Δέος καὶ συγκίνηση: Μέγα Ἀλέξανδρο δείχνει ἡ πρώτη ἐπιστημονικὴ δημοσίευση γιὰ τὸν τάφο τῆς Ἀμφίπολης ἀπὸ Καθηγητὴ στὴν Ἀμερική!

Σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιστημονικὴ δημοσίευση τοῦ Ὁμότιμου Καθηγητὴ τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Κάνσας στὶς Ἡνωμένες Πολιτεῖες τῆς Ἀμερικῆς, Δημήτριου Σ. Δενδρινοῦ προκύπτουν πολὺ σημαντικὰ στοιχεία για τὴν κατεύθυνση τῆς εἰσόδου τοῦ ταφικοῦ μνημείου τῆς Ἀμφίπολης καὶ τὸ πὼς ἡ κατεύθυνση αὐτὴ μπορεῖ νὰ συνδέεται μὲ τὸν νεκρό τοῦ τάφου. Σύμφωνα, λοιπόν, μὲ τοὺς ὑπολογισμοὺς τοῦ καθηγητῆ, ἡ κατεύθυνση τῆς εἰσόδου τοῦ τάφου δείχνει τὸν μήνα Ἰούνιο ὡς τὴν πιθανὴ ἡμερομηνία θανάτου τοῦ νεκροῦ τῆς Ἀμφίπολης. Ὡς γνωστόν, ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος πέθανε στὴν Βαβυλώνα, στὸ παλάτι τοῦ Ναβουχοδονόσορα Β' στὶς 10 Ἰουνίου τοῦ 323 π.Χ., σὲ ἡλικία ἀκριβῶς 32 ἐτῶν καὶ 11 μηνῶν. 

Τὸ σημαντικότερο εὔρημα. Δεδομένου ὅτι τὸ μνημεῖο εἶναι περικυκλωμένο σὲ ὅλο το μῆκος (ἡ ἐγκύκλιος προβλέπει  περίμετρο Ρ * = 497 μέτρα) μὲ μαρμάρινες πλάκες αὐτοῦ τοῦ μήκους, τότε τὸ μῆκος τῆς περιμέτρου (προβάλλεται ὡς ἕναν κύκλο μὲ μία ἐπίπεδη ἐπιφάνεια κάθετη πρὸς τὸν ἄξονα τοῦ κυλίνδρου) πρέπει νὰ εἶναι (ἀκριβῶς) διαιρούμενο ἀπὸ αὐτὸ τὸ μέτρο ἀπὸ ἔξω. Καί πράγματι, αὐτὸ εἴναι καὶ μὲ μία μεγάλη ἔκπληξη.

Ἂν κάποιος χωρίζει τὸ συνολικὸ μῆκος αὐτῆς τῆς περιμέτρου P * ἀπὸ τὸ μῆκος τοῦ ἐξωτερικοῦ συντελεστή z * παίρνομε τὸ συνολικὸ ἀριθμὸ μαρμάρινων πλακῶν ποὺ...

ἀπαιτοῦνται γιὰ τὴν κάλυψη τοῦ συνολικοῦ περιμετρικοῦ τοιχώματος  σὲ κάθε σειρὰ πλακῶν Ν *:

N * = Ρ * / z * = 497 / 1,36 = 365,44                  (5)

Στὴν πραγματικότητα, αὐτὸς ὁ ἀριθμὸς Ν * εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ πλέγμα μὲ μῆκος 0.5984 μέτρα (.44x1.36 = 0.5984 περίπου 60 ἑκατοστὰ σὲ σχεδὸν μισὸ χιλιόμετρο μακριὰ περίμετρο). Θα μποροῦσε νὰ εἶναι ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ διαφορὰ μεταξύ τῆς πραγματικῆς ἐλλειπτικῆς περιμέτρου τοῦ τάφου Ρ, καὶ ἡ προβλεπόμενη κυκλικὴ περίμετρος Ρ * σὺν ὁποιουδήποτε χώρου ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴ σύνδεση καὶ τὴ σφράγιση τῶν πλακῶν. Ωστόσο, ὑπάρχει πολὺ περισσότερο σὲ αὐτὸ τὸ μῆκος ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἁπλὴ χαλαρότητα.

Ν * εἶναι ἕνας ἀξιοσημείωτος ἀριθμὸς μὲ μία  ἀστρονομικὴ σύνδεση. Γνωρίζουμε τώρα ἀπὸ ἀκριβεῖς ἀστρονομικὲς μετρήσεις ποὺ ὑπάρχουν 365,22 ἡμέρες σὲ ἕνα ἔτος. Ὁ ἀρχιτέκτονας προσεγγίζεται μὲ Ν * μέσω τῆς ἑνότητάς του σὲ ἕνα ἀστρονομικὸ ἀριθμό. Ὁ ἀριθμὸς ἡμερῶν-σὲ-ἕνα-χρόνο ποὺ παράγεται ἀπὸ τὸν ἀρχιτέκτονα τοῦ μνημείου εἶναι ἔξι ἑκατοστά του ἕνα τοῖς ἑκατὸ (0,0006) διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν πραγματικὴ πὸτ ἀστρονομικὰ προέρχεται ἀπὸ τον  ἀριθμό. Κάποιος μπορεῖ ἄνετα νὰ πεῖ , εἶναι μία ἀκριβὴς ἐκτίμηση. 

Αὐτὴ ἡ ἀστρονομικὴ σύνδεση εἶναι ἀρκετὰ κατατοπιστική, καὶ στὴν πραγματικότητα κάτι τὸ ἐκπληκτικό, δεδομένης τῆς ἡλικίας τοῦ μνημείου. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κατασκευάσει μνημειακὲς κατασκευὲς  ὑπακούοντας στὸν ἡμερήσιο κύκλο, τὸ σεληνιακὸ κύκλο καὶ τὸ μνημεῖο χτίστηκε ὑπακούοντας ἕνα σημαντικὸ στοιχεῖο, αὐτοῦ τοῦ ἐτήσιου κύκλου, σὲ ἕνα ὁλόκληρο ἡμερολογιακὸ ἔτος. Ἐδῶ, στὴν πραγματικότητα, κάθε μαρμάρινη πέτρα στὴν περιφέρεια τοῦ τοίχου ἀντιστοιχεῖ σὲ περίπου ἕνα βαθμό, σὲ μία κατὰ προσέγγιση σὲ ἕνα κύκλο 360 μοιρῶν.

Δεδομένου ὅτι τὰ σημεῖα ποὺ γίνεται ἡ διαπίστωση αὐτὴ λειτουργοῦν ἄμεσα πρὸς μία σύνδεση ποὺ περιλαμβάνει ἕνα ἀστρονομικὸ ἀριθμὸ τῶν σημαντικῶν εἰσαγωγῶν καὶ ἀπὸ τὸν ἀρχιτέκτονα ἔχει σχεδιαστεῖ ἡ μονάδα του ἔτσι ὥστε νὰ εἶχε πλήρη ἐπίγνωση αὐτῆς τῆς σύνδεσης (οἱ πιθανότητες ὅτι αὐτό N * εἶναι ἕνα τυχαῖο γεγονὸς εἶναι δίπλα στὸ μηδὲν) πρέπει κανεὶς νὰ ρωτήσει ἂν ὑπάρχει κάτι περισσότερο σὲ αὐτὸ τὸ εὔρημα.

Προφανῶς, εἶναι πλέον καιρὸς νὰ διερευνηθεῖ ἡ σημασία καὶ ὁ συμβολισμὸς του, περαιτέρω σὲ σχέση μὲ αὐτὸ τὸ συγκεκριμένο μνημεῖο. Γιά παράδειγμα, εἶναι ἡ θέση τῆς εἰσόδου σημαντική, δεδομένου ὅτι ἡ θέση ποὺ καταλαμβάνει ἀντιστοιχεῖ σὲ συγκεκριμένες ἡμέρες τοῦ ἔτους, ἐὰν κάποιος ὑποθέτει ὅτι κάποια στιγμὴ στὴν περίμετρο (ἂς ποῦμε, τὸ Βόρειο  σημεῖο) ἀντιστοιχεῖ στὴν πρώτη ἡμέρα τοῦ ἔτους , ἐὰν ἡ ροὴ τοῦ ἔτους ἀκολουθεῖ μία δεξιόστροφη κίνηση… Αὐτὴ ἡ ἑρμηνεία θὰ ἤθελε σὲ μία εἴσοδο νὰ βρίσκεται κατὰ τὴν περίοδο Ἰουνίου-Ἰουλίου, ἀνάλογα μὲ τὸ ποῦ ἀκριβῶς βρίσκεται ἡ εἴσοδος. Ὑπενθυμίζει δὲ σὲ μία θέση -τέλη Μαΐου ἀρχὲς  Ἰουνίου, ἂν ἡ ροὴ εἶναι πρὸς τὰ ἀριστερά. 

Αὐτὸ μπορεῖ νὰ προσφέρει κάποιες πρόσθετες ἐνδείξεις ὡς πρὸς τὴν πρόθεση τοῦ ἀρχιτέκτονα τοῦ τάφου, ποιὸς ὁ σκοπὸς τοῦ μνημείου, καί, ἐνδεχομένως, κάποιες ἔκτακτες ἡμερομηνίες στὴ ζωὴ τῶν «ἐπιβαινόντων» του. Ὡστόσο, αὐτὴ ἡ συμβολικὴ διάσταση τῆς ἐξωτερικῆς δομῆς τοῦ τάφου δὲν θὰ γίνει ἐδῶ. Ἡ ἀνάγκη νὰ ἀξιολογηθεῖ περισσότερο ἡ ἀκρίβεια αὐτοῦ τοῦ ἐκπληκτικοῦ εὐρήματος ἀπαιτεῖ νὰ ρίξουμε μία πιὸ προσεκτικὴ ματιὰ ὡς πρὸς τὰ μεγέθη τοῦ κύκλου καὶ τῆς ἔλλειψης, καὶ οὐσιώδεις διαφορές τους.

Ἀμφίπολη, πηγὴ