Ὁ προφήτης Ἰωὴλ ἔζησε καὶ προφήτεψε στὴν Ἱερουσαλὴμ στὰ 830 ἕως 750 πρὸ Χριστοῦ, εἶναι δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς ἀρχαιότερους Προφῆτες.
Περισσότερα δὲν ξέρουμε γιὰ τὸν προφήτη Ἰωὴλ παρὰ μόνο πὼς ἦταν γιὸς κάποιου Βαθουήλ, καθὼς ἀναφέρεται στὴν ἀρχὴ τοῦ βιβλίου του· «Λόγος Κυρίου, ὡς ἐγεννήθη πρὸς Ἰωήλ τον τοῦ Βαθουὴλ»» δηλαδὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔγινε στὸν... Ἰωὴλ τὸ γιό του Βαθουήλ. Τὸ ἑβραϊκὸ ὄνομα Ἰωὴλ στὰ Ἑλληνικὰ θὰ πεῖ «ἀγάπη Κυρίου».
Τὸ βιβλίο ἢ ἡ προφητεία του Ἰωὴλ ἀποτελεῖται ἀπὸ 4 κεφάλαια καὶ εἶναι ἀπὸ τὰ πιὸ λογοτεχνικὰ καὶ ποιητικὰ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ἡ προφητεία ὁμιλεῖ γιὰ μιὰ μελλοντικὴ μεγάλη καταστροφὴ τῆς χώρας ἀπὸ τὴν ἐπιδρομὴ ἑνὸς ὁλοκλήρου σύννεφου ἀπὸ ἀκρίδες, γιὰ τὴ μεγάλη ἐπίσης ἀνομβρία, ποὺ θὰ ὁλοκλήρωση τὴν καταστροφὴ καὶ τέλος γιὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ποὺ θὰ ἔλθει καὶ ποὺ θὰ εἶναι ἥμερα κρίσεως γιὰ τὰ ἔθνη καὶ εὐημερίας γιὰ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ὅλα αὐτὰ εἶναι γεγονότα, ποὺ θὰ συμβοῦν στὴν ἱστορία, τὰ ὅποια ἔχουν προέκταση καὶ βρίσκουν ἐκπλήρωση στὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου. Γιατί αὐτὸ εἶναι ἡ προφητεία, ἐκεῖνα δηλαδὴ ποὺ βλέπουν καὶ προλέγουν ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ὁδηγημένοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιὰ τὴ μέλλουσα σωτηρία.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο ἢ τὴν προφητεία του Ἰωήλ, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἀναλύσουμε ὁλόκληρο, θὰ ξεχωρίσουμε κάποια λόγια, ποὺ τὰ ἀκοῦμε στὴν Ἐκκλησία καὶ πρέπει νά μας εἶναι γνωστά. Πρῶτα εἶναι ἡ πρόρρηση γιὰ τὸν ἐρχομὸ στοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν ἥμερα τῆς Πεντηκοστῆς.
Στὸ προφητικὸ ἀνάγνωσμα τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς ἀκοῦμε τὸν προφήτη Ἰωήλ. Καὶ στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς θείας Λειτουργίας τὴν Τρίτη της Διακαινησίμου ἀκοῦμε τὸν ἀπόστολο Πέτρο, μετὰ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Νεύματος, νὰ ὁμιλεῖ στὸ λαὸ καὶ νὰ ἐπαναλαμβάνει τὰ λόγια τοῦ προφήτη Ἰωήλ. Ὅ,τι ἔβλεπε κι ἔλεγε ὁ Προφήτης πρὶν 800 χρόνια ἐκπληρώνεται τώρα, μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν».
Νὰ τὰ λόγια τῆς προφητείας, ποὺ τὰ παίρνει ὁ ἀπόστολος Πέτρος γιὰ νὰ ἐξηγήσει τὸ θαῦμα τῆς Πεντηκοστῆς. «Θὰ δώσω πλουσιοπάροχα ἀπὸ τὸ πνεῦμα μου σὲ κάθε ἄνθρωπο, καὶ τὰ παιδιά σας καὶ οἱ θυγατέρες σας θὰ κηρύξουν τὴν ἀλήθεια, καὶ οἱ νέοι σας θὰ δοῦν ὁράματα καὶ οἱ γέροντές σας θὰ ὀνειρευτοῦν θεϊκὰ ὄνειρα». Εἶναι οἱ ἐνέργειες καὶ τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καθὼς τὰ βλέπουμε στοὺς Ἀποστόλους τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς καὶ στοὺς βίους τῶν Ἁγίων.
Τὰ ἄλλα λόγια, ποὺ ξεχωρίζουμε ἀπὸ τὴν προφητεία του Ἰωήλ, εἶναι ἐκεῖνα ποὺ ἀκοῦμε στὴν Ἐκκλησία κάθε χρόνο τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος ἐμπνέεται τὸ Δοξαστικὸ τῶν Αἴνων ἀπὸ τὰ λόγια τῆς προφητείας του Ἰωήλ, ποὺ εἶναι ἡ συνέχεια στὰ παραπάνω λόγια ποὺ ἐξηγήσαμε. «Τότε θὰ δείξω», λέγει ὁ Θεός, «θαυμαστὰ σημάδια ἐπάνω στὸν οὐρανὸ καὶ κάτω στὴ γῆ, αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ».
Μὲ τὶς ἴδιες λέξεις ὁ ὑμνογράφος ἀρχίζει τὸ Δοξαστικό, τὶς ὁποῖες στὴ συνέχεια ἐξηγεῖ θεολογικά. «Αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ, τέρατα γῆς, ἂ προεῖδεν Ἰωὴλ· αἷμα τὴν σάρκωσιν, πῦρ τὴν θεότητα, ἀτμίδα δὲ καπνοῦ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ ἐπελθόν, τὴ Παρθὲ¬νω καὶ κόσμον εὐωδιάσαν...» Αἷμα εἶναι ὁ ἄνθρωπος Ἰησοῦς, φωτιὰ ὁ ἐνανθρωπήσας Θεὸς Λόγος, καὶ σύννεφο καπνοῦ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Σ' αὐτὸ τὸ Δοξαστικὸ βλέπομε πὼς ἡ Ἐκκλησία ἐξηγεῖ τὸν προφητικὸ λόγο· ὅ,τι εἶπαν οἱ Προφῆτες βρίσκει τὴν ἐξήγηση καὶ τὴν ἐκπλήρωσή του στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν Ἐκκλησία. Ὁ καινούργιος κόσμος, ποὺ προβλέπουν καὶ κηρύττουν ὅλοι οἱ Προφῆτες, εἶναι ὁ κόσμος ποὺ θὰ ἔλθει μὲ τὴ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὁ κόσμος καὶ ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία.
Ὁ προφήτης Ἰωήλ, τοῦ ὁποίου τὴν ἱερὴ μνήμη σήμερα ἑορτάζουμε, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἔστειλε ὁ Θεὸς καὶ τοὺς φώτισε μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα του, γιὰ νὰ κηρύξουν τὸν ἐρχομὸ τοῦ καινούργιου αὐτοῦ κόσμου. Αὐτὸς ὁ κόσμος τῶν Προφητῶν, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δὲν εἶναι μόνο ὁ βίος ἐδῶ στὴ γῆ, ἀλλὰ καὶ ἡ αἰώνια ζωὴ στοὺς οὐρανούς. Τὸ κήρυγμα τῶν Προφητῶν εἶναι «ἐπαγγελία ζωῆς της νῦν καὶ τῆς μελλούσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου