6 Σεπ 2013

Ὁ Γέροντας Πορφύριος στὸ θέμα τῶν σχέσεων τῶν δύο φύλων ἦταν Ὀρθόδοξος: οὔτε αὐστηρός, οὔτε ἐπιεικὴς

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν» τοῦ ἱερομονάχου Πορφυρίου, ἐκδόσεις Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος Μήλεσι Ἀττικῆς.
Ὁ Γέροντας στὸ σοβαρό, ἀλλὰ καὶ λεπτὸ θέμα τῶν σχέσεων τῶν δύο φύλων, ἦταν πατερικὰ διακριτικός. Δὲν μποροῦσε κανεὶς νὰ τοῦ προσδώσει τὸ συμβατικὸ χαρακτηριστικό τοῦ αὐστηροῦ ἢ τοῦ ἐπιεικῆ, διότι ἁπλὰ ἦταν σωστός. Βρισκόταν ἔξω καὶ πάνω, τόσο ἀπὸ τὴ δαιμονολογία τῆς σεξοκεντρικῆς ἠθικῆς τῶν «αὐστηρῶν», ὅσο καὶ ἀπὸ τὸν ἀγγελισμὸ τοῦ ἐρωτικοῦ ἐξαγνισμοῦ τῶν «ἐπιεικῶν». Ἀκολουθοῦσε τὸν ἴσιο δρόμο τοῦ Χριστοῦ, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν ὀρθόδοξη πατερικὴ παράδοση. Ἐπισκεπτόνταν τὸ κελὶ του ψυχὲς καταπτοημένες ἀπὸ τὰ φόβητρα τῶν «διστακτικῶν» συντηρητικῶν, ἀλλὰ καὶ ψυχὲς τσακισμένες ἀπὸ τὶς ἐμπειρίες τῶν «τολμηρῶν» νεωτεριστῶν. Ὅλες τὶς περιέβαλλε μὲ τὴν ἴδια ἀγάπη καὶ γιὰ ὅλες εἶχε κατάλληλο φάρμακο. Σεβόμενος τὴν ἰδιαιτερότητα κάθε ψυχῆς, τῆς ἄνοιγε τὸ δρόμο τῆς αὐτογνωσίας, τῆς μετανοίας, τῆς καθάρσεως καί, στὴ συνέχεια, τῆς ἤρεμης καὶ ἑκούσιας ἐπιλογῆς μεταξύ τῆς συζυγικῆς ἀγάπης τοῦ εὐλογημένου γάμου ἢ τοῦ θείου ἔρωτος τῆς ἐν Χριστῷ παρθενίας καὶ ἀφιερώσεως.

44 σχόλια:

  1. Η "αυστηρότητα" που λέει ο Γέροντας πάνω στο θέμα αυτό μας ήρθε από τη Δύση με τους προτεστάντες ιεραποστόλους και υιοθετήθηκε δυστυχώς από πολλούς θρησκευτικούς κύκλους με αποτέλεσμα τα σημερινά ναυάγια.
    Οι "επιεικείς" από την άλλη προσπαθώντας να απαντήσουν στη δαιμονολογία του έρωτα από τους "αυστηρούς" έφτασαν στο άλλο άκρο με εξίσου καταστροφικά αποτελέσματα.
    Δυστυχώς και οι δύο αντιπατερικές και αντορθόδοξες τάσεις επικρατούν και σήμερα και ταλανίζουν το πλήρωμα της Εκκλησίας.
    Ορθοδοξία=Ισορροπία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμία "αυστηρότητα" δε μας ήλθε απ τη Δύση. Απλώς η σοβαρότητα με την οποία κάποιοι αντιμετωπίζουν το σοβαρότατο θέμα των σχέσεων των δύο φύλων, βαφτίζεται από κάποιους "αυστηρότητα" και "συντηρητισμός". Σήμερα δεν πάσχουν, η Εκκλησία και η κοινωνία, απ τη δήθεν "αυστηρότητα", αλλά απ το σεξουαλικό ξεχαρβάλωμα, την απαράδεκτη επιείκεια και το νεονικολαιτισμό, τον οποίο κάνουμε γαργάρα! Πόσοι πνευματικοί αμνηστεύουν τις προγαμιαίες σχέσεις επιτρέποντας στα πνευματικοπαίδια τους να κοινωνούν ενώ έχουν ολοκληρωμένες σχέσεις! Κατά τα άλλα μας μάρανε η "αυστηρότητα"!

      Διαγραφή
    2. Έμαθες καλά το παραμύθι του Γιανναρά ανώνυμε των 2:23 μ.μ.!

      Διαγραφή
  2. Είμαι ο πρώτος ανώνυμος.
    Καταδικάζω εξίσου τον νικολαϊτισμό όπως και την δαιμονολογία του έρωτα όπως ακριβώς λέει ο π. Πορφύριος παραπάνω. Δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι η Ορθοδοξία καταδικάζει ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ αντιπατερικές στάσεις;;; Τόσο πολύ είστε επηρεασμένοι από την προτεσταντική ηθική που έχει διαποτίσει τόσα χρόνια την Εκκλησία μας βάζοντας μπαρούτι στα θεμέλιά της;; Αμφισβητείτε τα λόγια ενός Αγίου;;;
    Επιτέλους αντιληφθείτε ότι καταδικαστέος είναι και ο νικολαϊτισμός αλλά και ο στείρος ηθικισμός που δημιούργησε φόβητρα στις ψυχές των παιδιών μας και τις καταπόνησε πνευματικά.
    Ο εκ Δύσης ερχόμενος πιετισμός που διαπότισε πολλούς θρησκευτικούς κύκλους ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για το σημερινό κατάντημα όλων μας.
    Δόξα τω Θεώ που καποιοι ιερείς σαν τον π. Πορφύριο ακολούθησαν την αγιοπατερική οδό και διέσωσαν μέσα στον κόσμο το αγιορείτικο και ορθόδοξο πνεύμα απορρίπτοντας τις φράγκικες αντιλήψεις περί των σχέσεων των δύο φύλων.
    Υ.Γ Συγχαρητήρια στους διαχειριστές της σελίδας που τολμούν και βάζουν τέτοια θέματα μη φοβούμενοι από τους χλευασμούς των "αυστηρών" και των "επιεικών". Ο Θεός να σας δίνει δύναμη στο έργο που επιτελείτε. Μη δίνετε σημασία σε πολλούς απο μας που μπερδεψαν το ορθόδοξο αρχοντικό πνεύμα με προτεσταντικές και όχι μόνο αντιλήψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί εννοείς στείρο ηθικισμό και τί φράγκικες αντιλήψεις; Μπορείς να γίνεις πιο σαφής ανώνυμε 1,29πμ;

      Διονύσης

      Διαγραφή
  3. ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους "ισορροπημένους" στο θέμα της ποιμαντικής αντιμετώπισης των διαφυλικών σχέσεων, πώς διάκεινται ένταντι των ιερών Κανόνων οι οποίοι ρυθμίζουν τη θεραπεία των ανθρώπινων παθών; Διότι Ορθοδοξία δεν είναι τί λέει (μεγάλη η χάρη τους αναμφιβόλως) ο Γέροντας Πορφύριος ή ο Γέροντας Παΐσιος ή ο Γέροντας Ιάκωβος ΑΝ (υπογραμμίζω ΑΝ) αυτό δεν συμφωνεί με την διαχρονική ομοφωνία των Αγίων Πατέρων και χωρίς να βλάπτεται η αγιότητα των Γερόντων (διότι και ο Άγιος Αυγουστίνος αγίασε, παρά τα θεολογικά του λάθη). Δεν εννοώ ότι θα έπρεπε οι Κανόνες να τηρούνται ανοικονόμητα και άτεγκτα, αλλά τουλάχιστον, ότι αυτό που οι ιεροί Κανόνες θεωρούν αμαρτία ή "δικαίωμα", να θεωρούμε και εμείς αμαρτία ἠ "δικαίωμα", ώστε να παροτρυνόμαστε σε μετάνοια. Οι άγιες Σύνοδοι και η εκκλησιαστική Παράδοση θεωρούν τους ιερούς Κανόνες ισόκυρα θεόπνευστους με τους δογματικούς Όρους των Συνόδων. Γιατί εστιάζουμε στο τί λέει ένας Άγιος, ο Γέροντας Πορφύριος, και δεν λαμβάνουμε υπ΄ όψη τί λένε οι πολλοί Άγιοι ενωμένοι εν Αγίω Πνεύματι σε Σύνοδο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είμαι και πάλι ο πρώτος ανώνυμος.
    Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ισορροπημένο ως προς τα πνευματικά αλλά προσπαθώ με αγώνα να επιτύχω την ορθόδοξη ισορροπία. Δυστυχώς είμαι γεμάτος πάθη και χρειάζεται πολύ προσπάθεια για να διορθωθώ.
    Οι άγιοι πατέρες ορθώς και ορθοδόξως θέσπισαν τους ιερούς κανόνες και δεν νομίζω ένας σώφρων χριστιανός να αμφισβητεί την θεραπευτική και παιδαγωγική τους διάσταση.
    Αλλά απορώ αδελφοί στο πόσο εύκολα βγάζουμε εκτός γραμμής των πατέρων τους Αγίους Γεροντάδες που αν δεν υπήρχαν αυτοί υπήρχε ο κίνδυνος να μην διασωθεί το ορθόδοξο αγιοπατερικό πνεύμα. Οι λίγοι αυτοί αγισμένοι Γεροντάδες μαζί με του μοναχούς του Αγίου Όρους έσωσαν την Ορθοδοξία μας από πολλές περιπέτεις.
    Μήπως επειδή δεν συμφωνούμε με τα λεγόμενά τους, τους απορρίπτουμε αμέσως; Δεν αναρωτηθήκαμε ποτέ αν εμείς οι ίδιοι έχουμε λαθεμένες αντιλήψεις περί της Ορθοδοξίας που διαδώθηκαν στην Ελλάδα από τους προτεστάντες μισσιονάριους και κατάφεραν πολλά χρόνια πριν να διαποτίσουν τις απόψεις τους σε πολλούς θρησκευτικούς κύκλους; Είμαστε πιο ανεβασμένοι πνευματικά από αυτούς; Έχουμε την ταπείνωση να αναθεωρήσουμε "θεολογικές" θέσεις που μόνο ορθόδοξες δεν είναι πολλές φορές;
    Βλέπω από τη μία όλη καταδικάζουμε τον αντιπατερικό νεονικολαϊτισμό αλλά διακρίνω μία δυσκολία ως προς την καταδίκη των "συντηριτικών", όπως λέει και ο Γέροντας.
    ΓΙΑΤΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΑΥΤΟ;;;;;;
    Καταδικάστέες είναι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ αντιπατερικές τάσεις που δυστυχώς οδηγούν στο γκρεμό πολλές ψυχές παιδιών.
    Μην αμνηστεύουμε λοιπόν την δαιμονολογία της σεξοκεντρικής ηθικής που είναι καθαρά κατασκεύασμα προτεσταντικό και ξένο προς την ορθόδοξη πίστη μας και έχει καταστρέψει πολλές νεανικές κυρίως ψυχές. Όπως καταδικάζουμε τον νεονικολαϊτισμό να καταδικάσουμε και τον στείρο ηθικισμό. Αυτό νομίζω πως λέει ο Γέροντας.
    Πάνω ακριβώς στο θέμα έχουν τοποθετηθεί με τον ίδιο τρόπο τόσο ο γέροντας Παΐσιος όσο και μεγάλοι θεολόγοι των τελευταίων ετών όπως ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης και ο π. Γεώργιος Μεταλληνός.
    Επίσης συμβουλεύω για όσους δεν το έχουν κάνει να διαβάσουν τους λόγους του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου περί γάμου και θα διακρίνουν το ίδιο ακριβώς πνεύμα με του γέροντος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Γέροντας δεν είπε τίποτα. Αυτά είναι αοριστολογίες του Μοναστηριού που τα βγάζει και μπορεί να εννοεί σωστά αλλά έτσι όπως τα γράφει μπορεί να παρανοηθούν και τη σωστή στάση να θεωρηθεί σαν "αυστηρή".

      Διαγραφή
    2. Όχι τα λόγια αυτά δεν παρανοούνται γιατί είναι λόγια αληθινά, λόγια ορθόδοξα, λόγια αγιοπατερικά. Τώρα αν μας ενοχλούνε εμάς προσωπικά λόγω πλανεμένων δοξασιών που μπορεί να έχουμε για το θέμα, αυτό είναι διαφορετικό ζήτημα.
      Απαιτείται ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ για να δεχθούμε τις ορθόδοξες θέσεις του Γέροντα.

      Διαγραφή
    3. Ζαχαρίας Τομπούλης7 Σεπτεμβρίου 2013 στις 7:15 μ.μ.

      Ἡ ... "δυσκολία" μας για την καταδίκη των "συντηρητικών" της σεξοκεντρικής ηθικής κείται στο γεγονός ότι αυτοί είναι πολύ λιγότεροι των θεωρουμένων ως "ισορροπημένων" και των "προοδευτικών", και οι θέσεις τους δεν προβάλλονται σχεδόν πουθενά. Νομίζω, απ΄ όσο μπορώ να γνωρίζω, ότι δεν υπάρχει "συντηρητικός" Πνευματικός της "σεξοκεντρικής" ηθικής, ο οποίος να μην ασχολείται με τα υπόλοιπα αμαρτήματα των Χριστιανών, παρά μόνον με τα σαρκικά. Δυστυχώς, υπάρχουν και κάποιοι τέτοιοι ελάχιστοι παλιοί, οι οποίοι έχουν εξαντλήσει όλη τους την αυστηρότητα σε νέους ανθρώπους, εφαρμόζοντας το Πηδάλιο με τέτοια ακρίβεια και έλλειψη συμπόνοιας, την οποία ποτέ δεν εφάρμοσαν στον εαυτό τους. Αλλά αυτοί είναι μουσειακό είδος ... (σχεδόν extinct)

      ΑΛΛΑ .... Αυτό που μάς απασχολεί, είναι οι "προοδευτικοί" και οι (υπό το πρόσχημα ισορροπίας) "διακριτικοί" οι οποίοι παραβλέπουν τις φοβερές συνέπειες των σαρκικών αμαρτημάτων και - λησμονώντας ότι "παν αμάρτημα ό εαν ποιήση άνθρωπος εκτός του σώματός εστιν, ο δε πορνεύων εις το ίδιον σώμα αμαρτάνει" κατά τον Απόστολο - λησμονούν επίσης, ότι τα μόνα αμαρτήματα τα οποία στερούν τον άνθρωπο της Ιερωσύνης είναι ο (ποικίλος) φόνος και οι σαρκικές αμαρτίες (σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες). Ο καθένας μας γνωρίζει αφ' εαυτού πόσο αλλοτριώνει την ψυχή κάποια σαρκική ακόμη και μικρή αμαρτία, σε σχέση με μιά άλλου είδους ... Πρόκειται λοιπόν για "σεξοκεντρισμό" ή για εναρμόνιση με την πατερική γραμμή; Χωρίς να αναφερθούν από σένα συγκεκριμένες περιπτώσεις που θα συγκριθούν με το Βίο και τα λόγια των Αγίων Πατέρων, δεν μπορώ να γνωρίζω, Αδελφέ, τί ορίζεις ως ισορροπία και τί ως "συντηρητισμό". Μπορώ να σού πώ, ότι ενώ προσωπικά ποτέ δεν μπόρεσα να εναρμονισθώ συνειδησιακά με κάποια αυστηρότητα στα θέματα των διαφυλικών σχέσεων από πλευράς του περιβάλλοντός μου, όμως όταν πέρασα τα δύσκολα χρόνια της εφηβείας ήμουν ευγνώμων που ο Θεός με φύλαξε - έστω και με κάποια δυσανασχέτησή μου - από αμαρτίες που θα τις έκλαιγα πολύ. Από την άλλη, έχω ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΙΡΑ από Πνευματικό (... ο Θεός να τον κάνει) που επέτρεπε σε Ιερομόναχο να έχει (κρυφές) σχέσεις με ελεύθερη γυναίκα, συνεχίζοντας να λειτουργεί, για να μην πετάξει τα ράσα και την νυμφευθεί. Για να καταλάβουμε πού έχει φθάσει η οικονομία και η άγνοια ή περιφρόνηση των αγιοπνευματικών διδαχών. Συγγνώμη που αναγκάστηκα να το πώ ... Και δυστυχώς, οι τάσεις αυτές είναι οι κυρίαρχες τώρα πιά στην Εκκλησία, γι΄ αυτὀ παραβλέπονται τα κωλύμματα της Ιερωσύνης κ.λπ. κ.λπ. και γι' αυτό δεν καταδικάσθηκε ποτέ ο νεο-νικολαϊτισμός ούτε του Χρ. Γιανναρά ούτε του πρώην Ζακύνθου ... Γι' αυτἀ ανησυχούμε και να μάς συγχωρείτε ... Όταν μάς επιτίθεται η "Τουρκία" του νεο-νικολαϊτισμού, ίσως είναι πολυτέλεια η αδιευκρίνιστη συζήτηση για την απειλή των συντηρητικών ... "Σκοπίων"

      Διαγραφή
    4. Θερμά συγχαρητήρια στον εκλεκτό σχολιογράφο κ.Τουμπούλη, που δίδει σε διάφορα ιστολόγια ομολογιακές μάχες, για την υπέροχη, κρυστάλλινης διαύγειας, διαλεκτική του!
      Λ.Ν.

      Διαγραφή
    5. Είμαι ξανά ο πρώτος ανώνυμος.
      κ. Τομπούλη, στο προηγούμενό σας σχόλιο υπαινιχθήκατε ότι ο π. Πορφύριος πιθανότατα έχει λαθεμένη θέση πάνω στο θέμα. Άραγε είμαστε πιο πνευματικοί από τον Γέροντα για να ξέρουμε τί είναι πατερικό και τί όχι;;;
      Έχω παρατηρήσει ότι σε παρόμοιες αναρτήσεις που έχει βάλει το Ρωμαίικο Οδοιπορικό (επειδή το παρακολουθώ αρκετά τακτικά) με αποσπάσματα από βιβλία του π. Παϊσίου και του π. Πορφυρίου υπάρχουν μόνιμα σχολιαστές που επικρίνουν τη στάση των δύο Γεροντάδων σε διάφορα θέματα. Πάντα βέβαια οι σχολιαστές αυτοί επικαλούνται ότι και οι άγιοι κάνουν λάθη και τη συναφή επιχειρηματολογία. Μάλιστα αρχίζουν και κατακρίνουν τους γεροντάδες ως προοδευτικούς, νεωτεριστές, ότι βάζουν νερό στο κρασί τους κτλ.
      Και ρωτώ: Μήπως πολλά από όσα διδαχθήκαμε (είμαι και γω μέσα σε αυτούς) συνήθως από θρησκευτικούς κύκλους (δεν αναφέρω ονόματα για ευνόητους λόγους)δεν είναι και τόσο ορθόδοξα και αντιστρατεύονται το αγιοπατερικό πνεύμα των Γεροντάδων;;; Μήπως έχοντας αποδεχθεί αυτή τη λαθεμένη διδασκαλία που μας ήρθε από τους προτεστάντες αναγκαζόμαστε να απορρίψουμε λόγους φωτισμένων και αγίων ανθρώπων; Γιατί, το να αναθεωρεί κανείς τις απόψεις του πάνω στα θεολογικά είναι εξαιρετικά επίπονο και απαιτεί απίστευτη ταπείνωση και συντριβή. Βασικά απαιτεί αλλάγή στάσης ζωής γιατί το θεολογικό μας υπόβαθρο καθορίζει και τον τρόπο που ζούμε.
      Πρέπει συνεπώς να καταδικάζεται απερίφραστα ΕΞΙΣΟΥ και ο νεονικολαϊτισμός ΚΑΙ ο αρρωστημένος συντηριτισμός.
      Προσωπικά θεωρώ ότι δυστυχώς ακόμα είναι διαδεδομένη η δαιμονολογία τῆς σεξοκεντρικῆς ἠθικῆς σε ιερείς, θεολόγους και γονείς και απο προσωπική πείρα γνωρίζω νέους που έκοψαν κάθε επαφή με την Εκκλησία λόγω της λαθεμένης προσέγγισης στο θέμα των σχέσεων των δύο φύλων. Τους δημιουργήθηκαν απίστευτα συμπλέγματα με αποτέλεσμα να μην αντέχουν άλλο τη ζωή μέσα στην Εκκλησία. Θέλει λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή το θέμα.

      Υ.Γ. κ. Λυκούργο Νάνη, δεν συμφωνείτε με τους λόγους του Γέροντα;;;;;;;;;;;

      Διαγραφή
    6. Μα, στην παρατεθείσα ανάρτηση, δεν περιέχονται λόγοι του μακαριστού γέροντος Παρφυρίου αλλά αξιολογικές κρίσεις του συγγραφέως του βιβλίου με τίτλο "Ανθολόγιο Συμβουλών".
      Ποια είναι τα λόγια του γέροντος; Ας παρατεθούν.
      Αό κει και πέρα ο κ.Τουμπούλης εξέφρασε κάποιους γενικόλογους προβληματισμούς με τους οποίους συμφωνώ, όπως, θέλω να πιστεύω, και πολλοί άλλοι.
      Λ.Ν.

      Διαγραφή
    7. κ. Λυκούργο σας ρωτώ και πάλι:
      Καταδικάζετε τον ηθικισμό, τον ευσεβισμό και την αρρωστημένη δαιμονολογία της σεξοκεντρικής ἠθικής ΕΞΙΣΟΥ με τον νεονικολαϊτισμό;;;;;;

      Διαγραφή
    8. Ζαχαρίας Τομπούλης8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 7:07 μ.μ.

      Κατ΄ αρχάς, ευχαριστώ τον κ. Νάνη, για την απαραίτητη αμέσως πιό πάνω διευκρίνιση, ότι εξέφρασα μια γενική αρχή (επίσης να διευκρινίσω ότι είμαι ανάξιος οποιουδήποτε επαίνου εκ μέρους του, διότι είναι ο κ. Νάνης που μόνιμα και με παρρησία αγωνίζεται για τα αυτονόητα, αλλά τον ευχαριστώ για την καλή του καρδιά).

      Για να μην παρεξηγούμαι, να διευκρινίσω:

      (α) Η θεολογική αρχή ότι η ομοφωνία των Αγίων Πατέρων υπερέχει της γνώμης μεμονωμένων Αγίων Πατέρων, χωρίς να αμφισβητείται η αγιότητά τους, είναι σταθερή εκκλησιαστική γνώμη. Η ομοφωνία των Αγίων Πατέρων διαχρονικά, αντικαθιστά την ετυμηγορία Οικουμενικής Συνόδου, κατά τον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου επί Μ. Φωτίου, αλλά και κατά τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ (και όχι μόνο).
      (β) Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, η προηγουμένη ανάρτηση δεν περιείχε λόγια του Γέροντος Πορφυρίου, ώστε να καταλάβουμε τί εννοείται, αλλά "αξιολογικές κρίσεις του συγγραφέως". Και επειδή δεν γνωρίζουμε τί εννοεί ο συγγραφεύς, θέσαμε το πρώτο μας πιο πάνω ερώτημα περί της χρήσης ή μη των Ιερών Κανόνων (= της εκκλησιαστικής συνειδήσεως) ως λυδίας λίθου της ποιμαντικής αντιμετώπισης του εν λόγω θέματος.
      (γ) Εγώ δεν είμαι κανένας, για να κρίνω έναν Γέροντα Πορφύριο, όταν όμως δεν προσκόπτει η γνώμη του με άλλους Αγίους Πατέρες· διότι τότε θα έπρεπε να δεχθώ και τη θεολογία του ιερού Αυγουστίνου την οποία - χωρίς να το γνωρίζει - κονιορτοποίησε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στο πρόσωπο του Βαρλαάμ του Καλαβρού. Να αναφέρω δε υπομνηστικώς, ότι ο Αββάς Γεράσιμος ο Ιορδανίτης είχε παρασυρθεί στον Μονοφυσιτισμό και τον επανέφερε ο Άγιος Κυριακός ο Αναχωρητής στην Ορθοδοξία.
      (δ) Πολλές φορές λόγια ή ενέργειες των Αγίων, διαστρέφονται από πρόσωπα για διάφορους λόγους (γι΄ αυτό οικονομεί ο Θεός οι Βίοι των μεγάλων Αγίων να συγγράφονται από Αγίους). Αντί, λοιπόν, να ψάχνουμε άν πράγματι ο τάδε ή ο δείνα Γέρων είπε ή δεν είπε τό και τό, είναι πολύ ευκολότερο να το συγκρίνουμε εν πρώτοις με όσα λέει η Εκκλησία μας και αυτά είναι πασίγνωστα, σε όποιον ψάχνει. Οι Άγιοι Πατέρες προνοώντας για εμάς τους αδύνατους τα έκαναν όλα "λιανά". Αν δεχθούμε ότι είμαστε ανίκανοι να αποφανθούμε δογματικώς για το τί πιστεύει η Εκκλησία σε συγκεκριμένα θέματα, σε τί διαφέρουμε από τις μυστηριακές θρησκείες με τις "ολίγον κατ΄ ολίγον" μυήσεις στην αλήθεια και από τον οικουμενισμό;
      (ε) Για προσωπική πληροφόρηση του αγαπητού αδελφού "ανωνύμου", ομολογώ ότι έχω δεί μπροστά μου θαύμα από τον Γέροντα Ιάκωβο, έχω ο ίδιος γίνει δέκτης θαυμαστής ενέργειας του Γέροντος Παϊσίου, του οποίου την αγιότητα μού την πιστοποίησε με άλλο θαύμα άλλος άγιος Γέροντας Μοναχός. Δυστυχώς, τον Γέροντα Πορφύριο δεν τον γνώρισα ζώντα. Δεν αμφιβάλλω για την αγιότητα κανενός από τους τρείς, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ λόγω αυτού, ότι λ.χ. ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν "ο καλύτερος δυνατός Πατριάρχης" επειδή (λέγεται ότι) το είπε ο Γέροντας Παΐσιος ... (έχω πληροφορίες ότι δεν το είπε). Εδώ τί πρέπει να κάνω; Να αρχίσω Ε.Δ.Ε. για να μάθω άν το είπε ή δεν το είπε, ή να στηριχθώ στους Ιερούς Κανόνες; Ή τους Ιερούς Κανόνες τούς έγραψαν "συντηρητικοί" και "αφιλάδελφοι" Συγγραφείς;
      (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

      Διαγραφή
    9. Ζαχαρίας Τομπούλης8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 7:08 μ.μ.

      (ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ)

      (στ) Γιατί μερικοί "σκοτώνονται" για την τοποθέτηση των σύγχρονων Γερόντων επί τούδε ή τούδε θέματος και τείνουν να αγνοούν τους παλαιότερους Αγίους; Των παλαιών η χάρις "τελείωσε" (κατά τους Παπικούς) ή "έληξε" (κατά την μετα-πατερική θεολογία); Νομίζω ότι επειδή η Εκκλησία - Ορθοδοξία είναι και υπέρβαση του χρόνου χάρη στο άκτιστο, δεν υστερούμε σε επικοινωνία με τους αρχαίους Αγίους έναντι των νέων Αγίων, ιδιαίτερα όταν οι πρώτοι μάς τόνισαν να μην κουνηθούμε ούτε κεραία από όσα έγραψαν εν Συνόδω.
      (ζ) Σαφώς, πρέπει να καταδικάζεται η άτεγκτη "σεξοκεντρική" ποιμαντική, διότι ποιά η αξία να είμαι παρθένος και να εκτοξεύω γλάστρες ή να διδαδίδω ιεροκατηγορίες; Αλλά εκτός συγκεκριμένης αναφοράς, δεν μπορούμε να καταλάβουμε τί εννοείτε με τη "μέση οδό" μεταξύ σεξοκεντρισμού και νεο-νικολαϊτισμού. Ο Γέροντας Πορφύριος, εν Αγίω Πνεύματι, πήγε και σε οίκο ανοχής και εράντισε με Αγιασμό και καθοδήγησε τις εκεί ταλαιπωρημένες αδελφές ψυχές, μιμούμενος τον αρχαίο άγιο Πορφύριο της Γάζης. Μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι ασφαλής (από πάσης απόψεως) οδός για σημερινούς Ιερείς και μάλιστα νέους; Γι΄ αυτό έλεγε ο Γέροντας Επιφάνιος ο Θεοδωρόπουλος, ότι όλα των Αγίων είναι αξιοσημείωτα, δεν είναι όμως και προς μίμηση. Η βασιλική οδός είναι των Ιερών Κανόνων και του κοινού εκκλησιαστικού νού ...
      (η) Όταν ο πνευματικός αγαπά τον εξομολογούμενο ως τον εαυτό του, αλλά εν Χριστώ, για να τον σώσει (και όχι για να είναι φιλαράκια), τότε νομίζω ότι τα άκρα αποφεύγονται. Ευχαριστώ για την υπομονή.

      Διαγραφή
    10. Εσύ ανώνυμε 6,37μμ να μας πεις τί εννοείς με τη γενικόλογη φράση " αρρωστημένη δαιμονολογία της σεξοκεντρικής ἠθικής".
      Και μετά να περιμένεις απάντηση απο τον κ. Λυκούργο.

      Διαγραφή
    11. Γιατί ρωτάτε κύριε (και για να προσδώσετε, προφανώς, έμφαση στα λεγόμενά σας, παραθέτετε και πλειάδα ερωτηματικών μετά τη διατύπωση της ερώτησής σας);
      Είναι αυτονόητο ότι καταδικάζω τον ηθικισμό και τον πιετισμό κατά κυριολεξίαν, εξ ίσου με το νεονικολαιτισμό, όπως και κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός, ως αιρετικές διδασκαλίες. Τον ΟΝΤΩΣ ηθικσμό και τον ΟΝΤΩΣ πιετισμό. Γιατί κάποιοι κύκλοι (γιανναρόπληκτοι ως επί το πλείστον) χρησιμοποιούν τις προαναφερθείσες έννοιες προκειμένου να απαξιώσουν θεολογικά, στη συνείδηση των πιστών νέων, τη θεοφιλή και συμβατή με την Ορθόδοξη πνευματική εμπειρία πρακτική της αποφυγής στενών σχέσεων των δύο φύλων που αποβαίνει καταστρεπτική για την πνευματική πορεία τους όπως μαρτυρεί πληθώρα σχετικών παραδειγμάτων. Και τώρα με τη σειρά μου σας ρωτώ:
      -Τι εννοείτε γράφοντας για "αρρωστημένη δαιμονολογία της σεξοκεντρικής ηθικής";
      -Στις χαλεπές μέρες που ζούμε, η ορθόδοξη πνευματικότητα, αναφορικά με το ακανθώδες ζήτημα της σχέσεως των δύο φύλων, που αναποδράστως άπτεται της σωτηρίας μας, από ποιον κινδυνεύει, απ τον ηθικισμό και τον πιετισμό, ή απ το νεονικολαιτισμό;
      -Έχετε μήπως υπ όψιν την περίφημη φράση του αγίου Αυγουστίνου περί "ελεήμονος αυστηρότητος";
      -Τι εννοείτε μιλώντας για "λαθεμένη προσέγγιση στο θέμα των σχέσεων των δύο φύλων" και για "απίστευτα συμπλέγματα"; Γίνετε παρακαλώ σαφέστερος!
      -Έχετε μήπως υπ όψιν τα παρατράγουδα που συμβαίνουν σε κάποιες ενορίες λόγω της υιοθέτησης απ τη μεριά των υπευθύνων ιερέων-προισταμένων μιας χαλαρής πρακτικής στο θέμα των σχέσεων των δύο φύλων; Κάποιοι πνευματικοί, αν μιλήσουν σχετικά, θα καταθέσουν αλήθειες που τσούζουν!
      Υ.Γ. Θα μας παραθέσετε, επιτέλους, τα λόγια του μακαριστού γέροντος;
      Λ.Ν.

      Διαγραφή
    12. Ζαχαρίας Τομπούλης8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 8:12 μ.μ.

      Κατ΄ αρχάς, ευχαριστώ τον κ. Νάνη, για την απαραίτητη αμέσως πιό πάνω διευκρίνιση, ότι εξέφρασα μια
      γενική αρχή (επίσης να διευκρινίσω ότι είμαι ανάξιος οποιουδήποτε επαίνου εκ μέρους του, διότι είναι ο κ.
      Νάνης που μόνιμα και με παρρησία αγωνίζεται για τα αυτονόητα, αλλά τον ευχαριστώ για την καλή του
      καρδιά).

      Για να μην παρεξηγούμαι, να διευκρινίσω:

      (α) Η θεολογική αρχή ότι η ομοφωνία των Αγίων Πατέρων υπερέχει της γνώμης μεμονωμένων Αγίων
      Πατέρων, χωρίς να αμφισβητείται η αγιότητά τους, είναι σταθερή εκκλησιαστική γνώμη. Η ομοφωνία των
      Αγίων Πατέρων διαχρονικά, αντικαθιστά την ετυμηγορία Οικουμενικής Συνόδου, κατά τον 15ο Κανόνα της
      Πρωτοδευτέρας Συνόδου επί Μ. Φωτίου, αλλά και κατά τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ (και όχι μόνο).

      (β) Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, η προηγουμένη ανάρτηση δεν περιείχε λόγια του Γέροντος Πορφυρίου,
      ώστε να καταλάβουμε τί εννοείται, αλλά "αξιολογικές κρίσεις του συγγραφέως". Και επειδή δεν γνωρίζουμε
      τί εννοεί ο συγγραφεύς, θέσαμε το πρώτο μας πιο πάνω ερώτημα περί της χρήσης ή μη των Ιερών Κανόνων
      (= της εκκλησιαστικής συνειδήσεως) ως λυδίας λίθου της ποιμαντικής αντιμετώπισης του εν λόγω θέματος.

      (γ) Εγώ δεν είμαι κανένας, για να κρίνω έναν Γέροντα Πορφύριο, όταν όμως δεν προσκόπτει η γνώμη του
      με άλλους Αγίους Πατέρες· διότι τότε θα έπρεπε να δεχθώ και τη θεολογία του ιερού Αυγουστίνου την
      οποία - χωρίς να το γνωρίζει - κονιορτοποίησε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στο πρόσωπο του Βαρλαάμ του
      Καλαβρού. Να αναφέρω δε υπομνηστικώς, ότι ο Αββάς Γεράσιμος ο Ιορδανίτης είχε παρασυρθεί στον
      Μονοφυσιτισμό και τον επανέφερε ο Άγιος Κυριακός ο Αναχωρητής στην Ορθοδοξία.

      (δ) Πολλές φορές λόγια ή ενέργειες των Αγίων, διαστρέφονται από πρόσωπα για διάφορους λόγους (γι΄
      αυτό οικονομεί ο Θεός οι Βίοι των μεγάλων Αγίων να συγγράφονται από Αγίους). Αντί, λοιπόν, να
      ψάχνουμε άν πράγματι ο τάδε ή ο δείνα Γέρων είπε ή δεν είπε τό και τό, είναι πολύ ευκολότερο να το
      συγκρίνουμε εν πρώτοις με όσα λέει η Εκκλησία μας και αυτά είναι πασίγνωστα, σε όποιον ψάχνει. Οι
      Άγιοι Πατέρες προνοώντας για εμάς τους αδύνατους τα έκαναν όλα "λιανά". Αν δεχθούμε ότι είμαστε
      ανίκανοι να αποφανθούμε δογματικώς για το τί πιστεύει η Εκκλησία σε συγκεκριμένα θέματα, σε τί
      διαφέρουμε από τις μυστηριακές θρησκείες με τις "ολίγον κατ΄ ολίγον" μυήσεις στην αλήθεια και από τον
      οικουμενισμό;

      (ε) Για προσωπική πληροφόρηση του αγαπητού αδελφού "ανωνύμου", ομολογώ ότι έχω δεί μπροστά μου
      θαύμα από τον Γέροντα Ιάκωβο, έχω ο ίδιος γίνει δέκτης θαυμαστής ενέργειας του Γέροντος Παϊσίου, του
      οποίου την αγιότητα μού την πιστοποίησε με άλλο θαύμα άλλος άγιος Γέροντας Μοναχός. Δυστυχώς, τον
      Γέροντα Πορφύριο δεν τον γνώρισα ζώντα. Δεν αμφιβάλλω για την αγιότητα κανενός από τους τρείς, αλλά
      δεν μπορώ να δεχθώ λόγω αυτού, ότι λ.χ. ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν "ο καλύτερος δυνατός
      Πατριάρχης" επειδή (λέγεται ότι) το είπε ο Γέροντας Παΐσιος ... (έχω πληροφορίες ότι δεν το είπε). Εδώ τί
      πρέπει να κάνω; Να αρχίσω Ε.Δ.Ε. για να μάθω άν το είπε ή δεν το είπε, ή να στηριχθώ στους Ιερούς
      Κανόνες; Ή τους Ιερούς Κανόνες τούς έγραψαν "συντηρητικοί" και "αφιλάδελφοι" Συγγραφείς;

      (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

      Διαγραφή
    13. Ζαχαρίας Τομπούλης8 Σεπτεμβρίου 2013 στις 8:15 μ.μ.

      (ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΠΡΙΝ)

      (στ) Γιατί μερικοί "σκοτώνονται" για την τοποθέτηση των σύγχρονων Γερόντων επί τούδε ή τούδε θέματος
      και τείνουν να αγνοούν τους παλαιότερους Αγίους; Των παλαιών η χάρις "τελείωσε" (κατά τους Παπικούς)
      ή "έληξε" (κατά την μετα-πατερική θεολογία); Νομίζω ότι επειδή η Εκκλησία - Ορθοδοξία είναι και
      υπέρβαση του χρόνου χάρη στο άκτιστο, δεν υστερούμε σε επικοινωνία με τους αρχαίους Αγίους έναντι των
      νέων Αγίων, ιδιαίτερα όταν οι πρώτοι μάς τόνισαν να μην κουνηθούμε ούτε κεραία από όσα έγραψαν εν
      Συνόδω.

      (ζ) Σαφώς, πρέπει να καταδικάζεται η άτεγκτη "σεξοκεντρική" ποιμαντική, διότι ποιά η αξία να είμαι
      παρθένος και να εκτοξεύω γλάστρες ή να διαδίδω ιεροκατηγορίες; Αλλά εκτός συγκεκριμένης αναφοράς,
      δεν μπορούμε να καταλάβουμε τί εννοείτε με τη "μέση οδό" μεταξύ σεξοκεντρισμού και νεο-νικoλαϊτισμού.
      Ο Γέροντας Πορφύριος, εν Αγίω Πνεύματι, πήγε και σε οίκο ανοχής και εράντισε με Αγιασμό και
      καθοδήγησε τις εκεί ταλαιπωρημένες αδελφές ψυχές, μιμούμενος τον αρχαίο άγιο Πορφύριο της Γάζης.
      Μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι ασφαλής (από πάσης απόψεως) οδός για σημερινούς Ιερείς και μάλιστα
      νέους; Γι΄ αυτό έλεγε ο Γέροντας Επιφάνιος ο Θεοδωρόπουλος, ότι όλα των Αγίων είναι αξιοσημείωτα, δεν
      είναι όμως και προς μίμηση. Η βασιλική οδός είναι των Ιερών Κανόνων και του κοινού εκκλησιαστικού νού ...

      (η) Όταν ο πνευματικός αγαπά τον εξομολογούμενο ως τον εαυτό του, αλλά εν Χριστώ, για να τον σώσει
      (και όχι για να είναι φιλαράκια), τότε νομίζω ότι τα άκρα αποφεύγονται. Ευχαριστώ για την υπομονή.

      Διαγραφή
    14. Ας το διαβάσουμε προς ωφέλειαν όλων μας
      Ηθική και ηθικισμός: http://www.egolpion.net/h8ikismos_mpegzos.el.aspx

      Διαγραφή
    15. Και αυτό:
      http://www.oodegr.com/oode/efsevismos/ithikismos_1.htm

      Διαγραφή
    16. Σε ποιον Μπέγζο παραπέμπεις; Ποιόν Μπέγζο ανώνυμε 9:03 μμ ;
      Αυτόν που υποστήριξε τον αντίχριστο και βλάσφημο Ανδρουλάκη στα δικαστήρια για το βλάσφημο βιβλίο του Μν;;;;;;
      ΝΤΡΟΠΗ!

      Διαγραφή
  5. Πρώτος Ανώνυμος πολύ σωστός. Εύγε, να μπαίνουν όλα σε μια σειρά επιτέλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να δημοσιεύετε όλα τα σχόλια αν θέλετε να στέλνουμε. Διαφορετικά μην απορείτε που θα μένει το μπλογκ σας έρημο και χωρίς σχόλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Α ρε Γέροντα πόσο δίκιο έχεις...
    Ο λόγος σου αναπαύει γιατί είναι απλά ορθόδοξος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ με τον Ζαχαρία Τουμπούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρα να υποθέσω ότι δεν δέχεσαι τα όσα λέει ο Γέροντας;;;;

      Διαγραφή
    2. Αυτά δεν είναι του Γέροντα Κ.Μ είναι του Μοναστηριού. Και το Μοναστήρι έχει πέσει και σε μεγάλο λάθος και το έχει δημοσιεύσει το Ρωμαίικο Οδοιπορικο.

      Διαγραφή
  9. Όλοι πέσαμε σε λάθος εκτός από σένα.
    Μα τα ίδια λέγατε και με τον Γέροντα Παΐσιο σε παλαιότερες αναρτήσεις. Σας ενοχλεί πολύ που οι αγιασμένοι Γεροντάδες κράτησαν σε όλα τα θέματα την αγιοπατερική γραμμή διαλύοντας διάφορα υπολείμματα κακόδοξα και αιρετικά που είχαν θιοθετηθεί από ορισμένους θρησκευτικούς κύκλους. Όσο και αν ενοχλεί μερικούς το ορθόδοξο πνεύμα των πατέρων θα νικήσει γιατί η αλήθεια λάμπει όσο και αν βάλλεται.
    Επίσης όταν αμφισβητείς τους λόγους καλό κάποιου θα ήταν να μας φέρεις αποδείξεις αλλιώς οι διαχειριστές έχουν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ τα σχόλιά σου γιατί πλήττεται και ο Γέροντας Πορφύριος και το Μοναστήρι. Οι συκοφαντίες σας πρέπει να έχουν κάποιο όριο. Το να μιλά ο καθένας στον αέρα χωρίς στοιχεία είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ειδικά όταν μιλάμε για ένα τόσο σοβαρό θέμα.
    Αν λοιπόν δεν δημοσιεύσεις άμεσα αντίλογο με στοιχεία, θα είσαι υπόλογος ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιά ίδια λέγαμε; Πού το ξέρεις ότι ήμασταν οι ίδιοι;
      Αν ψάξεις σε πιο παλιές αναρτήσεις θα δεις ανάρτηση του Ρωμαίικου Οδοιπορικού για το άλλο μεγάλο λάθος που είχε πέσει το Μοναστήρι αυτό και διαφήμιζε βιβλίο απαράδεκτο. Με την ανάρτηση εκείνη συμφωνώ ότι το Μοναστήρι είχε πέσει σε μεγάλο λάθος και δεν ξέρω αν το διόρθωσαν. Θα ψάξω και θα σου το βρω αν το αμφισβητείς ανώνυμε 5,31μμ και σε ενδιαφέρει τόσο και δεν είναι συκοφαντία.

      Για το τωρινό λάθος του Μοναστηριού της ανάρτησης αυτής είναι ότι δεν λέει με σαφήνεια ποιούς εννοεί "αυστηρούς"; Τί θα πει " δαιμονολογία τῆς σεξοκεντρικῆς ἠθικῆς τῶν «αὐστηρῶν» " ; Πότε μίλησε ο π. Πορφύριος για τέτοια; Αυτά είναι και αντιφατικά αφού οι αυστηροί κάθε άλλο παρα σεξοκεντρική ηθική έχουν. Οι σεξοκεντρικοί βρίσκονται στους ανήθικους που θεοποίησαν το σεξ και μιλάνε συνέχεια για σεξ και για σεξολογία που θέλουν να βάλουν στα σχολεία.
      Οφείλει με στοιχεία το Μοναστήρι να μας κάνει σαφές τί εννοεί αυστηρότητα και τί εννοεί "δαιμονολογία της τῆς σεξοκεντρικῆς ἠθικῆς τῶν «αὐστηρῶν»".

      Οι διαχειριστές έχουν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ τα μονομερή σχόλια που βγάζουν το άχτι τους κατα των δήθεν "δυτικόφερτων ηθικών αυστηρών" γιατί πλήττεται και ο Γέροντας Πορφύριος που δεν είπε τίποτα τέτοιο όπως το εννοούν οι σχολιαστές αυτοί που έχουν ψυχολογικά προβλήματα με αυτούς που εννοούν πίσω απο δήθεν αυστηρές δυτικές ηθικές.

      Ρωμιός

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ με τον Λ.Ν. που είπε
      "Μα, στην παρατεθείσα ανάρτηση, δεν περιέχονται λόγοι του μακαριστού γέροντος Παρφυρίου αλλά αξιολογικές κρίσεις του συγγραφέως του βιβλίου με τίτλο "Ανθολόγιο Συμβουλών".

      Γιώργος

      Διαγραφή
  10. Σωστά ρωτάει ο κ. Τουμπούλης
    Πρόκειται λοιπόν για "σεξοκεντρισμό" ή για εναρμόνιση με την πατερική γραμμή;

    Ας μας απαντήσει το Μοναστήρι που τα γράφει τί εννοεί με τις λέξεις "σεξοκεντρισμό".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας πάει να ρωτήσει το μοναστήρι και ας μη πετάει χωρίς να έχει διερευνήσει το θέμα συκοφαντίες για τον Γέροντα Πορφύριο. Πρώτα βρίσκουμε στοιχεία (αν υπάρχουν) και μετά απαντούμε. Διαφορετικά είναι σαν να ρίχνουμε λάσπη στον ανεμιστήρα.

      Διαγραφή
    2. Τότε θα συμφωνείς ανώνυμε 6,44 μμ ότι η ασάφεια βαρύνει το Μοναστήρι και όχι τον Γέροντα Πορφύριο που πάνε κάποιοι να χρησιμοποιήσουν για να βγάλουν το άχτι τους.

      Διαγραφή
  11. Ανώνυμος7 Σεπτεμβρίου 2013 - 10:53 π.μ.
    Τί εννοείς στείρο ηθικισμό και τί φράγκικες αντιλήψεις; Μπορείς να γίνεις πιο σαφής ανώνυμε 1,29πμ;

    Διονύσης

    Ο Διονύσης ρώτησε. Γιατί δεν απαντάτε; Γιατί σας αρέσει η θολούρα; Και γιατί μπλέκετε στη θολούρα τον Γέροντα Πορφύριο;
    Το Ρωμαίικο Οδοιπορικό έχει μεγάλη ευθύνη και είναι υπόλογο ενώπιον Θεού και του Γέροντα διότι δεν δημοσιεύει τα σχόλια όλα και η ασάφεια του αποσπάσματος μαζί με τα σχόλια κάποιων που εννοούν ανθρώπους που δεν εννοούσε ο Γέροντας Πορφύριος, αλλάζουν το νόημα των ήδη ασαφών λόγων του αποσπάσματος.

    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τις φράσεις που ανέφερα εννοώ τον ηθικισμό, τον εκκλησιαστικό καθωσπρεπισμό, τον πιετισμό, τον ευσεβισμό και όλα τα συναφή που μετέφεραν στη χώρα μας αιρετικοί μισσιονάριοι κυρίως τον 19ο αιώνα.
      Σε παραπέμπω σε ομιλίες του σπουδαίου θεολόγου π. Μεταλληνού μαθητή του ακόμα πιο σπουδαίου π. Ιωάννη Ρωμανίδη. Μόνο αν ακούσεις αυτά που λέει θα μπεις στο πνεύμα μου και θα κατανοήσεις επακριβώς τι θέλω να πω

      Διαγραφή
    2. Τί εννοείς ανώνυμε 6,42 μμ ηθικισμό, Εκκλησιαστικό καθωσπρέπισμο και πιετισμό και ευσεβισμό;
      Το να απορρίπτεις την πορνεία των προγαμιαίων σχέσεων και το νομίζεις σαν πολύ μεγάλη αμαρτία είναι για εσένα ηθικισμός και ευσεβισμός και πιετισμός;

      Διαγραφή
    3. Και ποιός σου είπε ανώνυμε 6,42 μμ ότι ο Γέροντας Πορφύριος συμφωνούσε σε όλα με τον π. Ρωμανίδη ή τον π. Μεταλληνό; Βλέπετε που λέτε πράγματα που δεν έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος και βάζετε στο στόμα του πράγματα που εννοείτε εσείς;

      Διαγραφή
    4. Είπα εξ αρχής για τη Ορθοδοξία ο νεονικολαϊτισμός συνιστά αίρεση.Τι παραπάνω να πω. Γιατί όταν κάποιος καταδικάζει τις αιρετικές διδασκαλίες περί ευσεβισμού και τα συναφή πρέπει αμέσως να χαρακτηρίζεται ως νεονικολαϊτης;;;;;; Μήπως γιατί αυτή η καταδίκη ενοχλεί κάποιους συγκεκριμένους κύκλους;;;;
      Οι γεροντάδες που κράτησαν το γνήσιο πατερικό πνεύμα μακρυά από καταστροφικές και προτεσταντικές αντιλήψεις περί σχέσεων των δύο φύλων καταδικάζουν ΕΞΙΣΟΥ και τον ευσεβισμό κτλ και τον νεονικολαϊτισμό.
      Αν δεν αποδέχεσαι ως σπουδαίους θεολόγους τον π. Ρωμανίδη, τον π. Θεόκλητο Διονυσιάτη και τον π. Μεταλληνό, τότε δεν έχει νόημα να συζητάμε. Οι άνθρωποι αυτοί διατήρησαν το αγιοπατερικό πνεύμα σε εποχές δύσκολες και εσύ δεν τους αναγνωρίζεις;;;
      Ο Θεός να μας φυλάει...

      Διαγραφή
  12. Χαίρω, διότι αποδέχεστε ως σπουδαίους θεολόγους όχι μόνον τον π. Ιωάννη Ρωμανίδη και τον π. Γεώργιο Μεταλληνό (ο οποίος όμως είναι γνωστός επαινέτης - ενίοτε - του Χρ. Γιανναρά σε άλλα θέματα, όχι των διαφυλικών σχέσεων), αλλά και τον Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη. Πάντως, για την ιστορία, ο π. Θεόκλητος, μαχόμενος κατά του νεο-νικολαϊτισμού, έγραψε (και θα προσπαθήσω να το βρω), ότι οι "ευσεβιστικοί κύκλοι", τους οποίους κατακεραυνώνει ο Γέρων Θεόκλητος σε άλλο βιβλίο του, το "Αγαπητοί νυν τέκνα Θεού εσμεν", ωστόσο στο θέμα των προγαμιαίων σχέσεων προσέφεραν μια καλή αυστηρότητα, η οποία είναι πολύ προτιμότερη από την (προφάσει αγάπης) πορνεία των νεο-νικολαϊτών. Είναι μια τοποθέτηση που κι εμένα με εξέπληξε όταν την διάβασα. Και συνεχίζει, ότι αυτό που χρειάζονται αυτοί οι "ευσεβιστικοί κύκλοι", επειδή έχουν τηρήσει το θέμα της εγκράτειας, είναι περισσότερος εκκλησιο-κεντρισμός και φιλο-μοναχισμός, ώστε να ορθοποδήσουν, ενώ οι νεο-νικολαΐτες ρίχνουν εξ αρχής τους νέους στην βαθειά αμαρτία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλό θα είναι κάποιοι που καταδικάζουν την "αυστηρότητα", και δεν αναφέρομαι στο γέροντα Πορφύριο, να μελετήσουν τον υπό του Γιανναρά διαβληθέντα άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, και συγκεκριμένα τον Αόρατο Πόλεμο, κεφάλαιο ΙΘ, σελ.65-72 "περί του πώς πρέπει να πολεμή τις κατά των σαρκικών παθών", εκδόσεις "ΦΩΣ", ΧΕΕΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αίρεσι, κ. Γιανναρά, έχετε σεις, την αισχρή αίρεσι του Νικολαϊτισμού. Και με την αίρεσι αυτή έχετε πάρει στο λαιμό σας πολλούς νέους και πρέπει να ελέγχεσθε αποτόμως, όπως είπεν ο αείμνηστος άγιος Γέροντας Πορφύριος. Δεν μπορεί λοιπόν να είσθε κατήγορος των Ιεραποστολικών Αδελφοτήτων μας, αλλ’ είσθε κατηγορούμενος.
    http://niksothropoulos.wordpress.com/2012/06/02/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b7%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%8d%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%cf%82-%cf%8c%cf%87%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%bf%cf%82/

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.