Ἀρχιμανδρίτη Χριστοφόρου ΤσιάκκαΠολλές φορές ὅταν μιλοῦμε γιά τίς σύγχρονες αἱρέσεις, ἀκοῦμε πολλούς νά λένε ὅτι τό φαινόμενο αὐτό δέν εἶναι καινούργιο, ἀλλά ἡ Ἐκκλησία πάντοτε εἶχε νά ἀντιμετωπίσει τέτοιου εἴδους προβλήματα. Αὐτό ἀπό μία ἄποψη εἶναι ὀρθό. Ὅμως οἱ σύγχρονες αἱρέσεις διακρίνονται ἀπό τίς παλαιές σέ κάτι πολύ βασικό. Στίς παλαιότερες αἱρέσεις εἴχαμε νά κάνουμε μέ δογματικές πλάνες, πού εἶχαν ἀναμφίβολα ἐπιπτώσεις στήν πνευματική - ἐκκλησιαστική ζωή, τήν κοινωνική καί ἐθνική. Παρ' ὅλα αὐτά γνωρίζαμε τήν ταυτότητά τους- οἱ αἱρετικές αὐτές ὁμάδες δέν ἀπέκρυπταν τό πραγματικό τους πρόσωπο καί δέν δίσταζαν νά παρουσιάσουν τό πραγματικό τους πρόσωπο. Δέν εἶχαν ἀκόμα πρόβλημα νά τεθοῦν ἀντιμέτωπες ἀνοικτά μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τούς φορεῖς της. Σήμερα, ὅμως, οἱ αἱρέσεις δέν παρουσιάζονται μέ τό πραγματικό τους πρόσωπο, ἀλλά μέ προσωπεῖα, ἀπειλώντας μέ διάβρωση ὅλους τους τομεῖς της κοινωνίας μας. Πολλές ἀπό αὐτές παρουσιάζονται μέ φιλοσοφικό, ψυχολογικό, πολιτιστικό, παιδαγωγικό, οἰκονομικό ἡ καί ἄλλο προσωπεῖο, ἀποκρύπτοντας συστηματικά τό πραγματικό τους πρόσωπο καί τούς ἀληθινούς τους σκοπούς.Θά μποροῦσε κανείς νά πεῖ ὅτι οἱ νέες αἱρέσεις κατ' ἀρχάς δέν ἐνδιαφέρονται τόσο γιά τήν ἀπόκτηση πολλῶν ὀπαδῶν, ἀλλά γιά τό πώς νά διαβρώσουν τήν κοινωνία μας καί νά...
ἀποδυναμώσουν τήν πνευματική καί ἠθική ἀντίσταση τοῦ ἀνθρώπου. Ὅταν τό πετύχουν αὐτό, τότε οἱ ἄνθρωποι γίνονται εὔκολη λεία στά χέρια τῶν διαφόρων ψευδομεσσιῶν.Μ' αὐτό τόν τρόπο γίνεται κατανοητό γιατί δημόσιες ὑπηρεσίες, ἀκόμη καί Ὑπουργεῖα, Τοπικές αὐτοδιοικήσεις, διάφοροι κοινωνικοί ἡ ἀκόμη καί ἐκκλησιαστικοί φορεῖς, παγιδεύονται ἀπό τέτοιες ὀργανώσεις, φιλοξενοῦν ἐκδηλώσεις τους σέ ἐπίσημες αἴθουσες, διαφημιστικά ἄρθρα στά περιοδικά τους ἡ καί μεταδίδουν τά μηνύματά τους ἀπό ραδιοφωνικούς σταθμούς καί τίς ἐνισχύουν ἀκόμα καί οἰκονομικά.
Α'. Τά αἴτια τῆς προσχώρησης ἀτόμων σέ μία ὁμάδα.
Πολλοί ἐντοπίζουν τά αἴτια προσχώρησης σέ μία ὁμάδα στήν ἀφέλεια, τήν μειωμένη διανοητική ἱκανότητα, τά οἰκογενειακά προβλήματα κ.λ.π. Αὐτό συνιστᾶ ἁπλῶς μία ἁπλούστευση τοῦ προβλήματος καί εὔκολη λύση, γιά νά μεταθέσουμε τίς εὐθύνες σέ ἄλλους. Δυστυχῶς τήν ἄποψη αὐτή συμμερίζονται καί ποιμένες καθώς καί ὑπεύθυνα πρόσωπα τῆς κοινωνίας μας.
Τά αἴτια, πιστεύουμε, πρέπει νά ἀναζητηθοῦν ἀλλοῦ. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι τά προαναφερθέντα αἴτια ἀποκλείονται. Ἡ βασικότερη αἰτία, προέρχεται ἀπό τό γεγονός τῆς ἀπογοήτευσης πού δέχθηκε ἡ κοινωνία μας ἀπό τόν πολιτισμό καί τήν τεχνολογία. Ἐπιστήμη καί τεχνική ὑποσχέθηκαν πάρα πολλά στήν ἀνθρωπότητα, ἡ ὁποία στήριξε τίς ἐλπίδες της γιά ἕνα καλύτερο μέλλον σ' αὐτές. Ἡ Ἀπολυτοποίηση τῆς ἐπιστήμης καί ἡ ἀποδέσμευσή της ἀπό τήν κοινωνία ἀγάπης ὁδήγησε σ' ἕνα ὀρθολογιστικό τρόπο ζωῆς, μέ ἀποτέλεσμα ὁ ἄνθρωπος νά ὁδηγηθεῖ σ' ἕνα ἄκρατο ἐγωκεντρισμό καί ἀτομισμό. Ἡ τεχνολογία πρόσφερε Ἀνέσεις καί εὔκολες λύσεις στίς καθημερινές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου. Ὅμως, δέν ἔλυσε τά προβλήματά του. Τελικά, ἐξελίχθηκε σέ ἀπειλή. Τά προβλήματα, τά ὁποῖα δημιούργησε, εἶναι ἀσυγκρίτως μεγαλύτερα καί πολυπλοκότερα ἀπ' αὐτά τά ὁποία ὑποσχόταν ὅτι θά λύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου