Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Ἕνα πραγματικὰ μακάβριο θέαμα παρουσιάζει μὲ ὑπερήφανο ὕφος ἕνας Ἰμάμης μέσα σὲ ἕνα τζαμί, δείχνοντας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο καὶ μάλιστα τὴν ὥρα ποὺ κάνει κήρυγμα τὰ θρησκευτικά του αἰσθήματα μέσα στὸν χῶρο τοῦ ναοῦ ὅπου κάποτε λατρεύονταν ὁ ἑλληνορθόδοξος χριστιανισμός. Τὸ ἐπίκεντρό τοῦ θεάματος εἶναι ἕνα ἱστορικό, ὅπως ἀναφέρεται σπαθί, ποὺ συμβολίζει τὴν αἱματηρὴ κατάκτηση τῆς περιοχῆς ὅπου ὑπάρχει σήμερα αὐτὸ τὸ τζαμὶ ποὺ πρὶν ἀπὸ τὴν κατάκτηση τῆς περιοχῆς ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς ἦταν μιὰ ἱστορικὴ ἑλληνορθόδοξη χριστιανικὴ ἐκκλησία.
Πρόκειται γιὰ ἕνα τζαμὶ στὴν περιοχὴ Ladik τῆς Σαμψούντας τοῦ μαρτυρικοῦ Πόντου. Ἡ περιοχὴ αὐτὴ πρὶν τὴν ὀθωμανικὴ κατάκτηση κατοικοῦνταν ἀπὸ ἀμιγῶς ἑλληνορθόδοξο πληθυσμὸ καὶ τὸ τζαμὶ λειτουργοῦσε σὰν ἑλληνορθόδοξη ἐκκλησία. Τὸ 1075 μ.Χ. ὁ ἡγεμόνας τοῦ μουσουλμανικοῦ κρατιδίου τῶν Ντανισμενιδῶν, Melik Ahmet Danisment, προέλασε στὴν περιοχὴ σφάζοντας τοὺς κατοίκους καὶ ἔθεσε τὴν ὅλη ἐπικράτεια ὑπὸ....
τὴν ἡγεμονία τῶν μουσουλμάνων Ντανισμενιδῶν. Ο Melik Ahmet Danisment, ὅταν εἰσῆρθε νικητής, Gazi, στὴν πόλη Ladik, κατευθύνθηκε στὴν ἐκκλησία καὶ ἐκεῖ τέλεσε τὴν μουσουλμανικὴ προσευχὴ ἀποφασίζοντας πὼς ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς ἡ ἐκκλησία θὰ μετατρέπονταν σὲ τζαμί. Τὸ πολὺ χαρακτηριστικὸ ὅμως αὐτῆς τῆς κίνησης, ἦταν ὅτι ὁ ἡγεμόνας τῶν Ντανισμενιδῶν θέλοντας νὰ δώσει ἔμφαση στὸν συνεχιζόμενο τότε πόλεμο κατὰ τῶν «ἀπίστων» ἔδωσε ἐντολὴ κάθε φορᾶ ποὺ θὰ τελοῦνταν τὸ ναμάζι μέσα στὸ τζαμὶ καὶ θὰ γίνονταν τὸ κήρυγμα, θὰ προβάλλονταν ἀπὸ τὸν ἰμάμη καὶ τὸ σπαθὶ τῆς μεγάλης του νίκης κατὰ τῶν «ἀπίστων», δηλαδὴ ἡ χατζάρα μὲ τὴν ὁποία εἶχε σφάξει τοὺς χριστιανοὺς ποὺ ἀμυνθῆκαν ἐνάντια στὴν μουσουλμανικὴ κατάκτηση. Ἀπὸ τότε, δηλαδὴ ἀπὸ ἐκείνη τὴν χρονολογία ὅπως ἀναφέρεται, ἔχει κρατηθεῖ αὐτὴ ἡ αἱμοβόρα παράδοση ὁ ἑκάστοτε ἰμάμης ποὺ θὰ τέλει τὴν προσευχὴ καὶ θὰ κάνει κήρυγμα στὸ μουσουλμανικὸ τέμενος νὰ κραδαίνει στὸ χέρι του τὸ σπαθὶ τῆς σφαγῆς τῶν χριστιανῶν τῆς περιοχῆς.
τὴν ἡγεμονία τῶν μουσουλμάνων Ντανισμενιδῶν. Ο Melik Ahmet Danisment, ὅταν εἰσῆρθε νικητής, Gazi, στὴν πόλη Ladik, κατευθύνθηκε στὴν ἐκκλησία καὶ ἐκεῖ τέλεσε τὴν μουσουλμανικὴ προσευχὴ ἀποφασίζοντας πὼς ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς ἡ ἐκκλησία θὰ μετατρέπονταν σὲ τζαμί. Τὸ πολὺ χαρακτηριστικὸ ὅμως αὐτῆς τῆς κίνησης, ἦταν ὅτι ὁ ἡγεμόνας τῶν Ντανισμενιδῶν θέλοντας νὰ δώσει ἔμφαση στὸν συνεχιζόμενο τότε πόλεμο κατὰ τῶν «ἀπίστων» ἔδωσε ἐντολὴ κάθε φορᾶ ποὺ θὰ τελοῦνταν τὸ ναμάζι μέσα στὸ τζαμὶ καὶ θὰ γίνονταν τὸ κήρυγμα, θὰ προβάλλονταν ἀπὸ τὸν ἰμάμη καὶ τὸ σπαθὶ τῆς μεγάλης του νίκης κατὰ τῶν «ἀπίστων», δηλαδὴ ἡ χατζάρα μὲ τὴν ὁποία εἶχε σφάξει τοὺς χριστιανοὺς ποὺ ἀμυνθῆκαν ἐνάντια στὴν μουσουλμανικὴ κατάκτηση. Ἀπὸ τότε, δηλαδὴ ἀπὸ ἐκείνη τὴν χρονολογία ὅπως ἀναφέρεται, ἔχει κρατηθεῖ αὐτὴ ἡ αἱμοβόρα παράδοση ὁ ἑκάστοτε ἰμάμης ποὺ θὰ τέλει τὴν προσευχὴ καὶ θὰ κάνει κήρυγμα στὸ μουσουλμανικὸ τέμενος νὰ κραδαίνει στὸ χέρι του τὸ σπαθὶ τῆς σφαγῆς τῶν χριστιανῶν τῆς περιοχῆς.
Μάλιστα ἡ ἀρχικὴ χατζάρα βαμμένη μὲ τὸ αἷμα χριστιανῶν, ὅπως ἀνέφερε στὴν τουρκικὴ ἐφημερίδα Vatan ὁ σημερινὸς ἰμάμης τοῦ τζαμιοῦ, Erdogan Zilelioglu, χάθηκε μέ… μυστήριο τρόπο κατὰ τὸν σεισμὸ ποὺ ἔπληξε τὴν περιοχὴ τὸ 1943 καὶ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ πάθει σοβαρὴ ζημιὰ τὸ κτίσμα τοῦ τζαμιοῦ. Ἔτσι ἡ ἀρχικὴ χατζάρα ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ ἕνα πιὸ σύγχρονο σπαθί, ἐνῶ τὸ ἴδιο το τζαμὶ ἔχει πάρει τὴν ὀνομασία ἀπὸ τὸν κόσμο τῆς περιοχῆς, Kilic Camisi, δηλαδὴ τὸ «Τζαμὶ τοῦ Σπαθιοῦ». Ὁ ἴδιος δὲ ὁ ἰμάμης μὲ περισσὴ ὑπεροψία τοῦ ἀρέσει νὰ φωτογραφίζεται μέσα στὸ τζαμὶ καὶ μπροστὰ στὸ Μιχρὰμπ ( τὸ σημεῖο προσευχῆς), κρατώντας καὶ μάλιστα τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς τὸ μεγαλοπρεπὲς σπαθὶ σὲ ἀνάμνηση τῆς ἱστορικῆς χατζάρας ποὺ εἶχε γίνει διάσημη ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ποὺ εἶχε κατασφάξει τὴν ἐποχὴ τῆς μουσουλμανικῆς κατάκτηση τῆς περιοχῆς.
Ἄλλο ἕνα «ὑπέροχο» δεῖγμα αὐτοῦ τοῦ Ἰσλάμ, ποὺ κάποιοι ἀνόητοι ἰσλαμολάγνοι θέλουν νὰ μᾶς τὸ παρουσιάζουν σὰν μιὰ εἰδυλλιακὴ θρησκεία καὶ νὰ μᾶς τὴν ἐπιβάλλουν μὲ τὸ ἔτσι θέλω, πρὸς χάριν τοῦ πολυπολιτισμοῦ τους καὶ τῆς περίφημης παγκοσμιοποίησής τους.
Ἀλλοίμονό μας!
Thank you :)
ΑπάντησηΔιαγραφή