Κυριακὴ Ι Λουκᾶ-Ἡ ὑποκρισία

Ἀρχιμ.Ἐπιφανίου Οἰκονόμου

Τὸ μεγάλο ἀγκάθι τῆς ὑποκρισίας στηλιτεύει μὲ πάθος στὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ὃ Κύριός μας. Τοῦ δόθηκε ἢ εὐκαιρία νὰ παρουσιάσει τὴ θεϊκή Του δύναμη θεραπεύοντας μία γυναίκα, ἢ ὁποία ταλαιπωρεῖτο ἀπὸ ἄσχημη ἀρρώστια δώδεκα ὁλόκληρα χρόνια. Τὸ γεγονός. ὅμως. ποῦ τάραξε τὴ μικρὴ κοινωνία τῆς περιοχῆς καὶ τοὺς πνευματικούς της ἡγέτες, ἦταν πῶς ὃ Ἴησους ἐπιτέλεσε τὸ θαΰμα κατὰ τὴν ἥμερά του Σαββάτου, τὴν ἱερὴ ἥμερα γιὰ τὴν Ἰουδαϊκὴ Θρησκεία. Οἱ Ἰουδαῖοι, μὴ μπορώντας νὰ ἑρμηνεύσουν καὶ νὰ ἀνεχτοῦν τὴν ὑπερφυσικὴ δύναμη τοῦ Χρίστου, θέλουν νὰ τὸν πλήξουν κατηγορώντας Τὸν γιὰ παράβαση τοῦ θρησκευτικοῦ τους νόμου.

Ὁ Κύριος ἐπισημαίνει τὴν ὑποκρισία, τὸ φθόνο τοῦ ἀρχισυναγώγου, συγκεκαλυμμένο μὲ τὸ πρόσχημα τῆς εὐσέβειας, καὶ τὸν ἐλέγχει αὐστηρά. Τὸ παράδειγμα τοῦ ἀρχισυναγώγου εἶναι χαρακτηριστικὸ καὶ μᾶς ἐπιτρέπει νὰ προσδιορίσουμε τὰ συμπτώματα καὶ τὴ φύση τῆς ὑποκρισίας στὴ χριστιανική μας ζωή. Ὃ "Ἅγιος Μάξιμος ὃ Ὁμολογητὴς σημειώνει ὅτι «ὑποκρισία εἶναι ἢ προσποίηση τῆς φιλίας ἢ ἐχθρότητας ποῦ ἐνεργεῖ μὲ τὸ προσωπεῖο τῆς συμπάθειας. Ἢ φθόνος ποῦ μιμεῖται τὰ χαρακτηριστικά της ἀγάπης ἢ βίος ποῦ δείχνει νὰ στολίζεται ἀπὸ ψεύτικη καὶ ὄχι πραγματικὴ ἀρετή». Ἀνάλογος εἶναι καὶ ὃ ὁρισμὸς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «Ὑποκριτὴς εἶναι αὐτὸς ποῦ στὸ θέατρο ὑποδύεται διαφορετικὸ πρόσωπο. "Ἔτσι καὶ σὲ τούτη τὴ ζωὴ πολλοὶ ἐνεργοῦν Ὅπως οἱ θεατρίνοι. "Ἀλλὰ ἔχουν μέσα στὴν...
καρδιά τους καὶ ἄλλα δείχνουν ἐξωτερικὰ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους».

Σὲ ποιὲς περιπτώσεις, ὅμως, ἐμφανίζεται ἢ ὑποκρισία στὴν καθημερινή μας ζωή; Ὅταν ἀποφασίζουμε νὰ διδάξουμε στὸν περίγυρό μας τὸ λόγο τοῦ Θεοΰ, ὅταν ὑποδεικνύουμε τρόπους σωστῆς καὶ χρηστῆς συμπεριφορᾶς, ὅταν ζητοῦμε ἀπὸ τοὺς γύρω μας νὰ ζοῦν κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοΰ καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι υἱοθετοῦμε ἕναν ἐντελῶς διαφορετικὸ τρόπο ζωῆς, ὃ ὅποιος δὲ συμβαδίζει μὲ τοὺς λόγους μας. Ὑποκρισία ἐπιδεικνύουμε. ὅταν ἐπιδιδόμαστε σὲ καλὲς πράξεις καὶ φιλανθρωπίες γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουμε τὸν ἔπαινο καὶ τὴν κολακεία τῶν ἀνθρώπων καὶ ὄχι γιατί ἐκφράζουμε τὰ πραγματικὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς μας. Ὑποκρισία ἔχουμε, ὅταν ἑρμηνεύουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐπιφανειακά, κρατώντας τὸν τύπο καὶ τηρώντας τὸ γράμμα τοῦ νόμου καὶ ὄχι βιώνοντας τὴν οὐσία τῆς Χριστιανικῆς πίστης.

Σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων αὐτὸ ποῦ μᾶς ὤθεϊ στὴν ὑποκρισία εἶναι ὃ ἐγωισμὸς .καθαυτὸ μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ εὐσέβεια καὶ τὴ γνήσια χριστιανικὴ ζωή, καταστρέφει τὴν ἑνότητα τῆς προσωπικότητάς μας, μᾶς κάνει ἄλλο νὰ φαινόμαστε ἐξωτερικὰ καὶ ἄλλο νὰ εἴμαστε πραγματικά. Διαστρέφει τὴν οὐσία τῆς πνευματικῆς ζωῆς, γι' αὐτὸ καὶ ὃ Κύριος τὴν πολέμησε τόσο πολύ.

Πρέπει, νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἢ ὑποκρισία συνιστᾶ σοβαρότατο κίνδυνο γιὰ τὴ χριστιανική μας ζωή. Ἀκυρώνει ὅ,τι καλὸ μὲ κόπο κατορθώνουμε. Σκανδαλίζει τοὺς συνανθρώπους μας καὶ μᾶς ἐκθέτει στὰ μάτια τους. Γι' αὐτὸ πρέπει νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς καὶ ἔντιμοι, νὰ εἴμαστε ἁπλὰ ὃ ἐαυτὸς μᾶς σ' ὅλες τὶς ἔκφανσείς της ζωῆς μας, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουμε τὴν εὔνοια καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοΰ. ΑΜΗΝ!