Μητροπολίτης Ζακύνθου: «Ἡ λαμογιά ἐπώασε τήν κρίση»

 «Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά ἀποφασίζει ὅταν ἔχει τά μυαλά του στή θέση τους καί ὄχι ὅταν τοῦ τό ἐπιβάλλουν κάποιες συνθῆκες», λέει ὁ Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος ἐξηγώντας τήν ἀπόφασή του νά ἀποχωρήσει «ὄρθιος» ἀπό τόν μητροπολιτικό θῶκο.

Καταφέρνει, ἔτσι, ἀκόμα μία φορά νά λειτουργεῖ ὡς ἡ μαχητική ἐξαίρεση τοῦ κανόνα στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Αὐτή τή φορά, θέτοντας τό ζήτημα τῶν ἀνθρώπινων ὁρίων στήν ἄσκηση τοῦ θρησκευτικοῦ λειτουργήματος.

Δέν εἶναι ἡ πρώτη φορά πού ὁ κ. Χρυσόστομος βρέθηκε ἀπέναντι στό ἐκκλησιαστικό στερεότυπο. Τήν ἐποχή τῆς «μάχης τῶν ταυτοτήτων» βρέθηκε συστηματικά ἀπέναντι στόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ἀπέναντι σχεδόν στό σύνολο τῆς Ἱεραρχίας ἔχει βρεθεῖ καί ὑποστηρίζοντας τόν χωρισμό τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό Κράτος.

Ἡ ἀντισυμβατικότητα τοῦ λόγου καί τῶν πράξεών του, ἡ εὐθύτητά του ἀλλά καί ἡ γενναιότητα πού ἀπαιτεῖ ἡ ἀπόφαση τῆς ἀποχώρησής του, ἦταν τό βασικό κίνητρο μίας συνέντευξης μαζί του.

Οἱ συνεννοήσεις ἔγιναν τηλεφωνικῶς καί ἡ συνέντευξη δόθηκε γραπτῶς. Ἀπάντησε σέ ὅλες τίς ἐρωτήσεις πού τοῦ ὑποβλήθηκαν, γρήγορα, κοφτά. «Ε, τήν ἔχει ἕτοιμη τήν ἀτάκα», σχολίασε γελώντας ὁ διευθυντής τοῦ ἰδιαίτερου γραφείου τοῦ...

κ. Σεραφείμ.

Ἡ ἀπόφασή σας νά παραιτηθεῖτε διότι, ὅπως δηλώσατε στά «ΝΕΑ», θέλετε νά φύγετε ὄρθιος, εἶναι μία ἀπόφαση πού δέν συνηθίζεται. Γιατί ἐσεῖς ἐπιλέξατε νά τή λάβετε;

Ὁ καθένας εἶναι ὑπεύθυνος ἀπέναντι στήν Ἱστορία, τουλάχιστον γιά τίς προσωπικές του ἐπιλογές.

Ἔχετε ἕνα πνευματικό ἀξίωμα ἀλλά καί μία θέση ἐξουσίας. Πῶς ἀσκήσατε τήν ἐξουσία ποῦ σᾶς ἐκχωρήθηκε κατά τή μακρά ποιμαντορική σας θητεία;

Χωρίς ἀμφιβολία μέ ἀρκετά λάθη, πλήν ὅμως ὠθούμενος ἀπό σεβασμό στήν προσωπικότητα ἑνός ἑκάστου καί μέ φωτεινό παράδειγμα μπροστά μου τόν Ἅγιο Διονύσιο τῆς Ζακύνθου, τόν Ἅγιό της Συγγνώμης καί τῆς Ἀνεξικακίας.

Ἐκτιμᾶτε ὅτι ὑπάρχουν ἱερωμένοι πού ἔβαλαν τήν ἐξουσία πάνω ἀπό τόν πνευματικό καί τόν κοινωνικό τους ρόλο;

Ὅλα τά δάχτυλα δέν εἶναι ἴδια καί ἴσα.

Συχνά τό Κράτος καί ἡ Ἐκκλησία προωθοῦν ἕνα εἶδος ἐθνικῆς ἰδεολογίας, ταυτόσημης μέ τό «Ἑλλάς Ἑλλήνων Χριστιανῶν» τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικοφροσύνης (πού τήν ὑποτιμᾶμε ἄν τήν ταυτίσουμε μέ τήν περίοδο τῆς χούντας). Πιστεύετε ὅτι μπορεῖ ποτέ ἡ Ἐκκλησία νά παίξει ρόλο ἑνός σύγχρονου ὀργανισμοῦ μέ ἀναλύσεις γιά τήν ἐποχή της;

Ἡ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ ὑπέρκειται τῶν ἐθνῶν, τῶν κρατῶν καί τῶν ἰδεολογιῶν τους, πολλάκις ἰδιοτελῶν καί ὑστερόβουλων. Τό καλό νέο (εὖ-ἀγγέλιο) τοῦ Χριστοῦ ἀφορᾶ σέ κάθε τόπο καί χρόνο.

Συμβολίσατε μέ τήν παρουσία σας καί τήν πολιτεία σᾶς τήν ἀντίθεση μέρους τῆς Ἐκκλησίας στίς ἐπιλογές τοῦ μακαριστοῦ Χριστόδουλου. Κατά τή γνώμη σας, τί ἄφησε πίσω ἡ «μάχη τῶν ταυτοτήτων».

Ἕνα ἄδειο καλάθι ἀχρήστων. Ὅπως καί ὁ Τρωικός Πόλεμος πού ἔγινε, κατά τόν Σεφέρη, «γιά ἕνα πουκάμισο ἀδειανό, γιά μίαν Ἑλένη».

Ἔχει ἡ Ἐκκλησία ρόλο στό πολιτικό παιχνίδι; Ἄν ναί, πῶς, μέ ποιούς ὅρους, μέ τί στόχο καί μέ τί εἴδους παρεμβάσεις;

Οὐδείς μπορεῖ νά ἀρνηθεῖ σέ κανέναν τόν ρόλο τοῦ ἐνεργοῦ πολίτη. Ἀπό ἐκεῖνο πού πάσχει ἡ σύγχρονη Ἑλλάδα εἶναι ἡ ἄκρατη καί ἄκριτη κομματικοποίηση.

Ὑπάρχουν στήν Ἑλλάδα τῆς κρίσης καί τῆς οἰκονομικῆς στενότητας περισσότεροι ἀπό 500.000 παράνομοι μετανάστες. Πῶς νομίζετε ὅτι πρέπει νά τούς φερθεῖ ἡ ἑλληνική Πολιτεία; Καί πῶς ἡ ἑλληνική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία;

Πάντα μέ πνεῦμα ἀγάπης καί ἀλληλεγγύης, σέ συνδυασμό καί συνεργασία μέ τούς διεθνεῖς καί ἐθνικούς νόμους καί κανονισμούς. Σέ τέτοια εὐαίσθητα θέματα, εἶναι πολύ ἐπικίνδυνο νά αὐθαιρετοῦμε. Οὕτως ἤ ἄλλως, ὅμως, οἱ κατά τόπους ἐκκλησίες πράττουν - κατά κοινή ὁμολογία - ὅ,τι εἶναι δυνατόν γιά τήν ἀνακούφιση τῶν μεταναστῶν.

Τί γνώμη ἔχετε γιά τήν Εὐρώπη - καί γιά τήν Ἑλλάδα στήν Εὐρώπη;

Δέν μπορεῖ ἡ Ἑλλάδα νά μήν ἀνήκει στήν Εὐρώπη καί ἡ Εὐρώπη νά μήν περικλείει τήν Ἑλλάδα, μέ ὅποιο κόστος. Ἐκεῖνο πού πρέπει νά προσεχθεῖ εἶναι οἱ Ἕλληνες νά ἀγαπᾶμε τήν Ἑλλάδα, καθώς βιώνουμε παρατεταμένη περίοδο σήψης καί λαμογιάς, ἡ ὁποία ἐπώασε καί γέννησε τήν κρίση, πρωτίστως τήν ἠθική.

Θά συνεχίσετε νά παρεμβαίνετε στά ἐκκλησιαστικά πράγματα καί μετά τήν ἀποχώρησή σας ἀπό τή Μητρόπολη Ζακύνθου;

Πάντα μέ σεβασμό καί ἐάν χρειασθεῖ, συμβουλευτικά καί ἐπικουρικά! Ἡ συνοδική ἔκφραση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐφόσον λειτουργεῖ, ἔχει τόν κυρίαρχο, ἀποφασιστικό καί ἀσφαλῆ λόγο.

Ἄς ὑποθέσουμε ὅτι συναντιέστε μέ ἕναν καθολικό ἱερωμένο, ἕναν διαμαρτυρόμενο, ἕναν ραβίνο, ἕναν ἰμάμη καί ἕναν βουδιστή ἱερέα. Τί θά λέγατε στόν καθένα τους;

Μία χαμογελαστή «καλημέρα» σέ ὅλους, πού εἶναι τοῦ Θεοῦ.

ρομφαία