Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Ἡ ἐσωτερικὴ κρίση ποὺ ἔχει ξεσπάσει στὴν Τουρκία μὲ ἐκρηκτικὲς διαστάσεις ἔδειξε σὲ πρώτη φάση πὼς ὁ ἐσωτερικὸς ἀγώνας γιὰ τὴν νομῆς τῆς ἐξουσίας ποὺ ἄρχισε μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Κεμὰλ Ἀτατοὺρκ τὸ 1939 συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πρῶτος ὁ Ἀντνᾶν Μεντερὲς τὴν δεκαετία τοῦ πενήντα ἀμφισβήτησε τὸ κεμαλικὸ καταστημένο. Ὅπως καὶ ὁ Ἐρντογᾶν, ὁ Μεντερὲς εἶχε κερδίσει τρεῖς συνεχεῖς ἐκλογικὲς ἀναμετρήσεις ἀλλὰ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ἑξήντα ἀντιμετώπισε μία μεγάλη λαϊκὴ δυσαρέσκεια μὲ ὀγκώδεις διαδηλώσεις ἐναντίον του, (μᾶς θυμίζει τὴν σημερινὴ κατάσταση ), μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρῶτο στρατιωτικὸ πραξικόπημα τοῦ 1960 κατὰ τοῦ Μεντερὲς ὁ ὁποῖος κατέληξε στὴν κρεμάλα. Τὴν σκυτάλη τοῦ Μεντερὲς τὴν πῆρε ὁ Σουλεϊμᾶν Ντεμιρὲλ ὁ ὁποῖος ἀντιμετώπισε τὸ δεύτερο στρατιωτικὸ πραξικόπημα τὸ 1971 καὶ τὸ πραξικόπημα τοῦ Ἐρβὲν τὸ 1980. Τότε ἐμφανίστηκε τὸ «ἄστρο» τοῦ Ὀζὰλ ὁ ὅποιος ὅμως δολοφονήθηκε τὸ 1993 ἀπὸ παραστρατιωτικοὺς κύκλους. Διάδοχός του Ὀζὰλ ἦταν ὁ Ἐρμπακᾶν ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ....
Ἡ ἐσωτερικὴ κρίση ποὺ ἔχει ξεσπάσει στὴν Τουρκία μὲ ἐκρηκτικὲς διαστάσεις ἔδειξε σὲ πρώτη φάση πὼς ὁ ἐσωτερικὸς ἀγώνας γιὰ τὴν νομῆς τῆς ἐξουσίας ποὺ ἄρχισε μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Κεμὰλ Ἀτατοὺρκ τὸ 1939 συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πρῶτος ὁ Ἀντνᾶν Μεντερὲς τὴν δεκαετία τοῦ πενήντα ἀμφισβήτησε τὸ κεμαλικὸ καταστημένο. Ὅπως καὶ ὁ Ἐρντογᾶν, ὁ Μεντερὲς εἶχε κερδίσει τρεῖς συνεχεῖς ἐκλογικὲς ἀναμετρήσεις ἀλλὰ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ἑξήντα ἀντιμετώπισε μία μεγάλη λαϊκὴ δυσαρέσκεια μὲ ὀγκώδεις διαδηλώσεις ἐναντίον του, (μᾶς θυμίζει τὴν σημερινὴ κατάσταση ), μὲ ἀποτέλεσμα τὸ πρῶτο στρατιωτικὸ πραξικόπημα τοῦ 1960 κατὰ τοῦ Μεντερὲς ὁ ὁποῖος κατέληξε στὴν κρεμάλα. Τὴν σκυτάλη τοῦ Μεντερὲς τὴν πῆρε ὁ Σουλεϊμᾶν Ντεμιρὲλ ὁ ὁποῖος ἀντιμετώπισε τὸ δεύτερο στρατιωτικὸ πραξικόπημα τὸ 1971 καὶ τὸ πραξικόπημα τοῦ Ἐρβὲν τὸ 1980. Τότε ἐμφανίστηκε τὸ «ἄστρο» τοῦ Ὀζὰλ ὁ ὅποιος ὅμως δολοφονήθηκε τὸ 1993 ἀπὸ παραστρατιωτικοὺς κύκλους. Διάδοχός του Ὀζὰλ ἦταν ὁ Ἐρμπακᾶν ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ....
ὁ πρῶτος ἰσλαμιστὴς πρωθυπουργὸς ποὺ ἀνατράπηκε ἀπὸ τὸ λεγόμενο «βελούδινο πραξικόπημα» τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1997. Ὁ Ἐρμπακᾶν εἶχε προετοιμάσει τὸ ἔδαφος γιὰ τὴν ἄνοδο τοῦ Ἐρντογᾶν ὁ ὁποῖος γιὰ πρώτη φοα κατάφερε νὰ ἐξουδετερώσει τὸ στρατιωτικὸ καταστημένο καὶ νὰ δώσει καίρια χτυπήματα στὴν κεμαλικὴ παράταξη. Ὁ ἀγώνας ὅμως δὲν ἔληξε καὶ ὅπως φαίνεται συνεχίζεται μὲ διάφορες διακυμάνσεις. Ἐκεῖνο ποὺ πρέπει ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα νὰ καταλάβουμε εἶναι ὅτι εἴτε μὲ κεμαλιστές, εἴτε μὲ ἰσλαμιστές, ἡ προκλητικὴ καὶ ἐπεκτατικὴ στάση τῆς Τουρκίας ἔναντί της χώρας μας δὲν ἀλλάζει σὲ τίποτα γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι τὸ λιγότερο ἀστεῖες οἱ δηλώσεις ὑποστήριξης στὸν Ἐρντογᾶν καὶ οἱ ἀπόψεις ποὺ διατυπώνονται ὅτι εἶναι καλύτερος ἀπὸ τοὺς κεμαλιστές. Ὁ Ἐρντογᾶν συνέζευξε στὸν ἐθνικιστικὸ ἐπεκτατισμὸ καὶ τὸ θρησκευτικὸ στοιχεῖο καὶ αὐτὸ ἴσως εἶναι ἀκόμα πιὸ ἐπικίνδυνο.
Τὸ ἐπίμαχο σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι πὼς ἡ χώρα αὐτὴ ποὺ εἶναι στὴν οὐσία ἕνα τεχνητὸ δημιούργημα ἔχει κρατηθεῖ σὲ ὕπαρξη ἐπὶ τόσες δεκαετίες. Συνεκτικὸ στοιχεῖο ἦταν πάντα μία στρατοκρατικὴ μηχανὴ ἡ ὁποία ἐξυπηρετοῦσε κάποιες πολιτικὲς σκοπιμότητες στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τοῦ τριγώνου Βαλκάνια, Μέση Ἀνατολή, Καύκασος, δηλαδὴ στὰ ὅρια τῆς παλιᾶς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Πόσο ὅμως μπορεῖ νὰ κρατηθεῖ ἕνα τεχνητὸ δημιούργημα, ἕνα τεχνητὸ κράτος ποὺ ἡ μεγαλύτερη ἀγωνία ἀπὸ τὴν ἵδρυση τοῦ εἶναι νὰ «παντρέψει» σὲ ἀναγκαστικὸ γάμο τόσο διαφορετικὲς ἐθνοφυλετικὲς καὶ θρησκευτικὲς ὁμάδες;
Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια στὴν ἑβδομαδιαία τουρκικὴ ἐπιθεώρηση, Ἀϊντινλὶκ δημοσιεύονταν ἕνα χαρακτηριστικὸ κείμενο μὲ τίτλο: «Προβλέπουν διαμελισμὸ τῆς Τουρκίας». Δύο σοβαρὰ ἀμερικανικὰ Ἱδρύματα Στρατηγικῶν Ἐρευνῶν, τὰ ὁποία σύμφωνα μὲ τὴν ἑβδομαδιαία τουρκικὴ ἐπιθεώρηση, Ἀϊντινλίκ, συνδέονται ἄμεσα μὲ τὸ ἀμερικανικὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν καὶ τὴν CIA, προέβλεπαν τὸν διαμελισμὸ τῆς Τουρκίας στὰ ἑπόμενα χρόνια, μὲ ἀπαρχὴ τὴν προβλεπόμενη ἵδρυση κουρδικοὺ κράτους στὸ βόρειο Ἰρὰκ καὶ στὴν νοτιοανατολικὴ Τουρκία. Τὰ ἱδρύματα αὐτά, εἶναι τὸ «Foreign Policy in Focus», ποὺ εἶναι γνωστὸ καὶ σὰν FPIF καὶ ἡ «Federation of American Scientist», ἡ FAS καὶ τὰ ὁποία συντάσσουν κατὰ καιροὺς ἀναφορὲς γιὰ τὶς ἐξωτερικὲς ἐξελίξεις, μὲ τὶς ὁποῖες ἐνημερώνουν τὸ Σταίηντ τὴν Παρτμεν. Τὰ δύο αὐτὰ ἱδρύματα εἶχαν προχωρήσει καὶ σὲ δημοσιεύσεις στὸ διαδίκτυο, κάποιων χαρτῶν, ὅπου παρουσιάζονταν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τόσο ἐπίσημο τρόπο τὰ ὅρια τοῦ νέου κουρδικοῦ κράτους, ποὺ εἶχε σχεδιαστεῖ, ὅπως ὑποστηρίχτηκε στὴν Τουρκία, ἀπὸ ἔμπειρους στρατηγικοὺς ἀναλυτές. Τὸ FPIF, ὅπως ἀνέφερε ἡ τουρκικὴ ἐπιθεώρηση, ἔχει σχέση καὶ μὲ παράγοντες τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης ἐπιδιώκουν τὴν ἵδρυση ἀνεξάρτητης κουρδικῆς ἑστίας στὴν περιοχὴ τοῦ Βορείου Ἰρὰκ καὶ τῆς νοτιοανατολικῆς Τουρκίας, μὲ κύριο σκοπὸ νὰ ἐλέγξουν τὸ νέο κράτος καὶ νὰ μποροῦν νὰ δημιουργήσουν κάποιες βάσεις παρακολούθησης τῆς περιοχῆς. Σύμφωνα μὲ τοὺς χάρτες αὐτούς, τὸ νέο αὐτὸ κράτος θὰ περιλαμβάνει ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ζώνη τοῦ βορείου Ἰρὰκ καὶ ἀρκετὲς ἐπαρχίες τῆς νοτιοανατολικῆς Τουρκίας, στὶς ὁποῖες ὁ κουρδικὸς πληθυσμὸς ἀποτελεῖ τὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία.
Ὅλα αὐτὰ τὰ σενάρια ξαναέρχονται τώρα στὸ φῶς τῆς ἐπικαιρότητας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὰ πρόσφατα γεγονότα στὴν Τουρκία δείχνουν ὅτι ὄχι μόνο δὲν ἔχουν ἀφομοιωθεῖ οἱ πολλαπλὲς ἐσωτερικὲς διαφορὲς κάτω ἀπὸ ἕνα αὐταρχικὸ καθεστώς, εἴτε αὐτὸ εἶναι κεμαλικὸ εἴτε ἰσλαμικό, ἀλλὰ ὅτι ἀνὰ πάσα στιγμὴ μποροῦν νὰ ἐκραγοῦν μὲ διαλυτικὲς συνέπειες γιὰ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη αὐτῆς τῆς χώρας. Τὸ φυτίλι ποὺ μπορεῖ νὰ ἀνατινάξει τὴν «πυριτιδαποθήκη» μπορεῖ νὰ ἀνάψει εἴτε ἀπὸ τοὺς Κούρδους, εἴτε ἀπὸ τοὺς Ἀλεβῆτες, εἴτε ἀπὸ τὴν ἀγρία σύγκρουση μεταξὺ κεμαλικῶν καὶ ἰσλαμιστῶν, εἴτε ἀπὸ τὶς συγκρούσεις εὐρωπαϊστῶν-συντηρητικῶν, εἴτε καὶ αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ πιὸ ἐνδιαφέρων, ἀπὸ τὰ ἑκατομμύρια ποὺ ζητᾶνε τὴν πραγματική τους ταυτότητα ἡ ὁποία σίγουρα δὲν εἶναι αὐτὴ ποὺ τοὺς ἔχει ἐπιβάλλει μέχρι σήμερα τὸ τουρκικὸ κατεστημένο. Γεγονὸς εἶναι πὼς οἱ σκηνὲς ποὺ ἐκτυλίσσονται αὐτὲς τὶς μέρες μυρίζουν μπαρούτι. Τὸ θέμα εἶναι ἂν ἐμεῖς ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε κάθε ἐνδεχόμενο ἀποσταθεροποίησης ποὺ μπορεῖ νὰ ἐγκυμονεῖ κινδύνους θερμῶν καταστάσεων πρὸς τὴν δική μας πλευρά.
Τὸ ἐπίμαχο σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι πὼς ἡ χώρα αὐτὴ ποὺ εἶναι στὴν οὐσία ἕνα τεχνητὸ δημιούργημα ἔχει κρατηθεῖ σὲ ὕπαρξη ἐπὶ τόσες δεκαετίες. Συνεκτικὸ στοιχεῖο ἦταν πάντα μία στρατοκρατικὴ μηχανὴ ἡ ὁποία ἐξυπηρετοῦσε κάποιες πολιτικὲς σκοπιμότητες στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τοῦ τριγώνου Βαλκάνια, Μέση Ἀνατολή, Καύκασος, δηλαδὴ στὰ ὅρια τῆς παλιᾶς Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Πόσο ὅμως μπορεῖ νὰ κρατηθεῖ ἕνα τεχνητὸ δημιούργημα, ἕνα τεχνητὸ κράτος ποὺ ἡ μεγαλύτερη ἀγωνία ἀπὸ τὴν ἵδρυση τοῦ εἶναι νὰ «παντρέψει» σὲ ἀναγκαστικὸ γάμο τόσο διαφορετικὲς ἐθνοφυλετικὲς καὶ θρησκευτικὲς ὁμάδες;
Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια στὴν ἑβδομαδιαία τουρκικὴ ἐπιθεώρηση, Ἀϊντινλὶκ δημοσιεύονταν ἕνα χαρακτηριστικὸ κείμενο μὲ τίτλο: «Προβλέπουν διαμελισμὸ τῆς Τουρκίας». Δύο σοβαρὰ ἀμερικανικὰ Ἱδρύματα Στρατηγικῶν Ἐρευνῶν, τὰ ὁποία σύμφωνα μὲ τὴν ἑβδομαδιαία τουρκικὴ ἐπιθεώρηση, Ἀϊντινλίκ, συνδέονται ἄμεσα μὲ τὸ ἀμερικανικὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν καὶ τὴν CIA, προέβλεπαν τὸν διαμελισμὸ τῆς Τουρκίας στὰ ἑπόμενα χρόνια, μὲ ἀπαρχὴ τὴν προβλεπόμενη ἵδρυση κουρδικοὺ κράτους στὸ βόρειο Ἰρὰκ καὶ στὴν νοτιοανατολικὴ Τουρκία. Τὰ ἱδρύματα αὐτά, εἶναι τὸ «Foreign Policy in Focus», ποὺ εἶναι γνωστὸ καὶ σὰν FPIF καὶ ἡ «Federation of American Scientist», ἡ FAS καὶ τὰ ὁποία συντάσσουν κατὰ καιροὺς ἀναφορὲς γιὰ τὶς ἐξωτερικὲς ἐξελίξεις, μὲ τὶς ὁποῖες ἐνημερώνουν τὸ Σταίηντ τὴν Παρτμεν. Τὰ δύο αὐτὰ ἱδρύματα εἶχαν προχωρήσει καὶ σὲ δημοσιεύσεις στὸ διαδίκτυο, κάποιων χαρτῶν, ὅπου παρουσιάζονταν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τόσο ἐπίσημο τρόπο τὰ ὅρια τοῦ νέου κουρδικοῦ κράτους, ποὺ εἶχε σχεδιαστεῖ, ὅπως ὑποστηρίχτηκε στὴν Τουρκία, ἀπὸ ἔμπειρους στρατηγικοὺς ἀναλυτές. Τὸ FPIF, ὅπως ἀνέφερε ἡ τουρκικὴ ἐπιθεώρηση, ἔχει σχέση καὶ μὲ παράγοντες τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης ἐπιδιώκουν τὴν ἵδρυση ἀνεξάρτητης κουρδικῆς ἑστίας στὴν περιοχὴ τοῦ Βορείου Ἰρὰκ καὶ τῆς νοτιοανατολικῆς Τουρκίας, μὲ κύριο σκοπὸ νὰ ἐλέγξουν τὸ νέο κράτος καὶ νὰ μποροῦν νὰ δημιουργήσουν κάποιες βάσεις παρακολούθησης τῆς περιοχῆς. Σύμφωνα μὲ τοὺς χάρτες αὐτούς, τὸ νέο αὐτὸ κράτος θὰ περιλαμβάνει ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ζώνη τοῦ βορείου Ἰρὰκ καὶ ἀρκετὲς ἐπαρχίες τῆς νοτιοανατολικῆς Τουρκίας, στὶς ὁποῖες ὁ κουρδικὸς πληθυσμὸς ἀποτελεῖ τὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία.
Ὅλα αὐτὰ τὰ σενάρια ξαναέρχονται τώρα στὸ φῶς τῆς ἐπικαιρότητας. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς τὰ πρόσφατα γεγονότα στὴν Τουρκία δείχνουν ὅτι ὄχι μόνο δὲν ἔχουν ἀφομοιωθεῖ οἱ πολλαπλὲς ἐσωτερικὲς διαφορὲς κάτω ἀπὸ ἕνα αὐταρχικὸ καθεστώς, εἴτε αὐτὸ εἶναι κεμαλικὸ εἴτε ἰσλαμικό, ἀλλὰ ὅτι ἀνὰ πάσα στιγμὴ μποροῦν νὰ ἐκραγοῦν μὲ διαλυτικὲς συνέπειες γιὰ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη αὐτῆς τῆς χώρας. Τὸ φυτίλι ποὺ μπορεῖ νὰ ἀνατινάξει τὴν «πυριτιδαποθήκη» μπορεῖ νὰ ἀνάψει εἴτε ἀπὸ τοὺς Κούρδους, εἴτε ἀπὸ τοὺς Ἀλεβῆτες, εἴτε ἀπὸ τὴν ἀγρία σύγκρουση μεταξὺ κεμαλικῶν καὶ ἰσλαμιστῶν, εἴτε ἀπὸ τὶς συγκρούσεις εὐρωπαϊστῶν-συντηρητικῶν, εἴτε καὶ αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ πιὸ ἐνδιαφέρων, ἀπὸ τὰ ἑκατομμύρια ποὺ ζητᾶνε τὴν πραγματική τους ταυτότητα ἡ ὁποία σίγουρα δὲν εἶναι αὐτὴ ποὺ τοὺς ἔχει ἐπιβάλλει μέχρι σήμερα τὸ τουρκικὸ κατεστημένο. Γεγονὸς εἶναι πὼς οἱ σκηνὲς ποὺ ἐκτυλίσσονται αὐτὲς τὶς μέρες μυρίζουν μπαρούτι. Τὸ θέμα εἶναι ἂν ἐμεῖς ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε κάθε ἐνδεχόμενο ἀποσταθεροποίησης ποὺ μπορεῖ νὰ ἐγκυμονεῖ κινδύνους θερμῶν καταστάσεων πρὸς τὴν δική μας πλευρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου