Ἀργεντινὸς οἰκονομολόγος: Εἶστε Ἕλληνες, τιμῆστε τὴν ἱστορία σας καὶ διῶξτε τοὺς τοκογλύφους!

Εἶστε Ἕλληνες. Ἐμεῖς στὴν Ἀργεντινὴ ἔχουμε μόνο δύο αἰῶνες ἱστορίας. Ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ ἀνακτήσει τὴ δύναμη τῆς ἱστορίας της!!!

Ἀργεντινὸς Οἰκονομολόγος Καθηγητὴς Πανεπιστημίου: Ἀπαλλαγεῖτε ἀπὸ τοὺς τοκογλύφους!

Συνομιλώντας μὲ τὸν μελετητὴ τῆς κρίσης τῆς Ἀργεντινῆς, οἰκονομολόγο καὶ καθηγητὴ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Μπουένος Ἄϊρες, Κλαούντιο Κάτς, ἀποκομίζει κανεὶς τὴν πεποίθηση ὅτι ὑπάρχει ζωὴ μετὰ τὸν (οἰκονομικὸ) θάνατο.

Ὁ Κὰτς ἦρθε στὴν Ἀθήνα τῆς μιζέριας, τῆς οἰκονομικῆς ἀσφυξίας καὶ τῆς αὐτομαστίγωσης, γιὰ νὰ μᾶς θυμίσει ὅτι ὅσα ζοῦμε, τὰ ἔζησαν κι ἄλλοι. Καὶ ἐπιβίωσαν…

Ὅτι μποροῦμε νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ τέλμα πιὸ γρήγορα ἀπὸ ὅσο νομίζουμε.

 Ὅτι ἡ οἰκονομία τῆς Ἀργεντινῆς εἶδε ἄσπρη μέρα μόνον ὅταν σταμάτησε νὰ κάνει ὅ,τι τῆς ζητοῦσαν οἱ πιστωτές. Ὅπως ἡ Ἑλλάδα σήμερα, ἔτσι καὶ ἡ Ἀργεντινὴ στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ’90, ὄφειλε πολὺ περισσότερα χρήματα ἀπὸ ὅσα μποροῦσε ποτὲ νὰ ἀποπληρώσει.

 «Δὲν ἔχετε νὰ πληρώσετε; Δῶστε μας τὰ πετρέλαια. Πουλῆστε τὶς τηλεπικοινωνίες, τὴν ὕδρευση, τὶς ἀερογραμμές, τὴ συγκοινωνία, τὸ φυσικὸ ἀέριο. Ἡ κυβέρνηση Μένεμ τοὺς τὰ ἔδωσε ὅλα. Καὶ βρέθηκε ἡ Ἀργεντινὴ στὴν παράδοξη κατάσταση νὰ ἔχει πουλήσει τὰ πάντα καὶ τὸ χρέος της νὰ αὐξάνεται ἀντὶ νὰ μειώνεται», λέει, χειρονομώντας ζωηρά.

«Μᾶς ἔστυψαν ὅσο μποροῦσαν, τὸ ἴδιο κάνουν τώρα μ’ ἐσᾶς. Ἤξεραν ὅτι....

 ἡ ἀποπληρωμὴ εἶναι ἀδύνατη, ἀλλὰ ἡ στρατηγική τους ἦταν: μὴ σκέφτεστε, δῶστε».

Ὁ Κὰτς εἶναι οἰκονομολόγος, ἀλλὰ θεωρεῖ ὅτι σὲ προβλήματα ὅπως αὐτά, τὸν πρῶτο λόγο ἔχει ἡ πολιτική. «Τὸ θέμα εἶναι καθαρὰ πολιτικό», ἐπισημαίνει. «Πρέπει πρῶτα νὰ ληφθεῖ μία θεμελιώδης πολιτικὴ ἀπόφαση καὶ ἐν συνέχεια ὑπάρχουν δύο – τρεῖς ἐναλλακτικὲς λύσεις στὸ πεδίο τῆς οἰκονομίας».Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ εἶναι ὅτι ἡ χώρα σταματᾶ νὰ ἐξοφλεῖ τοὺς διεθνεῖς πιστωτές, εἴτε προχωρώντας σὲ στάση πληρωμῶν, ὅπως ἡ Ἀργεντινή, εἴτε ἀρχίζοντας λογιστικὸ ἔλεγχο τοῦ χρέους, ὅπως τὸ Ἐκουαδόρ.

«Τὸ Ἐκουαδὸρ δημιούργησε διεθνῆ ἐπιτροπὴ εἰδικῶν ποὺ προχώρησε σὲ λογιστικὸ ἔλεγχο τοῦ χρέους καὶ κατέληξε ὅτι τὸ πραγματικὸ χρέος ἦταν μικρότερο ἀπὸ τὸ ὀνομαστικὸ χρέος», ὑπογραμμίζει.

Ρωτῶ πόσο ἐπίπονη ἦταν ἡ στάση πληρωμῶν γιὰ τὴν Ἀργεντινή. «Ἐκμεταλλευθήκαμε τὴν περίοδο 2002-2005 γιὰ τὴν ὀξυγόνωση τῆς οἰκονομίας», ἀπαντᾶ.

«Εἴχαμε χρήματα γιὰ τὰ λογικὰ πράγματα, γιὰ μισθούς, συντάξεις, σχολεῖα, νοσοκομεῖα, γιὰ κάποιες ἐπενδύσεις».Τὸ λάθος τῆς Ἀργεντινῆς εἶναι ὅτι περίμενε ἕως ὅτου χρεοκοπήσει, δὲν προχώρησε στὴ στάση πληρωμῶν ὀργανωμένα καὶ συντεταγμένα.

«Τὸ πρῶτο καὶ κύριο πράγμα ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἴχαμε κάνει ἦταν νὰ ἀναλάβει ἔγκαιρα ἡ κυβέρνηση τὸν πλήρη ἔλεγχο τοῦ τραπεζικοῦ συστήματος. Δὲν μιλῶ γιὰ ἐθνικοποίηση, μιλῶ γιὰ προσωρινὸ πλήρη ἔλεγχο. Αὐτὸ θὰ ἐμπόδιζε τὴ μαζικὴ φυγὴ κεφαλαίων στὸ ἐξωτερικό, ποὺ δημιούργησε πολλὰ προβλήματα», λέει.

«Γιὰ νὰ διαπραγματευθεῖ ὅμως μία κυβέρνηση μὲ τὶς τράπεζες σὲ μία τέτοια στιγμή, πρέπει νὰ βάλει στὸ τραπέζι τὸ διάταγμα τῆς ἐθνικοποίησής τους, ὡς ἀπειλῆ, προκειμένου αὐτὲς νὰ συμφωνήσουν νὰ δώσουν προσωρινὰ τὸν ἔλεγχο».Ἐνῶ ἡ στάση πληρωμῶν ἦταν ἀναπόφευκτη, ἡ κυβέρνηση τῆς Ἀργεντινῆς ἔκανε τὰ πάντα γιὰ νὰ τὴν ἀποτρέψει , περιλαμβανομένης τῆς δέσμευσης τῶν καταθέσεων τῆς μεσαίας τάξης προκειμένου νὰ πληρωθοῦν οἱ πιστωτές.

«Αὐτὸ ἦταν τὸ μοιραῖο τους λάθος, καθὼς ἡ μεσαία τάξη ἑνώθηκε μὲ τοὺς φτωχοὺς ποὺ εἶχαν ἀρχίσει πραγματικὰ νὰ πεινᾶνε», λέει. Δέκα μῆνες διαδηλώσεων κορυφώθηκαν στὴν ἐξέγερση τῆς 19ης καὶ 20ής Δεκεμβρίου 2001, ποὺ ὑποχρέωσε τὸν πρόεδρο Ντὲ λὰ Ρούα νὰ φύγει μὲ ἑλικόπτερο ἀπὸ τὸ πολιορκούμενο προεδρικὸ μέγαρο καὶ τὸν διάδοχό του νὰ κηρύξει στάση πληρωμῶν καὶ νὰ ἀποσυνδέσει τὸ πέσο ἀπὸ τὸ δολάριο.

Ἔλεγχος τοῦ εὐρώ: «Καμία κυβέρνηση δὲν ἀποφασίζει μόνη της κάτι τέτοιο, πρέπει νὰ ὑποχρεωθεῖ ἀπὸ κάτω», ἐπισημαίνει, προσθέτοντας ὅτι ἀπαιτεῖται καὶ ἐθνικὸς ἔλεγχος τῆς νομισματικῆς πολιτικῆς. «Συνειδητοποιεῖτε ὅτι στὴν περίπτωση τῆς Ἑλλάδας αὐτὸ σημαίνει ἔξοδο ἀπὸ τὸ εὐρώ;», ἐρωτῶ.

«Μπορεῖτε νὰ ἀποφασίσετε νὰ μείνετε στὸ εὐρώ, νὰ φύγετε ἢ νὰ ἐπιλέξετε μία μέση λύση. Πρῶτα οἱ Ἕλληνες θὰ ἀναλάβουν τὸν ἔλεγχο τοῦ νομίσματος ποὺ κυκλοφορεῖ στὴν Ἑλλάδα. Μετὰ ἀπ’ αὐτό, θὰ μπορέσετε νὰ συζητήσετε γιὰ τὸ μέλλον τοῦ εὐρὼ μὲ ἄλλους ὅρους»

Καὶ ἡ ἄποψή του γιὰ τὶς τρομακτικὲς ἀντιδράσεις ποῦ θὰ προέκυπταν;

«Αὐτὴ εἶναι ἡ ἰδεολογία τοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ. Ὅτι εἶστε φτωχοὶ καὶ ἐκεῖνοι ἔχουν ὅλη τὴν ἐξουσία. Ὅτι ἐσεῖς δὲν ἔχετε τίποτα καὶ ἐκεῖνοι τὰ ἔχουν ὅλα. Ὅτι εἶστε ἀνάξιοι, διεφθαρμένοι καὶ λοιπά. Πρέπει νὰ συνειδητοποιήσετε τὴ δύναμή σας καὶ μετὰ νὰ συζητήσετε μαζί τους μὲ σωστοὺς ὅρους. Τὸ μυστικὸ στὴν πολιτικὴ διαμάχη εἶναι νὰ ξέρεις ποιὲς εἶναι οἱ δυνάμεις σου».

Ὁ Κὰτς τονίζει ὅτι ἡ οἰκονομικὴ διαφορὰ ἀνάμεσα στὴ Γερμανία καὶ τὴν Ἑλλάδα δὲν εἶναι τόσο μεγάλη ὅσο ἡ διαφορὰ ἀνάμεσα στὶς ΗΠΑ καὶ τὴν Ἀργεντινή, τὴ Βολιβία ἢ τὸ Ἐκουαδόρ.

«Ὅμως, ὅλες αὐτὲς οἱ μικρὲς χῶρες μπόρεσαν νὰ διαπραγματευθοῦν μὲ τὴ μεγάλη δύναμη. Στὴ Λατινικὴ Ἀμερικὴ δὲν ἐπαναλαμβάνουμε ὅ,τι λένε οἱ νεοφιλελεύθεροι. Εἶστε Ἕλληνες», λέει καὶ δείχνει μὲ πάθος τὴν γκραβούρα τοῦ Παρθενώνα, ποὺ συμπτωματικὰ κρέμεται πάνω ἀπὸ τὸ τραπέζι μας. "Ἐμεῖς στὴν Ἀργεντινὴ ἔχουμε μόνο δύο αἰῶνες ἱστορίας. Ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ ἀνακτήσει τὴ δύναμη τῆς ἱστορίας της".