13 Οκτ 2011

Ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κατὰ Σηφουνάκη καὶ Ἀρβελὲρ

serafeim
Αἰχμὲς κατὰ τοῦ ἄν. ὑπουργοῦ Ν. Σηφουνάκη ἄφησε ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφεὶμ σὲ ἀνακοίνωση - ἀπάντηση στὰ ὅσα ὑποστήριξε γιὰ τὴ μισθοδοσία τῶν κληρικῶν. Τὰ μέλη τῆς κυβέρνησης θὰ πρέπει νὰ ἔχουν νομικὲς γνώσεις, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος πρὸς τὸν... ἀρχιτέκτονα Ν. Σηφουνάκη. Δὲν εἶναι, πρόσθεσε, ἐλεημοσύνη ἀλλὰ συμβατικὴ ὑποχρέωση τοῦ κράτους νὰ μισθοδοτεῖ τοὺς ἱερεῖς.

Ἀναλυτικὰ ἡ ἀνακοίνωση:
Ἡ ἀπὸ 11/10/2011 Ἀνακοίνωσις τοῦ Ἐξοχωτάτου κ. Ὑπουργοῦ Ὑποδομῶν κ. Ν. Σηφουνάκη, ἀρχιτέκτονος κατὰ τὸ ἐπάγγελμα ἀποτελεῖ μία ἀκόμη ἁπτὴ ἀπόδειξη ὅτι οἱ ἐνασχολούμενοι μὲ τὰ δημόσια πράγματα πολιτικοὶ ἄνδρες θὰ πρέπει νὰ μετέχουν καὶ νομικῆς παιδείας ἀπαρεγκλίτως διότι ἄλλως ὑποπίπτουν σὲ σφάλματα ποὺ ἀπομειώνουν τὸ κύρος καὶ τὴν ἀξιοπιστία τῆς Κυβερνήσεως.
Ἡ θέσις τοῦ Ἐξοχωτάτου Κυρίου Ὑπουργοῦ διὰ τὴν μισθοδοσία τοῦ Ἐφημεριακοῦ Κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος προσκρούει στὸ Σύνταγμα τῆς Χώρας, στὶς ἀρχὲς τοῦ Κράτους Δικαίου, στὸ Δικαιϊκὸ μᾶς σύστημα καὶ στὸ Εὐρωπαϊκὸ Δίκαιο τὰ ὁποία φέρεται ἀγνοῶν ὁ Ἐξοχώτατος Κύριος Ὑπουργός, διότι ἡ μισθοδοσία τοῦ Ἐφημεριακοῦ κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ λειτουργία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως δὲν ἀποτελεῖ μία εὐγνώμονα ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία πράξη ἀναγνωρίσεως τοῦ ὑψίστου ἐθνικοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας διὰ τὴν διατήρηση μέσα στὰ πεντακόσια χρόνια βάναυσης τουρκικῆς ἰσλαμικῆς κυριαρχίας τῆς ἐθνικῆς μας ἰδιοπροσωπείας, ἐφ’ ὅσον ἱστορικὰ εἶναι διακριβωμένο ὅτι ὅποιος ἐξισλαμίζετο ἐν ταυτῶ ἐκτουρκίζετο.
Ἀλλὰ εἶναι συμβατικὴ ὑποχρέωση τοῦ Κράτους διότι ἀπὸ τοῦ ἔτους 1835 μέχρι σήμερα τὸ 96% τῆς περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας ποὺ μετρᾶ στὸν τόπο αὐτὸ δύο χιλιάδες ἔτη ζωῆς ἔχει μὲ πολλοὺς τρόπους οὐσιαστικὰ δημευθεῖ ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο τὸ ὁποῖο σὲ...

 ἀντίδοση ἔχει ἀναλάβει συμβατικῶς τὴν ὡς εἴρηται ὑποχρέωσι καὶ ἑπομένως ἐὰν θελήσει νὰ ἀποστῆ ἀπὸ αὐτήν, θὰ πρέπει νὰ ἐπιστρέψει στὸ ἀκέραιο αὐτὴ τὴν περιουσία ἡ νὰ τὴν ἀποζημιώσει οἰκονομικῶς.

Ἔνιοι ὁπλισμένοι μὲ μόνο τὸ θράσος τῆς ἀγνοίας τους, εὐτελίζονται ἰσχυριζόμενοι ὅτι δῆθεν ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει δῆθεν νομίμους τίτλους κυριότητος. Ἁγνοῦν ὅμως ὅτι στὸ ἄρθρο 51 τοῦ εἰσαγωγικοῦ Νόμου τοῦ ἐν ἰσχύι Ἀστικοῦ Κώδικος τῆς χώρας, προβλέπεται σαφῶς ὅτι: «ἡ ἀπόκτηση κυριότητας ἡ ἄλλου ἐμπραγμάτου δικαιώματος πρὶν ἀπὸ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα κρίνεται κατὰ τὸ δίκαιο ποὺ ἴσχυε ὅταν ἔγιναν τὰ πραγματικὰ γεγονότα γιὰ τὴν ἀπόκτησή τους».

Ἑπομένως εἶναι πρόδηλος ἡ νομικὴ ἰσχὺς τῶν τίτλων κυριότητος τῶν Βυζαντινῶν Αὐτοκρατόρων καὶ τῶν κατακτητῶν Ὀθωμανῶν Σουλτάνων.

Αὐτὴ ἦταν ἡ νομικὴ βάσις τῆς δικαιώσεως τῶν δέκα Ἱερῶν Μονῶν ἀπὸ τὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο μὲ τὶς γνωστὲς Ἀποφάσεις μετὰ τὴν περιλάλητη ἐπίθεση τοῦ λεγομένου Νόμου Τρίτση στὴν ἐναπομείνασα Μοναστηριακὴ περιουσία καὶ διὰ τὸν λόγον αὐτὸν τὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο ἀτάκτως ὑπανεχώρησε διότι θὰ ἔπρεπε νὰ καταβάλη δισεκατομμύρια πρὸς ἀποζημίωση.

Ἑπομένως ἡ διακοπὴ τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως θὰ εἶναι ἐφικτὴ νομικῶς καὶ συνταγματικῶς ἐὰν ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ἐπιστρέψει τὴν Ἐκκλησιαστικὴ περιουσία ἡ τὴν ἀποζημιώσει σχετικῶς καὶ ἐννοεῖται ὅτι τὸ τίμημα εἶναι ἀνυπολόγιστο.

Μόνο ἡ περιουσία ποὺ ἐδημεύθη ἀπὸ τὴν Βαυαρικὴ Ἀντιβασιλεία, μὲ ἁπλὴ ἀπόφασή της χωρὶς νόμο τοῦ Κράτους καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἀποζημιώσεως τῆς Ι. Μονῆς Ἁγίου Σπυρίδωνος Πειραιῶς ἐκτείνετο σὲ ὅλη τὴν Πειραϊκὴ χερσόνησο. Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ἑπομένως τὰ μεγέθη.

Τῶν 225 περίπου ἑκατομμυρίων κατ’ ἔτος ποὺ ἀπαιτοῦνται διὰ τὴν μισθοδοσία τοῦ Κλήρου μὲ τοὺς γλίσχρους καὶ ὄχι παχυλοὺς ποὺ ἀναφέρει ἀναποδείκτως ὁ κ. Ὑπουργὸς μισθοὺς τῶν 800 ἕως 1.500 Εὐρὼ μετὰ 35ετια καὶ συνταξιοδότηση στὰ 70 ἔτη καὶ τὴν λειτουργία τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων καὶ τῶν τρισεκατομμυρίων Εὐρὼ ποὺ θὰ ἀπαιτηθοῦν γιὰ τὴν ἀποζημίωσι τῆς ἁρπαγείσης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ὅπως ἡ νομολογία τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου πλέον ὁρίζει.

Διανοεῖται κανεὶς ἐὰν δύναται ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία νὰ ἀποζημιώσει μόνο τὴν Ι. Μητρόπολη Πειραιῶς ἡ νὰ τῆς ἐπιστρέψει τὴν Πειραϊκὴ χερσόνησο ποὺ τῆς ἅρπαξε παρὰ πάσαν ἠθικὴν ἀρχὴν καὶ κατὰ παράβασιν τοῦ Κράτους δικαίου;

Συνεπῶς οἱ ἐπιθυμοῦντες νὰ ἀρθρώσουν ὑπεύθυνο πολιτικὸ λόγο ἂς ἐγκύπτουν στὰ θέματα διὰ νὰ μὴ ἀποδεικνύεται ὁ λόγος τοὺς ἕωλος καὶ ἀνεπέρειστος.

Παρόμοια ἔκπληξή μου προξένησε ἡ ὁλοκληρωτικῆς νοοτροπίας διακήρυξι τῆς κᾶς Ἑλένης Γλύκατζη Ἀρβελὲρ στὴν πόλη τοῦ Πειραιᾶ, ἡ ὁποία δήλωσε σὲ μουσικὴ ἐκδήλωση ποὺ παρίστατο ὅτι ὑφίσταται ἀναγκαιότης δημεύσεως τῆς ἐναπομεινάσης Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας.

Ἐρωτᾶται ἡ κ. Πρύτανις ἂν αὐτὸ συνάδει μὲ τὶς Εὐρωπαϊκὲς ἀρχὲς τοῦ Κράτους δικαίου καὶ τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Πολιτισμοῦ;

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

1 σχόλιο:

  1. Το τέλος του Σηφουνάκη θα είναι κακό όπως αυτών που εδίωκαν μετά μανίας την Εκκλησία διότι είναι αποδειγμένα σύγχρονος πολέμιος της Εκκλησίας. Αν υπήρχε Σύνοδος θα τον αφόριζε. Ο Σωτηρόπουλος ορθόδοξος θεολόγος είναι αφορισμένος και ο Σηφουνάκης όχι. Αυτό είναι βλασφημία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΤΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ.