30 Μαρ 2017

«Ἕνα νησὶ ἀσφαλὲς»

Ἀπόδοση στὴ Νεοελληνική: Σάββας Ἠλιάδης
(Λόγος παραβολικὸς Βαρλαὰμ  πρὸς Ἰωάσαφ)
Ὁ ὅσιος Ἰωάσαφ εἶπε πρὸς τὸν ὅσιο Βαρλαάμ: «… Παρακαλῶ, νὰ μοῦ ζωγραφίσεις εἰκόνα τῆς ματαιότητας αὐτοῦ το κόσμου καὶ νὰ μοῦ πεῖς πῶς μπορεῖ κάποιος νὰ περάσει τὴ ζωὴ αὐτὴ μὲ εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια». 
Ὁ δὲ Βαρλαὰμ ἔλαβε τὸ λόγο καὶ εἶπε:
«Γνωρίζω κάποια πόλη μεγάλη, τῆς ὁποίας οἱ πολίτες εἶχαν τὴν ἑξῆς πολὺ παλιὰ συνήθεια: Συνήθιζαν νὰ προσλαμβάνουν κάποιον ξένο καὶ ἄγνωστο ἄνδρα, ὁ ὁποῖος δὲν εἶχε καθόλου ἰδέα ἀπὸ τοὺς νόμους καὶ τὶς παραδόσεις τους καὶ νὰ τὸν ἐνθρονίζουν ὡς βασιλιά τους. Τοῦ ἔδιναν δὲ ἀπόλυτη ἐξουσία καὶ ἐκτελοῦσαν χωρὶς κανένα ἐμπόδιο ὅλες τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὰ θελήματά του. Ἀλλά, καθὼς αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ζοῦσε βασιλικὴ ζωὴ τελείως ἀμέριμνος, διασκεδάζοντας καὶ σπαταλώντας ἀμύθητα ποσὰ καὶ νομίζοντας πὼς ἡ βασιλεία του δὲν θὰ εἶχε ποτὲ τέλος, οἱ πολίτες τῆς μεγάλης ἐκείνης πόλης ἐπαναστατοῦσαν ἐναντίον του. Τὸν ἔριχναν ἀπὸ τὸ θρόνο του καὶ ἀφοῦ τοῦ ἀφαιροῦσαν τὴ βασιλικὴ στολή, τὸν διαπόμπευαν γυμνὸ μέσα στοὺς δρόμους καὶ τὶς πλατεῖες τῆς πόλης. Ὕστερα τὸν ἔστελναν ἐξορία σὲ ἕνα μεγάλο καὶ μακρινὸ νησί, στὸ ὁποῖο δὲν εἶχε οὔτε τροφὲς οὔτε ροῦχα, ἀλλὰ ἔμενε ἐκεῖ βασανιζόμενος ἀπὸ....
πείνα καὶ γυμνότητα. Ἔτσι, ἡ ὅλη ἀπόλαυση τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας, ἡ ὁποία δόθηκε τελείως ἀνέλπιστα σ` αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο, μετατράπηκε ἀπροσδόκητα καὶ ἀνέλπιστα σὲ λύπη.
Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὴ συνήθεια ποὺ ἐπικρατοῦσε στὴν πόλη αὐτή, κάποιον ἄλλον ἀνέβασαν στὸ βασιλικὸ θρόνο. Ἀλλὰ αὐτὸς ὁ ἄνδρας ἦταν ἄνθρωπος μὲ πολλὴ σύνεση καὶ βαθὺ λογισμό. Αὐτὸς δὲν θαμπώθηκε ἀπὸ τὴν ἀπροσδόκητη εὐτυχία οὔτε μιμήθηκε τὴν ἀμεριμνησία τῶν προκατόχων του βασιλιάδων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἄθλιο τέλος. Ἦταν ἄνθρωπος «περιφροντὶς» καὶ «ἐναγώνιος» στὴν ψυχὴ καὶ σκεπτόταν πῶς καὶ μὲ ποιὸν σωστὸ τρόπο θὰ διαχειριστεῖ τὴν κατάσταση. Κατόπιν πολλῆς ἔρευνας καὶ μέσω κάποιου καλοῦ συμβούλου, ἔμαθε καὶ ἐξακρίβωσε τὴ συνήθεια τῶν πολιτῶν. Τὸν τρόπο τῆς ἰσόβιας ἐξορίας, ἀλλὰ καὶ τὸν τρόπο κατὰ τὸν ὁποῖο θὰ μποροῦσε ὁ προσωρινὸς αὐτὸς βασιλιὰς νὰ ἀσφαλίσει τὸν ἑαυτό του. 
Ὅταν τὰ ἔμαθε αὐτὰ καὶ εἶδε ὅτι δὲν θὰ εἶναι μακριὰ ὁ χρόνος, ποὺ αὐτὸς μὲν θὰ ἐξοριστεῖ στὸ νησὶ ἐκεῖνο, τὴν δὲ προσωρινὴ καὶ ξένη βασιλεία θὰ ὑποχρεωθεῖ νὰ τὴν παραδώσει σὲ ἄλλους, ἔκανε τὸ ἑξῆς:
Ἄνοιξε τὰ θησαυροφυλάκια, τὰ ὁποῖα ἦταν ὅλα στὴ δική του διάθεση καὶ ἐξουσία, πῆρε ὅσα χρήματα ἤθελε καὶ χρυσὸ καὶ ἀσήμι καὶ πολύτιμους λίθους καὶ τὰ παρέδωσε στοὺς πιὸ πιστοὺς ὑπηρέτες του, οἱ ὁποῖοι τὰ μετέφεραν ὅλα στὸ νησὶ τῆς ἐξορίας.
Ὅταν λοιπὸν συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, οἱ πολίτες κατὰ τὴ συνήθειά τους ἐπαναστάτησαν, τὸν ἐκθρόνισαν καὶ μαζὶ μὲ τοὺς ὑπηρέτες του τὸν ἔστειλαν γυμνὸ στὴν ἐξορία. Καὶ οἱ μὲν ἄλλοι ἀνόητοι βασιλιάδες πεινοῦσαν καὶ δυστυχοῦσαν ἐκεῖ, αὐτὸς ὅμως, ποὺ φρόντισε ὅταν ἀκόμη ἦταν βασιλιὰς νὰ στείλει ἐκεῖ τὸν πλοῦτο του, ζοῦσε τώρα μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση, χωρὶς νὰ στενοχωριέται γιὰ τίποτε καὶ δὲν φοβόταν πλέον τοὺς ἄπιστους καὶ πονηροὺς ἐκείνους πολίτες. Μακάριζε δὲ τὸν ἑαυτό του γιὰ τὴ σωστὴ ἀπόφαση ποὺ εἶχε πάρει, νὰ μεταφέρει ἔγκαιρα τὸν πλοῦτο το σὲ μέρος ἀσφαλές.
Καὶ τώρα ἡ ἐξήγηση αὐτῆς τῆς παραβολῆς: Πόλη εἶναι ὁ μάταιος καὶ ἀπατεώνας αὐτὸς κόσμος. Πολίτες εἶναι οἱ ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες  τῶν δαιμόνων, οἱ κοσμοκράτορες τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι σὰν δόλωμα χρησιμοποιοῦν τὴν ἡδονὴ καὶ μᾶς κάνουν νὰ θεωροῦμε ὅτι εἶναι ἄφθαρτα καὶ αἰώνια τα φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα καὶ ὅτι ἡ ἀπόλαυση, ἡ ὁποία ὑπάρχει σ` αὐτά, ποτὲ δὲ θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει, ἀλλὰ θὰ εἶναι μαζί μας ἀθάνατη. Καὶ κατ` αὐτὸν τὸν τρόπο ἀπατόμαστε καὶ δὲν σκεπτόμαστε καθόλου  γιὰ ἐκεῖνα τὰ μόνιμα καὶ αἰώνια. 
Ἔτσι ξεχνιόμαστε καὶ δὲν κάνουμε ἀποταμίευση γιὰ τὴν ἄλλη ζωή. Καὶ ἐνῶ βρισκόμαστε σ` αὐτὴν τὴν ψυχικὴ κατάσταση, ἔρχεται ξαφνικὰ ἡ μεγάλη καταστροφή, ὁ θάνατος. Τότε οἱ πονηροὶ καὶ πικροί το σκότους πολίτες, οἱ δαίμονες, βρίσκουν τοὺς ἀνθρώπους γυμνοὺς ἀπὸ καλὰ ἔργα, καθόσον ὅλο το χρόνο τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοὺς ξόδευαν, ὑπηρετώντας αὐτοὺς καὶ αὐτοὶ τώρα, οἱ δαίμονες, τοὺς ὁδηγοῦν: «εἰς γῆν σκοτεινὴν καὶ γνοφερᾶν, εἰς γῆν σκότους αἰωνίου, οὗ οὐκ ἔστι φέγγος, οὐδὲ ὁρᾶν ζωὴν βροτῶν» (Ἰὼβ 10, 21-22). 
Σύμβουλος δὲ ἀγαθός, ὁ ὁποῖος γνώριζε ὅλα τα ἀληθινὰ καὶ σωτήρια καὶ τὰ δίδαξε στὸ συνετὸ καὶ σοφότατο βασιλιά, εἶμαι ἐγώ, ὁ εὐτελὴς καὶ ἐλάχιστος, ὁ ὁποῖος ἦρθα, γιὰ νὰ σοῦ ὑποδείξω τὸ σωστὸ δρόμο, νὰ στρέψω τὴν προσοχή σου στὰ αἰώνια καὶ ἀτελεύτητα καὶ νὰ σὲ συμβουλέψω νὰ μεταφέρεις καὶ νὰ ἀσφαλίσεις στὴ ζωὴ ἐκείνη ὅλα σου τὰ πλούτη, νὰ προσπαθήσω δέ, νὰ σὲ ἀπομακρύνω ἀπὸ αὐτὸν τὸν αἰώνα τὸν ἀπατεώνα». 
(Ὅσιος Βαρλαὰμ ἑορτάζει τὴν 30η Μαΐου καὶ ὁ ὅσιος Ἰωάσαφ τὴν 26η Αὐγούστου).
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁ πολύτιμος μαργαρίτης» Ἔκδοσις «Σταυρὸς» 
Προλεγόμενα- Μετάφραση- Σημειώσεις: Ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης

4 σχόλια:

  1. Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μαϊδώνης: "Δήθεν Χριστιανοί".

    Υπάρχει ηχητική ηχογράφηση της ομιλίας.

    http://www.romfea.gr/diafora/13848-arxim-xrusostomos-maϊdonis-dithen-xristianoi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ομιλία Αρχιμανδρίτου, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη, με θέμα:

    "Η ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ"

    Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Πεύκης, το Σάββατο 11 Μαρτίου 2017.

    https://www.youtube.com/watch?v=gctaW4_-KpA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, μπορεί ο γέροντας να μην έχει παιδιά και να μην ενδιαφέρεται για τα δικά μας παιδιά [πιο πολύ από εμάς], όπως λέει. Και μπορεί να θέλει όντως να έχει τον λαό μπροστά του και αυτός να ακολουθεί και όχι το αντίθετο. Όσο αντι-ποιμαντικό κι αν ακούγεται αυτό...

      Αλλά δε μας είπε πως θα έχει τον λαό μπροστά του όταν η ίδια η ιεραρχία της Ελλάδος και ο αρχιεπίσκοπος τα έκαναν πλακάκια με την αντίχριστη κυβέρνηση (όπως κάνουν πάντα με την εκάστοτε αντίχριστη κυβέρνηση) και μας λένε ότι όλα είναι ωραία και εντάξει.
      Ούτε μας είπε, τι έκανε για τα πνευματικά του παιδιά, για να τα προφυλάξει από τους αιρετικούς οικουμενιστές και τους λοιπούς αιρετικούς που έχει η Εκκλησία της Ελλάδος βαλμένους στον κόρφο της. Ούτε μας είπε ποιος φταίει για το γεγονός ότι ο "χριστιανικός" πληθυσμός της Ελλάδος είναι σήμερα εντελώς ακατήχητος και δεν ξέρει του τι γίνεται. Και για αυτό το τελευταίο η καλοπέραση φταίει ή ήταν βάσει σχεδίου κάποιων ιεραρχών μας; Ή μήπως για την αλλαγή του ημερολογίου και την διαίρεση της Εκκλησίας στα δύο (με το υγιέστερο κομμάτι λαού να πηγαίνει στο παλαιό ημερολόγιο και εκτός της επίσημης Εκκλησίας) ο λαός και η καλοπέρασή του έφταιγε; Ή μήπως και για τον ρόλο της σύγχρονης ιεραρχίας στην Ελλάδα που κυμαίνεται από καθαρά διακοσμητικός έως και επικίνδυνος εμείς και η καλοπέρασή μας φταίει; Ξέρει τι γίνεται το ποίμνιο χωρίς ποιμένες ή δεν ξέρει;

      Επίσης, υπέδειξε ποτέ στα πνευματικά του τέκνα ποιοι είναι οι (κρυφοί ή φανεροί) αντίχριστοι στην πολιτική σκηνή (που με λίγα λόγια είναι όλοι όσοι βρίσκονται σήμερα ή έχουν περάσει στο παρελθόν από το κυνοβούλιο), ώστε να μην τους ψηφίσουν ποτέ ξανά; Ή αιρετικώς πιστεύει ότι η πολιτική ζωή δεν έχει καμιά σχέση με την πνευματική; Δεν οφείλει να καθοδηγεί τα τέκνα του σε αποφάσεις τόσο σοβαρές για το έθνος αλλά και για τις ψυχές των Ελλήνων, αλλά μόνο σε ανούσιες σαχλαμάρες; Γιατί προσπαθεί να μας κάνει να αντιδράσουμε στην καταστροφή στην οποία ο και ίδιος επέτρεψε να έρθει από την συνεχόμενη εκλογή αντίχριστων στην κυβέρνηση; Που ήταν ο συμβουλευτικός του ρόλος όταν χρειαζόταν; Γιατί ακόμα και σήμερα (μετά από τόσες καταστροφές) ακούω σε εκκλησιαστικούς κύκλους την εμμονή "χριστιανών" στην επανεκλογή κυβερνήσεων γνωστών αντιχρίστων; Επομένως, αν κάποιοι ιεράρχες σήμερα θαυμάζουν την σήψη του σώματος της Ελληνικής κοινωνίας, θα πρέπει να θυμηθούν ποιος πρώτα επέτρεψε να βρομίσει το κεφάλι της... Και επίσης να διαβάσουν ποιος ήταν ανέκαθεν ο ελεγκτής των κυβερνώντων από την εποχή της Π. Διαθήκης έως και πρόσφατα μέσα στην εκκλησιαστική ιστορία, μήπως το ξέχασε.

      Διαγραφή
    2. (...συνέχεια)

      Θα πρέπει επίσης να καταλάβει ότι τα χρόνια που οι χριστιανοί ήταν πλειοψηφία σε αυτή τη χώρα τελείωσαν (εξαιτίας κυρίως της αδράνειας και της απάθειας των ποιμένων). Η ελάχιστη μειοψηφία που απομένει (ως εκ θαύματος θα έλεγα) είναι φοβισμένη και σαστισμένη από αυτά που βλέπει να γίνονται ή πολλές φορές πιστεύει ότι αξίζουμε και με το παραπάνω την καταστροφή που έρχεται (όπως κάνει και ο γέροντας, λανθασμένα, θεωρώντας το σύνολο του πληθυσμού της Ελλάδος ως πλήρωμα της Εκκλησίας - αλλά δεν είναι. Ναι, κάποιοι την αξίζουν. Αλλά κάποιοι άλλοι την αξίζουν μόνο και μόνο επειδή δεν ξεκολλάνε από αντίχριστο Ελληνικό κράτος). Δεν ξέρω τι είδους αντίδραση περιμένει ο γέροντας, αλλά σίγουρα είναι εκτός πραγματικότητας. Ζούμε μέσα σε ένα ξένο έθνος πλέον και πρέπει να το αντιληφθούμε.

      Ως εκ τούτου, οι μόνες λύσεις/αντιδράσεις είναι δύο:
      - Ή θα κάνουμε ένα κράτος εν κράτει για τους εαυτούς μας μέσα σε αυτή την ξένη και αντίχριστη χώρα.
      - Ή θα ζητήσουμε τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.

      Για να αλλάξουμε τα μυαλά της πλειοψηφίας των Ελλήνων είναι πλέον πολύ αργά.

      Αν δεν θέλουμε κανένα από αυτά, αναπόφευκτα θα περάσουμε όλοι από την άσχημη οδό της πείνας και της εξαθλίωσης που ονειρεύεται ο γέροντας. Μόνο που δε νομίζω ότι ξέρει όλες τις πτυχές της κατάστασης που έρχεται. Αλλά αυτά παθαίνεις όταν δεν κουνάς το δακτυλάκι σου και περιμένεις τα πάντα (ακόμα και τα πιο εύκολα) από το Θεό, αλλά και πας και κόντρα στη βοήθεια του Θεού από πάνω, όπως κάνουμε εμείς.
      Εμένα, προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει η πείνα και η εξαθλίωση, απλά δε θέλω να περάσω ούτε λεπτό παραπάνω με αντίχριστους για κυβερνήτες. Αν χρειαστεί να κόψω την Ελλάδα στα δύο για να το πετύχω, ας είναι...

      Διαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.