Ἡ ἀποθέωση τῆς διαφορετικότητας

Τοῦ Παύλου Σαββίδη, Θεολόγου-καθηγητῆ

«Τὶς δώσει κεφαλή μου ὕδωρ καὶ ὀφθαλμοίς μου πηγὴν δακρύων, καὶ κλαύσομαι τὸν λαὸν τοῦτον ἡμέρας καὶ νυκτός;…».

Ποιὸς θὰ δώση εἰς τὴν κεφαλήν μου νερό, ποῖος θὰ καταστήση τὰ μάτια μου πηγὴν δακρύων, ὥστε νὰ κλαύσω τὸν λαόν μου αὐτὸν ἡμέραν καὶ νύκτα;  Ἱερ. 9, 1.

Εἶναι ὁ ἀβάσταχτος πόνος, ἡ κραυγὴ ἀπόγνωσης καὶ τὸ ξέσπασμα τοῦ πολύπαθου προφήτη Ἱερεμίου γιὰ τοὺς πολὺ ἀγαπητούς του συμπατριῶτες, τοῦ ἐκλεκτοῦ καὶ χιλιοευεργετουμένου κατὰ τὰ ἄλλα λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ποὺ τοὺς ἔβλεπε καθημερινὰ καὶ ἀμετανόητα νὰ προκαλοῦν μὲ τὶς ἁμαρτίες  τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Ὅπως δὲ σημειώνουν καὶ οἱ ἑρμηνευτές… ὁ Ἱερεμίας εἶναι τόσον πολὺ ἀπογοητευμένος ἐκ τῆς διαφθορᾶς τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ, ὥστε ἐπιθυμεῖ μίαν καλύβην νὰ διαμένη μόνος του μακράν του κόσμου ἐν τὴ ἐρήμω ζητεῖ νὰ γίνουν βρύσες τὰ μάτια του γιὰ νὰ κλαύση τὴν δυστυχίαν τοῦ λαοῦ του… Τὸ ἀδιόρθωτον τῶν συμπατριωτῶν τοῦ προξενεῖ τόσον πόνον εἰς τὸν προφήτην, ὥστε ἐπιθυμεῖ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴν φιλτάτην του πατρίδα!  Προγνωρίζει ὅτι ὁ Θεὸς στὸ τέλος θὰ τιμωρήσει ὅλους τούς ἀποστάτας καὶ θρασεῖς παρανόμους.

Σήμερα ὅμως (2015) ποὺ ζοῦμε σ’ ἕναν ἀνελέητο κατακλυσμὸ εὐλογιῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, στὴν κατὰ τὰ ἄλλα ὀρθόδοξη ἑλληνικὴ πατρίδα, σήμερα –νὰ ἐπαναλάβουμε μὲ ἔμφαση- θὰ χρειαζόμασταν πολλοὺς ἱερεμιακοὺς θρήνους, γιὰ τὴν κατάντια μίας πατρίδας ποὺ μαστίζεται ὄχι ἁπλὰ ἀπὸ μία οἰκονομικὴ κρίση, ἀλλὰ ἀπὸ μέγιστη ἠθικὴ χρεωκοπία, συστηματικὰ δὲ ἀπὸ μία προσπάθεια ἐκθεμελιώσεως καὶ εὐτελισμοῦ ἀμετακίνητων παραδοσιακῶν διαχρονικῶν θεσμῶν.

Ἔτσι στὴν τόσο μίζερη καὶ καταθλιπτική μας καθημερινότητα εἰσάγεται ἐπίσημα ὁ ἀδιάντροπος κιναιδισμὸς καὶ μάλιστα μὲ «ὑπερήφανες» (!) παρελάσεις συνεπικουρούμενες ἀλλὰ καὶ χρηματοδοτούμενες ἀπὸ ἐπίσημους κρατικοὺς...

φορεῖς, τὴ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία 17χρονη μαθήτρια πέφτει λιπόθυμη ἀπὸ ἀσιτία καὶ ὁδηγεῖται ἐσπευσμένα στὸ Νοσοκομεῖο.

«Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι ταύτης τῆς ὕβρεως ἀλογώτερον τὲ καὶ χαλεπώτερον» σημειώνει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.

Ἕνας ἀόρατος μαέστρος διευθύνει ἔντεχνα ἀλλὰ καὶ σατανικὰ περίτεχνα μέσα ἀπὸ σκοτεινὰ ξενοκίνητα ἀντιχριστα κέντρα, δίνοντας τὸ σύνθημα γιὰ ἀποϊέρωση καὶ οὐσιαστικὰ ἀχρήστευση τοῦ τελευταίου καὶ σπουδαιοτέρου κοινωνικοῦ ἀντιστασιακοῦ θύλακα, αὐτῆς λοιπὸν τῆς παραδοσιακῆς μας οἰκογένειας. Ἐπιστράτευσαν στὴν πατρίδα μας μὲ τὴν ἔνοχη ἀνοχὴ τῶν ἀσπόνδυλων ἀλλὰ καὶ ἐπίορκων πολιτικῶν μας-δυστυχῶς καὶ οἱ ἀντιδράσεις τῆς λεγομένης «ἐπίσημης ἐκκλησίας» ὑπῆρξαν ἀπελπιστικὰ περιορισμένες-νόμους εἰσαγόμενους, παράνομους καὶ ἐπαίσχυντους, διατάγματα καταστροφικά, ξενόφερτα ἤθη καὶ ἔθιμα. Καὶ ὅλα αὐτὰ ἐρήμην του 97% τοῦ ὀρθοδόξου ἑλληνικοῦ λαοῦ.                      
                                                 Α΄

Ἡ διαφορετικότητα ὡς ἀπειλῆ ἐναντίον τῆς θρησκευτικῆς καὶ ἐθνικῆς συνείδησης τῆς Παιδείας καὶ τοῦ Πολιτισμοῦ.

Τὸ ὑπὸ διαπραγμάτευση θέμα «ἡ ἀποθέωση τῆς διαφορετικότητας», εἶναι ἀντιστρόφως ἀνάλογο ἀπὸ τὸν σωστότερο τίτλο ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τεθεῖ, δηλαδὴ ἡ θέωση τῆς κανονικότητας! Καὶ αὐτὸ ἐπειδὴ στὴν πρώτη περίπτωση  ἔχουμε βιασμό, ἀνατροπὴ τῆς εὐπρέπειας, τῆς εὐγένειας καὶ τῆς ἰσορροπίας τῆς θεολογικῆς σχέσεως Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου.

Κατὰ τὸν κλασσικὸ ὅρισμο «ἀρχὴ σοφίας ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», καὶ ἡ ἑρμηνεία τῶν λέξεων ἀποθέωση καὶ διαφορετικότητα θὰ ἀποτελέσουν τὴν λυδία λίθο τῶν σκέψεών μας καὶ φυσικὰ μὲ ὅλες τὶς ἀρνητικὲς παραμέτρους τῶν.

Ἡ λέξη ἀποθέωση ἀλλὰ καὶ ἡ ἀντίστοιχη θεοποίηση σημαίνει «ὑποδοχὴ τινός, ἢ ἐκδήλωσις ἐπαίνων ἢ θαυμασμοῦ» (Λεξικὸ Δημητράκου), καὶ κατὰ τὸ Ὑπερλεξικὸ «ὑποδοχὴ κάποιου σὰν νὰ ἦταν Θεός».  Διαφορετικότητα =ὁ διαφέρων ἐν συγκρίσει πρὸς τὸν ἄλλον, (ἀλλιώτικος ἀπὸ πρὶν) συνήθως πρὸς τὸ καλό.

Ἡ ἁπλούστευση τοῦ θέματός μας στὸ ἑξῆς θὰ κατονομάζεται ὡς Ὁμοφυλοφιλία καὶ μὲ τὸν ὄρο αὐτὸ ἀναφερόμαστε στὴν ἐρωτικὴ ἕλξη καὶ προοπτικὲς ποὺ ἀπευθύνονται συνειδητὰ καὶ ἀποκλειστικὰ σὲ ἄτομα τοῦ ἴδιου φύλου.

Συνειρμικὰ ἀλλὰ καὶ ἱστορικὰ οἱ παραπάνω ἔννοιες ἀφεύκτως μᾶς ὑπενθυμίζουν τὸν βαρβαρισμὸ τῆς ρωμαϊκῆς κοινωνίας τῆς ὁποίας ἡ ἀνεκτικότητα δημόσια ἀποθέωνε  νόμιμα καὶ μή, βρωμερά, σαρκικὰ πάθη, καταξεφτελίζοντας τὴν ἀνθρώπινη προσωπικότητα. «Ἡ ἐγκράτεια, ἡ αἰδὼς καὶ κάθε ἠθικὴ αἴσθησις εἶχαν ἐξαφανισθεῖ τόσον, ὥστε ὁ Σενέκας νὰ λέγη, ὅτι ἡ ἀθωότης δὲν ἦτο ἁπλῶς σπανία, ἀλλὰ δὲν συνηντάτο οὐδαμοῦ». (Ν. Βασιλειάδης). Μήπως ἑξαιρεῖται καὶ ὁ ἀρχαῖος ἑλληνικὸς κόσμος; Ἀσφαλῶς ὄχι, καὶ οἱ ὀλίγες συνετὲς διαμαρτυρίες ἀποτελοῦν μνημεῖα ἄφθαστης ἠθικῆς εὐαισθησίας, ὑπερασπίσεως τῆς ἠθικῆς του ἀνθρώπου. Ὁ Σωκράτης, σύμφωνα μὲ τὸν Πλάτωνα (Γοργίας) ἀνέφερε ὅτι «ὁ τῶν κιναίδων βίος δεινὸς καὶ αἰσχρὸς καὶ ἄθλιος ἐστιν». Γνωστὴ καὶ ἡ νομοθεσία τοῦ σοφοῦ Σόλωνα μὲ τὰ ἐννέα ἀπαγορευτικὰ διατάγματα ἐναντίον τὸν ὁμοφυλοφίλων.

Σύντομη ὀρθόδοξη θεολογικὴ τοποθέτηση

Σπονδυλικὴ στήλη τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς δημιουργεῖ τὸν ἄνθρωπο, εἶναι οἱ δύο ἀνθρωπολογικὲς διηγήσεις τοῦ Βιβλίου τῆς Γενέσεως : «καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἃ ρ σ ἐ ν καὶ θ ἢ λ ὑ ἐποίησεν αὐτούς». (Γέν. ἃ΄27). Δύο ξεχωριστὰ καὶ ἐντόνως διακρινόμενα φύλα τὰ ὁποῖα καὶ ἀμέσως εὐλογοῦνται «καὶ  εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς» ὥστε μὲ τὴν ἑτερόφυλη σύζευξή τους νὰ δημιουργηθεῖ ἡ εὐλογημένη οἰκογένεια. Στὸ δεύτερο κεφάλαιο στίχ.7 ἐπαναλαμβάνεται μὲν ἡ ἐκ τοῦ Θεοῦ δημιουργία «καὶ ἐπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον» μὲ τὰ δύο συστατικά του, χῶμα καὶ νερὸ ἀλλὰ –προφητικὰ-καλοῦνται νὰ «πήξουν ἴδιον οἶκον», μακριὰ ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ πάλι μὲ τὴν νόμιμη μίξη «…καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναίκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν». (στ.24).

Τὴν ἴδια ἀλήθεια τονίζει ὁ Κύριος στοὺς χρόνους τῆς Καινῆς Διαθήκης-καὶ μάλιστα αὐτολεξὶ- πρὸς τοὺς προκατειλημμένους Φαρισσαίους γιὰ θέματα ἠθικῆς καὶ διαζυγίου «…οὐκ ἀνέγνωτε, ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ’ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς…» (Μάτθ.ἲθ΄19). Ὅπως δὲ πολὺ ὡραία ἐπισημαίνει καὶ ὁ ἑρμηνευτὴς «τουτέστιν ἕνα ἄρσενα καὶ μίαν θήλειαν, ὥστε τὸν ἕνα τὴν μίαν ἔχειν» (Ζηγαβηνός).

Συμπερασματικά, ὁ διαχωρισμὸς τῶν φύλων ἀλλὰ καὶ ἡ ἀλληλοπεριχώρηση τῶν προσώπων  εἰς γάμου κοινωνίαν, εἶναι ἡ μόνη ἀσφαλής, γνησία καὶ μόνιμη ὁδὸς τῆς εὐτυχίας ἀλλὰ καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.

Ὅμως τί συνέβη ἐν τῷ μεταξύ;

Ἡ ἐλεύθερη καὶ ἐνσυνείδητη ἐκλογὴ τοῦ ἀνθρώπου ν’ἀκολουθήσει αὐτόνομη, ἐξωπαραδεισιακὴ πορεία, ἀντέστρεψε καὶ μετέστρεψε τὴν κατὰ φύσιν εὐγένειά του σὲ «παρὰ φύσιν» ἐνέργειες, σὲ « σοδομικὰ-ὁμοφυλοφιλικὰ- πάθη ἀτιμίας», τὰ ὁποία σὲ ἔσχατη ἀνάλυση καταβαραθρώνουν  τὴν προσωπικότητά του καὶ τὸν καθιστοῦν «πτῶμα ἐξαίσιον» καὶ κατὰ τὴν γνωστὴ λαϊκὴ λατινικὴ ρήση «miserabile visu»,  θέαμα ἀποτρόπαιον.

«Τί ἂν εἴποιμεν περὶ τῆς μανίας ταύτης, ἢ τοσούτον πορνείας χείρων ἐστι, ὅσον οὐδὲ ἐστιν εἰπεῖν;». (Χρυσόστομος).

1). Ἡ ὁμοφυλοφιλία ὡς ἀπειλῆ κατὰ τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης.

Ὁ θαρραλέος ἀγωνιστὴς ἱεράρχης τῶν ἡμερῶν μᾶς Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ προοιμιακὰ σημειώνει: «ἡ ὁμοφυλοφιλία,- στὸ ἑξῆς(Ο)- ἀποτελεῖ ἐκχυδαϊσμὸ τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ συνιστᾶ ἀπειλὴ γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία». Φυσικὰ μὲ αὐτὴν τὴν ἀφετηριακὴ σκέψη ἐναντιωνόμαστε στὶς πρακτικὲς ἐκείνων ποὺ προσπαθοῦν σώνει καὶ καλὰ νὰ μᾶς πείσουν ὅτι «ὑπάρχει καὶ διαφορετικὸς γενετήσιος προσανατολισμός»! Ἀλλὰ μία τέτοια φιλοσοφία εἶναι αὐτόχρημα σατανικὴ ἐφεύρεση καὶ σκέψη. Στὸν ἀντίποδά της ἡ ἑλληνικὴ ὀρθόδοξη οἰκογένεια ἀρδεύεται καὶ ζωοῦται διαχρονικά, ἀπὸ τὴν ἀστείρευτη πηγὴ τοῦ ἀλαθήτου Ἁγιογραφικοῦ Λόγου, καὶ θηλάζει ἀπὸ τὰ νάματα τῆς Θεοπνεύστου Πατερικῆς Θεολογίας.  Ἡ σύντομη κατάθεση- ἀναφορὰ θὰ ἐπιβεβαιώσουν «τῶν λόγων τὴν ἀσφάλειαν».

Ἡ ἀναιδὴς καὶ προκλητικὴ συμπεριφορὰ τῶν σοδομιτῶν. Ἡ παραδειγματικὴ τιμωρία τους.

«…καὶ ἐξεκαλοῦντο τὸν Λὼτ καὶ ἔλεγον πρὸς αὐτόν. Ποῦ εἰσὶν οἱ ἄνδρες οἱ εἰσελθόντες πρὸς σὲ τὴν νύκτα; Ἐξάγαγε αὐτοὺς πρὸς ἠμᾶς, ἴνα συγγενώμεθα αὐτοῖς…καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ…καὶ κατέστρεψε πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἐν ταῖς πόλεσι…(Γέν. ἲθ΄5, 24-25).

«Οἱ διεφθαρμένοι Σοδομίτες…ἀπὸ τοῦ γεροντοτέρου μέχρι καὶ τοῦ νεωτέρου ἀπήτησαν ἀπὸ τὸν δίκαιον (Λὼτ) νὰ τοὺς παραδώση τοὺς δύο ξένους διὰ νὰ …ἀσελγήσουν ἐπάνω τους! Ἐπρόκειτο περὶ ἀφαντάστου ἐξαχρειώσεως…Πρόκριτοι, γέροντες, παιδιά, ὃ λ ὁ ἰ εἰς συλλαλητήριον ἐσχάτης κακίας, χωρὶς νὰ ἐμποδίζονται ἀπὸ κανένα διὰ νὰ ἀτιμάσουν…δύο ξένους!». (Ν. Βασιλειάδης).

Ὁ Μωσαϊκὸς νόμος

Ἡ μωσαϊκὴ νομοθεσία ἀπέναντι τῶν σοδομιτῶν εἶναι ἀμείλικτη. «καὶ ὃς ἂν κοιμηθῆ μετὰ ἄρσενος κοίτην γυναικός, βδέλυγμα ἐποίησαν ἀμφότεροι.». (Λευϊτικὸν 20, 13). Καὶ ἐκεῖνος ποὺ θὰ συνάψη σαρκικὴν σχέσιν μὲ ἄνδρα, σὰν νὰ ἦτο γυναίκα, διέπραξε μαζὶ μὲ τὸν ἄλλον πράξιν  ἀηδιαστικήν.

2).  Ἡ (Ο) ἀμβλύνει τὴν Ἐθνικὴ συνείδηση.

Συνέπεια καὶ συνέχεια τῆς καταπάτησης τῆς στοιχειώδους ἠθικῆς εὐαισθησίας ἀπὸ τὰ ξενόφερτα εἰσαγόμενα ὁμοφυλοφιλικὰ κινήματα μὲ τὶς «παρελάσεις», ἀπώτερο σκοπὸ ἔχουν τὴν δημιουργία ρήγματος ἀλλὰ καὶ ἀμφισβήτησης τῆς ἱερότητος τοῦ ἔθνους, τῆς πατρίδος μας. Στὸ Athens Pride τοῦ 2013, τρεῖς χιλιάδες ἄνθρωποι ἀπὸ πολλὲς χῶρες τοῦ κόσμου στηρίζουν μὲ τὴν παρουσία τοὺς τὸ gay pride. Σύνθημα; Ἡ Ἀθήνα εἶναι δικιά μας. Τὸ παρὼν στὴν διοργάνωση ἔδωσαν καὶ ἐκπρόσωποι ξένων πρεσβειῶν στὴν Ἑλλάδα, ΗΠΑ, Γερμανία, Νορβηγία, Σουηδία, Ὀλλανδία καὶ ἄλλων.

Εἶναι ἡλίου φαεινότερον, ὅτι ἐπιλέγεται μία ἀμιγῶς ὀρθόδοξη χώρα, ποὺ ἔχει ἀναπόσπαστα συνδέσει τὴν ταυτότητά της μὲ τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τῆς ὀρθοδοξίας,  καὶ στοχεύουν στὸν ἀποπροσανατολισμὸ καὶ τὴν ἀπεμπόλιση  ἀπὸ τὶς παραδοσιακὲς ἀξίες μὲ τὶς ὁποῖες γαλουχεῖται ἡ Πατρίδα μας.

Πολὺ εὔστοχα ἐπεσήμαναν καὶ οἱ Καθολικοὶ Ἐπίσκοποί της Κροατίας: «Ἡ ἐπανάσταση τοῦ φύλου θὰ ἀλλάξει ὄχι μόνο τὰ θεμέλια της ζωῆς στὶς κοινωνίες καὶ τὶς θεμελιώδεις ἀξίες τοὺς ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο. Ἡ ἰδεολογία τοῦ φύλου (gender ideology) εἶναι μία προσπάθεια ἐγκαθίδρυσις μίας «ἀπάνθρωπης ἐπανάστασης» ποὺ ἀποτελεῖ «μία εὐρύτερη ἔκφραση τῆς «κουλτούρας τοῦ θανάτου». Ἡ ἰδεολογία τοῦ φύλου ἔχει καθιερωθεῖ ὡς ἕνα εἶδος «πνευματικῆς δικτατορίας», ποὺ καταπνίγει χωρὶς συμβιβασμοὺς τὴν προσωπικὴ καὶ τὴν κοινωνικὴ ἐλευθερία». Καὶ γιὰ νὰ συμπληρώσουμε τὶς παραπάνω θέσεις, μία γνήσια ἐθνικὴ συνείδηση σύντομα θὰ συνθλιβεῖ ἀπὸ τὶς μυλόπετρες τῆς νέας ἐποχῆς, μὲ συνοδοιπόρους καὶ συνεργάτες τὰ ὁμοφυλοφιλικὰ κινήματα.

Νὰ πάρουμε μία γεύση ἀπὸ τὴν ὑπερμοντέρνα καὶ ἀθεϊστικὴ Γαλλία πὼς θέλουν νὰ διαμορφώσουν τὴν ἐθνική τους συνείδηση. «Ἡ Γαλλία δρομολογεῖ τὴν ἀπαγόρευση τῆς χρήσης τῶν λέξεων «μητέρα» καὶ «πατέρα» σὲ νομικὰ καὶ ἄλλα δημόσια ἔγγραφα, στὰ πλαίσια τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ σχεδίου νομιμοποίησης τῶν «γάμων» μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου καὶ τῆς ἀπονομῆς ἴσων δικαιωμάτων στὶς υἱοθεσίες, τόσο στὰ παραδοσιακὰ ὅσο καὶ στὰ ὁμοφυλοφιλικὰ ζευγάρια…ὁ Γάλλος Πρόεδρος Francois Hollande μὲ ἐπιθετικοὺς γοργοὺς ρυθμοὺς θὰ ἀντικαταστήσει  τὶς λέξεις «μητέρα» καὶ «πατέρα» σὲ τελετὲς γάμου, οἱ ὁποῖες στὸ ἑξῆς δὲν θὰ ἐνδιαφέρουν, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ἐὰν ὁ γάμος ποὺ τελεῖται εἶναι μεταξὺ «παραδοσιακῶν» ζευγαριῶν ἢ ὁμοφυλοφίλων».

Νὰ δοῦμε τώρα τί συμβαίνει στὴν ὑπερατλαντικὴ Δύση.

Ἀντίο, μαμὰ καὶ μπαμπά. Γειά σας, Γονέα 1 καὶ Γονέα 2…

Τὸ Στέιτ Ντιπάρτμεντ ἀποφάσισε νὰ ἀλλάξει τὰ ἔντυπα τῶν αἰτήσεων τῶν ἀμερικάνικων διαβατηρίων κάνοντας τὰ «οὐδέτερα ἀπὸ ἄποψη φύλου μὲ τὴν ἄρση τῶν ἀναφορῶν γιὰ τὴ μητέρα καὶ τὸν πατέρα…πρὸς ὄφελος τῆς γλώσσας μὲ τὴν ὁποία περιγράφει κάποιος τοὺς γεννήτορές του κάπως λιγότερο τρυφερά.

Καὶ κλείνουμε μὲ τὴν γειτονικὴ Ἰταλία. Ὁ Δῆμος τῆς Βενετίας ἔχει περάσει ἕνα νόμο ποὺ ἀπαγορεύει τοὺς ὅρους «μητέρα» καὶ «πατέρα» σὲ ἔντυπα ποὺ πρέπει νὰ συμπληρώσουν οἱ γονεῖς γιὰ νὰ κερδίσουν μία θέση γιὰ τὰ παιδιά τους  στοὺς δημόσιους παιδικοὺς σταθμούς.

«Ἔγγραφο πρὸς τοὺς δασκάλους γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν «στερεοτύπων»: Τέρμα οἱ λέξεις «ἀγόρια « καὶ «κορίτσια». Θὰ ἀποκαλεῖτε τοὺς μαθητὲς «μὼβ πιγκουΐνους».

Λέει ὁ γιατρός: « Συγχαρητήρια κύριε, ἡ σύζυγός σας μόλις γέννησε ἕνα ὑγιὲς μωρό».

Ἄντρας: « ω, σᾶς εὐχαριστῶ γιατρέ! Εἶναι ἀγόρι ἢ κορίτσι;».

Γιατρός: «Ἐμεῖς δὲν χρησιμοποιοῦμε τέτοια φασιστικὴ γλώσσα ἐδῶ κύριε, ἡ σύζυγός σας ἔχει γεννήσει ἕνα μὼβ πιγκουίνο καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ γνωρίζετε!».

Ἀπειλῆ ἐναντίον τοῦ πολιτισμοῦ.

Ἀποτελεῖ ἀναντίλεκτη δογματικὴ ἀλλὰ καὶ ἠθικὴ ἀλήθεια, ὅτι οἱ περισσότεροι, ἔστω καὶ ὑψηλοὶ πολιτισμοί, καταβαραθρώθηκαν ἀπὸ τὴν ὀξυκορύφωση τῆς ἀνηθικότητας τῶν σοδομικῶν, ἐκφυλιστικῶν, καὶ ὄχι μόνον, ἁμαρτημάτων, ποὺ κατέτρωγαν ἄσπλαχνα τὰ σπλάχνα τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ καὶ τῆς καταρράκωσης,  τῆς ἀξιοπρέπειας, τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἀλλὰ καὶ τοῦ πολιτισμοῦ γενικότερα.

Μήπως καὶ σήμερα ἡ «ἰδιοτροπία» τῆς ἱστορίας ἐπαναλαμβάνεται μὲ τὶς ἀντίστοιχες ὀδυνηρὲς  συνέπειες;

Πολλὲς πρόσφατες ἔρευνες ἔχουν ἐπιβεβαιώσει ὅτι οἱ Ὁ/φίλοι παρουσιάζουν πολὺ συχνότερα κατάθλιψη, ἀπόπειρες αὐτοκτονίας, γενικευμένη ἀγχώδη ταραχή, διαταραχὴ διαγωγῆς, χρήση οὐσιῶν καὶ ἀλκοολισμό…Ἡ νόσηση μὲ aids AIDS προσθέτει σημαντικὰ ψυχιατρικὰ καὶ νευρολογικὰ προβλήματα.

Τέσσερα ἐνήλικα παιδιὰ Ὅλων γονέων-ποὺ ἐνεργοῦν ὡς κουαρτέτο τῆς ἀλήθειας-ἔχουν ὑποβάλει τὶς ἔνορκες καταθέσεις τους στὸ 5ο  Ἐφετεῖο τῶν ΗΠΑ ὅπου δηλώνουν τὴν ἀντίθεσή τους στοὺς «γάμους» ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου μὲ ἀρκετὰ νὰ λένε ὅτι «τὸ νὰ μεγαλώνεις σὲ μία «οἰκογένεια οὐράνιου τόξου» δὲν εἶναι φυσιολογικὸ οὔτε εὐχάριστο»!

΄΄Ἡ ἀδελφή τοῦ Θανάτου΄΄

Μέχρι τὴν τελευταία στιγμὴ τῆς ζωῆς του, ὁ διάσημος χορευτὴς Ροῦντολφ Νουρέγιεφ δὲν ἔπαψε διαρκῶς νὰ σκέφτεται τὴν ἀβάσταχτη μοίρα τῶν «γα-λάζιων», τὴν ἀβάσταχτη δική του μοίρα. Ὁ πρίγκιπαςτου χοροῦ, ὁ βασιλιὰς τῆς μοναξιᾶς, κατάλαβε τὸ μέγεθος τῆς τραγικότητας τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ ἔρωτα, ὅταν ἐπισκέφτηκε στὸ γηροκομεῖο ἕνα φίλο του γκέι. Τὰ λόγια ποῦ τοῦ εἶπε ἐκεῖνος χαράχτηκαν βαθιὰ μέσα του καὶ τοῦ ἄφησαν τὴν πιὸ στυφὴ γεύση τοῦ ἀπαγορευμένου ἔρωτα.

«Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τραγική. Ἰδιότροπη, ἐπισφαλὴς καὶ εὐμετάβλητη. Δὲν ἔχει μέλλον, δὲν ἔχει παιδιά. Μοιάζει μὲ ἄκαρπη συκιά. Εἶναι ἡ ἀδελφή του θανάτου. Αὐτὸ τὸ ἀναπόφευκτο εἶναι ποῦ καθορίζει τὴν οὐσία της, τὶς διαθέσεις, ἀλλὰ καὶ τὸ τέλος της. Αὐτὸ τὸ δένδρο φυτρώνει στὴν καρδιά μας γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν αὐτοκαταστροφή. Ὅ,τι ἀγγίζουμε μὲ τὰ χείλη μας καὶ τὰ χέρια μας,ὅλα γεννᾶνε σήψη καὶ θάνατο. Οἱ “γαλάζιοι” δὲν μποροῦν νὰ νιώσουν τὴν εὐτυχία, τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας εἶναι γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους παιδιά, παιδικὸ κλάμα, παιδικὴ ἁγνότητα. Σὰν νὰ εἴμαστε γεννημένοι ἄκαρποι, ἐμεῖς ὑποδυόμαστε τὸν ἑαυτό μας καὶ ἐρωτευόμαστε ἐγωιστὲς ἴδιους μὲ ἐμᾶς...». (Πηγὴ Alopsis.gr)

Καὶ νὰ σκεφτεῖ κανείς, ὅτι οἱ ὁμοφυλόφιλοι αὐτοαποκαλοῦνται gays, ποῦ σημαίνει εὔθυμοι! Πόση εὐθυμία μπορεῖ ἄραγε νὰ προκαλέσει ἡ κατάφωρη παραβίαση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ; ... Ὅση καὶ ὁ Θάνατος...

Κατακλείνουμε τὴν παράγραφό μας μὲ τὴν πολὺ εὔστοχη παρατήρηση: «Οἱ ἡγέτες τοῦ δυτικοῦ κόσμου μοιάζουν νὰ συναγωνίζονται ποιὸς θὰ εἶναι αὐτὸς ποὺ θὰ προδώσει πιὸ πολὺ τὴ χώρα του, τὸ ἔθνος του, τὸ λαό του. Ποτὲ στὴν ἱστορία δὲν ὑπῆρχαν ἡγέτες τόσο συνένοχοι στὴν καταστροφὴ τῆς ἱστορίας, τῶν παραδόσεων, τῆς κουλτούρας, καὶ τῆς ταυτότητας τοῦ λαοῦ τους. Οἱ ἡγέτες τῆς χώρας μᾶς εἶναι σίγουρα, στὶς πρῶτες θέσεις»!

Ἐπιστρέφουμε στὴν ἑλληνικὴ καὶ δυστυχῶς ὀδυνηρὴ πραγματικότητα.

Τὴν ἐπέκταση τοῦ Συμφώνου Συμβίωσης καὶ στὰ ὁμόφυλα ζευγάρια προβλέπει μεταξὺ ἄλλων τὸ νέο ὑπὸ διαμόρφωση οἰκογενειακὸ δίκαιο σύμφωνα μὲ τὴν εἰσηγητικὴ ἔκθεση τοῦ Ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης πρὸς τὴν  νομοπαρασκευαστικὴ ἐπιτροπή, ζήτημα γιὰ τὸ ὁποῖο ἡ χώρα μᾶς ἔχει ἤδη καταδικαστεῖ μία φορὰ ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων καὶ κάθεται ἐκ νέου στὸ ἑδώλιο.

 Ὡστόσο, ἀντίθετος στὴν θεσμοθέτηση τοῦ γάμου γιὰ τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια ἐμφανίστηκε ὁ ἴδιος ὁ πρώην ὑπουργὸς Χαράλαμπος Ἀθανασίου, τονίζοντας ὅτι τὸ ἀπαγορεύει καὶ ἡ σύμβαση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Δὲν τὸ συζητῶ, δὲν τὸ διανοοῦμαι. Ἐξάλλου καὶ ἡ σύμβαση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τὸ ἀπαγορεύει. Ὅταν μιλάει γιὰ γάμο μιλάει γιὰ ἄνδρα καὶ γυναίκα. Εἴμαστε μία χώρα ἡ ὁποία σέβεται τὶς παραδόσεις, σέβεται τὴν φύση τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτραπεῖ τουλάχιστον μὲ αὐτὴ τὴν κυβέρνηση καὶ μὲ αὐτὴ τὴν ὑπουργία ὁ γάμος», δήλωσε ὁ ὑπουργὸς Δικαιοσύνης, μιλώντας στὸ Mega, ἐνῶ γιὰ τὸ σύμφωνο συμβίωσης ἐξήγησε πὼς πρέπει νὰ ἐξεταστοῦν οἱ συνέπειες ἀπὸ τὴν υἱοθέτησή του.

 (Τμῆμα εἰδήσεων defencenet.gr)

 (Agioritikovima.gr. Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014).

 Ὁ νέος Ὑπουργὸς δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος γιὰ τὴν ἀναθεώρηση τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νόμου τόνισε ὅτι τὸ σύμφωνο συμβίωσης θὰ ἐπεκταθεῖ καὶ στὰ ὁμόφυλα ζευγάρια.

3).  Ἀπώτερος στόχος ἡ ἀποϊέρωση καὶ ἅλωση τῆς Παιδείας μας.

Δὲν μποροῦμε νὰ ἀποδώσουμε ἠθελημένη ἄγνοια σὲ ἀνθρώπους ποὺ θέλουν νὰ στοχοποιήσουν τὴν ἑλληνικὴ ὀρθόδοξη νεολαία μας, μὲ ὅσα ἀντορθόδοξα ἀλλὰ καὶ ἀντιανθρώπινα ὑποστηρίζουν. Ό, τί ἴσχυε ἐπὶ αἰῶνες γιὰ τὸν ὀρθόδοξο χριστιανὸ σχετικὰ γιὰ τὴν ἀποχὴ πρὶν τὸν γάμο καὶ τὴν μονογαμικὴ σχέση, τὸ ἴδιο θὰ ἰσχύση καὶ ἀργότερα γιὰ τοὺς σημερινοὺς ἐφηβικοὺς βλαστοὺς τῆς παιδείας μας. Ἡ ἁγνότητα πρὶν τὸν γάμο εἶναι ἡ ἀδαμάντινη βάση τῆς ἠθικῆς του παιδιοῦ μας. Ὅμως οἱ πολυποίκιλοι ἀθεϊστικοὶ κράχτες, κινοῦν γῆ καὶ οὐρανὸ γιὰ νὰ ἐξαλείψουν κάθε αἰσθητήριο ἠθικῆς καὶ νὰ ἰσοπεδώσουν  τὶς αὐτονόητες ἠθικὲς ἀρχὲς μὲ ἀνώμαλες καταστάσεις. Διαφορετικὰ δὲν ἐξηγεῖται ἡ ἄκριτη δημιουργία φυλλαδίου καὶ ἰστοσελίδας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας (www.oloiisoi.gr) ποὺ ἀπευθύνεται σὲ ἔφηβους καὶ διανεμήθηκε σὲ γυμνάσια καὶ λύκειά της Ἑλλάδας (σύμφωνα μὲ πρόγραμμα τῆς ΕΕ). Οὔτε λίγο οὔτε πολὺ «προτρέπει τὰ παιδιὰ νὰ ἀποδεχτοῦν τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς ἰσότιμη ἐκδοχὴ  τῆς σεξουαλικότητας χαρακτηρίζοντας κάθε ἀντίθετη στάση «ὁμοφοβικὴ» καὶ «ρατσιστική». Ἔτσι ὅμως ἀθωράκιστο, ἀνερμάτιστο καὶ προπάντων ἀδιαφώτιστο τὸ παιδί μας, θὰ δέχεται ἕνα μπαρὰζ ἐπιθέσεων ἀπὸ φίλους καὶ συμμαθητὲς σὲ περίπτωση ἄρνησης καὶ διαφοροποιήσεώς του μὲ τὴν ἀπειλὴ πὼς «θὰ ἀνήκει στὴν χειρότερη μειονότητα(!), τοὺς ρατσιστές». Αὐτὸ κι ἂν δὲν εἶναι ἡ χειρότερη προπαγάνδα καὶ πνευματικὴ δικτατορία!

Σὲ Δημοτικὸ Σχολεῖο τῶν Ἀθηνῶν ἔγινε σεμινάριο στοὺς δασκάλους ἀπὸ Σχολικοὺς συμβούλους καὶ καθηγητὲς Παιδαγωγικῶν τμημάτων μὲ θέμα : «Τρανσφοβία καὶ Ὁμοφοβία». Δηλαδὴ νὰ περάσουν στὰ παιδιὰ τὴ φιλοσοφία τῆς διαφορετικότητας-δήλ. τοῦ σοδομισμοῦ- ὡς ἕνα ἄλλο τρόπο φυσιολογικῆς ζωῆς.

Φοιτήτρια τοῦ Παιδαγωγικοῦ τμήματος Θεσσαλονίκης ἀναφέρει, ὅτι γίνονται σεμινάρια στὸ ἀμφιθέατρο μὲ θέμα-στόχο πῶς θὰ περάσουν oι δάσκαλοι τὴν Ὁμοφυλοφιλία ἀπὸ τὴν A΄ τάξη τοῦ Δημοτικοῦ!

Νὰ ἔρθουμε τώρα καὶ σὲ ἄλλο συγκεκριμένο γεγονὸς ποὺ τὸ δημοσιεύει τὸ περιοδικὸ «Ἡ Δράση μας», μὲ τίτλο: Τὸ κατάντημα τῆς Εὐρώπης:  «Χθὲς τὸ μεσημέρι ἦλθε ὁ μικρός μου γιὸς ἀπὸ τὸ σχολεῖο καὶ μᾶς εἶπε ὅτι αὔριο, 9 Ἀπριλίου 2014, ὅλα τὰ παιδάκια, κοριτσάκια καὶ ἀγοράκια, θὰ πρέπει νὰ πᾶνε στὸ σχολεῖο ντυμένα ρόζ. Τὸ παιδὶ εἶναι 11 ἐτῶν καὶ πηγαίνει στὸ Lise METNER.  Ὅταν ρώτησα γιατί, ἀπήντησε ὅτι εἶναι ἡ ἡμέρα ἐναντίον τῶν διακρίσεων πρὸς τοὺς ὁμοφυλόφιλους καὶ τὶς λεσβίες!!(…) 11 χρονῶν καὶ νὰ μοῦ μιλάει γιὰ δικαιώματα λεσβιῶν, ἐγὼ τὰ ἔχασα. Ὁ μεγάλος μου γιὸς μπῆκε στὴ συζήτηση (13χρονών) καὶ εἶπε ὅτι στὸ σχολεῖο μαθαίνουν ὅτι ὅλα εἶναι φυσιολογικά. Τελοσπάντων οἱ δάσκαλοι εἶπαν ὅτι ἂν δὲν ἔχουν ρὸζ μποροῦν νὰ φορέσουν κόκκινα ἢ πορτοκαλί (…)! Ἀπ’ ὅτι διάβασα, αὔριο εἶναι μία μέρα ποὺ τὴν ὀνομάζουν Pink day».

Στὴν Σουηδία ἐὰν ὁ δάσκαλος- λά, ἐπιμένει στὸ φύλο: ἀγόρι, κορίτσι, κινδυνεύει μὲ ἀπόλυση.

Τέλος, στὴ Γαλλία τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας ἀνέλαβε τὴν πρωτοβουλία νὰ συστήσει στὰ ἀγόρια τοῦ Λυκείου νὰ πᾶνε στὸ σχολεῖο μὲ φοῦστες γιὰ νὰ δείξουν ἔμπρακτα ὅτι δὲν εἶναι «ὁμοφοβικοί», καὶ ὅτι τὸ φύλο δὲν καθορίζεται βιολογικὰ ἀλλὰ ἐπιλέγεται!!!

16 Νοε 2014

Ὁ «νέος ἄνθρωπος» τοῦ «τρίτου ἀκαθορίστου φύλου»

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ὅτι ὑπῆρχαν δύο φύλα, τὸ ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ, δηλαδὴ ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα, ὑπῆρχαν καὶ μερικοὶ ἐπαμφοτερίζοντες γιὰ διαφόρους λόγους, κυρίως λόγω τῶν παθῶν. Ὅμως τελευταία μας προέκυψε καὶ ἕνας ἄλλος ἄνθρωπος τοῦ «τρίτου φύλου», ὅπως ὀνομάσθηκε ἀπὸ τὰ δικαστήρια, ὕστερα ἀπὸ πολυετῆ ἀγώνα ποῦ ἔκανε κάποιος ὡς ἄνθρωπος «ἀκαθορίστου φύλου» ἢ «τρίτου φύλου».

Πρόκειται γιὰ κάποιον ποῦ ὀνομάζεται Νόρι Μέι Γουέλμπι, ποῦ γεννήθηκε στὴν Σκωτία ὡς ἄνδρας, ἀργότερα μετακόμισε στὴν Αὐστραλία ὅπου ὑποβλήθηκε σὲ ἐγχείρηση ἀλλαγῆς φύλου σὲ γυναίκα, καὶ ἐπειδὴ διεπίστωσε ὅτι δὲν αἰσθανόταν ἄνετα ὡς ἄτομο θηλυκοῦ γένους, ἀποφάσισε νὰ διακόψη τὴν θεραπεία μὲ ὁρμόνες καὶ νὰ ὑποβληθῆ σὲ ἐγχείριση γιὰ νὰ μὴ ἀνήκη σὲ «προκαθορισμένο» φύλο. Στὴν συνέχεια, ξεκίνησε ἕναν πολυχρόνιο ἀγώνα γιὰ νὰ ἀναγνωρισθῆ νομικὰ ὡς ἕνας ἄνθρωπος «ἀκαθορίστου» φύλου.

Τὴν Τετάρτη 2 Ἀπριλίου 2014 «τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Αὐστραλίας ἀποφάνθηκε ὅτι ἡ Πολιτεία τῆς Νέας Νότιας Οὐαλίας ὀφείλει νὰ ἀναγνωρίση τὴν ὕπαρξη αὐτοῦ του τρίτου "ἀκαθόριστου" φύλου στὸ ὁποῖο ἀνήκει ὁ Νόρι Μέι Γουέλμπι» (Τὰ Νέα, 4-4-2014). Ἔτσι, δημιουργήθηκε ἕνας ἄνθρωπος «ἀκαθορίστου φύλου» (non - specific sex), ποῦ δὲν εἶναι οὔτε ἄνδρας οὔτε γυναίκα.

Ἐκπλήσσεται κανεὶς γιὰ τὸ ποῦ μπορεῖ νὰ φθάση ὁ ἄνθρωπος, ποῦ εἶναι ἀπογοητευμένος ἀπὸ ὅλα καὶ θέλει νὰ γευθῆ νέες ἐμπειρίες καὶ καταστάσεις. Καὶ ὑπάρχουν πολλοὶ ποῦ, ὑποστηρίζοντας τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα κάθε ἀνθρώπου, εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἀποδεχθοῦν καὶ νὰ υἱοθετήσουν μιὰ τέτοια νοοτροπία. Ἂν ὅμως ἀρχίσουμε νὰ δεχόμαστε τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα χωρὶς τοὺς ἀναγκαίους περιορισμούς, τότε θὰ φθάσουμε ὡς κοινωνία στὴν καταστροφή.

   

Β΄

Ἄμεσοι καὶ ἔμμεσοι μηχανισμοὶ προβολῆς, διαφήμισης καὶ ἐπιβολῆς (ὁ ρόλος τῶν ΜΜΕ, τῆς τέχνης, τῆς μόδας, τοῦ τουρισμοῦ, τῶν σχετικῶν ὀργανώσεων-ἐκβιασμοὶ) τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς ἰδεολογίας.

Εἴμαστε ἀπόλυτα πεπεισμένοι πὼς αὐτὴ ἡ ἀνθρωπολογικὴ ὁμοφυλοφιλικὴ ἐπανάσταση ἐπιβλήθηκε ἀπὸ πάνω πρὸς τὰ κάτω, προέρχεται ἀπὸ διάφορα κέντρα ἐξουσίας καὶ ἐπιδιώκει νὰ τραβήξει μαζί της ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. «Κατονόμασαν διάφορους ὀργανισμοὺς γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ἰδεολογία τοὺς ξεκινώντας ἀπὸ τὸν ΟΗΕ καὶ τὰ Εὐρωπαϊκὰ θεσμικὰ ὄργανα καὶ τὴν νομοθεσία τῶν ἐπὶ μέρους χωρῶν». Σ’ αὐτὴν τὴν «μία συμφωνία τῶν κακῶς ὁμονοησάντων» τῆς ἐπιβολῆς τῆς Ὁ/φιλικῆς δικτατορίας ἐπιστρατεύθηκαν κυβερνῆτες καὶ ἄλλες προσωπικότητες μὲ  τὴν ἐπιβολὴ τοῦ κύρους τῆς θέσεως τῶν.

«Τὸ 2000 ἡ Κλίντον ἦταν ἡ πρώτη σύζυγος προέδρου ποὺ παρέλασε σὲ παρέλαση «ὁμοφυλοφιλικῆς ὑπερηφάνειας», καὶ ὡς ὑπουργὸς ποὺ ἔχει ὑποστηρίξει τὰ δικαιώματα τῶν Ὁ/φίλων. Σὲ ὁμιλία τῆς πέρσι τὸν Ἰούνιο εἶπε ὅτι οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες «μεταφέρουμε τὸν διάλογο γιὰ τὰ δικαιώματά μας σὲ ἄλλες κυβερνήσεις γιὰ τὴν προστασία τῶν δικαιωμάτων τῶν λεσβιῶν, ὁμοφυλόφιλων καὶ διαφυλικῶν ἀτόμων». Ἡ νέα πολιτικὴ εἶναι μία νίκη γιὰ τὶς ὁμάδες γιὰ τὰ δικαιώματα τῶν Ὀφιλων, ποὺ μὲ ἀντάλλαγμα τὴν ψῆφο, εἶχαν ἀσκήσει πίεση γιὰ τὴν ἀλλαγὴ ἀπὸ τότε ποὺ ὁ Μπαρὰκ Ὀμπάμα ἄρχισε τὴν προεκλογική του ἐκστρατεία στὰ τέλη τοῦ 2008…Καὶ ὁ Fred Sainz, ἀντιπρόεδρος τῆς Ἐκστρατείας γιὰ τὰ Ἀνθρώπινα Δικαιώματα μίας ὁμάδας ὑπεράσπισης τῶν Ὁ/φίλων, χαρακτήρισε τὴν εἴδηση «ἕνα θετικὸ βῆμα πρὸς τὰ ἐμπρὸς γιὰ ὅλες τὶς ἀμερικανικὲς οἰκογένειες».

Ὁ Δημοσιογράφος- Συγγραφέας Τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης ἀποκαλύπτει κάτι ποὺ ἐκ πρώτης ὄψεως φαίνεται ἀπίστευτο καὶ ὅμως εἶναι ἀληθινό…πὼς τὸ Ἰσλὰμ μαζὶ μὲ τὴν (Ὁ) εἶναι τὰ πιὸ εὐνοούμενα καὶ τὰ πιὸ προβαλλόμενα «πολιτιστικὰ» συστατικά της Νέας Τάξης. Σύμφωνα μὲ δημοσίευμα  τῆς Τουρκικῆς ἐφημερίδας Cumhuriyet, στὸ φύλο τῆς 11η ς Νοεμβρίου τὸ Εὐρωπαϊκὸ Ἰσλὰμ καὶ τὸ πανευρωπαϊκὸ κίνημα ὑπὲρ τῆς ἐπίσημης ἀναγνώρισης καὶ νομικῆς κατοχύρωσης τῶν «δικαιωμάτων» τῶν πάσης φύσεως Ὁ/λῶν…στὸ μεγάλο τζαμὶ τῶν μαρτύρων τοῦ Βερολίνου, δήλ. δημόσια συζήτηση κατὰ τῆς ὁμοφοβίας. Μὲ ἁπλὰ λόγια γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ρατσισμοῦ κατὰ τῶν Ὁ/λῶν.

Στὸ παιχνίδι τῆς προβολῆς καὶ διαφημίσεως παίρνουν μέρος καὶ οἱ κολοσσοὶ τῶν Πολυεθνικῶν. Η Coca Cola λανσάρει διαφημίσεις ποὺ ἀπεικονίζουν «γάμους» Ὁ/λῶν ὡς ἀντίδοτο στὸ μίσος καὶ εἶναι τακτικὸς χορηγός της παρέλασης «Ὑπερηφάνειας» στὴ Ν. Ὑόρκη. Ἡ ἴδια ἔχει κυκλοφορήσει τέσσερα διαφημιστικὰ γιὰ τὸ κοινό, στὴν Ἰρλανδία, τὴν Ὀλλανδία, τὴν Νορβηγία καὶ τὴ Μ. Βρεττανία.

Στὴν ὀρθόδοξη πατρίδα μας οἱ μηχανισμοὶ προβολῆς ὑποστηρίζονται ἀπὸ τοὺς δημόσιους φορεῖς καὶ κυρίως ἀπὸ τοὺς μεγάλους Δήμους. Τὸ Athens pride ξεκίνησε τὸ 2005 καὶ πάντα μήνα Ἰούνιο, καὶ δέχθηκε τὴν ὑποστήριξη τῆς Δημάρχου Ντόρας Μπακογιάννη. Ὁ ἑπόμενος κ. Νικήτας Κακλαμάνης ἀρνήθηκε νὰ τὸ θέσει ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἐνῶ ὁ σημερινὸς Δήμαρχος κ. Καμίνης μαζὶ μὲ τὸν Σύριζα εἶναι οἱ πλέον ἔνθερμοι ὑποστηρικτὲς .

Στὴ Θεσσαλονίκη τὰ πράγματα εἶναι ἀκόμα περίλυπα, περίπλοκα ἀλλὰ καὶ προκλητικά. Σὲ ἔνθετο περιοδικὸ ποὺ κυκλοφόρησε μαζὶ μὲ τὴν ἐφημερίδα «Μακεδονία» στὶς 16 Νοεμβρίου 2014 ὅπου ὁ Δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης δίνει συνέντευξη κατὰ τὴν ὁποίαν ὑποστηρίζει: «ἂν μπορέσουμε νὰ φέρουμε 50.000 gay (σοδομίτες) στὴ Θεσσαλονίκη ἀπὸ ὅλα τὰ Βαλκάνια, ἀπὸ τὴ Μέση Ἀνατολή, ἀπ’ ὁπουδήποτε γιὰ νὰ ἐκδηλώσουν τὶς θέσεις τους θὰ εἶναι κάτι μεγάλο γιὰ τὴν πόλη». Ὡστόσο στὸ τέλος μᾶλλον ὁμολογεῖ τὴν ἀπογοήτευσή του ἀναφέροντας καὶ ἐκτιμώντας ὅτι «ἡ Θεσσαλονίκη δὲν θὰ γίνει ποτὲ μία ἐξαιρετικὰ ἀνοιχτὴ πόλη, τουλάχιστον στὴ δική μου γενιά». Θλιβερὸ καὶ ἐξωφρενικὸ γεγονὸς παραμένει ἡ χρηματοδότηση καὶ ἡ διαφήμιση τέτοιων ἐκδηλώσεων ἀπὸ δημόσιο χρῆμα καὶ ἀπὸ ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα

Γιὰ νὰ ἐπιβληθοῦν τὰ σχέδια τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης πρέπει προηγουμένως οἱ κοινωνίες νὰ πάψουν νὰ ἀποτελοῦνται ἀπὸ συμπαγεῖς ἐθνοτικὲς-θρησκευτικὲς ὁμάδες καὶ νὰ μετατραποῦν σὲ ἕνα ἐθνοφυλετικὸ καὶ πολυπολιτισμικὸ ἀχταρμά, χωρὶς ἀρχές, ἀξίες καὶ ἰδανικά. Σ’ αὐτὸν τὸν προδοτικὸ καὶ ὄχι μόνο ρόλο ὡς κύριο ἐκσκαφέα ἐκριζωτὴ ἐπιστρατεύθηκαν ὅλα τὰ πολυποίκιλα μίντια μὲ ἀρχηγὸ κυρίως τὴν Τηλεόραση.

Ὁ ἀγωνιστής, ἀντιοικουμενιστὴς καὶ σφόδρα πολέμιος τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων τῆς ἐποχῆς μας, π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης στὴν ὁμιλία του τῆς Θεσσαλονίκης στὴν συγκέντρωση-διαμαρτυρία κατὰ τῆς παρέλασης Ὁ/λων μεταξὺ ἄλλων ἐπεσήμανε: «Τὸ ἦθος καὶ οἱ ἰδέες τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου-καταναλωτῆ διαμορφώνονται ἀπὸ τὴν κατευθυνόμενη τηλεόραση καὶ αὐτὴ γεμίζει μὲ σκουπίδια τὸ μυαλὸ καὶ τὴν καρδιὰ ὅσων τὴν βλέπουν…Διαφημίζεται ἡ Ὁ ἐνῶ χτυπιοῦνται οἱ ἀξίες ποὺ κρατοῦν ὄρθια τὴν κοινωνία. Χτυπιοῦνται οἱ ρίζες, χτυπιέται τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο καὶ ὁ θεσμὸς τῆς οἰκογένειας. Γιατί τὸ κάνουν αὐτό; Διότι ἄνθρωποι χωρὶς τὰ παραπάνω ἠθικὰ ἐρείσματα, εἶναι ἕνα ἄμορφο ὑλικὸ μία μάζα εὔκολα χειραγωγήσιμη καὶ διαχειρήσιμη ἀπὸ τοὺς πονηροὺς καὶ δόλιους συνωμότες τῆς παγκόσμιας δικτατορίας τῶν ἀγορῶν…». Νὰ ὑπενθυμίσουμε καὶ τὸ τί ἔλεγε πρὶν μερικὰ χρόνια ὁ τότε διευθυντὴς τῆς ΕΡΤ Βασιλικός: «Ἔχω τὴν τηλεόραση στὰ χέρια μου καὶ θὰ ἀλλάξω τὰ κεφάλια τῶν Ἑλλήνων»! Εἶναι ἄλλωστε κοινὸς τόπος ὅτι ὑπάρχει πληθώρα Ὁ/λῶν στὰ ΜΜΕ.

Ὁ ἀδιάντροπος κιναιδισμὸς εἰσπήδησε εὔκολα στὸ Χῶρο τῆς λεγόμενης Τέχνης, καὶ ἰδιαίτερα στὸ χῶρο τοῦ Θεάτρου, δημιουργώντας τὶς ἀπαραίτητες προϋποθέσεις ἀποδοχῆς του. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν μᾶς ξενίζει ὁ τίτλος τοῦ σχετικοῦ ἄρθρου: «Gay θεατρικὰ ἔργα : μόδα ἢ γεγονός; Οἱ «Ἄγγελοι στὴν Ἀμερικὴ» τοῦ Τ. Κοῦσνερ τὸ καλοκαίρι ἦταν ἁπλῶς ἡ προθέρμανση. Δύο ἀπὸ τὰ ἔργα ποὺ θὰ δοῦμε σὲ avant premiere ἔχουν γιὰ ἥρωες Ὁμοφυλόφιλους καὶ queer (ὁμοφυλοφιλικὴ) θεματολογία…Καὶ ὁ σχετικὸς σχολιασμὸς «Δὲν θεωροῦμε πὼς πρόκειται γιὰ τάση ἢ μόδα ἁπλῶς ἢ gay ἐμπειρία εἶναι ἕνα γεγονὸς ποὺ ἀφορᾶ πλέον τὴ ζωή μας-ἄρα καὶ τὸ θέατρό μας-, καὶ ἴσως αὐτὰ τὰ ἔργα διαθέτουν ἐκείνη τὴ διαφορετικὴ ματιὰ ποὺ στηλιτεύει τὰ στερεότυπα καὶ ἐπανεξετάζει τὶς προκαταλήψεις μας, μία ματιὰ τὴν ὁποία χρειαζόμαστε ὡς ἀντιστάθμισμα στὸν κομφορμισμὸ ποὺ μᾶς κατακλύζει». (athinorama.gr).

Νὰ δοῦμε τί συμβαίνει καὶ στὴ γειτονική μας Τουρκία μὲ τὰ ὁμοφυλοφιλικὰ «ἐπεισόδια» ποὺ ἔχουν καταγραφεῖ στὰ σαράγια τῶν ὀθωμανικῶν σουλτάνων. Κλασικὸ παράδειγμα ὁ φλογερὸς «ἔρωτας» τοῦ περίφημου σουλτάνου, Σουλεϊμᾶν τοῦ Μεγαλοπρεπῆ, μὲ τὸν βεζίρη τοῦ τὸν Ἰμπραὴμ πασά. Ἀλλὰ καὶ σήμερα ἂν κάποιος γνωρίσει ἀπὸ κοντὰ τὴν τουρκικὴ ἐπικαιρότητα, θὰ παρατηρήσει πὼς οἱ πιὸ γνωστοὶ Τοῦρκοι καλλιτέχνες, (κλασικὸ παράδειγμα ὁ περίφημος Τοῦρκος βάρδος ZekiMuren), εἶναι Ὁ/λοί. (Ν. Χειλαδάκης).

Χωρὶς νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ ἀνατριχιαστικὲς λεπτομέρειες ἐπώνυμοι μέτρ (σχεδιαστὲς) τῆς Μόδας, ἡμέτεροι καὶ ξένοι σὲ ἀποκαλυπτικὲς συνεντεύξεις ἀπερίφραστα δηλώνουν τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς διεστραμμένες ὀρέξεις τους. Στὶς περισσότερες τῶν περιπτώσεων εἶναι καὶ χρῆστες σκληρῶν ἢ μαλακῶν ναρκωτικῶν. Ὁ ἕλληνας σχεδιαστὴς Ντίμης Κρίτσας ἐξομολογείτα: «Εἶχα τρέλα μὲ τὴν κοκαΐνη! Ἔκρυβα ὅτι ἤμουν Ὁμοφυλόφιλος».

Ἐπίσης ὁ διάσημος Γάλλος σχεδιαστὴς μόδας Ζᾶν Πὼλ Γκοτιὲ εἰσήγαγε τὶς φοῦστες γιὰ ἄνδρες…μεταφέρει στὴν πασαρέλα τὴ μόδα τοῦ δρόμου σὲ συνδυασμὸ μὲ στοιχεῖα ποὺ σοκάρουν, ὅπως ὁ ἀσαφὴς καθορισμὸς τοῦ φύλου, τῆς φυλῆς καὶ τῆς σεξουαλικότητας.

Τὸ φαινόμενο Κοντσίτα :«γυναίκα μὲ τὰ μούσια».

Θεωρεῖ ὅτι δὲν προκαλεῖ καὶ πὼς ἁπλὰ θέλει νὰ περάσει τὸ μήνυμά της σὲ ὅλο τὸν κόσμο ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ «ἀνοχὴ» καὶ ἀνεκτικότητα. Τὸ θέμα ὅμως εἶναι τί ἀκριβῶς πρέπει νὰ ἀνεχτοῦμε δηλαδὴ τὴν διαφορετικότητα τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ὅμως τί γίνεται ὅταν προκαλεῖς γιὰ νὰ τονίσεις τὴν διαφορετικότητά σου σὲ ἕναν ἤδη τόσο «πολύχρωμο» κόσμο;

Ἔχει λοιπὸν ἄδικο ὁ ἱερός μας πατὴρ ὅταν ἐπισημαίνει «διὰ τοῦτο οὐ τὸ δόγμα αὐτοῖς σατανικὸν μόνον ἢν ἀλλὰ καὶ ὁ βίος διαβολικός»;

Τουρισμὸς καὶ ὁμοφυλοφιλία

Ο gay τουρισμός, ὅπως ἀποκαλεῖται στὴ διεθνῆ ἀγορὰ ἀφορᾶ ἀποκλειστικὰ στὰ Ὁ/λὰ ἄτομα ποὺ πραγματοποιοῦν ταξίδια σὲ φιλικοὺς γιὰ τὴ «διαφορετικότητά τους» προορισμοὺς (gay friendly προορισμοί). Σ’ αὐτοὺς τοὺς προορισμοὺς ἀνήκουν οἱ ΗΠΑ, τὰ ἑλληνικὰ νησιά, Αὐστραλία καὶ Ἱσπανία. Ἡ Μύκονος εἶναι ὁ προσφιλέστερος προορισμὸς τῶν σοδομιτῶν. Ὅπως ἀναφέρουν εἰδικοὶ τὰ ἔσοδα ἀνάγονται σὲ δισεκατομμύρια εὐρὼ καὶ ἡ ὀρθόδοξη πατρίδα μας δυστυχῶς γιὰ τὰ δηνάρια τοῦ Ἰούδα πρωτοστατεῖ καὶ προωθεῖ τὴν ἀνηθικότητα.

Νὰ ἀπαντηθεῖ τὸ ἐρώτημα.

Ποῦ ἀποσκοπεῖ ἡ προσπάθεια καθιέρωσης ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ καὶ φίμωσης ὅσων ἔχουν διαφορετικὴ ἄποψη ἀπὸ τὴν ἄλλη;

Οἱ Νεοεποχίτες ἔχουν καταφέρει νὰ δημιουργήσουν ἀρκετὰ εὔφορα ἐδάφη σὲ ἀρκετὲς χῶρες τοῦ κόσμου. Τὸ βασικὸ ὅπλο ἡ σύγχυση ἐπάνω σὲ ἕνα «ζαλισμένο κοπάδι». Μὲ ὅπλο τὴ σύγχυση καὶ τὴν πλάνη δημιουργοῦν μία «νέα ἠθική», ἕνα νέο εἶδος ἠθικῆς ἔξω του Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, διεισδύοντας στὸν κοινωνικὸ ἱστὸ καὶ προκαλώντας ρωγμὲς στὰ θεμέλια της οἰκογένειας καὶ τῆς ἐκκλησίας. Κατόρθωσαν νὰ προσεταιρισθοῦν στὶς τάξεις τοὺς Ὁ/λοὺς (οἱ ὁποῖοι ἐφτίαξαν δική τους Βίβλο!) ἀπὸ τοὺς θρησκευτικοὺς χώρους.

Ὅταν πρόσφατα στὴ Φιλανδία ψηφίστηκε, μὲ λίγους ψήφους διαφορά, νόμος ὑπὲρ τῶν λεγομένων «δικαιωμάτων» τῶν Ὁ/φίλων, προτεστάντης ἐπίσκοπός της Φιλανδίας, δήλωσε: «Ξέρω πόσο αὐτὴ ἡ ἡμέρα σημαίνει πολλὰ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ οὐράνιου τόξου, τοὺς ἀγαπημένους τους καὶ πολλοὺς ἄλλους. Χαίρομαι μὲ ὅλη τὴν καρδιά  μου γι’ «αὐτοὺς καὶ μὲ αὐτούς», δήλωσε ὁ Μακινεν. Βέβαια ὑπῆρξαν καὶ οἱ σχετικὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ παραδοσιακοὺς Χριστιανικοὺς κύκλους.

Ὀρθοτατα ὁ Γάλλος Καρδινάλιος Philippe Barbarin  δήλωσε στὸν ραδιοφωνικὸ σταθμὸ Radio Free Christianity: «Ὁ γάμος μεταξὺ ὁμοφυλοφίλων θὰ σημάνει τὴν πλήρη κατάρρευση τῆς κοινωνίας. Θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει ἀμέτρητες συνέπειες. Στὴ συνέχεια θὰ θέλουν νὰ δημιουργήσουν ζευγάρια μὲ τρία ἢ τέσσερα μέλη. Καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτό, ἴσως μία μέρα νὰ πέσει καὶ τὸ ταμποὺ τῆς αἱμομιξίας». (Κόκκινος Οὐρανός». Τὸ ἀκούσαμε καὶ αὐτό: Στὴν Ἀμερικὴ μία 18χρονη θὰ παντρευτεῖ τὸν…πατέρα της»! Γιὰ τὴν ἑλληνορθόδοξη πραγματικότητα ἀπώτερος στόχος αὐτοῦ του σκοτεινοῦ σατανικοῦ  συστήματος οὔτε λίγο οὔτε πολὺ εἶναι «τὸ τέλος τῆς οἰκογένειας», μὲ τὴν ἀκύρωση τῶν ρόλων τῆς μητέρας καὶ τοῦ πατέρα, ἡ δημογραφικὴ ἀλλοίωση καὶ φυσικὰ ἡ ἐξαφάνιση τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους.. Ὁ διάβολος ἐπιστρατεύει πολλοὺς συμμάχους καὶ βρίσκει ἄσπονδους φίλους στὰ ὁμοφυλοφιλικὰ κινήματα!

  

Ὑγιεῖς ἀντιδράσεις

Ὁ πρόεδρος τῆς Ρωσίας, σὲ σχετικὴ ἐρώτηση, ἀπήντησε: «Δὲν εἴμαστε ὁμοφοβικοί, ἀλλὰ σὲ ἀντίθεση μὲ τὶς ΗΠΑ προτιμοῦμε τὴν  παραδοσιακὴ ὑγιῆ οἰκογένεια».

Ὁ Πάπας Φραγκίσκος σὲ συγκέντρωση τοῦ Βατικανοῦ «πρὸς μεγάλη ἀπογοήτευση τῶν ἁπανταχοῦ Ὁ/λῶν, ἀνέφερε ὅτι «ἡ Ἕνωση τοῦ ἄντρα καὶ τῆς γυναίκας εἶναι ἡ ρίζα τοῦ γάμου» καὶ ὅτι «τὰ παιδιὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ μεγαλώνουν μέσα σὲ μία οἰκογένεια μὲ ἕναν πατέρα καὶ μία μητέρα».

Στὴ δήλωση αὐτὴ ἔντονη ὑπῆρξε ἡ ἀντίδραση τοῦ David Badash μέλος ἀκτιβιστικῆς ὀργάνωσης, ποὺ δήλωσε ὅτι ἡ ὁμιλία τοῦ Πάπα ἐμπεριεῖχε «καλυμμένες ἐπιθέσεις» γιὰ τοὺς γάμους τοῦ ἰδίου φύλου. (Protothema.gr Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 20140».

Ἡ ἀμερικανίδα Barronelle Stutzman ἀρνήθηκε νὰ φτιάξει «γαμήλια» τούρτα γιὰ τοὺς κίναιδους καὶ κινδυνεύει νὰ χάσει τὰ πάντα. Μία ἀπὸ τὶς πάμπολλες παρόμοιες περιπτώσεις ὅπου στοχοποιοῦνται ἀπὸ τοὺς σοδομίτες(Ὁ) χριστιανοὶ ἐπιχειρηματίες προκειμένου νὰ ὁδηγηθοῦν εἴτε στὴ ὑποταγὴ εἴτε στὴν ἐπαγγελματικὴ| οἰκονομικὴ| κοινωνικὴ ἐξόντωση.

Οἰκογένεια χριστιανῶν στὴ Γερμανία καταδικάστηκε σὲ φυλάκιση γιατί ἀρνήθηκαν νὰ ἀφήσουν τὰ παιδιά τους νὰ παρακολουθήσουν τὰ παιδιὰ τοὺς μαθήματα σὲξ στὸ σχολεῖο.

Ὑπάρχουν καταγγελίες Μολδαβοὺ πολιτικοῦ γιὰ ἐπέμβαση τῆς Δύσης  (ΗΠΑ) στὴν προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς ἀτζέντας καὶ τῶν νόμων περὶ «μὴ διακρίσεων».

«Ὁ Γάλλος ἐπίσκοπος Dominique Rey ζήτησε ἀπὸ τὴν κυβέρνηση νὰ ἐπιτρέψει στοὺς πολίτες τῆς Γαλλίας νὰ ἀποφασίσουν σχετικὰ μὲ τὸν ὁρισμὸ τῆς λέξεως «γάμος», ὅπως τὸν προτείνει ἡ κυβέρνηση. Ἐπιβάλλεται ἡ διεξαγωγὴ ἑνὸς δημοψηφίσματος…γιὰ νὰ βεβαιωθοῦν οἱ πολίτες ὅτι ἡ Κυβέρνηση δὲν πράττει τυφλά, εὑρισκόμενη στὸ ἔλεος κάποιων λόμπυ…Ἡ πλειοψηφία τοῦ πληθυσμοῦ συμφωνεῖ μὲ τὴν παραδοσιακὴ ἄποψη τοῦ γάμου».

*[[Νεοζηλανδὸς Πάστορας γιὰ τοὺς gay προσεύχομαι νὰ αὐτοκτονήσετε!]]*

Ἡ ἐκστρατεία γιὰ τὰ «ἄφυλα» παιχνίδια ἔχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στὴ Δύση. Στὴ Βρετανία ἔγινε διάσημη μία μαμὰ ποὺ προκειμένου νὰ «προστατεύσει» τὴν κόρη της ἀπὸ τὴν «ρὸζ πανούκλα» καὶ ἔκρυβε  τὰ ρὸζ παιχνίδια κὰ τῆς ἔβαλε μπλὲ ἀγορίστικες πάνες.

Στὴν Ἑλλάδα τὴν ἐκστρατεία γιὰ τὰ ἄφυλα παιχνίδια κάλυψε τὸ Τμῆμα Ἐπιστημῶν Προσχολικῆς Ἀγωγῆς καὶ Ἐκ\σὴς σὲ συνεργασία μὲ τὴν Παιδαγωγικὴ Σχολὴ καὶ τὸ Τμῆμα Δημοτικῆς Ἐκπαίδευσης τοῦ ΑΠΘ, μὲ τίτλο-θέμα «Κοριτσίστικα\ἀγορίστικα ἢ οὐδέτερα ὡς πρὸς τὸ φύλο παιχνίδια»

«Μὴν ἀγοράζετε ἀγορίστικα παιχνίδια στὰ ἀγόρια καὶ κοριτσίστικα στὰ κορίτσια» ζητάει ἡ  Larissa Waters γερουσιαστὴς τῶν πρασίνων. No gender December.

Βέβαια ὑπάρχουν καὶ τὰ κωμικοτραγικὰ παρεπόμενα: Ὁ δικαστὴς Ντέιλ Κοὲν τὴν Τετάρτη 17/12/2014 διέλυσε τὸ γάμο τῆς Χέδερ Μπράσνερ καὶ τῆς Μέγκαν Λέιντι στὴ Φλόριντα. Μετὰ τοὺς Ὁ/φιλικοὺς γάμους, ἔχουμε καὶ τὸ πρῶτο, ἐπίσημο Ὁ/φιλικὸ διαζύγιο!

 Ἡ Θεσσαλονίκη ἐπὶ ποδὸς

Ἡ πόλη τοῦ ἁγίου Δημητρίου, κινητοποιεῖται δυναμικά, ἀντιστέκεται, καὶ διαμαρτύρεται ἔντονα στὴν ἠθικὴ ἔκπτωση καὶ τὴν πνευματικὴ μόλυνση τῆς πόλης ἀπὸ τὶς ἐκδηλώσεις τῆς Ὁ/λικὴς  ὑπερηφάνειας. Ἡ ἀγρυπνία στὴν Ἀχειροποίητο  καὶ ἡ συγκέντρωση στὸν προαύλιο χῶρο τοῦ Πολιούχου μὲ τὶς μαχητικὲς ὁμιλίες, εἰδικῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν, ἔδωσαν τὸ στίγμα τῆς ὀρθόδοξης τοποθέτησης ἀπέναντι στὴν βδελυρὴ σοδομικὴ ἁμαρτία. Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος κινήθηκαν καὶ τὰ ἀναρτημένα πανὸ μὲ συνθήματα «ὄχι στὴν προβολὴ τῆς διαστροφῆς», «μὴ βεβηλώνετε τὴν ἁγιοτόκο Θεσσαλονίκη».

Τέλος τὸ ἐμπεριστατωμένο Ψήφισμα, μεταξὺ ἄλλων καταδικάζει ἀπερίφραστα τὴν Ὁ, ἡ ὁποία τείνει νὰ παρουσιαθεῖ ὡς φυσιολογικὴ κατάσταση, ὡς ἁπλὴ διαφορετικότητα. Η Ὁ εἶναι τὸ πιὸ σιχαμερὸ καὶ ἀκάθαρτο πάθος. Ἡ παρέλαση Ὑπερηφάνειας στέλνει πρὸς τοὺς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς…Καλοῦμε γι’ αὐτὰ τὸν κ. Δήμαρχο νὰ παύσει νὰ διαφθείρει τὰ ἤθη τῆς πόλεως καὶ νὰ μολύνει τὸ πνευματικό της περιβάλλον, νὰ καταργήσει καὶ νὰ ἀκυρώσει τὶς ἁμαρτωλὲς πανηγύρεις καὶ παρελάσεις τῆς Ὁ/λίας πρὶν ἐπέμβει ὁ Θεός.

Συμπεράσματα

Ἡ ρίζα τοῦ προβλήματος σὲ ἔσχατη ἀνάλυση ἀνάγεται, πιστεύουμε, στὴν ἀπόρριψη τοῦ ὀρθοδόξου δόγματος, ἀπὸ τὴν κατὰ πάντα ἐκκοσμικευμένη Δύση, καὶ τὴ διαμόρφωση ἑνὸς ἄηθους ἤθους, τῆς ὁποίας ὁ κύριος σκοπὸς εἶναι ὁ κορεσμὸς τῆς ὕλης μὲ κάθε τίμημα, καὶ οἱ ἀχαλίνωτες κτηνώδεις ἀπολαύσεις, μὲ ὅλες τὶς διεστραμμένες ὁμοφυλοφιλικὲς ὀρέξεις καὶ ἀποχαυνώσεις.

Στὸν ἀντίποδα αὐτῆς τῆς φιλοσοφίας καὶ τοῦ τρόπου ζωῆς, ἡ ὀρθοδοξία μας, ποὺ στέκει πέραν τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου, εἶναι ὁ αἰώνιος καὶ ἀλάθητος φορεὺς τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ  ὅλων τῶν θεοφιλῶν ἀρετῶν. Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγο ἡ Ὁ/λία θεωρεῖται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ὡς μία ἀπὸ τὶς χειρότερες μορφὲς ἁμαρτίας, αἰσχρὸ βδέλυγμα μπροστὰ στὸ Θεό. Τὸ ἐπιβεβαιώνει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος : «Δυσκολοτέρα δὲ τὰ παρὰ φύσιν καὶ ἀηδέστερα ὥστε οὐδὲ ἡδονὴν ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν, ἡ γὰρ γνησία ἡδονὴ ἡ κατὰ φύσιν ἐστίν. Ἂλλ ὅταν ὁ Θεὸς ἐγκαταλείπει πάντα ἄνω καὶ κάτω γίνεται».

«Τὸ ἀνθρώπινο σῶμα εἶναι ἱερὸ ποίημα τοῦ Θεοῦ, ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ παραδίνουμε στὴν ἀκολασία. Εἶναι προϊὸν κοινωνίας τῶν γονέων μας. Η Ὁ/λία εἶναι ἀφύσικη σχέση καὶ δὲ μπορεῖ νὰ ἐξυπηρετήσει τὸ σκοπὸ τοῦ ἔρωτα (τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἐμφύτευσε «ἐγκατέσπειρε» μέσα μας), ποὺ εἶναι ἡ ἀλληλοσυμπλήρωση τοῦ ἄρρενος καὶ τοῦ θήλεως, ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητος  καὶ δὶ’ αὐτοῦ γέννηση νέου ἀνθρώπου». (Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος).

Τὰ ΜΜΕ ἔχουν καταφέρει νὰ ἀπευαισθητοποιήσουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπέναντι στὴ χυδαιότητα τῆς ἁμαρτίας τῆς διαφθορᾶς. Οἱ ἀνήθικες πράξεις καὶ ἡ βία ἔχουν καθιερωθεῖ στὸ ὑποσυνείδητό του κόσμου ὡς εἶδος ψυχαγωγίας καὶ δὲν ὑπάρχουν ἀντιδράσεις διαμαρτυρίας…Ἡ εἰσαγόμενη ἀνηθικότητα ὅλο καὶ περισσότερο διεισδύει στὴν κοινωνία μας καὶ βέβαια ἡ Ὁ εἶναι μία ἀπὸ τὶς κύριες μορφές της.

Κανεὶς δὲν ἀντιλέγει ὅτι ὡς χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ ἐπιδεικνύουμε ἀγάπη στὸ πρόσωπο τοῦ Ὁ/φίλου, ἀλλὰ νὰ καταδικάζουμε μὲ παρρησία τὴ βδελυκτὴ αὐτὴ ἁμαρτία.

Ἐπιθυμοῦμε τὴ σωτηρία καὶ τὸν ἁγιασμὸ αὐτῶν τῶν συνανθρώπων μας, ἡ ὁποία ὅμως προϋποθέτει νινευιτικὴ μετάνοια καὶ ταπεινὴ ἐξομολόγηση τῶν σαρκικῶν ἀλλὰ καὶ ὅλων τῶν παθῶν.

Ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ καταδίκη της ἁμαρτίας δὲν ὀφείλεται σὲ μίσος ἀλλὰ σὲ ἀγάπη καὶ πόνο γιὰ τὴν αἰώνια σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.

Εἶναι συγκινητικὴ καὶ ἐξόχως συγκλονιστικὴ ἡ ἱστορία ἑνὸς Ὁμοφυλόφιλου ὁ ὁποῖος ἔζησε πατόκορφα τὴν παρὰ φύσιν ἡδονή, ἡ ὁποία ὅμως καὶ τὸν πλήρωσε πολὺ ἀκριβά. Ὁ νέος αὐτὸς προσεβλήθη-κόλλησε-τὸν ἰὸ ΗΙΥ (ΑΙDS). Συγκλονισμένος εἶπε ἐν μετανοία : «Θὰ πάω στὸ Ἅγιον Ὅρος νὰ σώσω τὴν ψυχή μου. Ὁ νέος ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἔγινε ὑπόδειγμα ἀληθινῆς ἀρετῆς καὶ ἁγιότητας. Ἄγνωστο ἐὰν μέχρι σήμερα ζεῖ…

O ἀποκαλυπτικὸς λόγος δὲν ἀφήνει περιθώρια ἐφησυχασμοῦ ἢ τὸ χειρότερο  ἀμνηστεύσεως τῶν ἀφύσικων ἁμαρτημάτων, ἀφοῦ τὸ τέλος τους  θὰ εἶναι στὴν ἀπαράκλητη, καιόμενη μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι, λίμνη. «Τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεύσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πάσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τὴ λίμνη τὴ καιομένη ἐν πυρὶ καὶ θείω, ὃ ἔστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος». (Ἀποκ. κα΄, 8).

Ἀπέναντι στὴν δικτατορία τοῦ θράσους ἐπιβολῆς νέας, ἀδέσμευτης, ἀνερμάτιστης ἠθικῆς, καὶ στὸν ὀχετὸ τῶν ὁμοφυλοφιλικῶν σχέσεων, εἶναι πλέον καιρὸς «νὰ λεπτύνουμε τὰ πνευματικά μας αἰσθητήρια, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ διαπιστώσουμε τὸ εὖρος τῆς «ὑπερηφανίας», δηλαδὴ τῆς προκλητικῆς καὶ αὐθάδους ἀναισχυντίας ποὺ ἔχει κατακλύσει τὸν κόσμο μας, τὴν ἐποχή μας, τοὺς δρόμους τῶν πόλεων, τὶς ἀφίσες καὶ γιγαντοοθόνες τοῦ ὑλόφρονος πολιτισμοῦ μας…Ἂς καταλάβουμε τὴ σοβαρότητα τῶν περιστάσεων, τὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ στὸ ὁποῖο βρισκόμαστε, κι’ ἂς φορέσουμε ἐπάνω μας «σάκκο καὶ σποδό». (Περιοδικὸν ὁ Σωτήρ, τ. 20095, σέλ. 362).

Ἄλλα περιθώρια δὲν ἔχουμε, ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει.

«Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ θηλάσαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ’ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε τὴν Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά. Κουράγιο, ὁ καιρὸς θὰ δείξει ποιὸς ἔχει δίκαιο, ἂν καὶ δὲ χρειάζεται ὁλότελα αὐτὴ ἡ ἀπόδειξη» (Φώτης Κόντογλου).

Καὶ ὁ καταληκτικὸς πατερικὸς λόγος

«Πᾶν γὰρ τὸ ὑπερβαῖνον τοὺς παρὰ Θεοῦ τιθέντας νόμους, τῶν ἀλλοκότων ἐπιθυμεῖ καὶ οὐχὶ τῶν νενομισμένων».

                                    Σᾶς εὐχαριστῶ.