20 Νοε 2014

Δρομολογεῖται "ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν" μὲ βάση τὴν ψευδοσύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἐν Πειραιεῖ τὴ 20η Νοεμβρίου 2014
Με μεγάλη θλίψη καὶ πόνο ψυχῆς ἀναγνώσαμε στὸν ἠλεκτρονικὸ τύπο πρωτοφανεῖς δηλώσεις τοῦ Παν. Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στήν αὐστριακὴ ἐφημερίδα «Κουρίρ», κατὰ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὴν Αὐστρία. Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ τὸ εἰδησεογραφικὸ ἰστολόγιο Defencenet: «Σὲ ἐπιστροφὴ στὴ Συμφωνία τῆς Φεράρας - Φλωρεντίας καὶ στὴν Ἕνωση τῶν δύο μεγάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Χριστιανοσύνης, τῆς Ὀρθόδοξης καὶ τῆς Καθολικῆς, θέλει νὰ προχωρήσουμε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος 
σὲ συνέντευξή του στὴν αὐστριακὴ ἐφημερίδα “Κουρίρ”. Στὴν ἴδια συνέντευξη, ὅταν ἐρωτᾶται γιὰ τὸ Σχίσμα τοῦ 1054, (ποὺ διαίρεσε τὸν Χριστιανισμὸ σὲ Καθολικισμὸ καὶ Ὀρθοδοξία), ὁ κ. Βαρθολομαῖος σημειώνει πὼς ἡ ἀποκατάσταση τῆς διάσπασης καὶ ἡ ἐπανένωση τῆς Ἐκκλησίας συνιστᾶ μεγάλο καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας καὶ παραπέμπει στὰ πρῶτα βήματα ποὺ ξεκίνησαν σὲ αὐτὴ τὴν κατεύθυνση πρὶν ἀπὸ 50 χρόνια ὁ Πάπας Παῦλος ὁ Ἕκτος καὶ ὁ...
Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ἐνῶ, ὅπως παρατηρεῖ, ὁ ἐπίσημος Θεολογικὸς Διάλογος ἀνάμεσα στὶς Ἐκκλησίες βοήθησε νὰ ἐξαλειφθοῦν παρεξηγήσεις καὶ διαφορὲς ἀπόψεων!».Θεωρήσαμε καθῆκον μας νὰ σχολιάσουμε τὴν εἴδηση τὶς δηλώσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, μὲ σκοπὸ τὴν ἐνημέρωση καὶ ἐπαγρύπνηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Μὲ τὶς παρὰ πάνω δηλώσεις τοῦ ὁ Παν. κ. Βαρθολομαῖος, χωρὶς τὸν παραμικρὸ δισταγμό, φαίνεται νὰ βαδίζει ἀκάθεκτος πρὸς τὴν ἕνωση τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδοξίας μας μὲ τὴν παρασυναγωγὴ τοῦ Παπισμοῦ, διαγράφοντας μὲ μία μονοκονδυλιὰ Ὀρθοδόξους Συνόδους καὶ ἁγίους Πατέρες αἰώνων. Τὸ ἐρώτημα εἶναι ποιὸ μοντέλο θὰ ἀκολουθήσει ἐφ’ ὅσον ὁ ἀμετανόητος Παπισμὸς μένει ἀμετακίνητος πεισματικὰ στὶς κακοδοξίες του; Τὸ μόνο μοντέλο ποὺ ὑφίσταται ἱστορικά, εἶναι ἠ ενωτικὴ συμφωνία τῆς Ψευδοσύνοδου Φεράρας – Φλωρεντίας (1438-1439), τὴν ὁποία ὁ Ρωμαιοκαθολικισμὸς περιβάλλει μὲ τὸ κύρος «Οἰκουμενικῆς Συνόδου» καὶ τὴν ὁποία, ὡς γνωστόν, ἀπέρριψαν καὶ καταδίκασαν μία πλειάδα Ὀρθοδόξων Συνόδων καὶ ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

   Ἀλλὰ ποιὰ ἀξία μπορεῖ νὰ ἔχουν γι’ αὐτὸν οἱ ἅγιοι αὐτοὶ Πατέρες, ποὺ συγκρότησαν τὶς ἐν λόγω Συνόδους, ἢ ὁμίλησαν κατὰ τοῦ Παπισμοῦ, ἀφοῦ ἀποτελούν «θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεος καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χείρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ»;[1] Ὁ κ. Βαρθολομαῖος θεωρεῖ προφανῶς χρέος του νὰ ἐπανορθώσει «τὰ σφάλματα ἐκείνων»καὶ νὰ προχωρήσει στὴν πολυπόθητη ἕνωση, ἡ ὁποία σύμφωνα μὲ τὴν παρὰ πάνω δήλωση του  «συνιστᾶ μεγάλο καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας». Πιὸ ξεκάθαρη δήλωση ἀπὸ αὐτὴ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρξει. Μια δήλωση ποὺ ἔρχεται «βούτυρο στὸ ψωμὶ» στὶς μόλις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ὑβριστικὲς καὶ ταπεινωτικὲς δηλώσεις τοῦ Πάπα, σχετικὰ μὲ τὴν δῆθεν «ἀσθένεια» τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου  Ἐκκλησίας μας.
Τί εἴδους ὅμως ἕνωση ἦταν αὐτή, ποῦ ἐπιχειρήθηκε στὴν Ψευδοσύνοδο Φερράρας – Φλωρεντίας; Μὲ ἁπλὰ λόγια ηταν μία οὐνιτικοῦ τύπου ἕνωση. Καὶ ἄλλη φορᾶ στὸ παρελθὸν ἀσχοληθήκαμε μὲ τὴν Ψευδοσύνοδο αὐτή. Ἐδῶ θὰ ὑπενθυμίσουμε μερικὰ μόνο  στοιχεῖα αὐτῆς πρὸς ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν μας.

Τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ σημειώσουμε εἶναι, ὄτι ο προδοτικὸς «ὅρος» τὸν ὁποῖον ὑπέγραψε ἡ Ὀρθόδοξη ἀντιπροσωπεία δὲν ὑπῆρξε καρπὸς ἐλευθέρας θεολογικῆς συζητήσεως, ἀλλὰ καρπὸς ἀφορήτων πιέσεων καὶ πολιτικῆς σκοπιμότητος. Και γι’ αὐτὸ πολὺ ὀρθὰ θεωρήθηκε ἄκυρος. Δὲν μπορεῖ κανεὶς εὔκολα νὰ φαντασθεῖ, ποιὲς δόλιες μεθοδεύσεις ἐπιχειρήθηκαν, τί εἴδους ραδιουργίες καὶ ποιάσκοτεινα παρασκήνια ἔλαβαν χώρα στὸ«Καϊαφαϊκὸ» ἐκεῖνο «συνέδριο»[2], ὅπως τὸ χαρακτήρισε ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν παπικῶν. Τὶς δωροδοκίες,  τοὺς ἐκβιασμοὺς καὶ τὶς καταπιέσεις (ποὺ ἔφθασαν μέχρι στερήσεως τροφῆς), τὶς ὁποῖες ὑπέστησαν ὅλα τὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου ἀντιπροσωπείας ἐκ μέρους τοῦ Πάπα καὶ ἰδίως ὁ ἅγιος Μάρκος, προκειμένου νὰ κάμψουν τὸ φρόνημα τῶν Ὀρθοδόξων, ὥστε νὰ ὑπογράψουν τὸν «Ὄρο» τῆς συνόδου μὲ τὰ παπικὰ δόγματα.Ὅπως μαρτυρεῖ στὰ ἀπομνημονεύματα του ο Σύλβεστρος Συρόπουλος, αὐτόπτης μάρτυς τῶν γεγονότων, ὅταν ἔπαυσαν οἱ δημόσιες συζητήσεις «κρύφα καὶ συνεσκιασμένως πάντα ἐγίνοντο». Ὁ βασιλεὺς μὲ μικρᾶν μόνον ὁμάδα «ἴδια καὶ μυστικῶς ἐλάλει μετὰ τοῦ πάπα».[3] Οἱ Ἕλληνες ὑπέγραψαν τελικὰ «στένοντες καὶ τρέμοντες», «ἐθελοακουσίως»,[4] δεχόμενοι ἀφόρητες πιέσεις τόσον ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα, ὅσον καὶ ἀπὸ τὸν πάπα. Μέσα ἀπὸ τὶς περιγραφὲς αὐτὲς τοῦ Συρόπουλου, μπορεῖ κανεὶς νὰ πάρει μία ἰδέα τοῦ τί ἐστὶ παπικὴ διπλωματία, παπικήαδιαλλαξια, παπικὴ θηριωδία. Καὶ ἂς μὴ νομίσει κανεὶς ὅτι σήμερα ἔχουν ἀλλάξει οἱ Παπικοί, ὅτι ἔχουν γίνει καλύτεροι. Ὄχι. Ἀπεναντίας μάλιστα κατάντησαν ἀκόμη πιὸ πονηροί, σκληροὶ καὶ ἀδιάλλακτοι.

Ἀξίζει ἐπίσης νὰ ἀναφέρομε και ολίγα τινὰ ἀπὸ τὴν στάση τοῦ λαού μετα τὴν ὑπογραφὴ τοὺ «Ὄρου» ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν ἱεραρχῶν καὶ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ νὰ φανεῖ καὶ ὁ οὐσιαστικὸς ρόλος, τὸν ὁποῖον ἔπαιξε στὴν ἐν τὴ πράξει ἀποκήρυξη τῆς Ψευδοσυνόδου: Ὅταν οἱ ἀρχιερεῖς ἀποβιβάσθηκαν ἀπὸ τὰ πλοῖα, ὁ λαὸς τοὺς ἐρωτοῦσε:
-«“Πως τὰ ὑμέτερα; Πῶς τὰ τῆς συνόδου”; (πῶς πῆγε ἡ Σύνοδος;) “ει ἄρα ἐτύχομεν τὴν νικώσαν;” (πετύχαμε τὴ νίκη;)
Οἱ ἀρχιερεῖς ἀπαντοῦσαν ντροπιασμένοι καὶ μετανοημένοι:
-“Πεπράκαμεν (ἐπωλήσαμεν) τὴν πίστιν ἠμῶν, ἀντηλλάξαμεν τὴ ἀσεβεία τὴν εὐσέβειαν (ἀνταλλάξαμε τὴν Ὀρθοδοξία μὲ τὸν Παπισμό), προδόντες τὴν καθαρὰν θυσίαν ἀζυμίται γεγόναμεν” (ἀπορρίψαμε τὴν Ὀρθόδοξη Θεία Λειτουργία καὶ δεχθήκαμε τὴν «θεία λειτουργία» τῶν παπικῶν μὲ ἄζυμο ἄρτο).
-“Και διατὶ ὑπεγράφετε;” Αὐτοὶ ἀπαντοῦσαν:
 - “Φοβούμενοι τοὺς Φράγκους”. Καὶ πρόσθεταν:
- “Η δεξιὰ αὔτη ὑπέγραψε, κοπήτω (τὸ χέρι αὐτὸ ποὺ ὑπέγραψε ἂς κοπεῖ). Ἡ γλώσσα ὁμολόγησεν, ἐκριζούσθω” (ἡ γλώσσα αὐτὴ ποὺ ὁμολόγησε τὴν πλάνη τῆς αἱρέσεως ἂς ξεριζωθεῖ)».[5]
Γενικὰ οἱ ἀποφάσεις τῆς Ψευδοσυνόδου δὲν ἐφαρμόσθηκαν στὴν πράξη, διότι «οὔτε ὁ Πάπας ἐμνημονεύετο οὔτε ὁ “Ὄρος” ἀνεγνώσθη, ἢ ἕτερον τί ἐκαινοτομήθη»,[6] χάρις στὴ γενναία ἀντίσταση τοῦ κλήρου καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ὁ ὁποίος  παρέμενε πιστὸς στὴν Ὀρθόδοξη πίστη, παρ’ ὅλο ποὺ ἐδέχετο ἀπειλὲς καὶ πιέσεις. Η πρώτη ἐπίσημη συνοδικὴ καταδίκη της Ψευδοσυνόδου ἔγινε τὸ 1443, στὴν Σύνοδο τῶν Ἱεροσολύμων, στὴν ὁποία οἱ Πατριάρχες Ἱεροσολύμων Ιωακειμ, Ἀλεξανδρείας Φιλόθεος, Ἀντιοχείας Δωρόθεος καὶ ὁ Μητροπολίτης Καισαρείας Ἀρσένιοςχαρακτηρισαν τὴν Ψευδοσύνοδο «συναθροισθεῖσαν κουστωδίαν, ἤτοι μιαρᾶν σύνοδον».[7] Στὴ συνέχεια ἐπακολούθησαν οι Σύνοδοι τῆς Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1450 καὶ τοῦ 1482, οἱ ὁποῖες ἐπανέλαβαν τὴν ἴδια καταδίκη. Αλλά καὶ ὅλες οἱ μεταγενέστερες Ὀρθόδοξοι Σύνοδοι, ποὺ καταδίκασαν τὸν Παπισμό, θεωροῦσαν πλέον ὡς δεδομένη καὶ αὐτονόητη τὴν καταδίκη της ἐν λόγω Ψευδοσυνόδου.

Φαίνεται ὅτι ὁ Προκαθήμενος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς εὐσεβοῦς πηγῆς τοῦ Γένους, καθὼς συνειδητοποιεῖ καὶ ὁ ἴδιος, ὅτι οἱ Διάλογοι μὲ τὸν Παπισμὸ «δὲν πᾶνε ἄλλο», ἀλλὰ ἔχουν βαλτώσει γιὰ τὰ καλά, δὲν βλέπει ἄλλη διέξοδο γιὰ τὴν ἕνωση παρὰ μόνο τὴ λύση τῆς Φεράρας- Φλωρεντίας. Λογαριάζει ὅμως χωρὶς τὸν «ξενοδόχο», ἢ μᾶλλον τοὺς «ξενοδόχους». Καὶ ὁ ἕνας «ξενοδόχος», ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὅπως τότε ἀγωνίστηκε, ἔτσι καὶ σήμερα θὰ ἀγωνιστεῖ καὶ δὲν πρόκειται νὰ δεχθεῖ, ἀλλὰ θὰ κηρύξει ἄκυρη μία νέα Ψευδοσύνοδο τύπου Φεράρας - Φλωρεντίας. Ὁ δὲ ἄλλος «ξενοδόχος», ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, μὲ τὴν μόλις πρὶν ἀπὸ μερικοὺς μῆνες ἀπόρριψη τοῦ κειμένου τῆς Ραβέννας, ἔστειλε σαφὲς μήνυμα στὸ Φανάρι, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ δεχθεῖ καμιᾶς μορφῆς πρωτεῖο, εἴτε αὐτὸ εἶναι Φαναριώτικο, εἴτε Παπικό.

Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν
  
[1]Βλ. «Ἐπίσκεψις» ἄρ. 563, 30.11.1998, σέλ. 6.
[2]Νικολάου Βασιλειάδη, Ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικὸς καὶ ἡ ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἔκδ. Ἀδελφότης Θεολόγων ὁ «Σωτήρ», Ἀθῆναι 2007, σὲλ 178
[3]S. Sguropulym,  ἔκδ.  R. Creyghton, τόμ. Χ, κέφ. ἰη΄, σέλ.310.
[4]Βλ. Γ. Σχολαρίου,  Ἅπαντα τὰ εὑρισκόμενα…Τόμ. ΙΙΙ, σέλ.45,80.
[5]Δούκα, Ἱστορία Βυζαντινή, σέλ.216Α.
[6]S. Syropoulos, ἔκδ. V. Laurent, Τμ. ΧΙΙ,κέφ.2, σέλ.546-548. Κέφ.3, σέλ.548(18-19).
[7] Χρ. Παπαδοπούλου, Τὸ πρωτεῖον τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης, σέλ.283. 

3 σχόλια:

  1. Ας μην κορο'ι'δευόμαστε Συνέλληνες.

    Το πάνε άρον - άρον για την εγκαθίδρυση της νεοταξικής "Πανθρησκείας".

    Δεν ξέρω κατά πόσον ο Βαρθολομαίος το συνειδητοποιεί ή νομίζει πράγματι ότι πράττει το "καλό".

    Σε κάθε περίπτωση πάντως έχει γίνει υποχείριο της Νέας Τάξης.

    Και ας μην αρχίσουν τα διάφορα παπαγαλάκια να γράφουν ότι είμαστε δήθεν "ακραίοι", "λα'ι'κιστές", "σκληρόκαρδοι", "ο Πατριάρχης ξέρει καλύτερα" κλπ κλπ.

    Στην Ορθοδοξία ΔΕΝ υπάρχουν Πάπες και "αλάθητοι".

    Μόνον ο Χριστός είναι Αλάθητος. Κανείς άλλος.

    Ακόμα και ο πλέον άσημος και ταπεινός πιστός μπορεί να ελέγξει τον Πατριάρχη, εφόσον ο Πατριάρχης ξεφεύγει από την Ιερή Παράδοση.

    Κι εμείς θέλουμε την ένωση όλων των Χριστιανών , ειδικά σήμερα που ο Χριστιανισμός βάλλεται από παντού.

    Αλλά η ένωση αυτή πρέπει να γίνει στην βάση της Ορθής Πίστης, δηλαδή της Ορθοδοξίας.

    Αν είναι να υποταχτούμε στους τραπεζίτες, εμπόρους όπλων και παιδεραστές του Βατικανού, τότε ΟΧΙ, χίλιες φορές ΟΧΙ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εαν τυχον παραχωρησει ο Θεος,για να δει κατα ποσο οι χριστιανοι του 21 αι. ειναι πραγματι χριστιανοι κ ορθοδοξοι,κ γινει πλεον φανερη η ενωση του πατριαρχη κ των ρασοφορων με τους φραγκους τοτε αυτοματα θα εφαρμοσουμε τα λογια του αγιου Γερμανου Β πατριαρχη Κων/πολεως.
    "Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε εκκλησία να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους. Είναι καλύτερα να προσεύχεσθε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι, παρά να συγκεντρώνεσθε στην εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες. Ει’ δ’ άλλως, θα υποστήτε την ίδια κόλασι μ’ αυτούς". Αγιος Γερμανός Β΄ Κωνσταντινουπόλεως (1222-1240)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΧΑΙΡΕ ΦΕΡΡΑΡΑ
    ΤΗΣ ΑΡΑΣ ΦΕΡΩΝΥΜΕ
    (Ιωάννης Ευγενικός:αδελφός του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.