Τοῦ Νίκου Λυγεροῦ
Ἂν σκεφτεῖς μία μέρα πόσο ἁπλὸς εἶναι ὁ ἑλληνισμός, τότε θὰ ἀντιληφθεῖς ὅτι κι ἐσὺ μπορεῖς νὰ εἶσαι ἕνα κομμάτι του μὲ τὸ ἔργο σου. Στὸ κάτω κάτω της γραφῆς, τί ἄλλο εἶσαι ἐκτὸς ἀπὸ ἥλιο, θάλασσα καὶ οὐρανό. Ζεῖς σὲ μία λεπτὴ λωρίδα γής, μπορεῖ καὶ πάνω σ' ἕνα ἀπὸ τὰ νησιά μας, ἀλλὰ εἶσαι μία ψηφίδα ἀπὸ τό ψηφιδωτό μας; Ἀναρωτιέσαι λοιπὸν τί μπορεῖς νὰ κάνεις γιὰ νὰ συμβάλλεις στὸ ἔργο τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ ζητᾶς κάτι τὸ πρακτικό. Διότι δὲν ἔχεις συνειδητοποιήσει ὅτι ὅταν πᾶς νὰ ψαρέψεις, συμπληρώνεις τὴν ταυτότητά σου. Ὅταν κοιτᾶς τὸ βυθό μας, κοιτᾶς τὸν πλοῦτο μας. Βλέπεις τὴν κληρονομιά, πού σου ἄφησαν οἱ πρόγονοί σου μὲ τὶς μάχες τους.
Ὅταν περπατᾶς πάνω στοὺς κυματοθραῦστες μας, δὲν νιώθεις τὸ ἔργο τῶν δικῶν μας ποὺ ἄλλαξαν τὰ λιμάνια τῆς μνήμης γιὰ νὰ προστατεύουν τὸ μέλλον τῶν δικῶν τους. Πρέπει νὰ τὸ χαρεῖς ποὺ μπορεῖς νὰ ἔχεις κοντά σου τόση θάλασσα, διότι σὲ γεμίζει μὲ τὰ χάδια τοῦ χρόνου. Κι ἂν μένεις ψηλὰ στὰ βουνά, μὴν ξεχνᾶς ποτὲ τὴν δύναμη τοῦ ἄνεμου εἶναι καὶ....
Ἂν σκεφτεῖς μία μέρα πόσο ἁπλὸς εἶναι ὁ ἑλληνισμός, τότε θὰ ἀντιληφθεῖς ὅτι κι ἐσὺ μπορεῖς νὰ εἶσαι ἕνα κομμάτι του μὲ τὸ ἔργο σου. Στὸ κάτω κάτω της γραφῆς, τί ἄλλο εἶσαι ἐκτὸς ἀπὸ ἥλιο, θάλασσα καὶ οὐρανό. Ζεῖς σὲ μία λεπτὴ λωρίδα γής, μπορεῖ καὶ πάνω σ' ἕνα ἀπὸ τὰ νησιά μας, ἀλλὰ εἶσαι μία ψηφίδα ἀπὸ τό ψηφιδωτό μας; Ἀναρωτιέσαι λοιπὸν τί μπορεῖς νὰ κάνεις γιὰ νὰ συμβάλλεις στὸ ἔργο τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ ζητᾶς κάτι τὸ πρακτικό. Διότι δὲν ἔχεις συνειδητοποιήσει ὅτι ὅταν πᾶς νὰ ψαρέψεις, συμπληρώνεις τὴν ταυτότητά σου. Ὅταν κοιτᾶς τὸ βυθό μας, κοιτᾶς τὸν πλοῦτο μας. Βλέπεις τὴν κληρονομιά, πού σου ἄφησαν οἱ πρόγονοί σου μὲ τὶς μάχες τους.
Ὅταν περπατᾶς πάνω στοὺς κυματοθραῦστες μας, δὲν νιώθεις τὸ ἔργο τῶν δικῶν μας ποὺ ἄλλαξαν τὰ λιμάνια τῆς μνήμης γιὰ νὰ προστατεύουν τὸ μέλλον τῶν δικῶν τους. Πρέπει νὰ τὸ χαρεῖς ποὺ μπορεῖς νὰ ἔχεις κοντά σου τόση θάλασσα, διότι σὲ γεμίζει μὲ τὰ χάδια τοῦ χρόνου. Κι ἂν μένεις ψηλὰ στὰ βουνά, μὴν ξεχνᾶς ποτὲ τὴν δύναμη τοῦ ἄνεμου εἶναι καὶ....
αὐτὴ γιὰ σένα, διότι οἱ δικοί σου πολέμησαν γιὰ νὰ κρατήσουν αὐτὰ τὰ βουνά. Κι ἂν δὲν ἔχεις τίποτα ἀπὸ αὐτά, τότε κοίτα τὸν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης ποὺ σὲ λούζει μὲ τὸ φῶς τοῦ κάθε μέρα καὶ σκέψου ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι στὸν κόσμο ποὺ δὲν τὸν γνωρίζουν καλὰ καλά. Γιὰ ὅλα αὐτὰ μὴν κάθεσαι παθητικὰ περιμένοντας τὰ πάντα ἀπὸ τοὺς ἄλλους.
Κοίτα τί μπορεῖς νὰ προσφέρεις κι ἐσύ, διότι ὁ ἑλληνισμός, ἡ προσφορὰ στὴν Ἀνθρωπότητα, δὲν λειτούργησε ποτὲ ἀλλιῶς. Ξέχνα λοιπὸν τοὺς φθόνους καὶ τοὺς ἐχθρούς, κι αὐτοὶ μὲ κάτι πρέπει ν' ἀσχοληθοῦν γιὰ νὰ προσπαθήσουν νὰ ὑπάρξουν. Πάρε τὴν ἀπόφαση νὰ πράξεις μὲ τὸν δικό σου τρόπο, ἀλλὰ γιὰ νὰ προσφέρεις. Τότε θὰ δεῖς πόσο πιὸ ὄμορφη εἶναι ἡ ζωή. Διότι δὲν ζεῖς πιὰ μόνο γιὰ σένα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους. Τὸ μάθημα τοῦ ἑλληνισμοῦ εἶναι αὐτό, δὲν ἔχει νόημα ἡ ζωή σου, ἂν δὲν σκέφτεσαι τοὺς ἄλλους γι' αὐτὸ κατάφερε νὰ γεννήσει τὸν οὐμανισμό.
Κι ἂν ὅλα αὐτά σου φαίνονται ἁγνὰ καὶ ἀγαθὰ δίχως σημασία, πρέπει νὰ ἀναρωτηθεῖς γιατί ἔχουμε μία διαχρονικὴ ἀξία κι ἀγγίζουν ἀκόμα τόσο τοὺς δικούς μας. Τότε θὰ νιώσεις κι ἐσὺ τὴν ἀνάγκη νὰ παλέψεις γιὰ τὸ ἀπέραντο γαλάζιο, διότι ζοῦμε μία ἱστορικὴ στιγμὴ γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ κι ἂν τὸ συνειδητοποιήσεις, θὰ θὲς κι ἐσὺ νὰ βάλεις τὴν ὑπογραφή σου σὲ αὐτὸν τὸν ἀγώνα, γιὰ νὰ μπορεῖς μετά, στὸ μέλλον, νὰ πεῖς στὰ δικά σου παιδιά, ὅτι κι ἐσὺ ἤσουν ἐδῶ τὴν ὥρα τῆς ἀνάγκης καὶ δὲν ἄφησες σὲ ἄλλους νὰ γράψουν τὴ μοίρα σου καὶ τὴ μοίρα τους. Αὐτὸ δείχνει ὁ ἑλληνισμός.
Τὴ μοίρα σου τὴ γράφεις ἐσὺ ὅταν παράγεις ἔργο. Ἡ Ἑλλάδα προχώρησε πάντα μὲ τὰ ὁράματα τοῦ ἑλληνισμοῦ κι ὄχι μὲ ψεύτικα ὄνειρα τῆς κοινωνίας τῆς λήθης καὶ τῆς ἀδιαφορίας. Μὴν στέκεσαι λοιπὸν ἠττοπαθεῖς καὶ δέξου τὴν κληρονομιά σου, γιὰ νὰ ἀφήσεις κι ἐσὺ κάτι στὸ πέρασμά σου.
ethnikonthematonΚοίτα τί μπορεῖς νὰ προσφέρεις κι ἐσύ, διότι ὁ ἑλληνισμός, ἡ προσφορὰ στὴν Ἀνθρωπότητα, δὲν λειτούργησε ποτὲ ἀλλιῶς. Ξέχνα λοιπὸν τοὺς φθόνους καὶ τοὺς ἐχθρούς, κι αὐτοὶ μὲ κάτι πρέπει ν' ἀσχοληθοῦν γιὰ νὰ προσπαθήσουν νὰ ὑπάρξουν. Πάρε τὴν ἀπόφαση νὰ πράξεις μὲ τὸν δικό σου τρόπο, ἀλλὰ γιὰ νὰ προσφέρεις. Τότε θὰ δεῖς πόσο πιὸ ὄμορφη εἶναι ἡ ζωή. Διότι δὲν ζεῖς πιὰ μόνο γιὰ σένα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους. Τὸ μάθημα τοῦ ἑλληνισμοῦ εἶναι αὐτό, δὲν ἔχει νόημα ἡ ζωή σου, ἂν δὲν σκέφτεσαι τοὺς ἄλλους γι' αὐτὸ κατάφερε νὰ γεννήσει τὸν οὐμανισμό.
Κι ἂν ὅλα αὐτά σου φαίνονται ἁγνὰ καὶ ἀγαθὰ δίχως σημασία, πρέπει νὰ ἀναρωτηθεῖς γιατί ἔχουμε μία διαχρονικὴ ἀξία κι ἀγγίζουν ἀκόμα τόσο τοὺς δικούς μας. Τότε θὰ νιώσεις κι ἐσὺ τὴν ἀνάγκη νὰ παλέψεις γιὰ τὸ ἀπέραντο γαλάζιο, διότι ζοῦμε μία ἱστορικὴ στιγμὴ γιὰ τὸν ἑλληνισμὸ κι ἂν τὸ συνειδητοποιήσεις, θὰ θὲς κι ἐσὺ νὰ βάλεις τὴν ὑπογραφή σου σὲ αὐτὸν τὸν ἀγώνα, γιὰ νὰ μπορεῖς μετά, στὸ μέλλον, νὰ πεῖς στὰ δικά σου παιδιά, ὅτι κι ἐσὺ ἤσουν ἐδῶ τὴν ὥρα τῆς ἀνάγκης καὶ δὲν ἄφησες σὲ ἄλλους νὰ γράψουν τὴ μοίρα σου καὶ τὴ μοίρα τους. Αὐτὸ δείχνει ὁ ἑλληνισμός.
Τὴ μοίρα σου τὴ γράφεις ἐσὺ ὅταν παράγεις ἔργο. Ἡ Ἑλλάδα προχώρησε πάντα μὲ τὰ ὁράματα τοῦ ἑλληνισμοῦ κι ὄχι μὲ ψεύτικα ὄνειρα τῆς κοινωνίας τῆς λήθης καὶ τῆς ἀδιαφορίας. Μὴν στέκεσαι λοιπὸν ἠττοπαθεῖς καὶ δέξου τὴν κληρονομιά σου, γιὰ νὰ ἀφήσεις κι ἐσὺ κάτι στὸ πέρασμά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου