Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης, τῆς Ἀριζόνας (8 Δεκεμβρίου †)

Ὁ Γέροντας Ἐφραίμ γεννήθηκε στίς 24 Ἰουνίου 1928 στόν Βόλο ὡς Ἰωάννης Μωραΐτης. Τά παιδικά του χρόνια τά πέρασε στή φτώχεια, βοηθῶντας τόν πατέρα του στήν ἐργασία του, ἀλλά πάντα ἀκολουθοῦσε τό εὐσεβές παράδειγμα τῆς μητέρας του (ἡ ὁποία ἔγινε ἀργότερα μοναχή μέ τό ὄνομα Θεοφανώ).

Σέ ἡλικία 14 χρονῶν ἄρχισε νά λαχταρᾶ τόν μοναχισμό, ἀλλά δέν πῆρε εὐλογία ἀπό τόν πνευματικό νά πάει στό Ἅγιο Ὄρος... ἕως ὅτου ἔγινε 19 χρονῶν.

Μέ τήν ἄφιξη του στό Ἅγιο Ὄρος, στίς 26 Σεπτεμβρίου 1947, πῆγε κατευθεῖαν στόν γέροντα Ἰωσήφ (Ἡσυχαστῆ), στή σπηλιά τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὁ ὁποῖος τόν ἀποδέχτηκε στήν ἀδελφότητα τοῦ, καί ἔκανε τήν κουρά τοῦ 9 μῆνες ἀργότερα τό 1948 μέ τό ὄνομα Ἐφραίμ.

Ἀπό ὑπακοή στό γέροντά του, ὁ μοναχός Ἐφραίμ χειροτονήθηκε διάκονος καί στή συνέχεια ἱερέας.

Ἡ ζωή στήν ἀδελφότητα τοῦ γέροντος Ἰωσήφ ἦταν πολύ αὐστηρή καί ἀσκητική.

Μετά τήν κοίμηση τοῦ γέροντος Ἰωσήφ τό 1959, συγκεντρώθηκαν ἀρκετοί μοναχοί γύρω ἀπό γέροντα Ἐφραίμ πού τόν εἶχαν ὡς πνευματικό πατέρα.

Τό 1973 ἡ ἀδελφότητά του μετακόμισε στήν Ἱερά Μονή Φιλοθέου ὅπου ἔγινε καί ἡγούμενός της. Λόγῳ τῆς φήμης τοῦ γέροντος Ἐφραίμ, ἡ μοναστική ἀδελφότητα μεγάλωσε γρήγορα.

Τοῦ ζητήθηκε ἀπό τήν ἐπιστασία τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νά ἀναβιώσει καί νά ἐπανδρώσει πολλά μοναστήρια στό Ἅγιο Ὄρος τά ὁποῖα ἔπασχαν ἀπό λειψανδρία, ὅπως τοῦ Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου καί Καρακάλλου. Αὐτά τά μοναστήρια εἶναι κάτω ἀπό τήν πνευματική του καθοδήγηση μέχρι καί σήμερα.

Ἐπίσης ὑπάρχουν πολλά ἄλλα μοναστήρια στήν Ἑλλάδα κάτω ἀπό τήν πνευματική καθοδήγηση τοῦ γέροντος Ἐφραίμ, ὅπως ἡ Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου στίς Σέρρες, τῆς Παναγίας τῆς Ὁδηγήτριας στήν Πορταριά (Βόλος) καί αὐτό τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, Μετόχι τῆς Φιλοθέου, στή νῆσο τῆς Θάσου.

Τό 1979 ἔφθασε στόν Καναδᾶ γιά λόγους ὑγείας.

Ὁ π.Εφραίμ, μόλις ἔφθασε στόν Καναδᾶ καί ἄρχισε τίς ἐξετάσεις στούς γιατρούς, συγχρόνως ἄρχισε νά ἐξομολογεῖ, νά νουθετεῖ καί νά διδάσκει τούς ἀπόδημους Ἕλληνες. Ἡ ποιμαντική του δράση, κατόπιν προσκλήσεων, ἀπό τόν Καναδᾶ ἐξαπλώθηκε στίς Η.Π.Α. Ἔκτοτε οἱ ἐπισκέψεις συνεχίσθηκαν καί ἡ ποιμαντική προσφορά του ὅλο καί αὐξανόταν.

Τότε σιγὰ σιγά ἄρχισε νά καλλιεργεῖτε ἡ σκέψη νά ἱδρυθεῖ μοναστήρι στήν Ἀμερική, ὥστε ὁ ἀπόδημος ἑλληνισμός νά ἔχει μιά μόνιμη βάση πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ. Πράγματι ἄρχισαν ἐνέργειες καί ἱδρύθηκαν στήν ἀρχή δύο μοναστήρια, τό ἕνα στό Μόντρεαλ τοῦ Καναδᾶ καί τό ἄλλο στό Πίτσμπουργκ τῶν Η.Π.Α. Ἔγινε συνέχεια μέ τήν ἵδρυση καί ἄλλων μοναστηριῶν, μέ ἀποτέλεσμα σήμερα νά ὑπάρχουν 19 μοναστήρια καί νά δημιουργοῦνται ἄλλα δύο αὐτή τή στιγμή.

Συνέχισε νά εἶναι πνευματικός πατέρας ἱερῶν μονῶν στό Ἅγιο Ὅρος καί 8 γυναικείων μοναστηριῶν σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα, ἀλλά καθώς δέν ἦταν πρακτικό νά εἶναι ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, καθώς ἔλειπε γιά μεγάλα χρονικά διαστήματα στήν Βόρεια Ἀμερική, παραιτήθηκε τό 1990.

Στήν Ἀμερική ἕως σήμερα ἔχει ἱδρύσει 19 μοναστήρια, 17 εἶναι στίς Η.Π.Α. καί τά 2 εἶναι στόν Καναδᾶ (ἀνδρικά καί γυναικεῖα), τά ὁποῖα ὑπάγονται στήν Ἑλληνορθόδοξη Ἀρχιεπισκοπή Ἀμερικῆς καί Καναδᾶ.

Τά μοναστήρια εἶναι τά ἑξῆς: δύο στή Φλόριντα, δύο στό Τέξας, δύο στό Σικάγο, δύο στή νότια Καρολίνα, ἕνα στή Νέα Ὑόρκη, ἕνα στήν Οὐάσιγκτον, ἕνα στήν Πενσυλβανία, ἕνα στήν Καλιφόρνια, ἕνα στό Ἰλινόϊς, ἕνα στό Μίτσιγκαν, ἕνα στό Μόντρεαλ, καί ἕνα στό Τορόντο, ἀφιερωμένα στό Χριστό, στήν Παναγία καί σέ διαφόρους Ἁγίους.

Ἐπίσης ἔχει κατασκευάσει ἕνα γηροκομεῖο.

Σήμερα ὁ γέροντας Ἐφραίμ μονάζει στό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στήν ἔρημο τῆς Ἀριζόνας, λίγη ὥρα μακριά ἀπό τήν πρωτεύουσα τῆς Ἀριζόνας τό Phoenix καί κοντά στήν πόλη Florence.

Ἱερά Μονή Ἁγίου Ἀντωνίου

Ἡ ἵδρυση καί κατασκευή τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἀντωνίου ξεκίνησε τό 1995. Ἡ ἱερά μονή εἶναι ἀνδρική καί λειτουργεῖ μέ περίπου 35 μοναχούς ἀπό διάφορες ἐθνικότητες, μέ ἡγούμενο τόν ἁγιορετίτη ἱερομόναχο π. Παϊσιο πού προέρχεται ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος.

Τό μοναστήρι ἔχει τώρα ἔκταση 2000 στρεμμάτων καί τό ἐπισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές ἀπό ὅλο τόν κόσμο.

Τό μοναστήρι τοῦ Ἁγ. Ἀντωνίου εἶναι κοινόβιο μέ 5 ἐκκλησίες, τοῦ Ἁγ. Ἀντωνίου καί Ἁγ. Νεκταρίου, τοῦ Αγ.Νικολάου, ἡ ὁποία εἶναι πετρόκτιστη, τοῦ Ἁγ. Σεραφείμ, τοῦ Ἁγ. Δημητρίου, ρωσικοῦ τύπου, καί τοῦ Ἁγ. Γεωργίου. Κοντά στό μοναστήρι πάνω σέ ἕνα λοφίσκο ἐπίσης εἶναι κτισμένο τό ἐκκλησάκι τοῦ Προφήτη Ἠλία, ὅμοιο μέ τά ἐκκλησάκια τῆς Σαντορίνης, μέ χρώματα τοῦ μπλέ καί τοῦ ἄσπρου.

Τό μοναστήρι προσφέρει συσσίτια γιά φτωχούς καί σέ δημιούργησε ἵδρυμα γιά φτωχές καί ἐγκαταλειμμένες γυναῖκες στήν πόλη τοῦ Tuscon.

Οἱ μοναχοί ἀπό τήν Ἑλλάδα εἶναι ἐλάχιστοι, ἡ πλειονότητα τῶν μοναχῶν ἀποτελεῖται ἀπό γηγενεῖς ὀρθοδόξους τῆς Ἀμερικῆς διαφόρων ἐθνοτήτων καί ἀπό προσήλυτους. Ἡ γλῶσσα τῶν ἀκολουθιῶν εἶναι ἡ ἑλληνικῆς, καθώς ὅλοι οἱ μοναχοί μαθαίνουν τήν ἑλληνική γλῶσσα καί τήν βυζαντινή μουσική.

Οἱ μοναχοί ἀκολουθοῦν καί ἐφαρμόζουν ἐπακριβῶς τίς Βυζαντινές παρακαταθῆκες, τίς παραδόσεις, τίς ἱερές ἀκολουθίες, τίς ὀλονυχτίες, τίς προσευχές καί τή ζωή μέ τό ὡράριο τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

orthmad