«Δέν πειράζει νά σκοτώσεις τό μωρό, ἀφοῦ γεννηθεῖ. Εἶναι τό ἴδιο μέ τήν ἔκτρωση» λένε "εἰδικοί" σέ ἐπιστημονικό περιοδικό

Τό ἄρθρο, πού δημοσιεύθηκε στό ‘Journal of Medical Ethics’, λέει ὅτι τά νεογέννητα μωρά δέν εἶναι «πραγματικά πρόσωπα» καί δέν ἔχουν «ἠθικό δικαίωμα στή ζωή». Οἱ εἰδικοί ὑποστηρίζουν ἐπίσης ὅτι οἱ γονεῖς πρέπει νά εἶναι σέ θέση νά σκοτώσουν τό μωρό τους (!!!) ἐάν βγεῖ ἀνάπηρο, ὅταν γεννηθεῖ. Ὁ συντάκτης τοῦ περιοδικοῦ, καθηγητής Julian Savulescu, διευθυντής τοῦ Κέντρου Uehiro τῆς Ὀξφόρδης γιά τήν Πρακτική Ἠθική, εἶπε ὅτι οἱ συγγραφεῖς τοῦ ἄρθρου εἶχαν δεχθεῖ ἀπειλές θανάτου ἀπό τή δημοσίευση τοῦ ἄρθρου. Εἶπε ὅτι ἐκεῖνοι πού ἔκαναν προσβλητικά καί ἀπειλητικά μηνύματα γιά τή μελέτη ἦταν «φανατικοί πού εἶναι ἀντίθετου στίς μεγάλες ἀξίες μίας φιλελεύθερης κοινωνίας». Τό ἄρθρο, μέ τίτλο «Ἡ Ἄμβλωση Μετά τή Γέννηση: Γιατί Θά Πρέπει Νά Ζήσει Τό Μωρό;», γράφτηκε ἀπό δύο πρώην συνεργάτες τοῦ καθηγητῆ Savulescu, τόν Alberto ??Giubilini καί τήν Francesca Minerva. Προέβαλαν τό ἐπιχείρημα: «Ἡ ἠθική ὑπόσταση ἑνός βρέφους εἶναι ἰσοδύναμη μέ ἐκείνη ἑνός ἐμβρύου, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι καί στά δύο λείπουν αὐτές οἱ ἰδιότητες πού δικαιολογοῦν τήν ἀπόδοση τοῦ δικαιώματος στή ζωή σέ ἕνα ἄτομο.

Ἀντί γιά «πραγματικά πρόσωπα», τά νεογέννητα εἶναι «ἐν δυνάμει πρόσωπα». Ἐξήγησαν: "Τόσο τό ἔμβρυο ὅσο καί τό νεογέννητο μωρό σίγουρα εἶναι ἀνθρώπινα ὄντα καί...

 ἐν δυνάμει πρόσωπα, ἀλλά δέν ἀποτελοῦν «πρόσωπο» κατά τήν ἔννοια τοῦ «ἀντικειμένου ἑνός ἠθικοῦ δικαιώματος στή ζωή».

«‘Πρόσωπο’ γιά ἐμᾶς σημαίνει ἕνα ἄτομο πού εἶναι σέ θέση νά ἔχει κάποια χαρακτηριστικά, γιά τήν ἴδια τοῦ τήν ὕπαρξη, κάποιες (τουλάχιστον) βασικές ἀξίες τέτοιες ὥστε ἄν τίς στερηθεῖ αὐτό νά ἀποτελεῖ μία ἀπώλεια». Ὡς ἐκ τούτου, ἰσχυρίστηκαν ὅτι "δέν εἶναι δυνατόν νά βλάψεις ἕνα νεογνό μέ τήν πρόληψη τῆς ἀνάπτυξης ἀπό τή δυνατότητα νά γίνει ἕνα πρόσωπο στήν ἠθικά σχετική ἔννοια».

Οἱ συγγραφεῖς λοιπόν κατέληξαν στό συμπέρασμα ὅτι «αὐτό πού λέμε «ἔκτρωση μετά τή γέννηση» (δολοφονία ἑνός νεογέννητου) θά πρέπει νά ἐπιτρέπεται σέ ὅλες τίς περιπτώσεις ὅπου ἡ ἄμβλωση ἐπιτρέπεται, συμπεριλαμβανομένων τῶν περιπτώσεων ὅπου τό νεογέννητο δέν εἶναι ἀνάπηρο". Ἰσχυρίστηκαν ἐπίσης ὅτι οἱ γονεῖς πρέπει νά εἶναι σέ θέση νά σκοτώσουν τό μωρό ἐάν ἀποδεικνυόταν ὅτι εἶναι ἀνάπηρο χωρίς νά τό γνώριζαν πρίν ἀπό τή γέννηση, γιά παράδειγμα, ἀναφέροντας ὅτι «μόνο τό 64 τοῖς ἑκατό τῶν περιπτώσεων συνδρόμου Down» στήν Εὐρώπη ἔχουν διαγνωσθεῖ μέ προγεννητικό ἔλεγχο. Μόλις αὐτά τά παιδιά γεννηθοῦν, δέν ὑπάρχει «καμία ἐπιλογή γιά τούς γονεῖς, παρά μόνο νά κρατήσουν τό παιδί», ἔγραψαν.

"Νά κρατήσουν τά παιδιά αὐτά μπορεῖ νά εἶναι ἕνα ἀβάσταχτο βάρος γιά τήν οἰκογένεια καί τήν κοινωνία στό σύνολό της, ὅταν τό κράτος δαπανᾶ γιά τή φροντίδα τους." Ὡστόσο, δέν ὑποστηρίζουν ὅτι ὁρισμένες δολοφονίες μωρῶν εἶναι πιό δικαιολογημένες ἀπό ὅ, τί ἄλλες - βασικό σημεῖο ἦταν ὅτι, ἠθικά, δέν ὑπῆρχε διαφορά μέ τήν ἔκτρωση. Προτιμοῦν νά χρησιμοποιοῦν τή φράση "ἄμβλωση μετά τήν γέννηση" καί ὄχι "παιδοκτονία" γιά νά "τονίσουν ὅτι ἡ ἠθική ὑπόστασή του νά σκοτωθεῖ ἕνα ἄτομο εἶναι συγκρίσιμη μέ αὐτή ἑνός ἐμβρύου".

Τόσο ἡ Minerva ὅσο καί ὁ Giubilini γνωρίζουν τόν καθηγητή Savulescu μέσω τῆς Ὀξφόρδης. Ἡ Μινέρβα ἦταν ἐπιστημονικός συνεργάτης στό Κέντρο Uehiro τῆς Ὀξφόρδης γιά τήν Πρακτική Ἠθική μέχρι τόν περασμένο Ἰούνιο, ὅταν μετακόμισε στό Κέντρο Ἐφαρμοσμένης Φιλοσοφίας καί Ἠθικῆς στό Δημόσιο Πανεπιστήμιο τῆς Μελβούρνης. Ο Giubilini, πρώην ἐπισκέπτης φοιτητής στό Πανεπιστήμιο τοῦ Cambridge, ἔδωσε μία ὁμιλία τόν Ἰανουάριο στήν Σχολή Μάρτιν τῆς Ὀξφόρδης - ὅπου ὁ καθηγητής Savulescu εἶναι ἐπίσης διευθυντής – μέ θέμα «Ποιό εἶναι τό πρόβλημα μέ τήν εὐθανασία;»

Πῆγε καί αὐτός στή Μελβούρνη.

Ὑπερασπίζοντας τήν ἀπόφαση γιά τή δημοσίευση στό blog τοῦ British Medical Journal, ὁ καθηγητής Savulescu, (φῶτο) δήλωσε ὅτι τά ἐπιχειρήματα ὑπέρ τῆς θανάτωσης νεογέννητων «σέ μεγάλο βαθμό δέν εἶναι νέα». Αὐτό πού ἡ Minerva καί ὁ Giubilini ἔκαναν ἦταν νά θέσουν αὐτά τά ἐπιχειρήματα "ἐξετάζοντας τά ἀπό τήν πλευρά τῶν συμφερόντων τῆς μητέρας καί τῆς οἰκογένειας". Ἐνῶ ἀποδέχεται ὅτι πολλοί ἄνθρωποι θά διαφωνήσουν μέ τά ἐπιχειρήματά τους, ἔγραψε: «Ὁ στόχος τοῦ Journal of Medical Ethics δέν εἶναι νά παρουσιάσει τήν Ἀλήθεια ἤ νά προωθήσει τήν ἠθική ἄποψη κάποιου. Εἶναι νά παρουσιάσει καλά αἰτιολογημένη ἐπιχειρηματολογία πού βασίζεται σέ εὐρέως ἀποδεκτές προτάσεις. 

Μιλώντας στήν ἐφημερίδα Daily Telegraph, πρόσθεσε: "Αὐτή ἡ ‘συζήτηση’ μοιάζει μέ κυνήγι «μαγισσῶν ἠθικῆς» - μία ὁμάδα ἀνθρώπων πού γνωρίζει ποιός εἶναι ἡ μάγισσα καί ἐπιδιώκουν νά τήν κάψουν (sic). Εἶναι μία ἀπό τίς πιό ἐπικίνδυνες ἀνθρώπινες τάσεις πού ὑπάρχει (sic). Ὁδηγεῖ σέ λιντσάρισμα καί γενοκτονία (sic). Ἀντί νά ὑποστηρίζουν καί νά συμμετάσχουν, ὁδηγοῦν στή σιωπή καί, σέ ἀκραῖες περιπτώσεις, στόν θάνατο, μέ βάση τή δική τους ἠθική βεβαιότητα. Αὐτό δέν εἶναι τό εἶδος τῆς κοινωνίας πού πρέπει νά ζοῦμε». Εἶπε ὅτι τό περιοδικό θά ἐξέταζε τό ἐνδεχόμενο δημοσίευσης ἑνός ἄρθρου πού θά ἔθετε τό θέμα, ὅτι ἄν δέν ὑπῆρχε ἠθική διαφορά μεταξύ της ἔκτρωσης καί τῆς θανάτωσης νεογνῶν, τότε ἡ ἔκτρωση πρέπει νά εἶναι παράνομη. Ὁ Δρ Trevor Stammers, διευθυντής τῆς Ἰατρικῆς Ἠθικῆς στό Πανεπιστήμιο St Mary College, εἶπε: "Ἐάν μία μητέρα πνίξει τό παιδί της μέ μία κουβέρτα, θά λέμε «δέν πειράζει, μπορεῖ νά κάνει κι ἄλλο». Αὐτό θέλουμε νά συμβεῖ;

"Αὐτό πού οἱ νέοι συνάδελφοι ἐκθέτουν εἶναι αὐτό πού θά εἶναι ἡ ἀναπόφευκτη κατάληξη ἑνός δρόμου πού οἱ ‘φιλόσοφοι ἠθικῆς’ τῶν ΗΠΑ καί τῆς Αὐστραλίας ἔχουν ἀνοίξει ἐδῶ καί χρόνια καί σίγουρα δέν ὑπάρχει κάτι νέο." Ἀναφερόμενος στόν ὄρο «ἄμβλωση μετά τή γέννηση», ὁ Δρ Stammers πρόσθεσε: "Αὐτή εἶναι μόνο μία λεκτική χειραγώγηση, δέν εἶναι ἡ φιλοσοφία. Ἐγώ μπορῶ νά ἀναφερθῶ στήν ἄμβλωση ὡς μία ‘προγεννητική βρεφοκτονία’».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ