Ὅσοι Ἕλληνες ἀγαπᾶμε τὸν τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὴν πατρίδα μας, δίνουμε τὸν ἀγώνα μᾶς πρῶτα ὑπὲρ τῆς πίστεως. Ὁ πρῶτος λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο χτυπιέται ἡ Ἑλλάδα, εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία, βασικὸ στοιχεῖο τῆς ὁποίας εἶναι ἡ ἐλευθερία ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ἐμπόδιο στὴν παγκόσμια ὑποδούλωση τῶν ἀνθρώπων. Ἂν δὲν συνειδητοποιήσουμε ποιὸς εἶναι ὁ ἀντίπαλος δὲν μποροῦμε νὰ τὸν ἀντιμετωπίσουμε. Εἶναι σὰν νὰ πᾶμε νὰ λύσουμε ἕνα πρόβλημα πρὶν ἀκόμα τὸ διαβάσουμε.
Δὲν χρειάζεται νὰ βρίσκεται κάποιος πίσω ἀπὸ τὶς κλειστὲς πόρτες γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ τί γίνεται. Φθάνουν μόνο ἡ κοινὴ λογική, ἡ γνώση τῆς οἰκονομικῆς ἐπιστήμης καὶ ἡ πραγματικότητα τὴν ὁποία βιώνουμε γιὰ νὰ βγοῦν σωστὰ συμπεράσματα. Τὸ θέμα δὲν εἶναι μόνο νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴ “φυλακὴ” ποὺ μᾶς ἔχουν βάλει ὡς χώρα. Αὐτὸ εἶναι πιὸ εὔκολο. Τὸ δύσκολο εἶναι νὰ ἀντιμετωπίσουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς βάλανε στὴ “φυλακή”, μὲ τὸ μνημόνιο καὶ ὄχι μόνο. Καὶ αὐτοὺς δὲν εἶναι ἀνθρωπίνως δυνατὸ νὰ τοὺς νικήσει κάποιος ἄνθρωπος γιατί τὸ παγκόσμιο σύστημα ἐξουσίας εἶναι πανίσχυρο καὶ.... ἔχει τὰ στρατιωτικὰ καὶ οἰκονομικὰ μέσα καὶ τὴ δύναμη νὰ σὲ ἐξαφανίσει. Θὰ δοῦμε τὴν ἀντίδρασή του ἀμέσως μόλις μᾶς δεῖ νὰ μὴ σκύβουμε τὸ κεφάλι.
Καλὴ ἡ παλικαριά, ἀλλὰ εἶναι ἀκόμα καλύτερη ἅμα συνοδεύεται ἀπὸ τὸ μυαλὸ καὶ τὴν πίστη. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ὁ ἀτρόμητος μαχητὴς ἀλλὰ σοφὸς Κολοκοτρώνης – ὅταν τρεῖς χιλιάδες περίπου παλληκάρια ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν τεράστια τότε Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία – εἶπε: “πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ μετὰ ὑπὲρ πατρίδος”. Μὲ τὸ λόγο αὐτὸ οὐσιαστικὰ εἶπε στὸν Θεό: “μπὲς μπροστὰ καὶ ἐμεῖς ἀκολουθάμε”. Ἑπομένως καὶ ἐμεῖς σὰν τὸν Κολοκοτρώνη, νὰ βάλουμε τὸν Θεὸ μπροστά.
Ὅποια προσπάθεια γίνει κάτω ἀπὸ τὴν σημαία τῆς ὀρθοδοξίας θὰ ἔχει ἐπιτυχία. Ἔχω γράψει ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὴν ἐξουσία φοβοῦνται μόνο ὅσους ἔχουν πραγματικὴ πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ φιλοπατρία. Γιατί γνωρίζουν ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἔχουν τὴν προστασία Του καὶ τῆς Παναγίας, εἶναι πιὸ ἔξυπνοι καὶ πιὸ ἱκανοὶ ἀπὸ αὐτοὺς καὶ δὲν εἶναι ἐξαγοράσιμοι, οὔτε προσκυνημένοι.
Βέβαια δὲν πρέπει πάντα νὰ ἐπιβεβαιώνουμε τὰ λόγια του ἐθνικοῦ μας ποιητῆ Διονυσίου Σολωμοῦ: “Λαὲ πάντα εὐκολόπιστε καὶ πάντα προδομένε”. Ὅποιος λέει κάποια φράση ὅπως π.χ. “πρώτα ὁ Θεός” ἢ “μὲ τὴ βοήθεια τῆς Παναγιάς” ἢ πάει καὶ σὲ καμιὰ γιορτὴ στὴν ἐκκλησία λίγο πρὶν τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, γιὰ νὰ τὸν δείξει ἡ τηλεόραση καὶ νὰ τὸν δεῖ ὁ λαός, δὲ σημαίνει ὅτι εἶναι καὶ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης πολλὲς φορὲς βλέπουμε δίπλα στὴν ἱεραρχία τῆς ἐκκλησίας διάφορους ποὺ ἀσκοῦν ἐξουσία. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ εἶναι σὰν νὰ λένε: “καὶ ἐμεῖς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ εἴμαστε”.
Αν ἦταν ὅμως ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἑλλάδα σήμερα θὰ ἦταν στὴν κορυφὴ καὶ ὄχι στὸν πάτο. Νὰ κρίνουμε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὰ ἔργα τους καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ λόγια τους. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ διακρίνουμε τοὺς λύκους ποὺ φορᾶνε προβιά. Ὑπάρχουν σήμερα κάποιοι ἱεράρχες ποὺ μὲ τὰ λόγια τους καὶ τὶς πράξεις τοὺς μπερδεύουν τὸ λαό. Προσωπικὰ δὲν ἐπηρεάζομαι. Νὰ γνωρίζετε ὅτι παλιὰ ὁ Θεὸς ἄκουγε τὶς προσευχὲς τῶν πατριαρχῶν καὶ τῶν ἐπισκόπων. Σήμερα ἀκούει τὶς προσευχὲς τῶν ἁπλῶν ἱερέων καὶ μοναχῶν καὶ τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων. Βέβαια ὁ Θεὸς ἀκούει τὴν προσευχὴ κάθε ἀνθρώπου ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο δίκαιος εἶναι. Ἀναφέρθηκα ὅμως στὸ τί ἰσχύει γενικὰ καὶ ὄχι στὶς ἐξαιρέσεις.
Δεύτερον, δίνουμε τὸν ἀγώνα μας ὑπὲρ τῆς πατρίδας. Πρῶτα ἡ πατρίδα καὶ μετὰ ἐμεῖς. Αὐτὸ ἀπαιτεῖ τὴ δημιουργία ἑλληνικῆς, ἐθνικῆς, πατριωτικῆς συνείδησης. Π.χ.
α) νὰ σωθεῖ ἡ πατρίδα ἀκόμα καὶ ἂν χρειαστεῖ γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα νὰ τρῶμε ἀγριόχορτα καὶ βελανίδια,
β) νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε δειλοί. Πολλοὶ λένε: “Ἂς τὰ πάρουν ὅλα καὶ ἂς μᾶς ἀφήσουν ἤσυχους”.
Προσωπικὰ δὲν θὰ χάριζα ἀπὸ ὅσα μου ἀναλογοῦν ὡς Ἕλληνα πολίτη, οὔτε ἕνα κυβικὸ ἑκατοστὸ πετρελαίου ἡ φυσικοῦ ἀερίου, οὔτε ἕνα τετραγωνικὸ χιλιοστὸ ἑλληνικῆς γὴς σὲ κανένα Ἀμερικάνο, Γερμανό, Ἰσραηλινό, Τοῦρκο, πλούσιο Ἕλληνα ἢ ὁποιονδήποτε ἄλλο. Τὸ ἑκατὸ τῆς ἑκατὸ αὐτῶν ἀνήκει στὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ δὲν χαρίζονται σὲ κανένα. Πόσοι ὅμως Ἕλληνες θὰ ἐνεργοῦσαν ἔτσι;
γ) Πολλὲς φορὲς ἀκοῦμε τὴ φράση: “εἴμαστε μία μικρὴ χώρα τί νὰ κάνουμε”; Καὶ τὸ Ἰσραὴλ εἶναι μία μικρὴ χώρα ἀλλὰ ἐλέγχει ὅλο τὸν κόσμο. Ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ πάει στὴν κορυφὴ τοῦ κόσμου καὶ νὰ γίνει παράδειγμα γιὰ ὅλο τὸν κόσμο.
Ἂς πάψουμε νὰ εἴμαστε κακομοίρηδες καὶ νὰ ἀρκούμαστε στὸ νὰ εἴμαστε ἀσήμαντοι. Ἔχουμε μία ἱστορία, μία “ἀριστοκρατικὴ καταγωγή”. Δὲν μᾶς ἁρμόζει νὰ εἴμαστε στὸν πάτο ἐνῶ μποροῦμε νὰ πᾶμε στὴν κορυφή.
Ἂς ἀλλάξουμε ἐμεῖς γιὰ νὰ ἀλλάξουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς κυβερνοῦν καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ ἀλλάξουμε τὴν χώρα μας.
Τρίτον, ὀφείλουμε νὰ φυλάξουμε τὴν ἑνότητα στὴ χώρα μας. Ὅλοι εἴδαμε ποῦ κατάντησαν τὰ κράτη στὰ ὁποῖα προκλήθηκε ἐσωτερικὴ ἀναταραχή. Καὶ νὰ μὴ ξεχνᾶμε τί κάνανε σὲ μᾶς οἱ σύμμαχοί μας μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μὲ τὸν ἐμφύλιο πόλεμο. Ἡ Ἑλλάδα θὰ ἄνηκε στὴ δύση ἀφοῦ ὅμως πρῶτα θὰ πληγωνόταν καὶ θὰ χωριζόταν ὁ λαὸς σὲ δύο κομμάτια ποὺ θὰ τὰ χώριζε τὸ χυμένο αἷμα καὶ τὸ μίσος.
Ἂς μὴν ἀπαντήσουμε στὶς προκλήσεις ποὺ δεχόμαστε καὶ ἂς μὴ δώσουμε τὴν εὐκαιρία σὲ κάποιους νὰ διαλύσουν τὴν ἐσωτερικὴ συνοχὴ τοῦ λαοῦ γιὰ νὰ πετύχουν εὐκολότερα τὰ σχέδια τους. Γιατί ὑπάρχουν πολλοὶ ἀπάτριδες ποὺ μποροῦν πολὺ εὔκολα νὰ χρησιμοποιηθοῦν γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτό.
Τέταρτον, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι στὴ χώρα μας δὲν ἀπέτυχε ἡ δημοκρατία. Ἀπέτυχαν οἱ ἄνθρωποι ποὺ διαχειρίστηκαν τὴν ἐξουσία ποὺ τοὺς ἔδωσε ἡ δημοκρατία.
Εἶναι χρέος μας νὰ διαφυλάξουμε τὴν δημοκρατία μας γιατί ἔχει ἤδη γίνει μία πρώτη προσπάθεια νὰ περιοριστεῖ μὲ τὸ λεγόμενο “Γερμανικὸ μοντέλο” ποὺ ἀντὶ νὰ ἐκλέγει θὰ διορίζει τοὺς βουλευτές. Μὲ τὴν δημοκρατία μας θὰ ἀλλάξουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς κυβερνοῦν καὶ θὰ ἀνεβάσουμε στὴν ἐξουσία αὐτοὺς ποὺ θέλουμε νὰ μᾶς κυβερνήσουν.
Να γνωρίζουμε ὅτι τὸ κακὸ δὲν νικιέται μὲ τὸ κακὸ ἀλλὰ μὲ τὸ καλό. Ἐὰν θέλουμε λοιπὸν νὰ σωθοῦμε καὶ ἐμεῖς καὶ ἡ πατρίδα μας, ἂς ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἡ ἀλλαγὴ δὲν θὰ ἔρθει μὲ τὶς φωνὲς καὶ τὶς μαγκιὲς ἀλλὰ μὲ τὸ καθαρὸ μυαλό.
Ἂς εἴμαστε λοιπὸν πάντα πιὸ μπροστὰ στὴ σκέψη ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κυβερνοῦν τὸν κόσμο καὶ τὴν χώρα μας. Ὁ συνδυασμὸς πίστη, ψυχὴ καὶ μυαλὸ εἶναι ἀνίκητος.
Καὶ τέλος ὅταν πᾶμε νὰ ψηφίσουμε πρέπει πρῶτα νὰ σκεφτοῦμε αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται σὲ πιὸ δύσκολη θέση ἀπὸ ἐμᾶς. Γιατί ὅλοι περνᾶμε δύσκολα ἀλλὰ κάποιοι περνᾶνε ἀκόμα πιὸ δύσκολα καὶ βρίσκονται στὴν ἀπόγνωση.
Γι’ αὐτοὺς εἶναι μαρτύριο ὄχι ἡ κάθε μέρα ποὺ περνάει, ἀλλὰ τὸ κάθε λεπτό. Ἐὰν λοιπὸν σκεφτοῦμε καὶ ποῦμε: “ἐμεῖς ἀκόμα καλὰ εἴμαστε, τὶς μᾶς νοιάζει γιὰ τοὺς ἄλλους” νὰ εἴμαστε σίγουροι ὅτι θὰ ἔρθει καὶ ἡ δική μας ἡ σειρά.
Τότε ὅμως θὰ εἶναι ἀργὰ γιὰ δάκρυα καὶ αὐτὸ ποὺ γράφω ἔχει ἤδη συμβεῖ σὲ πολλοὺς γνωστούς μου, ποὺ δικαιολογοῦσαν κάθε κακὸ ποὺ συνέβαινε στοὺς συνανθρώπους τους.
Ὅπως στρώσουμε, θὰ κοιμηθοῦμε καὶ ὅτι σπείρουμε θὰ θερίσουμε.
Δὲν χρειάζεται νὰ βρίσκεται κάποιος πίσω ἀπὸ τὶς κλειστὲς πόρτες γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ τί γίνεται. Φθάνουν μόνο ἡ κοινὴ λογική, ἡ γνώση τῆς οἰκονομικῆς ἐπιστήμης καὶ ἡ πραγματικότητα τὴν ὁποία βιώνουμε γιὰ νὰ βγοῦν σωστὰ συμπεράσματα. Τὸ θέμα δὲν εἶναι μόνο νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὴ “φυλακὴ” ποὺ μᾶς ἔχουν βάλει ὡς χώρα. Αὐτὸ εἶναι πιὸ εὔκολο. Τὸ δύσκολο εἶναι νὰ ἀντιμετωπίσουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς βάλανε στὴ “φυλακή”, μὲ τὸ μνημόνιο καὶ ὄχι μόνο. Καὶ αὐτοὺς δὲν εἶναι ἀνθρωπίνως δυνατὸ νὰ τοὺς νικήσει κάποιος ἄνθρωπος γιατί τὸ παγκόσμιο σύστημα ἐξουσίας εἶναι πανίσχυρο καὶ.... ἔχει τὰ στρατιωτικὰ καὶ οἰκονομικὰ μέσα καὶ τὴ δύναμη νὰ σὲ ἐξαφανίσει. Θὰ δοῦμε τὴν ἀντίδρασή του ἀμέσως μόλις μᾶς δεῖ νὰ μὴ σκύβουμε τὸ κεφάλι.
Καλὴ ἡ παλικαριά, ἀλλὰ εἶναι ἀκόμα καλύτερη ἅμα συνοδεύεται ἀπὸ τὸ μυαλὸ καὶ τὴν πίστη. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ὁ ἀτρόμητος μαχητὴς ἀλλὰ σοφὸς Κολοκοτρώνης – ὅταν τρεῖς χιλιάδες περίπου παλληκάρια ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν τεράστια τότε Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία – εἶπε: “πρῶτα ὑπὲρ πίστεως καὶ μετὰ ὑπὲρ πατρίδος”. Μὲ τὸ λόγο αὐτὸ οὐσιαστικὰ εἶπε στὸν Θεό: “μπὲς μπροστὰ καὶ ἐμεῖς ἀκολουθάμε”. Ἑπομένως καὶ ἐμεῖς σὰν τὸν Κολοκοτρώνη, νὰ βάλουμε τὸν Θεὸ μπροστά.
Ὅποια προσπάθεια γίνει κάτω ἀπὸ τὴν σημαία τῆς ὀρθοδοξίας θὰ ἔχει ἐπιτυχία. Ἔχω γράψει ὅτι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν τὴν ἐξουσία φοβοῦνται μόνο ὅσους ἔχουν πραγματικὴ πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ φιλοπατρία. Γιατί γνωρίζουν ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ἔχουν τὴν προστασία Του καὶ τῆς Παναγίας, εἶναι πιὸ ἔξυπνοι καὶ πιὸ ἱκανοὶ ἀπὸ αὐτοὺς καὶ δὲν εἶναι ἐξαγοράσιμοι, οὔτε προσκυνημένοι.
Βέβαια δὲν πρέπει πάντα νὰ ἐπιβεβαιώνουμε τὰ λόγια του ἐθνικοῦ μας ποιητῆ Διονυσίου Σολωμοῦ: “Λαὲ πάντα εὐκολόπιστε καὶ πάντα προδομένε”. Ὅποιος λέει κάποια φράση ὅπως π.χ. “πρώτα ὁ Θεός” ἢ “μὲ τὴ βοήθεια τῆς Παναγιάς” ἢ πάει καὶ σὲ καμιὰ γιορτὴ στὴν ἐκκλησία λίγο πρὶν τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, γιὰ νὰ τὸν δείξει ἡ τηλεόραση καὶ νὰ τὸν δεῖ ὁ λαός, δὲ σημαίνει ὅτι εἶναι καὶ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Ἐπίσης πολλὲς φορὲς βλέπουμε δίπλα στὴν ἱεραρχία τῆς ἐκκλησίας διάφορους ποὺ ἀσκοῦν ἐξουσία. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ εἶναι σὰν νὰ λένε: “καὶ ἐμεῖς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ εἴμαστε”.
Αν ἦταν ὅμως ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἑλλάδα σήμερα θὰ ἦταν στὴν κορυφὴ καὶ ὄχι στὸν πάτο. Νὰ κρίνουμε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὰ ἔργα τους καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ λόγια τους. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ διακρίνουμε τοὺς λύκους ποὺ φορᾶνε προβιά. Ὑπάρχουν σήμερα κάποιοι ἱεράρχες ποὺ μὲ τὰ λόγια τους καὶ τὶς πράξεις τοὺς μπερδεύουν τὸ λαό. Προσωπικὰ δὲν ἐπηρεάζομαι. Νὰ γνωρίζετε ὅτι παλιὰ ὁ Θεὸς ἄκουγε τὶς προσευχὲς τῶν πατριαρχῶν καὶ τῶν ἐπισκόπων. Σήμερα ἀκούει τὶς προσευχὲς τῶν ἁπλῶν ἱερέων καὶ μοναχῶν καὶ τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων. Βέβαια ὁ Θεὸς ἀκούει τὴν προσευχὴ κάθε ἀνθρώπου ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο δίκαιος εἶναι. Ἀναφέρθηκα ὅμως στὸ τί ἰσχύει γενικὰ καὶ ὄχι στὶς ἐξαιρέσεις.
Δεύτερον, δίνουμε τὸν ἀγώνα μας ὑπὲρ τῆς πατρίδας. Πρῶτα ἡ πατρίδα καὶ μετὰ ἐμεῖς. Αὐτὸ ἀπαιτεῖ τὴ δημιουργία ἑλληνικῆς, ἐθνικῆς, πατριωτικῆς συνείδησης. Π.χ.
α) νὰ σωθεῖ ἡ πατρίδα ἀκόμα καὶ ἂν χρειαστεῖ γιὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα νὰ τρῶμε ἀγριόχορτα καὶ βελανίδια,
β) νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε δειλοί. Πολλοὶ λένε: “Ἂς τὰ πάρουν ὅλα καὶ ἂς μᾶς ἀφήσουν ἤσυχους”.
Προσωπικὰ δὲν θὰ χάριζα ἀπὸ ὅσα μου ἀναλογοῦν ὡς Ἕλληνα πολίτη, οὔτε ἕνα κυβικὸ ἑκατοστὸ πετρελαίου ἡ φυσικοῦ ἀερίου, οὔτε ἕνα τετραγωνικὸ χιλιοστὸ ἑλληνικῆς γὴς σὲ κανένα Ἀμερικάνο, Γερμανό, Ἰσραηλινό, Τοῦρκο, πλούσιο Ἕλληνα ἢ ὁποιονδήποτε ἄλλο. Τὸ ἑκατὸ τῆς ἑκατὸ αὐτῶν ἀνήκει στὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ δὲν χαρίζονται σὲ κανένα. Πόσοι ὅμως Ἕλληνες θὰ ἐνεργοῦσαν ἔτσι;
γ) Πολλὲς φορὲς ἀκοῦμε τὴ φράση: “εἴμαστε μία μικρὴ χώρα τί νὰ κάνουμε”; Καὶ τὸ Ἰσραὴλ εἶναι μία μικρὴ χώρα ἀλλὰ ἐλέγχει ὅλο τὸν κόσμο. Ἡ Ἑλλάδα μπορεῖ νὰ πάει στὴν κορυφὴ τοῦ κόσμου καὶ νὰ γίνει παράδειγμα γιὰ ὅλο τὸν κόσμο.
Ἂς πάψουμε νὰ εἴμαστε κακομοίρηδες καὶ νὰ ἀρκούμαστε στὸ νὰ εἴμαστε ἀσήμαντοι. Ἔχουμε μία ἱστορία, μία “ἀριστοκρατικὴ καταγωγή”. Δὲν μᾶς ἁρμόζει νὰ εἴμαστε στὸν πάτο ἐνῶ μποροῦμε νὰ πᾶμε στὴν κορυφή.
Ἂς ἀλλάξουμε ἐμεῖς γιὰ νὰ ἀλλάξουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς κυβερνοῦν καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ ἀλλάξουμε τὴν χώρα μας.
Τρίτον, ὀφείλουμε νὰ φυλάξουμε τὴν ἑνότητα στὴ χώρα μας. Ὅλοι εἴδαμε ποῦ κατάντησαν τὰ κράτη στὰ ὁποῖα προκλήθηκε ἐσωτερικὴ ἀναταραχή. Καὶ νὰ μὴ ξεχνᾶμε τί κάνανε σὲ μᾶς οἱ σύμμαχοί μας μετὰ τὸ τέλος τοῦ Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μὲ τὸν ἐμφύλιο πόλεμο. Ἡ Ἑλλάδα θὰ ἄνηκε στὴ δύση ἀφοῦ ὅμως πρῶτα θὰ πληγωνόταν καὶ θὰ χωριζόταν ὁ λαὸς σὲ δύο κομμάτια ποὺ θὰ τὰ χώριζε τὸ χυμένο αἷμα καὶ τὸ μίσος.
Ἂς μὴν ἀπαντήσουμε στὶς προκλήσεις ποὺ δεχόμαστε καὶ ἂς μὴ δώσουμε τὴν εὐκαιρία σὲ κάποιους νὰ διαλύσουν τὴν ἐσωτερικὴ συνοχὴ τοῦ λαοῦ γιὰ νὰ πετύχουν εὐκολότερα τὰ σχέδια τους. Γιατί ὑπάρχουν πολλοὶ ἀπάτριδες ποὺ μποροῦν πολὺ εὔκολα νὰ χρησιμοποιηθοῦν γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτό.
Τέταρτον, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι στὴ χώρα μας δὲν ἀπέτυχε ἡ δημοκρατία. Ἀπέτυχαν οἱ ἄνθρωποι ποὺ διαχειρίστηκαν τὴν ἐξουσία ποὺ τοὺς ἔδωσε ἡ δημοκρατία.
Εἶναι χρέος μας νὰ διαφυλάξουμε τὴν δημοκρατία μας γιατί ἔχει ἤδη γίνει μία πρώτη προσπάθεια νὰ περιοριστεῖ μὲ τὸ λεγόμενο “Γερμανικὸ μοντέλο” ποὺ ἀντὶ νὰ ἐκλέγει θὰ διορίζει τοὺς βουλευτές. Μὲ τὴν δημοκρατία μας θὰ ἀλλάξουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς κυβερνοῦν καὶ θὰ ἀνεβάσουμε στὴν ἐξουσία αὐτοὺς ποὺ θέλουμε νὰ μᾶς κυβερνήσουν.
Να γνωρίζουμε ὅτι τὸ κακὸ δὲν νικιέται μὲ τὸ κακὸ ἀλλὰ μὲ τὸ καλό. Ἐὰν θέλουμε λοιπὸν νὰ σωθοῦμε καὶ ἐμεῖς καὶ ἡ πατρίδα μας, ἂς ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἡ ἀλλαγὴ δὲν θὰ ἔρθει μὲ τὶς φωνὲς καὶ τὶς μαγκιὲς ἀλλὰ μὲ τὸ καθαρὸ μυαλό.
Ἂς εἴμαστε λοιπὸν πάντα πιὸ μπροστὰ στὴ σκέψη ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ κυβερνοῦν τὸν κόσμο καὶ τὴν χώρα μας. Ὁ συνδυασμὸς πίστη, ψυχὴ καὶ μυαλὸ εἶναι ἀνίκητος.
Καὶ τέλος ὅταν πᾶμε νὰ ψηφίσουμε πρέπει πρῶτα νὰ σκεφτοῦμε αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται σὲ πιὸ δύσκολη θέση ἀπὸ ἐμᾶς. Γιατί ὅλοι περνᾶμε δύσκολα ἀλλὰ κάποιοι περνᾶνε ἀκόμα πιὸ δύσκολα καὶ βρίσκονται στὴν ἀπόγνωση.
Γι’ αὐτοὺς εἶναι μαρτύριο ὄχι ἡ κάθε μέρα ποὺ περνάει, ἀλλὰ τὸ κάθε λεπτό. Ἐὰν λοιπὸν σκεφτοῦμε καὶ ποῦμε: “ἐμεῖς ἀκόμα καλὰ εἴμαστε, τὶς μᾶς νοιάζει γιὰ τοὺς ἄλλους” νὰ εἴμαστε σίγουροι ὅτι θὰ ἔρθει καὶ ἡ δική μας ἡ σειρά.
Τότε ὅμως θὰ εἶναι ἀργὰ γιὰ δάκρυα καὶ αὐτὸ ποὺ γράφω ἔχει ἤδη συμβεῖ σὲ πολλοὺς γνωστούς μου, ποὺ δικαιολογοῦσαν κάθε κακὸ ποὺ συνέβαινε στοὺς συνανθρώπους τους.
Ὅπως στρώσουμε, θὰ κοιμηθοῦμε καὶ ὅτι σπείρουμε θὰ θερίσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου