5 Ιουλ 2016

Ἀλβανικὲς προκλήσεις

 Κατὰ πρόσφατη ποδοσφαιρικὴ συνάντηση γιὰ τὸ εὐρωπαϊκὸ πρωτάθλημα, στὸ ὁποῖο συμμετεῖχε ἡ ὁμάδα τῆς γείτονος Ἀλβανίας, πολίτες της ἀναρτησαν πινακίδα, μὲ τὴν ὁποία γνωστοποιοῦσαν τοὺς κατοίκους τοῦ πλανήτη γιὰ τὸ «ἔγκλημα τῆς γενοκτονίας», τὸ ὁποῖο διαπράξαμε σὲ βάρος τῶν Τσάμηδων. Δὲν θὰ σταθοῦμε στὴν ἀδυναμία τῶν δυνάμεων ἀσφαλείας νὰ ἐντοπίσουν τὴν πινακίδα οὔτε στὴν ἀποφυγὴ κυρώσεων γιὰ τὴν ἔκφραση πολιτικῶν θέσεων στὰ πλαίσια ἀθλητικῆς διοργάνωσης. Εἶναι καιρὸς νὰ συναισθανθοῦμε ὅτι οὐδεὶς ἐπάνω στὸν πλανήτη παίρνει στὰ σοβαρὰ τὴ χώρα μας, καθὼς πάψαμε ὄχι ἁπλὰ νὰ θεωρούμαστε, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε σοβαροί!
 Τὸ θέμα τῶν Τσάμηδων εἶναι παντελῶς ἄγνωστο ἀκόμη καὶ μεταξὺ πλείστων Ἑλλήνων, καθὼς ἡ Πολιτεία δείχνει ἔντονη τὴν ἀποστροφή της πρὸς τὴν ἱστορία καὶ ἀνέθεσε στὸ πλῆθος τῶν ἀκαδημαϊκῶν ἀποδομητῶν τὴν ἐπιβολὴ ἱστορικῆς λήθης. Τσάμηδες καλοῦνταν οἱ ἀλβανόφωνοι, οἱ ἐγκατεστημένοι στὴ Θεσπρωτία, οἱ ὁποῖοι ἑξαιρέθηκαν ἀπὸ τὴν ὑποχρέωση μετακίνησης κατὰ τὴν ἀνταλλαγὴ τῶν πληθυσμῶν μὲ βάση τὴ συνθήκη τῆς Λωζάνης, ἂν καὶ μουσουλμάνοι. Ἡ ἐξαίρεση ὀφειλόταν στὴν....
παρέμβαση τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας, ποὺ ὀνειρευόταν νὰ καταστήσει τὴν Ἀλβανία προτεκτοράτο της καὶ ἐπιθυμοῦσε νὰ παραμείνει ὁ μουσουλμανικὸς πληθυσμὸς στὴ νευραλγικὴ συνοριακὴ περιοχὴ τῆς χώρας μας. Ἤδη τότε ἡ Ἰταλία εἶχε καταστεῖ προκλητικὴ καὶ ἔναντί της χώρας μας μὲ τὸν ἀναίτιο κανονιοβολισμὸ τῆς Κέρκυρας. Βέβαια, ἂν ἡ χώρα μᾶς εἶχε ἀξιοπρεπῆ κυβέρνηση ἀντὶ τῆς ὑποτελοῦς καὶ μάλιστα δικτατορικῆς, δὲν θὰ ἑνέδιδε στὴν ἰταμὴ ἀξίωση τῶν φασιστῶν τῆς Ἰταλίας. Τὸ Τσάμης ὡς δηλωτικό το κατοίκου τῆς Τσαμουριᾶς, εἶναι ἑλληνικό, προερχόμενο ἀπὸ παραφθορὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ ποταμοῦ Καλαμᾶ, ποὺ ὀνομαζόταν κατὰ τὴν ἀρχαιότητα Θύαμις (Θυαμουριὰ – Τσαμουριά). Δὲν εἶναι λοιπὸν ἐθνικιστικοὶ λόγοι, ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν νὰ δεχθοῦμε ὅτι οἱ Τσάμηδς ἤσαν Ρωμηοὶ ἀκρίτες, ποὺ ἀρχικὰ ἀπώλεσαν τὴ μητρική τους γλώσσα καὶ ἀργότερα ἐξισλαμίσθηκαν.
Ὀφείλουμε νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι, ὅπως καὶ κάθε μειονοτικὴ ὁμάδα, θεωροῦνταν πολίτες δεύτερης κατηγορίας ἀπὸ τὸ Κράτος καὶ ἀρκετοὺς πολίτες του. Ἡ συμπεριφορὰ αὐτὴ καλλιεργεῖ ἀρχικὰ πικρία καὶ κατόπιν ἀντιπάθεια καὶ μίσος, τὸ ὁποῖο ζητᾶ ἐκδίκηση. Καὶ ἀφορμὴ γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τοῦ πάθους τῆς ἐκδίκησης δόθηκε κατὰ τὴ διάρκεια τῆς τριπλῆς κατοχῆς, ἡ ὁποία θὰ μποροῦσε νὰ θεωρηθεῖ καὶ τετραπλή, ἂν ἀναλογιστοῦμε τὴ σύμπραξη πολλῶν Ἀλβανῶν, καὶ μεταξὺ αὐτῶν καὶ τῶν Τσάμηδων, μὲ τὸν Ἄξονα. Συμμετεῖχαν ἀρχικὰ στὴν πρόκληση ἐπεισοδίων κοντὰ στὰ σύνορα, ὥστε νὰ δοθεῖ κάποια γελοῖα ἀφορμὴ στὴν Ἰταλία, ἡ ὁποία ἀπὸ τὸ 1939 εἶχε καταλάβει τὴν Ἀλβανία, νὰ ἐπιτεθεῖ κατὰ τῆς χώρας μας. Στὴ συνέχεια στελέχωσαν κάποια ἀπὸ τὰ τάγματα, τὰ ὁποῖα ἔλαβαν μέρος στὸν ἰταλοελληνικὸ πόλεμο καὶ πρωταγωνίστησαν στὴν προπαγάνδα τῶν Ἰταλῶν γιὰ μεγάλη Ἀλβανία ὡς τὸν Ἀμβρακικὸ κόλπο. Ἡ «Μεγάλη μας ἰδέα» εἶχε συντριβεῖ στὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ εἴχαμε περάσει στὴν περίοδό του «δὲν διεκδικοῦμε τίποτε- προσφέρουμε ὅ,τι μᾶς ζητηθεῖ», ἡ ὁποία διαρκεῖ ὡς σήμερα. Αὐτὰ ὅμως εἶναι «κοινὰ πταίσματα» μπροστὰ στὰ ἄγρια ἐγκλήματα, τὰ ὁποῖα διέπραξαν ὡς συνεργάτες τῶν Γερμανῶν, μετὰ τὴ συνθηκολόγηση τῆς Ἰταλίας. Ὡς μέλη τῆς «Σκιπετάρικης χωροφυλακῆς» τρομοκράτησαν τοὺς Ἕλληνες συγκατοίκους τους, καταρτισαν καταλόγους προγραφῶν καὶ συμμετεῖχαν σὲ ἐκκαθαριστικὲς ἐπιχειρήσεις μὲ ἀποκορύφωμα τὴν ἐκτέλεση τῶν 49 προκρίτων τῆς Παραμυθιᾶς (29.9.1943). Τὸν Αὔγουστο τοῦ 1944 δέχθηκαν ἐπίθεση τῶν ἀνταρτικῶν δυνάμεων τοῦ ΕΔΕΣ καὶ εἶχαν ἀπώλειες. Πιθανὸν μεταξύ των θυμάτων νὰ περιλαμβάνονταν καὶ κάποιοι ἀθῶοι. Πάντως μὲ τὴν ἀποχώρηση τῶν στρατευμάτων κατοχῆς ἀπὸ τὴν χώρα μᾶς οἱ Τσάμηδες αἰσθανόμενοι τὶς συνέπειες τῶν κακουργημάτων τοὺς ἐγκατέλειψαν τὶς ἑστίες τους καὶ κατέφυγαν στὴν γειτονικὴ «κομμουνιστικὴ» πλέον Ἀλβανία, στὴν ὁποία δὲν ὑπέστησαν τὴν παραμικρὴ τιμωρία γιὰ τὴ συνεργασία τους μὲ τοὺς φασίστες (ἃς ὑποθέσουμε ὅτι ὁ Χότζα ἀγνοοῦσε τὰ ἐγκλήματα ποὺ εἶχαν διαπράξει!). Αὐτὸ προσφέρεται πρὸς τοὺς ἀθεράπευτα διεθνιστὲς καὶ ἐνεργοῦντες κατὰ τῆς χώρας μᾶς κομμουνιστές, οἱ ὁποῖοι ἀμνήστευσαν καὶ τοὺς φασίστες Βούλγαρους, ἐπειδὴ ἡ χώρα τοὺς εἶχε περιέλθει ὡς τρόπαιο στὴν κομμουνιστικὴ κυριαρχία. Πάντως τόσο οἱ κομμουνιστές, ὅσο καὶ οἱ «ὑπέρμαχοι τῆς ἐλευθερίας σύμμαχοί μας» καταπάτησαν τὰ δίκαιά μας γιὰ προσάρτηση Βορείου Ἠπείρου καὶ Κύπρου στὸν ἐθνικό μας κορμό. 
Κύλισαν τὰ χρόνια καὶ οἱ κάτοικοι τῆς γειτονικῆς χώρας βίωναν φρικτὴ δουλεία ὑπὸ τὸ φρικτὸ καθεστὼς τοῦ Χότζα, τὸ ὁποῖο ξεπέρασε σὲ θηριωδίες τὸ σταλινικό. Αὐτὸ τὸ καθεστὼς κατάντησαν νὰ ἐγκωμιάζουν πολιτικοί μας κατὰ τὴ μεταπολίτευση! Καὶ ὅταν ἄνοιξαν τὰ σύνορα μάθαμε ἀπὸ τοὺς τυραννισμένους πολίτες της, ποὺ κατέφυγαν στὴ χώρα μᾶς τὰ πάθη τους. Καὶ ποιοὶ ἄραγε νὰ δεινοπάθησαν περισσότερο ἀπὸ τοὺς Βορειοηπειρῶτες ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι τότε ἀντιμετωπίζονταν ἐκεῖ ὡς οἱ ἐχθροὶ Ἕλληνες καὶ ἐμεῖς τοὺς ὑποδεχθήκαμε ὡς ἐνοχλητικοὺς Ἀλβανούς. 
Ἡ Ἀλβανία πέρασε στὴ σφαίρα τῆς ἐπιρροῆς τῶν ΗΠΑ καὶ ἔγινε πάλι ἕνα ἀπὸ τὰ χαϊδεμένα παιδιὰ τῶν ἰσχυρῶν. Ὀλοθερμὴ ἡ συμπαράσταση ὅλης τς Δύσης, ἡ ὁποία ἄρχισε νὰ καλλιεργεῖ τὴν ἰδέα τῆς μεγάλης Ἀλβανίας σὲ βάρος τῶν γειτόνων τῆς Ἑλλάδος, Σκοπίων, Σερβίας καί, τελευταία, Μαυροβουνίου. Ὁ τρομοκρατικὸς στρατὸς UCK ἐξαγνίστηκε στὸ δυτικὸ «βαπτιστήριο» καὶ ἡ Ἀλβανία ἐπέτυχε τὴν ἀπόσχιση τοῦ Κοσσυφοπεδίου. Τὰ Σκόπια ἐπιβιώνουν, ἐπειδὴ οἱ ΗΠΑ ἀναστέλλουν τὴν ἀλβανικὴ ἐπιθετικότητα ὄχι ὅμως καὶ τὴν σὲ βάρος τῆς χώρας μας, τὴν ὁποία κάποιοι ἐν τῇ ἀφελία τοὺς ἀποδίδουν στὸν νεοοθωμανισμό. Ὅμως πρέπει νὰ τὰ καταλάβουμε ἐπὶ τέλους: Ὅ,τι γίνεται στὴ Βαλκανική, γίνεται μὲ τὴν ἄδεια τῶν ΗΠΑ. Συνεπῶς ἡ ἀλβανικὴ προκλητικότητα, στὴν ὁποία δὲν ἀντιδράσαμε ἢ ἀντιδράσαμε ὑποτονικὰ ἔχει τὶς εὐλογίες τῶν «συμμάχων» μας. Καὶ φυσικὰ ἰδιαίτερα δοκιμάζονται οἱ ἀδελφοί μας, ποὺ ἐπιμένουν νὰ παραμένουν στὴ Βόρειο Ἤπειρο καὶ δὲν ἐγκαταλείπουν τὶς ἑστίες τους, ὅπως οἱ Τσάμηδες ἐγκληματίες. Ὁ νῦν πρωθυπουργὸς Ράμα εἶναι ἐκλεκτὸς συνδαιτημῶν τοῦ τυχοδιώκτη Σόρος καὶ ἡ βιαιότητα σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων δὲν προέρχεται ἀπὸ τοὺς Ἀλβανοὺς «γκρίζους λύκους», ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ἐπίσημο κράτος, τὸ ὁποῖο εὐεργετήθηκε ἀπὸ τὴ χώρα μᾶς πολλαπλῶς οἰκονομικά. Ἀλλὰ ξαναγράφουμε ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τῆς παρακμῆς, ἡ ὁποία βρίσκεται ὑπὸ διαδικασία ἐκποίησης, γιατί νὰ μὴ διεκδικήσουν καὶ οἱ δοτοὶ ἡγέτες τῆς γείτονος; Καταγγέλλω τοὺς ἡγέτες καὶ ὄχι τὸν λαό, ὁ ὁποῖος ἐν πολλοῖς δὲν διακατέχεται ἀπὸ τὸν μεγαλοϊδεατισμό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐπείσακτος στὴ γείτονα ἀπὸ τοὺς κατὰ καιροὺς ἰσχυρούς. Τὸ σταθερὸ στοιχεῖο εἶναι ἡ ἀνθελληνικὴ ὑστερία, στὴν ὁποία ἀπαντοῦμε σταθερά: Δὲν διεκδικοῦμε τίποτε! Οὔτε καν ὑποτυπωδῶς ἀνθρώπινες συνθῆκες διαβίωσης τῶν ὁμογενῶν μας!
     «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

2 σχόλια:

  1. ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ
    Ελευθερία Κ. Μαντά: «Περί εργαλειοποίησης της Ιστορίας»
    28/06/2016

    Αφορμή για τον σημερινό προβληματισμό αποτέλεσαν οι σχετικά πρόσφατες «θεαματικές» δράσεις που πραγματοποιήθηκαν από κύκλους Αλβανών εθνικιστών, σε διαφορετικά επίπεδα και χώρους, προκειμένου να αναβιώσει ως επίκαιρο πολιτικό ζήτημα ένα τετελεσμένο για την ελληνική πλευρά θέμα, αυτό των Αλβανών Τσάμηδων, πρώην κατοίκων της Ηπείρου, που εκδιώχθηκαν βίαια από την περιοχή το 1944 λόγω της συνεργασίας ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού με τις ιταλικές και γερμανικές αρχές κατοχής κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
    Η ιστορία του θέματος είναι σε γενικές γραμμές γνωστή και μακρά και δεν θα μας απασχολήσει εδώ. Ωστόσο, η σύνδεσή της με τα πρόσφατα γεγονότα συνιστά χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός ευρύτερου φαινομένου που παρατηρείται στον σύγχρονο κόσμο μας, αυτό της χρησιμοποίησης της Ιστορίας –μονομερούς και παραποιημένης ή, έστω, κατάλληλα προσαρμοσμένης– ως εργαλείου νομιμοποίησης πολιτικών ή άλλων επιλογών ή ως μοχλού άσκησης πιέσεων για την επίτευξη ιδιοτελών στόχων.
    Εξηγούμαστε. Τα γεγονότα στα οποία αναφερόμαστε είναι συγκεκριμένα:
    Πρώτα, το πλέον πρόσφατο επεισόδιο ανάρτησης ενός ανθελληνικού πανό από Αλβανούς «φιλάθλους» σε αγώνα ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου σε γήπεδο της Γαλλίας. Το πανό, γραμμένο στην αγγλική γλώσσα, προορίστηκε ασφαλώς να αναδείξει την «αδικία» στη διεθνή κοινή γνώμη, να προσελκύσει την προσοχή της γύρω από θέματα που ο σύγχρονος κόσμος αντιμετωπίζει με ευαισθησία. Το γεγονός ότι το περιεχόμενο του πανό συνιστούσε ένα κατάφωρο ιστορικό ψέμα λίγο φαίνεται να απασχολούσε τους εμπνευστές της δράσης.
    Δεύτερο, η «θερμή» υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών κατά την επίσκεψή του στα Τίρανα από τον αρχηγό και οπαδούς του κόμματος που εκπροσωπεί στην αλβανική Βουλή τους Τσάμηδες. Τα συνθήματα που χρησιμοποιήθηκαν, επίσης έντονα ανθελληνικά, «υπόσχονταν» επιστροφή των απογόνων των εκδιωχθέντων στη Θεσπρωτία, θέτοντας έτσι ένα θέμα που είναι γνωστό ότι δεν έχει καμία βάση ή προοπτική.
    Τρίτο, και ίσως το πιο χαρακτηριστικό από την οπτική που μας ενδιαφέρει εδώ, η κατάθεση φακέλου εκ μέρους ενός συλλόγου Τσάμηδων της Ολλανδίας προς το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, όπου σύμφωνα με τα αναφερόμενα «τεκμηριώνεται» η «γενοκτονία» που διέπραξαν οι Έλληνες στην Ήπειρο και προβάλλονται αντιστοίχως αιτήματα επανόρθωσης, αποζημίωσης, επιστροφής των απογόνων των Αλβανών στις εστίες τους κ.λπ. Το γεγονός ότι, όπως είναι τοις πάσι γνωστό, το συγκεκριμένο δικαστήριο δεν έχει καμία δικαιοδοσία για θέματα πριν από το 2002 –έτος κατά το οποίο τέθηκε σε ισχύ το Καταστατικό του– δεν φάνηκε να ενδιαφέρει κανέναν∙ ούτε καν τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, που έσπευσαν να αναπαράγουν την είδηση επισημαίνοντας τον «κίνδυνο», αλλά και την «ελληνική κρατική αδιαφορία».
    Αυτά τα παραδείγματα αρκούν, πιστεύουμε, για να καταδειχθεί η ουσία του προβλήματος: ότι, δηλαδή, μέσα σε συνθήκες μιας ευρύτερης κρίσης αξιών και ανασφάλειας σαν αυτές που βιώνουμε σήμερα, όπου το φαίνεσθαι αποδίδει περισσότερο από το είναι, η Ιστορία κακοποιείται βίαια. Το ζητούμενο δεν είναι πλέον η νηφάλια, εποικοδομητική προσέγγιση του παρελθόντος που μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη αυτογνωσία μας, αλλά η χρήση «στιγμιότυπων», παραποιημένων ή κατασκευασμένων από ψεύτικα υλικά, που εξυπηρετούν σκοπούς οπωσδήποτε όχι αγαθούς.
    Το χειρότερο: η διαρκής αναπαραγωγή αυτών των ψευδών στιγμιότυπων είναι τόσο καθολική και εθιστική, που αδυνατούμε πια να συνειδητοποιήσουμε τη διαβρωτική της επίδρασηΗ Ελευθερία Μαντά είναι Λέκτορας Ιστορίας Α.Π.Θ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τά ἔχουμε ὅλα,ἔχουμε καί τά Ἀλμπανά......πού ἐκτός ἀπό τό ἁρπακτικόν,εἶναι χωμένα,σέ ὅτι ἐγκληματικό καί μαφιόζικο ὑπάρχει στόν κόσμο....Τί ράτσα κι αὐτή !!
    Καλλιόπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.