Σχόλιο Ρωμαίικου: «Δυστυχῶς τὸ ψευτορωμαίικο φροντίζει νὰ ἀπαξιώνει διαχρονικά τούς ἐθνικούς μας ἥρωες. Ὅπως στὸν Τάσο Ἰσαάκ, ἔτσι καὶ στὸν Ἀριστέλη Γκούμα, οἱ νεοραγιάδες ἀφαίρεσαν τὰ μνημεῖα πρὸς τιμήν τους. Θυμηθεῖτε σχετικά ΕΔΩ»
Ἀπομακρύνθηκε τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς 11 Αὐγούστου, 23 ἀκριβῶς χρόνια μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἥρωα Τάσου Ἰσαάκ, τὸ ἰδιόχειρο μικρὸ συμβολικὸ μνημεῖο ποὺ ἀνεγέρθηκε λίγα μέτρα πίσω ἀπὸ τὸ ὁδόφραγμα Δερύνειας. Τὸ μνημεῖο χτίστηκε μὲ προσωπικὸ κόπο καὶ χρήματα τῶν μελῶν τῆς Πρωτοβουλίας Μνήμης Ἰσαὰκ-Σολωμοῦ τὸν περασμένο Δεκέμβριο καὶ ἀπομακρύνθηκε ἔπειτα ἀπὸ ἀπαίτηση τῆς πολιτείας καὶ τοῦ ἰδιοκτήτη τοῦ οἰκοπέδου. Ἀρκετοὶ καιροσκόποι πολιτικοὶ ἡγέτες αὐτοῦ τοῦ δύσμοιρου τόπου χαρακτήρισαν τὸ μνημεῖο «προκλητικὸ» καὶ ὅτι χαλάει τὸ «καλὸ κλίμα μεταξὺ τῶν δύο πλευρῶν».
Ἡ πλέον εὔλογη ἀπορία ποὺ δημιουργεῖται σὲ κάθε ὑγιῶς σκεπτόμενο πολίτη εἶναι...
ἐὰν εἶναι προκλητικὸ νὰ τιμοῦνται ἀναλόγως δύο ἄνθρωποι ποὺ δολοφονήθηκαν ἄνανδρα ἀπὸ τοὺς Τούρκους. «Πόσο προκλητικὸ μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνα μνημεῖο γιὰ τὸν Τάσο καὶ τὸν Σολωμό, ὅταν πιὸ κάτω ὑπάρχει ἕνα τουριστικὸ check point;» ἀναρωτήθηκε ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Πρωτοβουλίας Μνήμης, Ἀντρέας Πεττεμερίδης.
«Γιατί νὰ σεβαστῶ μία κοινωνία ποὺ δὲν σέβεται τὴν ἱστορική της συνέχεια. Τόσα χρόνια κρύφτηκα μέσα στὸν θυμό μου. Προσπάθησα νὰ τὸν ξεπεράσω μέσα στὴν ἀφάνεια, μὰ μὲ ἔπνιξε ἡ ἀπογοήτευση. Πολλὰ ἀναπάντητα ἐρωτήματα μὲ βασανίζουν καὶ γι’ αὐτὸ εἶμαι ἐδῶ. Κλειστήκαμε στὸ «ἐγώ» μας, χωνεύουμε τὰ ἐγκλήματα, ἁπλοποιοῦμε τὰ γεγονότα, ὥστε νὰ συμφιλιωθοῦμε μαζί τους. Χαρακτηριζόμαστε ἀπὸ ἀδράνεια. Ἀποδεχόμαστε καὶ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὸ διαρκὲς ἔγκλημα εἰς βάρος τῆς πατρίδας μας». Σὲ αὐτὰ τὰ λίγα λόγια ἀποτυπώνεται τὸ παράπονο τῆς κορούλας τοῦ Τάσου, Ἀναστασίας, ἡ ὁποία γεννήθηκε λίγο καιρὸ μετὰ τὴν ἄνανδρη δολοφονία τοῦ πατέρα της.
Ὄντως. Ποιὸν σεβασμὸ μπορεῖ νὰ τρέφει ἕνας ἄνθρωπος σὲ μία πολιτεία πού δὲν σέβεται δύο παλληκάρια πού ἔπεσαν ἀγωνιζόμενοι γιὰ τὴν Ἀπελευθέρωσή της; Ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ οἰκοπέδου, μὲ πρόσχημα ὅτι θέλει νὰ πουλήσει τὴ γῆ του, ἔφθασε μέχρι τὸν Εἰσαγγελέα γιὰ νὰ ἀπομακρυνθεῖ τὸ μνημεῖο. Ὅταν ἀνέφερε τὸ γεγονὸς αὐτὸ στὰ μέλη τῆς Πρωτοβουλίας, τοῦ δήλωσαν ξεκάθαρα ὅτι θὰ μετακινηθεῖ τὸ μνημεῖο ὅταν καὶ ἂν ἀποφασίσει κάποια στιγμὴ νὰ τὸ πουλήσει. Παρόλα αὐτά, πιθανότατα κατευθυνόμενος ἀπὸ τὰ κομματικά του ‘πιστεύω’, κίνησε γῆ καὶ ὕδωρ γιὰ νὰ μετακινηθεῖ ἕνα σύμβολο ἀγώνα ποὺ κρατοῦσε μόλις τρία μέτρα ἀπὸ τὸ οἰκόπεδό του. Δὲν τὸν ἐνόχλησαν τὰ συρματομπλέγματα τῆς ντροπῆς, δὲν τὸν ἐνόχλησε ἡ καταπάτηση τῆς κατεχόμενής του πατρίδας ἀπὸ τοὺς κατακτητές, δὲν ἐνοχλήθηκε καν ὁ ἀθεόφοβος ἀπὸ τὸ τουριστικὸ τσίρκο τῆς «ἐπαναπροσέγγισης» καὶ τῶν ΜΟΕ ποὺ βρίσκεται μερικὰ μέτρα πιὸ κάτω, ἀλλὰ ἐνοχλήθηκε ἀπὸ τὸ μικρὸ συμβολικὸ μνημεῖο τῆς Πρωτοβουλίας ποὺ διεξάγει ἐδῶ καὶ χρόνια ἕναν ἁγνὸ καὶ ὄμορφο ἀντικατοχικὸ ἀγώνα. Ἀλλὰ ποῦ νὰ καταλάβει ὁ ραγιάς;
Ἕνα μήνυμα πρὸς τὴν πολιτεία ποὺ δὲν ἔπραξε οὔτε τὰ αὐτονόητα γιὰ νὰ προστατέψει τὴν ἱστορία της καὶ χαρακτήρισε «πρόκληση» τὸ μνημεῖο. Ἂν δείξετε τὴν ταυτότητά σας καὶ περάσετε ἀπὸ τὸ ὁδόφραγμα τῆς ντροπῆς γιὰ νὰ μεταβεῖτε ὡς τουρίστες στὴν κατεχόμενή σας πατρίδα, προσπαθῆστε γιὰ μία φορὰ στὸν δρόμο πρὸς τὰ καζίνο καὶ τὰ πρατήρια βενζίνης τοῦ κατακτητῆ νὰ δεῖτε τὶς ἐρειπωμένες ἐκκλησίες, τὰ σπίτια σας νὰ καταπατοῦνται ἀπὸ ἔποικους, τὰ νεκροταφεῖα ποὺ βρίσκονται οἱ τάφοι τῶν παππούδων σας ρημαγμένα καὶ τὴν σημαία τοῦ κατακτητῆ στὸν Πενταδάκτυλο. ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ. Κανένα μνημεῖο Ἥρωα δὲν ἀξίζει νὰ τοῦ συμπεριφέρονται τόσο ἀτιμωτικά, πόσο μᾶλλον ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ θὰ πουλοῦσαν τὴν οἰκογένειά τους «γιὰ μία πόρνη φτηνή, γιὰ καζίνο καὶ πούρα».
Πλέον ἡ Κυπριακὴ Δημοκρατία ἔχει μετατραπεῖ σὲ ἕνα ἱερόσυλο κράτος ποὺ ξεχνάει τὶς δολοφονίες τῶν παιδιῶν της. Ἀνταλλάζει καταζητούμενους μὲ τὸ ψευδοκράτος, ἀναγνωρίζοντάς το ἔτσι ἔμμεσα, μὲ τὸ πρόσχημα τῆς πάταξης τῆς ἐγκληματικότητας, ξεχνώντας τὸ μεγαλύτερο ἔγκλημα ποὺ πραγματοποιήθηκε ποτὲ εἰς βάρος της. Πλέον, ἡ ΚΔ προσαρμόστηκε μὲ τὴν κατοχή. Τὸ ἴδιο καὶ οἱ πολίτες της ποὺ 45 χρόνια πρίν, σὰν σήμερα, ἔτρεχαν πανικόβλητοι νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τὶς ὀρδὲς τοῦ Ἀττίλα. Ἀλλὰ μᾶς πείραξε τὸ μνημεῖο καὶ ὄχι ἡ ἐπιδερμικότητα μὲ τὴν ὁποία ἀντιμετωπίζουμε τὶς καταστάσεις. Καμιὰ ἀνοχὴ στὸ κράτος ἀδίκου ποὺ πολεμᾶ τὴ μνήμη γιατί ξέρει ὅτι ὅταν ὁ λαὸς θυμᾶται, ἀγωνίζεται καὶ ὅταν ὁ λαὸς ἀγωνιστεῖ θὰ ἀντιμετωπίσει ὅσους βρεθοῦν στὸ διάβα του πρὸς τὴν Ἀπελευθέρωση.
«Καὶ τί περιμένεις ἀπὸ ἀνθρώπους που τοὺς βιάσανε τὶς γυναῖκες μπροστὰ στὰ μάτια τους καὶ δὲν τράβηξαν οὔτε τὸν σουγιά τους. Ἀπαθῶς τότε κι ἀπαθῶς σήμερα, ζητᾶνε ἁπλῶς διαζύγιο. Τέτοιοι ρουφιάνοι δὲν μποροῦν νὰ πολεμήσουν γιὰ τίποτε».
Γραφεῖο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ Θεσσαλονίκης
ΟΙ ΛΑΟΙ, ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ "ΟΧΛΟΣ". Όταν ξαναγίνουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όπως κάποτε, τότε υπάρχει ελπίδα να γίνουν και ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΙΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, αποδεικνύεται πως είναι ό,τι κάνουν!
ΚΡΙΜΑ!
Έτσι όπως καταντήσαμε οι Έλληνες (Κύπριοι και Ελλαδίτες), είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Έχουμε πλέον γίνει νεοραγιάδες, εκμαυλισμένοι και διεφθαρμένοι στην ψυχή και στο σώμα, υποταγμένοι στα κελεύσματα της αντίχριστης Ευρώπης και το μόνο πλέον για το οποίο νοιαζόμαστε είναι τι θα φάμε τι θα πιούμε κ.τ.λ. Ε λοιπόν σε έναν τέτοιο λαό δεν αξίζει η ελευθερία για την οποία χύθηκαν ποτάμια αίματος σε άλλες ένδοξες και ηρωικές εποχές στις οποίες οι Έλληνες ήταν πράγματι Έλληνες κι όχι απλά ελληνόφωνοι. Καλύτερα (και το λέω με πόνο ψυχής αλλά το εννοώ) μια νέα τουρκοκρατία να έρθει για τα 400 και 500 χρόνια δουλείας απ' ότι φαίνεται δεν ήταν αρκετά. Αυτό το κράτος δεν είναι ΡΩΜΕΪΚΟ είναι ψευτορωμέικο γι' αυτό και πρέπει ή ν' αλλάξει ή να καταστραφεί. Κι ο Μακρυγιάννης το είχε διαπιστώσει αυτό από τότε, λέγοντας απογοητευμένος βλέποντας τα χάλια του νεοελληνικού κράτους, άλλα 400 χρόνια έπρεπε να μείνουμε στους Τούρκους. Σκεφθείτε από την εποχή του Μακρυγιάννη μέχρι σήμερα πόσο έχουν χειροτερέψει τα πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή