19 Μαΐ 2013

Ὁ ὁλοζώντανος Ταξιάρχης

Σήμερα Κυριακὴ Γ' ἀπὸ τοῦ Πάσχα τῶν Ἁγίων Μυροφόρων Γυναικών, μία ἰδιαίτερη Παλεσβιακὴ πανήγυρη λαμβάνει χώρα στό νησί. Αὐτὴ τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ι. Ν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μυτιλήνης.
Λίγα μόλις μέτρα ἀπὸ τὴν φιλήσυχη κοινότητα τοῦ Μανταμάδου μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα μᾶς καλωσορίζει ἡ Ἱερὰ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. Μία ὄαση ἐλπίδας καὶ εὐφροσύνης σὲ ἀπόλυτη ἁρμονία μὲ τὴν γύρω περιοχή,  γνωστὴ τοῖς πάσι γιὰ τὴν μοναδικὴ στὴν ὀρθόδοξη εἰκονογραφία θαυματουργὴ ἀνάγλυφη εἰκόνα τοῦ Ταξιάρχου Μιχαήλ. Ἕνα φιλοτέχνημα – ἀντίδωρο τοῦ δοκίμου μοναχοῦ Γαβριὴλ στὸν “σωτήρα” του Ἀρχάγγελο μὲ αἷμα (τῶν ἐν Μανταμάδω 18 σφαγιασθέντων μοναχῶν) καὶ χῶμα.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ πραγματικὰ κάμει ἰδιαίτερη τὴν συγκεκριμένη εἰκόνα δὲν εἶναι τόσο ἡ σύστασή της, ὅσο ἡ ζωντανή της παρουσία. Ἕνας Ταξιάρχης ὁλοζώντανος μὲ δύο ἀσημοκέντητα φτερὰ σπεύδει νὰ βγεῖ, νὰ σοὺ πεῖ, νὰ σὲ ἀγκαλιάσει. Ἄλλοτε ροδοκόκκινος, φιλικός, χαμογελαστός, ἄλλοτε μαυριδερὸς καὶ ἀπόμακρος. Ἄλλοτε πάλι μὲ δάκρυα στὰ μάτια, στάλες ἱδρώτα σὲ ὅλο τὸ πρόσωπο, μὲ ὁλάνοιχτες τὶς κόρες τῶν ματιῶν, τὸ στόμα...
Γιὰ θυμηθεῖτε παλαιότερα πόσοι μὰ πόσοι ἐπισκέπτες ἀποσποῦσαν κομμάτια ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου, γιὰ νὰ τὸ ἀντικρίσουν τὴν ἑπομένη ἔκθαμβοι οἱ νεωκόροι μὲ ἐπουλωμένες τὶς “πληγές”; Πόσες φορὲς φιλώντας το δὲν ἐνοίωθες τὴν θερμότητά του, τὴν ἀνθρωπίνη του ὑφή; Καὶ πόσα ἀκόμα θαυμαστὰ καὶ ὑπέροχα.
Μία θεία μορφὴ ποὺ ἀμετακίνητη γιὰ περισσότερα ἀπὸ χίλια χρόνια συνεχίζει ὄχι μόνο νὰ δεσπόζει ἀλλὰ καὶ νὰ σκορπᾶ ἁπλόχερα τούς οὐράνιους μαργαρίτες της σὲ ὅλους ὅσοι ἐπικαλεστοῦν τὴ χάρη της. Ἂς ἔχει ὅλο τὸν κόσμο καλά.
Ποσειδῶν Γ. Γιαννακὴς

1 σχόλιο:

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.