Ὁ πάπα-Γρηγόρης πῆγε κάποτε στὸ παζάρι στὶς Καρυὲς γιὰ πωλήση τὸ ἐργόχειρό του. Τὸ ἄφησε μπροστά του, κατέβασε τὸν σκοῦφο του καὶ σκύβοντας τὸ κεφάλι ἔλεγε τὴν εὐχή. Περνοῦσε τότε ἀπὸ κεῖ ὁ ἐξόριστος Πατριάρχης Ἰωακεὶμ ὁ Γ'. Εἶδε τὸν γέροντα στὸ ὑπόστεγό του Κοιμητηρίου νὰ κρατᾶ τὸ κομποσχοίνι του καὶ νὰ ἔχει προσηλωμένο τὸ βλέμμα τοῦ κάτω. Τοῦ ἔκανε ἐντύπωση καὶ ρώτησε νὰ μάθει ποιὸς εἶναι. Χάρηκε ποῦ ἔμαθε ὅτι ἦταν ὁ φημισμένος πνευματικὸς πάπα-Γρηγόρης. Τὸν πλησίασε καὶ τοῦ εἶπε:
–Εσύ πάτερ δὲν διαλαλεῖς τὸ ἐργόχειρό σου; Κοίταξε γύρω σου νὰ βρὴς κανένα πελάτη νὰ τὸ πωλήσης.
– Ὅποιος ἔχει ἀνάγκη, Παναγιώτατε, ἀπὸ τὸ ἐργόχειρό μου μπορεῖ νὰ τὸ δὴ καὶ νὰ τὸ πάρη. Δὲν χρειάζεται νὰ ψάχνω, ἀπάντησε χωρὶς νὰ κοιτάξη τὸν Πατριάρχη
– Δὲν ἦρθα , Πνευματικέ μου, νὰ σὲ πειράξω. Ἦρθα νὰ σοὺ πῶ ὅτι κάποια μέρα θὰ ἔρθω νὰ σὲ ἐπισκεφθῶ.
–Ευχαριστώ, ἀλλὰ μὴν κάνης τὸν κόπο, Παναγιώτατε, νὰ ἔρθης, διότι τὸ καλύβι μου εἶναι πολὺ μικρὸ καὶ χαμηλὸ καὶ δυστυχῶς δὲν χωράει Πατριάρχες.
– Ἂς εἶναι χαμηλό, Θὰ σκύψω καὶ θὰ χωρέσω.
– Ἂν ἔσκυβες, δὲν θὰ ἤσουν τώρα ἐδῶ ἐξόριστος. Θὰ ἤσουν...
στὴν Πόλη, στὸν θρόνο σου, ἐννοώντας τὸ ἀγέρωχο καὶ τὸ ἀσυμβίβαστό του μεγάλου αὐτοῦ Πατριάρχου.
Ὁ Πατριάρχης θαύμασε γιὰ τὴν λακωνικὴ καὶ ἐπιτυχημένη ἀπάντηση τοῦ πάπα-Γρηγόρη καὶ ἡ γνωριμία τοῦ μαζί του ἀπετέλεσε σταθμὸ στὴν ζωή του. Πράγματι τὸν ἐπισκέφθηκε στὴν Μικρὰ Ἁγία Ἄννα. Τὸν ἔκανε πνευματικό του καὶ πήγαινε συχνά. Ἔλεγε ὅτι ὁ πάπα-Γρηγόρης εἶναι ὁ στύλος τῆς ἀρετῆς καὶ τοῦ μοναχικοῦ βίου.[…]
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ», Ἅγιον Ὅρος 2011,σέλ. 38-39
ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΙΒΛΙΟ! ΑΠΛΑ ΤΕΛΕΙΟ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πατριάρχης της ανάρτησης είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ' ο λεγόμενος Μεγαλοπρεπής. Γεννήθηκε το 1834 και πέθανε το 1912. Ο Θεός να τον αναπαύσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν αρχικά Οικ. Πατριάρχης την περίοδο 1878-1884. Το 1884 διαφώνησε με το Σουλτάνο που ήθελε να μειώσει τα προνόμια του πατριάρχη, κι έτσι οδηγήθηκε σε παραίτηση. Περιόδευσε σε ανατολικά Πατριαρχεία και πήγε στο Άγιο Όρος, όπου εγκαταστάθηκε στο Κελί Μυλοποτάμου της Μεγίστης Λαύρας. Προφανώς είναι η περίοδος που αναφέρεται στην ανάρτηση.
Όμως, όσο ήταν στο Άγιο Όρος, και λόγω της ταραχώδους κατάστασης στην Τουρκία, παύθηκε ο τότε Πατριάρχης και οι Ιεράρχες εξέλεξαν τον πρώην Κων/πόλεως Ιωακείμ. Ο ίδιος δέχτηκε την επανεκλογή του και έφυγε από το Άγιο Όρος (Πήγαν τον παρέλαβαν)
Ξαναέγινε Πατριάρχης την περίοδο 1901-1912. Η δεύτερη Πατριαρχεία του όμως θεωρείται πάρα πολύ διαφορετική και ίσως αντίθετη από την 1η.
Ο ενθρονιστήριος λόγος του, κατά την δεύτερη πατριαρχεία, αποτέλεσε «την αφετηρία της περαιτέρω πανορθοδόξου και παγχριστιανικής κινητοποιήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μιά και έδωκε αφορμή για να συνταχθούν αι Εγκύκλιοι του 1902 και του 1904, που προέτειναν μια στενώτερη επαφή και συνεργασία των Ορθοδόξων και ετεροδόξων Εκκλησιών».
Θεωρούνται κατά γενική ομολογία οι απαρχές της αίρεσης του οικουμενισμού, απορρίπτοντας το Σύμβολο της Πίστεως (Πιστεύω... και εις Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν) αφού αναγνώρισε "αναδενδράδες", δηλαδή πολλές Εκκλησίες.
Μάλιστα, ήταν κατά το διάστημα της 2ης Πατριαρχίας του που άνοιξε οριστικά το θέμα της αλλαγής ημερολογίου, θέμα που προκάλεσε μετά από 10 χρόνια σχίσμα στους Ορθοδόξους και φαγωμάρα μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το σχόλιο... Ζήτησε τη γνώμη των άλλων Προκαθημένων, του αρνήθηκαν, και το έκλεισε προσωρινά το 1904. Ο ασκός είχε όμως ανοίξει.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ Γ' ο Μεγαλοπρεπής θεωρείται με δημοσιεύσεις ως ο πρώτος μασώνος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, φέρεται δε να πλανήθηκε και να βρέθηκε εκεί από ΕΘνικούς λόγους (Μεγάλη Ιδέα). Για τους σκοπούς του, προώθησε την διείσδυση της μασωνίας χειροτονόντας επισκόπους που είχαν εισέλθει στους κόλπους της ευελπιστώντας μέσω αυτής να πραγματοποιηθεί η Μεγάλη Ιδέα. Δεν τον κατηγορώ, προφανώς πίστεψε ότι με το όχημα της Μασωνίας θα ξανα γινόμασταν Ρωμανία.
Άλλες όμως οι Βουλές του Κυρίου μας και ίσως αρχίζει να γίνεται περισσότερη κατανοητή και η παραχώρηση αυτή.
Μακάρι να μετανόησαν και να σώθηκαν οι Πατριάρχες που μπλέχτηκαν (ίσως και από καλές προθέσεις τους).
Αδελφοί, σας υπενθυμίζω ότι το 2012 "αφιερώθηκε" από τον Οικ. Πατριάρχη κ.Βαρθολομαίο στους Αθηναγόρα και Ιωακείμ Γ'.
Όσο κι αν αγαπάμε κάποια πράγματα, δεν πρέπει να τα βάζουμε πάνω από την αγάπη μας για το Θεό. Κι εγώ θέλω την Αγία Σοφία αλλά με αντάξια και ανεξάρτητα από εξουσίες/αρχές αναστήματα όπως εκείνα των μεγάλων πατριαρχών μας (Αγίου Μεγάλου Φωτίου, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και άλλων)
Μήπως, ρωτώ ο αδαής, όπως αναφέρεται σ'αυτό το ωραίο βιβλίο, θα έπρεπε να είχε απορρίψει την επανεκλογή του και να παραμείνει ταπεινά στο Άγιο Όρος, με δεδομένα τα παραπάνω;
Να σας θυμίσω τί είπαν οι Γέροντές μας και τί έπραξαν γι'αυτούς;
Είμαι ο ανώνυμος από πριν:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ερώτηση την έκανα ύστερα από μελέτη των λόγων που αποδίδονται στον ασκητή της νηπτικής προσευχής, παπα-Γρηγόρη:
Από το κείμενο υπογραμίζω αυτό το σημείο:
-Ευχαριστώ, ἀλλὰ μὴν κάνης τὸν κόπο, Παναγιώτατε, νὰ ἔρθης, διότι τὸ καλύβι μου εἶναι πολὺ μικρὸ καὶ χαμηλὸ καὶ δυστυχῶς δὲν χωράει Πατριάρχες.
– Ἂς εἶναι χαμηλό, Θὰ σκύψω καὶ θὰ χωρέσω.
– Ἂν ἔσκυβες, δὲν θὰ ἤσουν τώρα ἐδῶ ἐξόριστος. Θὰ ἤσουν στὴν Πόλη, στὸν θρόνο σου, ἐννοώντας τὸ ἀγέρωχο καὶ τὸ ἀσυμβίβαστό του μεγάλου αὐτοῦ Πατριάρχου
Ο ίδιος ο συγγραφέας του κειμένου ομολογεί την προσωπικότητα του Πατριάρχη, τουλάχιστον μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τον περιγράφει μάλιστα με τους εντυπωσιακούς χαρακτηρισμούς:
αγέρωχος, ασυμβίβαστος, μεγάλος
Εγώ, σαν ταπεινός πολίτης μίας χρεωκοπημένης χώρας, έχω κάποιες επιφυλάξεις για τη μεγαλοσύνη του. Σίγουρα, απέκτησε αξιώματα που δεν πρόκειται να αξιωθούν πολύ άνθρωποι να δουν. Από αυτήν την άποψη ήταν μεγάλος αφού είναι κομάτι μιας κρίσιμης για την Ελλάδα μας και το όνειρο της Ρωμιοσύνης περιόδου.
Από την πλευρά της Ορθοδοξίας, οι εγκύκλιοί του (επιφυλάσομαι για το πόσο επηρέασαν οι χειροτονίες του την πορεία της Εκκλησίας της Κων/Πολης) έγιναν η αιχμή του δόρατος των οικουμενιστικών και όχι ορθόδοξα οικουμενικών κινήσεων. Δεν πιστεύω ότι ήξερε τί θα ακολουθούσε.