Ὁ δύσπιστος μοναχὸς

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Θαύματα καὶ Ἀποκαλύψεις ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία (Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου - Ωρωπού Ἀττικῆς)

Ἕνας μοναχὸς πάλευε μὲ λογισμοὺς ἀμφιβολίας, γιὰ τὸ ἂν τὰ τίμια Δῶρα εἶναι πραγματικὰ Σῶμα

καὶ Αἷμα Χριστοῦ ἢ άπλά σύμβολα καὶ τύποι.

Οἱ ἄλλοι μοναχοί, ὅταν ἐνημερώθηκαν σχετικά, τὸν κάλεσαν σὲ μία θεία λειτουργία, στὴ διάρκεια τῆς όποίας προσεύχονταν ὅλοι θερμὰ νά τοῦ δείξει ὁ Θεὸς μὲ θαῦμα τὴν ἀλήθεια, γιὰ νά διώξει τούς λογισμοὺς τῆς ἀπιστίας.

Μετὰ τὴν ἀπόλυση, ὁ ἀδελφὸς Αὐτὸς διηγήθηκε στοὺς ἄλλους τὰ ἕξης:

«Ὅταν ὁ διάκονος ἀνέβηκε στὸν ἄμβωνα γιὰ νά διαβάσει τὸ Εὐαγγέλιο, εἶδα ν' ἀνοίγει ἢ στέγη τῆς ἐκκλησίας.

Μετὰ τὴν εὐχὴ τῆς προσκομιδῆς, εἶδα νὰ σχίζονται οἱ οὐρανοὶ καὶ νά κατεβαίνει...
φωτιὰ πάνω στὰ τίμια Δῶρα.

Ὕστερα παρουσιάστηκε πλῆθος ἀγγέλων κι ἀνάμεσά τους ἕνα Παιδί.

Μαζί τους κατέβηκαν ἄλλα δύο πρόσωπα μὲ ὀμορφιὰ ἀπερίγραπτη.

Κατόπιν οἱ ἄγγελοι στάθηκαν κυκλικὰ γύρω ἀπό τὴν άγία τράπεζα, ἐνῶ τὸ Βρέφος ἐνθρονίστηκε πάνω σ' αὐτήν.

Ὅταν πλησίασαν οἱ ἱερεῖς γιὰ νά τεμαχίσουν τὸν ἄρτο τῆς προθέσεως, εἶδα ἐκεῖνα τὰ δύο πρόσωπα νά πιάνουν τὸ Παιδὶ ἀπὸ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια, καὶ μ' ἕνα μαχαίρι νά τὸ σφάζουν, χύνοντας τὸ αἷμα Το στό ἅγιο Ποτήριο.

Στὴ συνέχεια ἔκοψαν τὸ Σῶμα του σὲ μικρὲς μερίδες, πού τὶς τοποθέτησαν πάνω στά τεμάχια τῶν ἄρτων.

Ἀμέσως τότε οἱ ἄρτοι μεταβλήθηκαν κι αὐτοὶ σὲ σάρκα.

Στὸ «Μετὰ φόβου...», στοὺς ἀδελφοὺς πού πλησίαζαν, προσφέρονταν κομμάτια ἀπὸ σάρκα. Μόλις ὅμως ἔλεγαν «ἀμήν», γινόταν ἄρτος στὰ χέρια τους.

Ὅταν πλησίασα κι ἐγώ, μοῦ δόθηκε σάρκα καὶ δὲν μποροῦσα νά μεταλάβω.

Τότε ἔνιωσα μία φωνὴ νά ψιθυρίζει στ' αὐτί μου:

Ἄνθρωπε, γιατί δὲν μεταλαμβάνεις; δὲν σοῦ προσφέρεται αὐτὸ ἀκριβῶς πού ζήτησες;

Λυπήσου με, Κύριε, δὲν μπορῶ νά μεταλάβω σάρκα.

Μάθε λοιπὸν πώς, ἂν μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νά μεταλά6ει καθαρὴ σάρκα, τότε μέσα στὸ ἅγιο ποτήριο θὰ ὑπῆρχε σάρκα, ὅπως τὴν εἶδες ἐσύ.

Ἐπειδὴ ὅμως δὲν μπορεῖ νά μεταλάβει κάτι τέτοιο, ὅρισε ὁ Θεὸς τούς ἄρτους τῆς προθέσεως.

Ἄν λοιπὸν πίστεψες ὅτι ὁ ἁγιασμένος αὐτὸς "Ἄρτος" εἶναι τὸ ἴδιο τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, μετάλαβε αὐτὸ πού ἔχεις στὸ χέρι σου!

Πιστεύω, Κύριε, ἀπάντησα τότε συντριμμένος.

Ἀμέσως ἢ σάρκα πού κρατοῦσα ἔγινε πάλι Ἄρτος. Εὐχαρίστησα τὸ Θεὸ καὶ κοινώνησα.

Ἀφοῦ τελείωσε ἢ ἱερὴ μυσταγωγία, εἶδα ν' ἀνοίγει πάλι ἢ στέγη τοῦ ναοῦ καὶ ν` ἀνεβαίνουν οἱ Ἀγγελικὲς δυνάμεις στὸν οὐρανό.

panagia40ek