Ἀπαγορεύτηκε ἡ ἐλεύθερη χρήση σπόρων στή Γαλλία

Ὑπενθυμίζουμε ὅτι λίγες ἡμέρες πρὶν ὁ π. Σάββας Ἀχχιλέως στη συνομιλία που είχαμε δήλωσε ὅτι ἡ Νέα Τάξη προσπαθεῖ ἐκτὸς τῶν ἄλλων νὰ ἐλέγξει καὶ τὴν τροφή. Δεῖτε ΕΔΩ

Φορολόγηση καί ἀπαγόρευση τῆς ἐπαναχρησιμοποίησης σπόρων γιά τούς Γάλλους ἀγρότες. Ἕνα νέο αὐστηρό νομοσχέδιο πού θά ἐπιβάλλει τήν καταβολή δικαιωμάτων χρήσης τῶν σπόρων καί περιορίζει τήν ἐλεύθερη ἰδιοπαραγωγή ψηφίσθηκε πρόσφατα ἀπό τό Γαλλικό κοινοβούλιο. Ἡ νέα νομοθεσία ἐπιβεβαιώνει τήν γενικότερη τάση στήν Ε.Ε. περιορισμοῦ τῶν δικαιωμάτων τῶν ἀγροτών επί της χρήσης τῶν σπόρων καθώς ἐντείνει καί τίς ἀνησυχίες γιά τίς δυνητικές ἐπιπτώσεις στήν ἀγροτική βιοποικιλότητα.

Γιά τούς Γάλλους ἀγρότες ἡ ἐλεύθερη χρήση σπόρων δείχνει πολύ σύντομα νά γίνεται ἀνάμνηση. Οἴ ἰδιοπαραγώμενοι σπόροι, γνωστοί ὡς "σπόροι ἀγροκτήματος," ἐπιλέγονται ἀπό τούς ἀγρότες ἀπό τή δική τους σοδειά καί διατηροῦνται γιά φύτευση τήν ἑπόμενη χρονιά.

Ἐδῶ καί μερικές δεκαετίες, αὐτό εἶχε πρακτικά περιοριστεῖ κατά πολύ, ἰδιαίτερα ἀπό τότε πού οἴ σπόροι προστατεύονται ἀπό...

τό Πιστοποιητικό Φυτικῶν Ποικιλιῶν (PVC), ἤ ἀλλιῶς τοῦ δικαιώματος ἰδιοκτησίας πού ἀνήκει ἀποκλειστικά στούς "ἰδιοκτῆτες" τῶν σπόρων. Ἡ ἐπαναχρησιμοποίηση αὐτῶν τῶν σπόρων πρός φύτευση ἦταν θεωρητικά ἀπαγορευμένη, ἄν καί στή πραγματικότητα, ἡ πρακτική της ἐπαναχρησιμοποίησης τῶν σπόρων ἦταν εὐρέως ἀνεκτή στή Γαλλία.

Ὡστόσο, ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς ἡ νομοθεσία θά γίνει πολύ πιό αὐστηρή σύμφωνα μέ ἕνα νομοσχέδιο τοῦ κεντροδεξιοῦ κόμματος Γαλλικοῦ κόμματος UMP τό ὁποῖο ἐγκρίθηκε στίς 28 Νοεμβρίου ἀπό τό Γαλλικό κοινοβούλιο.

“Από τίς 5.000 φυτικές ποικιλίες πού καλλιεργοῦνται γιά ἐμπορικούς σκοπούς στηΓαλλία, οἴ 1.600 προστατεύονται μέ πιστοποιητικό PVC ἀντιστοιχώντας στό 99% τῶν καλλιεργούμενων ποικιλιῶν" ἐξηγεῖ ὁ Delphine Guey, τῆς Ἐθνικῆς Διεπαγγελματικῆς Ὁμάδας Σπόρων (NISG).

Ὡστόσο, μέχρι σήμερα, καί σύμφωνα μέ τό Ἐθνικό Συντονιστικό γιά τήν Ὑπεράσπιση τῶν Σπόρων Ἀγροκτήματος (CNDSF), περίπου τό ἥμισυ τῶν καλλιεργούμενων σιτηρῶν ἐπαναχρησιμοποιοῦνται γιά φύτευση ἀπό τούς ἀγρότες, κάτι πού εἶναι σχεδόν πάντα “παρανομο”. Φαίνεται, παρόλα αὐτά, ὅτι ὁ καιρός τῆς "νομικῆς ἀβεβαιότητας" ἔχει παρέλθει: Σύμφωνα μέ τό Γαλλικό Ὑπουργεῖο Γεωργίας "..οἴ σπόροι δέν θά μποροῦν νά ἀπαλλάσσονται ἀπό τή φορολογία, ὅπως συμβαίνει ἕως σήμερα."

Τό νομοσχέδιο τοῦ κόμματος UMP οὐσιαστικά ἑρμηνεύει ἕναν Εὐρωπαϊκό κανονισμό ἀπό τό 1994 σχετικά μέ τίς φυτικές ποικιλίες, ὁ ὁποῖος μέχρι τώρα δέν ἦταν σέ οὐσιαστική ἰσχύ στή Γαλλία.

Κατά συνέπεια, οἴ αὐτοπαραγώμενοι σπόροι, οἴ ὁποῖοι μέχρι προτινός βρίσκονταν ὑπό ἕνα καθεστώς ἀνοχῆς τῆς ὕπαρξής τους, ἔχουν πιά ..νομιμοποιηθεῖ, μέ τήν προϋπόθεση βέβαια ὅτι πρέπει νά δοθεῖ κάποια “ἀποζημίωση στούς ἰδιοκτῆτες τοῦ πιστοποιητικοῦ PVC” - ἐννοώντας, τό νά πληρώνονται οἴ ἑταιρεῖες σπόρων - “μέ στόχο αὐτές νά συνεχίσουν νά ἀφιερώνουν τήν δύναμή τους στήν ἔρευνα καί τή συνεχῆ βελτίωση τῶν γενετικῶν πόρων", ὅπως ἀναφέρει τό κείμενο τοῦ νόμου. Ἐξαίρεση στό παραπάνω ἀποτελοῦν γεωργοί πού παράγουν λιγότερους ἀπό 92 τόνους σιτηρῶν.

Ἀπό τό 2001, ἡ νομοθεσία αὐτή εἶχε ἐφαρμογή εἶχε ἐφαρμογή μόνο σέ ἕνα εἶδος, τό σιτάρι γιά παρασκευή ψωμιοῦ. Ὀνομάζεται "ἀναγκαία ἐθελοντική συνεισφορά» καί συλλέγονταν ἀπό τίς σποροπαραγωγικές ἑνώσεις. Οἴ καλλιεργητές ἔπρεπε νά καταβάλουν 50 σέντς/τόνο κατά τήν συγκομιδή τοῦ σιταριοῦ.

Αὐτό τό σύστημα τώρα θά ἐπεκταθεῖ σέ μία ἀνοικτή λίστα 21 εἰδῶν, λέει ὁ Xavier Beulin, πρόεδρος τῆς Ἐθνικῆς Ὁμοσπονδίας Ἑνώσεων Παραγωγῶν Ἀγροτικῶν Προϊόντων (NFAPU). Μέ λίγα λόγια, σύμφωνα μέ τόν Guy Kastler, Διευθύνων Σύμβουλο τοῦ Δικτύου σπόρων καί μέλος τῆς συνομοσπονδίας Ἀγροτῶν "γιά τά μισά ἀπό τά καλλιεργούμενα εἴδη – ὅπως σόγια, φροῦτα, λαχανικά – ἡ ἐπαναχρησιμοποίηση τῶν σπόρων μας θά εἶναι ἀπαγορευμένη, καί γιά τά ἄλλα μισά - σιτηρά καί κτηνοτροφικά εἴδη – θά πρέπει νά πληρώνουμε γιά νά τά ἐπαναχρησιμοποιήσουμε".

Ἔρχεται ἡ ἰδιωτικοποίηση τῶν σπόρων;Πολλές οἰκολογικές καί ἀγροτικές ἑνώσεις φοβοῦνται μία σημαντική παρέμβαση ἀπό τίς σποροπαραγωγικές ἑταιρεῖες στή πρόσβαση σέ σπόρους μέσα ἀπό δικαιώματα ἰδιοκτησίας τά ὁποία θά ἐπεκταθοῦν σέ διάφορες καλλιέργειες καί τά παραγόμενα προϊόντα τους. Μέ τήν ἐν λόγω φορολόγηση, "ἀκόμη καί οἴ ἀγρότες πού χρησιμοποιοῦν ἐμπορικούς σπόρους θά πρέπει νά πληρώνουν γιά τούς σπόρους τους," ἐπισημαίνει ὁ Guy Kastler.

Οἴ φόβοι πού διατυπώνονται εἶναι τό ποσοστό τῶν σπόρων ἀγροκτήματος πού χρησιμοποιεῖται θά μειωθεῖ καθώς αὐτοί θά ἀκριβύνουν καί θά γίνουν ἔτσι λιγότερο ἑλκυστικοί γιά τούς ἀγρότες. Μεταξύ φόρων καί ἀπαγόρευσης ἐπαναχρησιμοποίησης τῶν δικῶν τούς σπόρων, οἴ ἀγρότες θά φορολογοῦνται ὅλο καί περισσότερο κάθε φορᾶ, χωρίς πλέον νά τούς παράγουν, ἀλλά μέ τό ἀγοράζουν κάθε χρονιά τούς σπόρους τους. Μέ τόν τρόπο αὐτό ὑπάρχει ὁ φόβος ὅτι θά ὑπάρξει αὔξηση τῆς ἐξάρτησης ἀπό τήν βιομηχανία σπόρων.

Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὁ Xavier Beulin πιστεύει πώς ἐξασφαλίζεται ἔτσι ἡ συνεισφορά ἀπό τόν καθένα στήν ἔρευνα τῶν καλλιεργούμενων σπόρων, δεδομένου ὅτι αὐτοί γενικότερα προέρχονται ἀπό τούς σπόρους ἀγροκτήματος. Κάνοντας ἕναν παραλληλισμό μέ ἕνα νόμο πού ἀποσκοπεῖ στήν “προστασία τῶν δημιουργών” ταινιῶν καί μουσικῆς, ὁ πρόεδρος τῆς NFAPU ὑποστηρίζει ὅτι εἶναι "φυσιολογικό ὅσοι χρησιμοποιοῦν σπόρους ἀγροκτήματος νά συμμετέχουν ἐπίσης στή χρηματοδότηση τῆς δημιουργίας νέων ποικιλιῶν, δεδομένου ὅτι ἡ αὐτοί οἴ ἴδιοι θά ἐπωφεληθούν”.

Ἀντικρούοντας αὐτό τό ἐπιχείρημα, ἡ Ἕνωση Ἀγροτικοῦ Συντονισμοῦ τονίζουν στήν ἰστοσελίδα τους ὅτι ὁ Beulin Xavier δέν εἶναι μόνο ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Ἐθνικῆς Ὁμοσπονδίας Ἀγροτικῶν Ἑνώσεων NFAPU, ἀλλά καί διευθυντής τῆς ὁμάδας Sofiproteol, “ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μέρος μίας μεγαλύτερης ὁμάδας γαλλικῶν ἑταιρειῶν σπόρων ὅπως ἡ Euralis SEMENCES, Limagrain κ.α.”.

Ἔρχεται ἡ ἀπώλεια τῆς βιοποικιλότητας;Ἕνας περαιτέρω φόβος εἶναι ὁ ἀντίκτυπος τοῦ μέτρου αὐτοῦ στή γεωργική βιοποικιλότητα. Προφανῶς, φυτεύοντας συνέχεια μόνο μία ποικιλία -κάτι πού σχεδόν πάντα προκύπτει ἀπό τήν ἔρευνα- δέν αὐξάνει τή βιοποικιλότητα. Ο Guy Kastler προτείνει ὅτι μέ τήν χρήση ἰδιοπαραγώμενων σπόρων "νέα χαρακτηριστικά ἐμφανίζονται τά ὁποῖα ἐπιτρέπουν στό φυτό νά προσαρμοστεῖ καλύτερα στό ἔδαφος, τό κλίμα, τίς τοπικές συνθῆκες.

Μέ αὐτόν τόν τρόπο εἶναι δυνατόν νά μειωθεῖ ἡ χρήση λιπασμάτων καί φυτοφαρμάκων. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἡ βιομηχανία σπόρων προσαρμόζει τά φυτά τους στά δικά τους λιπάσματα καί φυτοφάρμακα, ἔτσι ὥστε νά εἶναι τά ἴδια παντοῦ τείνοντας νά δημιουργήσουν ὁμοιομορφία τῶν φυτῶν, ὅπου καί ἄν καλλιεργούνται“.

Πρός ἕνα καθεστώς πατεντῶνΤο πιστοποιητικό PVC στή Γαλλία εἶναι μία ἐναλλακτική λύση γιά τίς πατέντες σέ ζωντανούς ὀργανισμούς, πού εἶναι σέ ἰσχύ, γιά παράδειγμα, στίς ΗΠΑ. Αὐτό τό δικαίωμα πνευματικῆς ἰδιοκτησίας καταχωρεῖται ἀπό ἑταιρεῖες ἡ ὁποῖες, μέσω τῆς ἔρευνας, ἔχουν δημιουργήσει ὑβριδικές ποικιλίες καί ἔχουν μονοπώλιο τῆς πώλησης τῶν σπόρων [γιά ἀρκετά χρόνια] ἀπό τά εἴδη αὐτά, ὅπως συμβαίνει στή Γαλλία γιά περίπου 450 εἴδη.

Ὁρισμένοι, ὅπως ὁ Guy Kastler, φοβοῦνται ὅτι αὐτό θά εἶναι εὐνοϊκό γιά τό καθεστώς πατεντῶν τό ὁποῖο περιορίζει τά δικαιώματα τῶν ἀγροτῶν νά χρησιμοποιοῦν ἐλεύθερα προστατευόμενους σπόρους. Σέ κάθε περίπτωση, σέ ἀντίθεση μέ τό πιστοποιητικό PVC, ἡ πατέντα ἀπαγορεύει ἐντελῶς στούς ἀγρότες νά καλλιεργοῦν [πατενταρισμένους] σπόρους πού προέκυψαν ἀπό ἴδια παραγωγή, μέ ἤ χωρίς ἀποζημίωση, σύμφωνα μέ Delphine Guey

Αὐτή συμβαίνει ἤδη μέ τίς γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες (μεταλλαγμένα) πού ἀνήκουν στήν ἀμερικανική ἑταιρεία Monsanto, ἡ ὁποία, σύμφωνα μέ τήν Marie-Monique Robinin στό ντοκιμαντέρ “Ὁ Κόσμος Σύμφωνα μέ τήν Monsanto”, ἔχει δημιουργήσει ἕνα εἴδων "ἀστυνομικῶν σπόρων" πού εἰδικεύονται στήν παρενόχληση τῶν ἀγροτῶν πού φυτεύουν ἤ ἀνταλλάσσουν “παρανομα” [πατενταρισμένους] σπόρους δικιᾶς τούς παραγωγῆς.

Ἡ ἄλλη διαφορά μέ τίς πατέντες εἶναι ὅτι τό πιστοποιητικό PCV ἐπιτρέπει στούς ἰδιοκτῆτες νά χρησιμοποιοῦν ἐλεύθερα προστατευόμενες ποικιλίες, ἐπωφελούμενοι τῶν γενετικῶν πόρων τους καί νά δημιουργήσουν νέες ποικιλίες. Ἔτσι, ἡ χρήση ἑνός γονιδίου ἀπό τό ἕνα φυτικό εἶδος δέν ἐπιτρέπει τή χορήγηση πατέντας, καί ὡς ἐκ τούτου τήν πλήρη ἰδιοποίησή του.

Ἡ διαφοροποίηση αὐτή ἐπέτρεψε, σύμφωνα μέ Delphine Guey, τή διατήρηση τῆς ποικιλίας τῶν γαλλικῶν ἑταιρειῶν σπόρων. Καί τουλάχιστον ἐπέτρεψε στούς παραγωγούς ἐπιλέξουν ἀπό μία εὐρύτερη ποικιλία ποικιλιῶν. Ὡστόσο, ἄν καί ἡ κατοχύρωση πατέντας σέ ἔμβιους ὀργανισμούς δέν ἐπιτρέπεται στή Γαλλία, ἡ πατεντοποίηση φυτικῶν γονιδίων ἤδη ὑφίσταται καί ἡ τάση αὐτή συνεχῶς αὐξάνεται.

greekvoices.blogspot.gr