Οἱ σταυροὶ τῶν δοκιμασιῶν

Γέροντα, τὸ σταυρουδάκι πού μου δώσατε τὸ φορῶ συνέχεια καὶ μὲ βοηθάει στὶς

δυσκολίες.

- Νά, τέτοια σταυρουδάκια εἶναι οἱ δικοί μας σταυροί, σὰν αὐτὰ ποὺ κρεμοῦμε στὸν

λαιμό μας καὶ μᾶς προστατεύουν στὴν ζωή μας. Τί νομίζεις, ἔχουμε μεγάλο σταυρὸ ἐμεῖς;

Μόνον ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἦταν πολὺ βαρύς, γιατί ὁ Χριστὸς ἀπὸ ἀγάπη πρὸς ἐμᾶς τους

ἀνθρώπους δὲν θέλησε νὰ χρησιμοποιήση γιὰ τὸν ἑαυτὸ Τοῦ τὴν θεϊκή Του δύναμη. Καὶ στὴν

συνέχεια σηκώνει τὸ βάρος τῶν σταυρῶν ὅλου του κόσμου καὶ μᾶς ἐλαφρώνει ἀπὸ τοὺς πόνους

τῶν δοκιμασιῶν μὲ τὴν θεία Τοῦ βοήθεια καὶ μὲ τὴν γλυκειά Του παρηγοριά.

Ὁ Καλὸς Θεὸς οἰκονομάει γιὰ τὸν κάθε ἄνθρωπο ἕναν σταυρὸ ἀνάλογο μὲ τὴν ἀντοχὴ

τοῦ, ὄχι γιὰ νὰ βασανιστή, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀνεβῆ ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὸν Οὐρανὸ – γιατί στὴν οὐσία ὁ

σταυρὸς εἶναι σκάλα πρὸς τὸν Οὐρανό. Ἂν καταλάβουμε τί θησαυρὸ ἀποταμιεύουμε ἀπὸ τὸν

πόνο τῶν δοκιμασιῶν, δὲν θὰ γογγύζουμε, ἀλλὰ θὰ δοξολογοῦμε τὸν Θεὸ σηκώνοντας τὸ

σταυρουδάκι ποὺ μᾶς χάρισε, ὅποτε καὶ σὲ τούτη τὴν ζωὴ θὰ χαιρώμαστε, καὶ στὴν...

 ἄλλη θὰ

ἔχουμε νὰ λάβουμε καὶ σύνταξη καὶ «ἐφάπαξ». Ὁ Θεὸς μᾶς ἔχει ἐξασφαλισμένα κτήματα ἐκεῖ

στὸν Οὐρανό. Ὅταν ὅμως ζητοῦμε νὰ μᾶς ἀπαλλάξη ἀπὸ μία δοκιμασία, δίνει αὐτὰ τὰ κτήματα

σὲ ἄλλους καὶ τὰ χάνουμε. Ἐνῶ, ἂν κάνουμε ὑπομονή, θὰ μᾶς δώση καὶ τόκο.

Εἶναι μακάριος αὐτὸς ποὺ βασανίζεται ἐδῶ, γιατί, ὅσο πιὸ πολὺ παιδεύεται σ’ αὐτὴν τὴν

ζωή, τόσο περισσότερο βοηθιέται γιὰ τὴν ἄλλη, ἐπειδὴ ἐξοφλὰ ἁμαρτίες. Οἱ σταυροὶ τῶν

δοκιμασιῶν εἶναι ἀνώτεροι ἀπὸ τὰ «τάλαντα», ἀπὸ τὰ χαρίσματα, ποὺ μᾶς δίνει ὁ Θεός. Εἶναι

μακάριος ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὄχι ἕναν σταυρὸ ἀλλὰ πέντε. Μία ταλαιπωρία ἢ ἕνας θάνατος

μαρτυρικὸς εἶναι καὶ καθαρὸς μισθός. Γι’ αὐτὸ σὲ κάθε δοκιμασία νὰ λέμε: «Σ’ εὐχαριστῶ, Θεὲ

μοῦ, γιατί αὐτὸ χρειαζόταν γιὰ τὴν σωτηρία μου»

ΓΕΡΟ-ΠΑΪΣΙΟΣ