλακτικὲς» πρωτεΐνες καὶ ὁποιαδήποτε ἄλλη σιχαμάρα θὰ μεγιστοποιήσει τὸ κέρδος τῶν πολυεθνικῶν σὲ πρωτοφανῆ ἐπίπεδα. Στὰ πρότυπα τῆς τροφῆς ποὺ περιγράφει ὁ Ὄργουελ, θὰ ὑπάρχει «κάτι σὰν κρέας», «κάτι σὰν ψωμί», «κάτι σὰν καφὲς» καὶ ὅλα θὰ ἀποτελοῦν μιὰ γευστικὴ κατάθλιψη, μιὰ σκιὰ τῆς πραγματικῆς τροφῆς ποὺ ἁπλόχερα μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουμε.
Αὐτὴ ἡ παγκόσμια μπίζνα ἔχει ἐτικέτα ὁτιδήποτε τὸ «ἐναλλακτικὸ» καὶ «βιώσιμο», τόσο στὴν τροφή, ὅσο καὶ στὴν ἐνέργεια, τὴ μετακίνηση, τὴ στέγαση καὶ κάθε ἄλλη πτυχὴ τῆς ζωῆς.
Ἡ οἰκολογικὴ σχιζοφρένεια ὄχι μόνο καλὰ κρατεῖ, ἀλλὰ θριαμβεύει στὴ Δύση. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ καταστρέφει τὸ περιβάλλον μὲ χιλιάδες τεχνητοὺς τρόπους, τιμωρεῖ τὴ φυσικὴ ἁλυσίδα στὴν ὁποία ἀνήκουν τὰ ἄμοιρα ζῶα. Τὰ ζῶα ποὺ ἐκεῖνος ἐκτρέφει γιὰ αἰῶνες, ὥστε νὰ τὸν τρέφουν καὶ νὰ τὸν συντηροῦν στὴ ζωή. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ βιάζει τὸ περιβάλλον μὲ τὴ μεγαλομανία του καὶ τὴν καταναλωτική του ψύχωση, δαιμονοποιεῖ τὶς ἀγελάδες ὡς ἐχθροὺς τοῦ κλιματικοῦ δόγματος.
Οἱ νόμοι γιὰ τὸν βασανισμὸ καὶ τὴ θανάτωση τῶν ζώων αὐστηροποιοῦνται, ἀλλὰ ὅταν ἔρχεται ἡ κουβέντα στὸ τί μποροῦν νὰ μᾶς προσφέρουν, ἐκεῖ τὰ ζῶα παραγωγῆς κρίνονται ἔνοχα (ἀπὸ σκυλιὰ καὶ γατιά, ἔχετε ὅσα θέλετε καὶ ἂς ἐκκρίνουν καὶ αὐτὰ CO2). Μήπως ἐπιτρέπεται μόνο νὰ ὑπάρχουν; Οὔτε αὐτό. Τὰ τελευταῖα χρόνια γιὰ «περίεργους» λόγους ἔχουμε τεράστια ἔξαρση στὶς ζωονόσους. Τὰ βλέπουμε καὶ στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς δυτικὲς χῶρες. Ἀρνιά, κατσίκια, ἀγελάδες, πουλερικά, θανατώνονται κατὰ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀπὸ διάφορες ἀρρώστιες ποὺ ξεσποῦν ἡ μία πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλη, σὰν νὰ κάνουν παρέλαση. Ὅλα αὐτὰ μοιάζουν πολὺ βολικὰ γιὰ κάποιους λίγους ποὺ στήνουν αὐτοκρατορία μὲ τεχνητὴ τροφή.
Ἡ ἐπισιτιστικὴ κρίση ζώνει ὅλο καὶ πιὸ σφιχτὰ τὰ ἀνεπτυγμένα κράτη, καὶ ἀντὶ νὰ ποντάρουν στὴ σωτήρια συμβολὴ τῆς κτηνοτροφίας, ἐκμεταλλεύονται τὴν κρίση γιὰ νὰ ἐπιβάλουν μιὰ ὥρα ἀρχύτερα τὰ τρόφιμα – «Φρανκενστάϊν». Ἄρα δὲν μπορεῖς νὰ μὴν ὑποπτευθεῖς ὅτι οἱ ἴδιοι συντηροῦν αὐτὴν τὴν κρίση καὶ τὴν ἀκρίβεια στὴν προμηθευτικὴ ἁλυσίδα. Ἔτσι ὥστε τὸ φυσικὸ κρέας νὰ γίνει μιὰ ὑπερφορολογημένη πολυτέλεια γιὰ τὴν ἐλίτ.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη ΗΠΑ, Κίνα, Ἰνδία, Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ἄλλα κράτη ἔχουν μετατρέψει τὸν πλανήτη σὲ μιὰ κολοσσιαία «καμινάδα» ἐκπομπῶν ἄνθρακα, ἀλλὰ ἡ πράσινη «θρησκεία» δίνει ἄφεση ἁμαρτιῶν στὰ μεγάλα οἰκολογικὰ ἐγκλήματα καὶ ποινικοποιεῖ τὸ πιάτο τοῦ νοικοκυριοῦ.
Ἀσφαλῶς οἱ μόνοι ποὺ θὰ καταστραφοῦν ἀπὸ τέτοιους γελοίους νόμους θὰ εἶναι οἱ μικροὶ κτηνοτρόφοι καὶ οἱ οἰκογενειακὲς φάρμες, δηλαδὴ ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ ἀντιστέκονται στὴν ἐκβιομηχάνιση, ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ σέβονται τὰ ζῶα καὶ τὸ περιβάλλον, ἀναπτύσσοντας μιὰ εὐεργετικὴ ἀλληλεπίδραση μὲ τὰ δῶρα τῆς φύσης, τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ.
Οἱ ἀρχικοὶ φορολογικοὶ συντελεστὲς ποὺ θὰ ἰσχύσουν θὰ εἶναι 300 DKK (περίπου 40€) ἀνὰ τόνο CO2 ἀπὸ τὸ 2030, ἐνῷ θὰ αὐξηθοῦν σὲ 750 DKK (περίπου 100€) τὸ 2035.
Ὁ ὑπεύθυνος γιὰ τὴ φορολόγηση στὴ Δανία Γίπε Μπροὺς Κρίστενσεν, δήλωσε ὅτι: «Εἶναι ἕνα τεράστιο ἔργο ποὺ βρίσκεται τώρα σὲ ἐξέλιξη: νὰ μετατρέψουμε μεγάλα τμήματα τῆς γῆς μας ἀπὸ ἀγροτικὴ παραγωγὴ σὲ δασοκομία, σὲ φυσικοὺς χώρους, γιὰ νὰ διασφαλίσουμε ὅτι μποροῦμε νὰ ἐπαναφέρουμε τὴ ζωὴ στὰ φιόρδ μας».
Προφανῶς οἱ Δανοὶ ἡγέτες θεωροῦν κατάκτηση τὸ νὰ τρῶνε... δέντρα. Καὶ ὅτι τὰ φιὸρδ δὲν μποροῦν νὰ ζωντανέψουν, ἂν δὲν φορολογηθεῖ ὁ... ἀερισμὸς τῆς ἀγελάδας.
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὸ φαιδρὸ τῆς ὑπόθεσης, ὁ πραγματικὸς στόχος εἶναι νὰ συρρικνωθεῖ ἡ κτηνοτροφία στὰ χέρια ἐλάχιστων πολυεθνικῶν καὶ νὰ προωθηθεῖ ἡ βιομηχανία τοῦ ἐργαστηριακοῦ «κρέατος» καὶ τῆς ἐντομοφαγίας. Δὲν τὸ κρύβουν ἄλλωστε στὴ Δανία ὅτι ἡ πρόθεσή τους εἶναι ἡ σταδιακὴ μετάβαση πρὸς μιὰ πιὸ «φιλικὴ γιὰ τὸ κλίμα» βιομηχανία τροφίμων.
Πρόκειται γιὰ τὴν ἀτζέντα καθολικῆς ἐργαστηριοποίησης τῆς τροφῆς, ποὺ θὰ ἀποτελέσει τὸ τέλειο κουμπὶ ἐλέγχου τῆς ἀνθρωπότητας. Ὁ πράσινος φασισμὸς ἐμφανίζει ὡς πρόοδο τὴν ἐπιστροφὴ τῆς ἀνθρωπότητας στὴν ἐποχὴ τοῦ τροφοσυλλέκτη καταναλωτῆ. Μόνο ποὺ ἡ συλλογὴ τροφῆς θὰ γίνεται μὲ «κυνήγι» στὰ ράφια, ἐκεῖ ὅπου θὰ λανσάρονται ὡς μοναδικὴ ἐπιλογὴ τὰ τεχνητὰ βρώσιμα τῆς Νέας Τάξης.
Μὲ «ἐναλλακτικὲς» πρωτεΐνες καὶ ὁποιαδήποτε ἄλλη σιχαμάρα θὰ μεγιστοποιήσει τὸ κέρδος τῶν πολυεθνικῶν σὲ πρωτοφανῆ ἐπίπεδα. Στὰ πρότυπα τῆς τροφῆς ποὺ περιγράφει ὁ Ὄργουελ, θὰ ὑπάρχει «κάτι σὰν κρέας», «κάτι σὰν ψωμί», «κάτι σὰν καφὲς» καὶ ὅλα θὰ ἀποτελοῦν μιὰ γευστικὴ κατάθλιψη, μιὰ σκιὰ τῆς πραγματικῆς τροφῆς ποὺ ἁπλόχερα μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουμε.
Αὐτὴ ἡ παγκόσμια μπίζνα ἔχει ἐτικέτα ὁτιδήποτε τὸ «ἐναλλακτικὸ» καὶ «βιώσιμο», τόσο στὴν τροφή, ὅσο καὶ στὴν ἐνέργεια, τὴ μετακίνηση, τὴ στέγαση καὶ κάθε ἄλλη πτυχὴ τῆς ζωῆς.
Ἡ οἰκολογικὴ σχιζοφρένεια ὄχι μόνο καλὰ κρατεῖ, ἀλλὰ θριαμβεύει στὴ Δύση. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ καταστρέφει τὸ περιβάλλον μὲ χιλιάδες τεχνητοὺς τρόπους, τιμωρεῖ τὴ φυσικὴ ἁλυσίδα στὴν ὁποία ἀνήκουν τὰ ἄμοιρα ζῶα. Τὰ ζῶα ποὺ ἐκεῖνος ἐκτρέφει γιὰ αἰῶνες, ὥστε νὰ τὸν τρέφουν καὶ νὰ τὸν συντηροῦν στὴ ζωή. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ βιάζει τὸ περιβάλλον μὲ τὴ μεγαλομανία του καὶ τὴν καταναλωτική του ψύχωση, δαιμονοποιεῖ τὶς ἀγελάδες ὡς ἐχθροὺς τοῦ κλιματικοῦ δόγματος.
Οἱ νόμοι γιὰ τὸν βασανισμὸ καὶ τὴ θανάτωση τῶν ζώων αὐστηροποιοῦνται, ἀλλὰ ὅταν ἔρχεται ἡ κουβέντα στὸ τί μποροῦν νὰ μᾶς προσφέρουν, ἐκεῖ τὰ ζῶα παραγωγῆς κρίνονται ἔνοχα (ἀπὸ σκυλιὰ καὶ γατιά, ἔχετε ὅσα θέλετε καὶ ἂς ἐκκρίνουν καὶ αὐτὰ CO2). Μήπως ἐπιτρέπεται μόνο νὰ ὑπάρχουν; Οὔτε αὐτό. Τὰ τελευταῖα χρόνια γιὰ «περίεργους» λόγους ἔχουμε τεράστια ἔξαρση στὶς ζωονόσους. Τὰ βλέπουμε καὶ στὴν Ἑλλάδα, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὲς δυτικὲς χῶρες. Ἀρνιά, κατσίκια, ἀγελάδες, πουλερικά, θανατώνονται κατὰ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀπὸ διάφορες ἀρρώστιες ποὺ ξεσποῦν ἡ μία πίσω ἀπὸ τὴν ἄλλη, σὰν νὰ κάνουν παρέλαση. Ὅλα αὐτὰ μοιάζουν πολὺ βολικὰ γιὰ κάποιους λίγους ποὺ στήνουν αὐτοκρατορία μὲ τεχνητὴ τροφή.
Ἡ ἐπισιτιστικὴ κρίση ζώνει ὅλο καὶ πιὸ σφιχτὰ τὰ ἀνεπτυγμένα κράτη, καὶ ἀντὶ νὰ ποντάρουν στὴ σωτήρια συμβολὴ τῆς κτηνοτροφίας, ἐκμεταλλεύονται τὴν κρίση γιὰ νὰ ἐπιβάλουν μιὰ ὥρα ἀρχύτερα τὰ τρόφιμα – «Φρανκενστάϊν». Ἄρα δὲν μπορεῖς νὰ μὴν ὑποπτευθεῖς ὅτι οἱ ἴδιοι συντηροῦν αὐτὴν τὴν κρίση καὶ τὴν ἀκρίβεια στὴν προμηθευτικὴ ἁλυσίδα. Ἔτσι ὥστε τὸ φυσικὸ κρέας νὰ γίνει μιὰ ὑπερφορολογημένη πολυτέλεια γιὰ τὴν ἐλίτ.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη ΗΠΑ, Κίνα, Ἰνδία, Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση καὶ ἄλλα κράτη ἔχουν μετατρέψει τὸν πλανήτη σὲ μιὰ κολοσσιαία «καμινάδα» ἐκπομπῶν ἄνθρακα, ἀλλὰ ἡ πράσινη «θρησκεία» δίνει ἄφεση ἁμαρτιῶν στὰ μεγάλα οἰκολογικὰ ἐγκλήματα καὶ ποινικοποιεῖ τὸ πιάτο τοῦ νοικοκυριοῦ.
Ἀσφαλῶς οἱ μόνοι ποὺ θὰ καταστραφοῦν ἀπὸ τέτοιους γελοίους νόμους θὰ εἶναι οἱ μικροὶ κτηνοτρόφοι καὶ οἱ οἰκογενειακὲς φάρμες, δηλαδὴ ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ ἀντιστέκονται στὴν ἐκβιομηχάνιση, ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ σέβονται τὰ ζῶα καὶ τὸ περιβάλλον, ἀναπτύσσοντας μιὰ εὐεργετικὴ ἀλληλεπίδραση μὲ τὰ δῶρα τῆς φύσης, τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ.
Πετᾶμε στὰ σκουπίδια τὸ μεγάλο δῶρο τῆς κτηνοτροφίας
Ἂν ἐξαιρέσουμε τὶς μεγάλες μονάδες παραγωγῆς κρέατος ὅπου ἐκεῖ οὔτε ἀγάπη γιὰ τὰ ζῶα ὑπάρχει, οὔτε ὄφελος γιὰ τὸ περιβάλλον, ἡ παραδοσιακὴ κτηνοτροφία μόνο καλὸ κάνει. Διαχρονικά. Ὁ φυσικὸς κύκλος τῆς ἐκτροφῆς ζώων εἶναι ἐκεῖνος ποὺ κρατᾶ ζωντανὸ γιὰ αἰῶνες ἕναν τόπο καὶ κρατᾶ τὶς οἰκολογικὲς ἰσορροπίες. Τὸ ζῶο βόσκει, ἐλέγχει τὴ βλάστηση, ἐξάγει λίπασμα διὰ τῆς βιολογικῆς ὁδοῦ, ἡ γῆ γίνεται εὔφορη, οἱ ἄνθρωποι τρέφονται μὲ τὸ κρέας καὶ ἡ διαδικασία ἐπαναλαμβάνεται μὲ διάφορες διακλαδώσεις καὶ δυνατότητες ποὺ προσφέρει μόνο τὸ δῶρο τῆς κτηνοτροφίας.
Ἡ ἐκτροφὴ ζώων εἶναι μιὰ εὐεργεσία ποὺ ὁ ἄπληστος ἄνθρωπος ἐπιστρέφει πίσω στὸν Θεό, γιὰ νὰ ὁρίσει ἐκεῖνος τὴ φύση τῆς τροφῆς σὰν «θεός». Μπαίνουμε σὲ μιὰ σκοτεινὴ ἐποχὴ ποὺ ἡ «σωτηρία τοῦ πλανήτη» γίνεται κάτι σὰν θρησκευτικὴ ἐπίκληση. Καὶ οἱ καλοθελητὲς ποὺ ἐπαναλαμβάνουν αὐτὸν τὸν «ἐξορκισμὸ» τῆς κλιματικῆς κρίσης εἶναι τόσοι πολλοὶ καὶ τόσο «ἔγκυροι», ποὺ δὲν ὑπάρχει καμία ἄμυνα ἀπέναντί τους, πέρα ἀπὸ κάποια μαζικὴ λαϊκὴ ἀντίδραση.
Ἕνας νόμος, ὅσο καὶ παρανοϊκὸς νὰ εἶναι, ἀρκεῖ νὰ χρησιμοποιήσει αὐτὸ τὸ πράσινο «ξόρκι» καὶ κατοχυρώνεται ἀπὸ κάθε πλευρά. Χωρὶς κἂν νὰ χρειάζεται ἐπιστημονικὴ ἀπόδειξη ὅτι ἂν λείψουν τά... ἀέρια τῆς ἀγελάδας θὰ σωθεῖ τὸ περιβάλλον τῆς Δανίας. Οὔτε χρονικὸς ὁρίζοντας γιὰ τὸ πότε θὰ γίνει αὐτό. Ἀφοῦ ὑποτίθεται πὼς εἶναι πράσινο, ἄρα εἶναι καλό, ἄρα ἀποφασίζουμε καὶ διατάζουμε.
Ἕνας ἠλίθιος νόμος στὴ Δανία μπορεῖ νὰ φαίνεται γραφικὸς καὶ ἀκίνδυνος γιὰ ἐμᾶς, ἀλλὰ τὰ πράγματα δὲν εἶναι καθόλου ἔτσι. Ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλο, οἱ νόμοι ἐλέγχου τῆς διατροφῆς συσσωρεύονται στὰ δυτικὰ κράτη καὶ ἤδη ἀποκτοῦν μορφὴ δικτύου ποὺ καθιερώνεται σταδιακὰ σὲ ὁλόκληρη τὴ Δύση. Ὥσπου νὰ ἐκπληρωθοῦν σὲ τέλειο βαθμὸ οἱ στόχοι τῶν παγκοσμιοποιητῶν γιὰ συγκεντρωτικὸ ἔλεγχο τῆς τροφῆς, κάτι ποὺ θὰ σημάνει καὶ τὸ τέλος τῆς βιολογικῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ ἐκτροφὴ ζώων εἶναι μιὰ εὐεργεσία ποὺ ὁ ἄπληστος ἄνθρωπος ἐπιστρέφει πίσω στὸν Θεό, γιὰ νὰ ὁρίσει ἐκεῖνος τὴ φύση τῆς τροφῆς σὰν «θεός». Μπαίνουμε σὲ μιὰ σκοτεινὴ ἐποχὴ ποὺ ἡ «σωτηρία τοῦ πλανήτη» γίνεται κάτι σὰν θρησκευτικὴ ἐπίκληση. Καὶ οἱ καλοθελητὲς ποὺ ἐπαναλαμβάνουν αὐτὸν τὸν «ἐξορκισμὸ» τῆς κλιματικῆς κρίσης εἶναι τόσοι πολλοὶ καὶ τόσο «ἔγκυροι», ποὺ δὲν ὑπάρχει καμία ἄμυνα ἀπέναντί τους, πέρα ἀπὸ κάποια μαζικὴ λαϊκὴ ἀντίδραση.
Ἕνας νόμος, ὅσο καὶ παρανοϊκὸς νὰ εἶναι, ἀρκεῖ νὰ χρησιμοποιήσει αὐτὸ τὸ πράσινο «ξόρκι» καὶ κατοχυρώνεται ἀπὸ κάθε πλευρά. Χωρὶς κἂν νὰ χρειάζεται ἐπιστημονικὴ ἀπόδειξη ὅτι ἂν λείψουν τά... ἀέρια τῆς ἀγελάδας θὰ σωθεῖ τὸ περιβάλλον τῆς Δανίας. Οὔτε χρονικὸς ὁρίζοντας γιὰ τὸ πότε θὰ γίνει αὐτό. Ἀφοῦ ὑποτίθεται πὼς εἶναι πράσινο, ἄρα εἶναι καλό, ἄρα ἀποφασίζουμε καὶ διατάζουμε.
Ἕνας ἠλίθιος νόμος στὴ Δανία μπορεῖ νὰ φαίνεται γραφικὸς καὶ ἀκίνδυνος γιὰ ἐμᾶς, ἀλλὰ τὰ πράγματα δὲν εἶναι καθόλου ἔτσι. Ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλο, οἱ νόμοι ἐλέγχου τῆς διατροφῆς συσσωρεύονται στὰ δυτικὰ κράτη καὶ ἤδη ἀποκτοῦν μορφὴ δικτύου ποὺ καθιερώνεται σταδιακὰ σὲ ὁλόκληρη τὴ Δύση. Ὥσπου νὰ ἐκπληρωθοῦν σὲ τέλειο βαθμὸ οἱ στόχοι τῶν παγκοσμιοποιητῶν γιὰ συγκεντρωτικὸ ἔλεγχο τῆς τροφῆς, κάτι ποὺ θὰ σημάνει καὶ τὸ τέλος τῆς βιολογικῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου.
ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΑΕΡΙΑ ΦΟΡΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφή