Τοῦ Θεοφάνη Μαλκίδη
Ἡ τελετὴ ἐπίσημης παραλαβῆς τῶν λειψάνων τῶν Ἑλλήνων στρατιωτικῶν, που μετείχαν στὴν ἐπιχείρηση ΝΙΚΗ 4 καὶ ἐπέβαιναν στὸ ἀεροσκάφος ΝΟΡΑΤΛΑΣ , ποὺ καταρρίφθηκε ἀπὸ φίλια πυρὰ τὴν 21η Ἰουλίου 1974 στὴ Λευκωσία, ἀποτελεῖ μία ἰδιαίτερη καὶ σημαντικὴ εἴδηση.
Εἴδηση ποὺ καθυστέρησε νὰ ἀναφερθεῖ 42 χρόνια, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ἀνθρώπινη καὶ ἠθικὴ τάξη. Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, τῶν δικῶν μᾶς ἀνθρώπων ποὺ στάλθηκαν στὴν Κύπρο γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν προδοσία καὶ τὴν εἰσβολὴ τῆς φασιστικῆς Τουρκίας, ἀποτελεῖ τὴν χειρότερη Ὕβρη τοῦ νεώτερου Ἑλληνισμοῦ. Ἄλλωστε γνωρίζουμε στὴν ἑλληνικὴ παράδοση καὶ ἱστορία τὴν ἀξία ποὺ ἔχουν τὰ Ὀστά καὶ τὰ Μνήματα....
Πέρα ἀπὸ τὴν προδοσία, πέρα ἀπὸ τὸν δίκαιο ἀλλὰ ἄνισο ἀγώνα ἐνάντια στοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς -κατακτητές, οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ ὀστᾶ τους, γιὰ 42 χρόνια ἔμειναν στὴν....
ἀφάνεια, στὸ περιθώριο, ἀντιμετωπίζοντας τὴν ἀδιαφορία τῶν ζώντων ποὺ πῆγαν νὰ ὑπερασπίσουν.
Ἡ πράξη ἀνεύρεσης τῶν ὀστῶν τους καὶ ἡ ἐπιστροφή τους στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἀποδοθοῦν στοὺς οἰκείους τους ἀποτελεῖ μία ὀφειλόμενη πράξη τῶν ζώντων ἔναντί των συγκεκριμένων κεκοιμημένων προγόνων μας. Τὸ ἀδίκημα βεβαίως τὸ Ὕβρεως παραμένει, ἀφοῦ ἡ Ἐλευθερία «ποὺ εἶναι ἀπὸ τὰ κόκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τῶν ἱερά», δὲν ἔχει ἔρθει γιὰ τὴν Κύπρο.
Τὸ ἀντίθετο βεβαίως συμβαίνει ἂν ἀναλογιστοῦμε τὰ προτεινόμενα σχέδια περὶ «Λύσης» καὶ ἀποδοχῆς τῶν τετελεσμένων τῆς προδοσίας καὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ κατοχῆς τῆς Τουρκίας.
Εἴδηση ποὺ καθυστέρησε νὰ ἀναφερθεῖ 42 χρόνια, γιὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ἀνθρώπινη καὶ ἠθικὴ τάξη. Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, τῶν δικῶν μᾶς ἀνθρώπων ποὺ στάλθηκαν στὴν Κύπρο γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν προδοσία καὶ τὴν εἰσβολὴ τῆς φασιστικῆς Τουρκίας, ἀποτελεῖ τὴν χειρότερη Ὕβρη τοῦ νεώτερου Ἑλληνισμοῦ. Ἄλλωστε γνωρίζουμε στὴν ἑλληνικὴ παράδοση καὶ ἱστορία τὴν ἀξία ποὺ ἔχουν τὰ Ὀστά καὶ τὰ Μνήματα....
Πέρα ἀπὸ τὴν προδοσία, πέρα ἀπὸ τὸν δίκαιο ἀλλὰ ἄνισο ἀγώνα ἐνάντια στοὺς Τούρκους εἰσβολεῖς -κατακτητές, οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ ὀστᾶ τους, γιὰ 42 χρόνια ἔμειναν στὴν....
ἀφάνεια, στὸ περιθώριο, ἀντιμετωπίζοντας τὴν ἀδιαφορία τῶν ζώντων ποὺ πῆγαν νὰ ὑπερασπίσουν.
Ἡ πράξη ἀνεύρεσης τῶν ὀστῶν τους καὶ ἡ ἐπιστροφή τους στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἀποδοθοῦν στοὺς οἰκείους τους ἀποτελεῖ μία ὀφειλόμενη πράξη τῶν ζώντων ἔναντί των συγκεκριμένων κεκοιμημένων προγόνων μας. Τὸ ἀδίκημα βεβαίως τὸ Ὕβρεως παραμένει, ἀφοῦ ἡ Ἐλευθερία «ποὺ εἶναι ἀπὸ τὰ κόκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τῶν ἱερά», δὲν ἔχει ἔρθει γιὰ τὴν Κύπρο.
Τὸ ἀντίθετο βεβαίως συμβαίνει ἂν ἀναλογιστοῦμε τὰ προτεινόμενα σχέδια περὶ «Λύσης» καὶ ἀποδοχῆς τῶν τετελεσμένων τῆς προδοσίας καὶ τῆς εἰσβολῆς καὶ κατοχῆς τῆς Τουρκίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου